Kościoł i Państwo Wojujące

Kościól i Państwo Wojujące
na którym znajdował się ołtarz całopalenia, przybytek składał się z dwóch pomieszczeń,
świętego i najświętszego, oddzielonych od siebie piękną, wzorzyście haftowaną zasłoną,
podobna zasłona zamykała wejście do Namiotu. {WB 218.3}
W miejscu świętym od strony południowej stał siedmioramienny świecznik, który
oświetlał przybytek zarówno w dzień, jak i w nocy. Od strony północnej znajdował się stół
z chlebami pokladnymi, a przed zasłoną, która oddzielała miejsce święte od najświętszego,
stał ołtarz kadzenia, z którego codziennie wznosił się do Boga obłok wonnego dymu wraz z
modlitwami Izraelitów. {WB 218.4}
W miejscu najświętszym znajdowała się arka przymierza, tzn. skrzynia wykonana z
drzewa akacjowego i pokryta złotem, będąca miejscem przechowywania dwóch
kamiennych tablic, na których Bóg wypisał swoje prawo — dziesięć przykazań. Na arce
znajdowała się ubłagalnia, tworząc wieko świętej skrzyni. Było to wspaniałe arcydzieło
sztuki. Na krawędziach wieka znajdowały się dwa cheruby, wykonane ze szczerego złota.
Między nimi objawiała się obecność Boża w postaci obłoku chwały. {WB 219.1}
Po osiedleniu się Żydów w Kanaanie przybytek został zastąpiony świątynią Salomona,
która choć nie była już przenośną konstrukcją i posiadała większe rozmiary, to jednak
zachowywała te same proporcje i była podobnie wyposażona. W tym kształcie świątynia
istniała — z wyjątkiem czasów Daniela, kiedy to leżała w gruzach — aż do zburzenia jej
przez Rzymian w roku 70 po Chr. Była to jedyna świątynia, jaka istniała na ziemi, i o której
sprawozdaje Biblia. Apostoł Paweł stwierdził, że była to świątynia pierwszego przymierza.
Czy nowe przymierze posiadało także swoją świątynię? {WB 219.2}
Studiując List do Hebrajczyków, szukający prawdy stwierdzili, że istnienie drugiej,
nowotestamentowej świątyni zasugerowane jest w przytoczonych już wcześniej słowach
apostoła: „Wprawdzie i pierwsze przymierze miało przepisy o służbie Bożej i ziemską
świątynię”. Użycie słowa „i” w tym zdaniu wskazuje na to, że apostoł Paweł wcześniej
mówił coś na temat tej świątyni. Rzeczywiście, cofając się do poprzedniego rozdziału
czytamy na samym jego początku: „Główną zaś rzeczą w tym, co mówimy, jest to, że mamy
takiego arcykapłana, który usiadł po prawicy tronu Majestatu w niebie, jako sługa świątyni i
prawdziwego przybytku, który zbudował Pan, a nie człowiek”. Hebrajczyków 8,1-2. {WB
219.3}
Tu właśnie przedstawiona jest świątynia nowego przymierza. Świątynia pierwszego
przymierza (starotestamentowa) wzniesiona została przez ludzi, była zbudowana pod
kierownictwem Mojżesza, świątynię nowego przymierza — zbudował Pan, a nie człowiek.
W tej pierwszej świątyni służbę pełnili ziemscy kapłani, w drugiej usługuje Chrystus, nasz
Najwyższy Kapłan, siedzący po prawicy Boga. Pierwsza świątynia znajdowała się na ziemi,
druga jest w niebie. {WB 219.4}
279