Kościoł i Państwo Wojujące

Kościól i Państwo Wojujące
nienawiść. Dlatego im większa była liczba tych, których szatan skłonił do uwierzenia w
poselstwo drugiego adwentu, kontrolując jednocześnie ich serca, tym większe były szanse,
że ludzie będą traktować ich jako czołowych przedstawicieli adwentystów i odrzucą wiarę
adwentową z powodu ich fanatyzmu. {WB 209.2}
Szatan jest „oskarżycielem braci” i za jego sprawą ludzie zwracają uwagę na błędy i
braki ludu Bożego, aby wydobyć je na widok publiczny, a zupełnie pomijają ich dobre
czyny. Jest on aktywny zawsze wtedy, kiedy Bóg działa na rzecz ratowania dusz. Gdy
synowie Boży przychodzili przed oblicze Pana, szatan również przybywał razem z nimi.
Podczas każdego przebudzenia religijnego stara się pozyskać ludzi o nieuświęconym sercu i
chwiejnej postawie. Gdy tylko przyjmą oni parę prawd i zdobędą zaufanie wierzących,
szatan zaczyna działać przez nich wysuwając nauki, które zwodzą nieostrożnych. Nikt nie
jest prawdziwym chrześcijaninem jedynie przez to, że przebywa w towarzystwie dzieci
Bożych, w Jego Kościele, a nawet przy stole Pańskim. Szatan bardzo często uczestniczy w
uroczystościach kościelnych w osobach tych, których używa jako swoje narzędzie. {WB
209.3}
Książę zła walczy o każdy centymetr drogi, którą lud Boży wędruje do niebiańskiego
miasta. W całej historii Kościoła nigdy nie przeprowadzono jakiegokolwiek dzieła reformy,
które nie napotkałoby na poważne przeszkody. Tak było za czasów apostoła Pawła.
Gdziekolwiek apostoł założył zbór, tam znaleźli się pozornie wierzący, którzy głosili błędne
nauki, mogące w rezultacie — jeśli zostałyby przyjęte przez resztę członków zboru —
doprowadzić do zaniku umiłowania prawdy. Luter także ubolewał i znalazł się w niemałym
kłopocie z powodu działalności fanatyków, którzy twierdzili, że Bóg mówi bezpośrednio
przez nich i dlatego wyżej cenili własne nauki niż świadectwo Pisma Świętego.
Wielu, którym brakowało wiary i doświadczenia, ale byli za to zarozumiali oraz chętni do
słuchania i opowiadania nowinek, uległo naukom fałszywych nauczycieli i połączyło się z
innymi, kierowanymi przez szatana, by zburzyć to, co Luter zbudował z natchnienia
Bożego. Również bracia Wesley i inni reformatorzy, będący błogosławieństwem dla świata
z powodu swej wiary i działalności, na każdym kroku spotykali się z przebiegłością szatana,
który wszystkich nadgorliwych, chwiejnych i nieuświęconych popychał do
fanatyzmu. {WB 209.4}
William Miller był przeciwny wszelkiemu fanatyzmowi. Oświadczył, podobnie jak
Luter, że każdy duch musi być zbadany za pomocą Słowa Bożego (patrz 1 Jana 4,1-6):
„Szatan — powiedział Miller — ma w dzisiejszych czasach wielką moc nad umysłami
niektórych ludzi. A skąd mamy wiedzieć, jakiego rodzaju ducha przejawiają? Biblia
odpowiada: «Po owocach poznacie ich». Wiele duchów wyszło na świat, dlatego nakazano
nam je badać. Duch, który nie skłania nas do spokojnego, sprawiedliwego i pobożnego
życia na tym świecie, nie jest duchem Chrystusa. Coraz bardziej jestem przekonany, że
szatan kieruje tymi odstępczymi ruchami”. „Wielu jest wśród nas takich, którzy udają, że są
265