Kościoł i Państwo Wojujące

Kościól i Państwo Wojujące
Howard Crosby powiedział: „Należy ubolewać, że Kościół Chrystusowy tak mało
zwraca uwagi na zamiary Pana. Podobnie jak starożytni Żydzi odwrócili swe serca od Boga
przez przyjazne stosunki z bałwochwalcami, (...) tak dzisiejszy Kościół Chrystusa przez
nieodpowiedni udział w sprawach niewierzącego świata odrzuca Boże zasady życia i
przyjmuje zgubne, choć, często budzące aplauz, zwyczaje społeczeństwa, w którym brak
jest Chrystusa; używają argumentów i dochodzą do wniosków obcych objawieniu Bożemu i
jaskrawo przeciwnych wszelkiemu wzrostowi w łasce”. — The Healthy Christian. An
Appeal to the Church 141-142. {WB 204.3}
„W tej fali zeświecczenia i pogoni za przyjemnościami samozaparcie i poświęcenie się
dla Chrystusa całkowicie zanikają. Są w naszym Kościele mężczyźni i kobiety, których jako
dzieci uczono przynosić dary, aby móc coś ofiarować lub zrobić dla sprawy Chrystusa.
Teraz, kiedy brak jest funduszów (...) nie należy nikogo wzywać do ofiarowania pieniędzy.
O nie! Trzeba urządzać kiermasze, pokazy, uczty — cokolwiek, co by rozweselało
ludzi”. {WB 204.4}
Gubernator Washburn ze stanu Wisconsin oświadczył w swym noworocznym
przemówieniu z dnia 9 stycznia 1873 r.: „Wydaje się, że potrzebne są jakieś prawa,
które zlikwidowałyby szkoły wychowujące hazardzistów, bowiem istnieją one wszędzie.
Nawet Kościół (oczywiście nieświadomie) wykonuje czasami dzieło szatana. Koncerty,
premiowane gry, loterie fantowe, losowania itd., które urządza się w celach religijnych lub
dobroczynnych, a bardzo często z innych, mniej godnych powodów, służą zdobywaniu
pieniędzy bez prawdziwej ofiarności. Nic nie jest tak demoralizujące i oburzające,
szczególnie dla młodzieży, jak zdobywanie pieniędzy lub innych dóbr bez włożenia w to
pracy. Jeżeli szacowne osoby zajmują się tego rodzaju sprawami, uspokajając sumienie tym,
że zdobyte pieniądze posłużą dobrym celom, to nie należy się dziwić, że młodzież nabiera
przyzwyczajeń, które rodzą się i utrwalają na skutek brania udziału w grach hazardowych”.
Duch konformizmu i zeświecczenia przeniknął niemalże wszystkie Kościoły
chrześcijańskie. Robert Atkins w jednym ze swoich kazań wygłoszonych w Londynie tak
przedstawia ponury obraz duchowego upadku Anglii: „Coraz mniej jest na ziemi
prawdziwie sprawiedliwych i nikt nie bierze sobie tego faktu do serca. Dzisiejsi wyznawcy
religii w Każdym kościele miłują doczesność, dostosowują się do świata i pragną
wygodnego życia. Powołani zostali po to, by cierpieć wraz z Chrystusem, tymczasem
przeraża ich nawet najmniejsze słowo nagany (...). Odstępstwo, odstępstwo i jeszcze raz
odstępstwo jest wypisane na drzwiach każdego Kościoła. Gdyby zdawały sobie z tego
sprawę, gdyby to odczuwały, byłaby jeszcze dla nich jakaś nadzieja, ale niestety, powtarzają
z zadowoleniem: «Jestem bogaty i wzbogaciłem się, i niczego nie potrzebuję»”. — Second
Advent Library, traktat nr 39. {WB 204.5}
Babilon oskarżony jest o to, że „napoił wszystkie narody winem szaleńczej rozpusty”.
Kielich z odurzającym winem, który podaje ogółowi, symbolizuje fałszywe nauki, jakie
259