09.04.2023 Views

Kościoł i Państwo Wojujące

Wojna to sprawa o żywotnym znaczeniu dla państwa, obszar życia lub śmierci, droga do przetrwania lub zagłady. Zagadnienie to trzeba więc dokładnie rozpatrzyć. Kto kocha wojnę, doprowadzi kraj do zniszczenia, kto pożąda zwycięstwa, doprowadzi go do niesławy. Wojny nie trzeba kochać i zwycięstwa nie trzeba pożądać. Działaj tylko wówczas, gdy warunki dojrzały do zwycięstwa. 2) Dlatego wynik wojny określa pięć podstawowych czynników i porównanie walczących stron według ich sił oraz siedmiu dalej wymienionych składników. 3) Pierwszym z tych czynników jest droga. Drugim niebo. Trzecim ziemia. Czwartym dowództwo. Piątym zasady. 4) Droga lub wpływ moralny sprawia, że ludzie myślą tak samo jak rządzący, więc pójdą z nimi na życie i na śmierć, nie bojąc się jednego ani drugiego. Nikt nie sprawi, żeby wojsko skutecznie walczyło, jeśli każe mu się walczyć w niesłusznej wojnie ... Wojna to sztuka wprowadzania w błąd.

Wojna to sprawa o żywotnym znaczeniu dla państwa, obszar życia lub śmierci,
droga do przetrwania lub zagłady. Zagadnienie to trzeba więc dokładnie rozpatrzyć.
Kto kocha wojnę, doprowadzi kraj do zniszczenia, kto pożąda zwycięstwa,
doprowadzi go do niesławy. Wojny nie trzeba kochać i zwycięstwa nie trzeba
pożądać. Działaj tylko wówczas, gdy warunki dojrzały do zwycięstwa. 2) Dlatego
wynik wojny określa pięć podstawowych czynników i porównanie walczących stron
według ich sił oraz siedmiu dalej wymienionych składników. 3) Pierwszym z tych
czynników jest droga. Drugim niebo. Trzecim ziemia. Czwartym dowództwo.
Piątym zasady. 4) Droga lub wpływ moralny sprawia, że ludzie myślą tak samo jak
rządzący, więc pójdą z nimi na życie i na śmierć, nie bojąc się jednego ani drugiego.
Nikt nie sprawi, żeby wojsko skutecznie walczyło, jeśli każe mu się walczyć w
niesłusznej wojnie ... Wojna to sztuka wprowadzania w błąd.

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

Kościól i <strong>Państwo</strong> <strong>Wojujące</strong><br />

żydowski stał się wszetecznicą. Rzym zdeprawowany w podobny sposób, szukając poparcia<br />

u świeckich potęg, został tak samo potępiony. {WB 201.6}<br />

Babilon nazwany jest „matką wszetecznic”. Jej córki symbolizują <strong>Kościoł</strong>y, które<br />

zachowują nauki matki i jej tradycje oraz idą za jej przykładem, poświęcając prawdę i<br />

akceptację przez Boga w celu zawarcia nieprawego związku ze światem. Poselstwo z<br />

czternastego rozdziału Apokalipsy Jana zwiastujące upadek Babilonu musi dotyczyć tych<br />

społeczności religijnych, które niegdyś były czyste, a potem wkradło się do nich zepsucie.<br />

Ponieważ poselstwo to występuje po ostrzeżeniu mówiącym o czasie sądu, wobec tego musi<br />

być zwiastowane w dniach ostatecznych i nie może dotyczyć jedynie <strong>Kościoł</strong>a<br />

rzymskokatolickiego, gdyż ten pogrążony jest w stanie odstępstwa już od wielu stuleci.<br />

Poza tym w osiemnastym rozdziale Apokalipsy Jana lud Boży wezwany jest do wyjścia z<br />

Babilonu, znaczy to, że przebywa w nim jeszcze dużo dzieci Bożych. W jakich <strong>Kościoł</strong>ach,<br />

oprócz <strong>Kościoł</strong>a rzymskokatolickiego znajduje się większość naśladowców Chrystusa?<br />

Niewątpliwie w rozmaitych społecznościach protestanckich. W początkach swego istnienia<br />

<strong>Kościoł</strong>y te zajmowały właściwą postawę wobec Boga i Jego prawdy, a błogosławieństwo<br />

Pana było z nimi. Nawet niewierzący musieli uznać zbawienne skutki towarzyszące<br />

przyjęciu zasad ewangelii. O podobnej sytuacji dotyczącej narodu izraelskiego mówi prorok<br />

Ezechiel: „A twoja sława z powodu twojej piękności rozeszła się wśród narodów. Była<br />

bowiem doskonała dzięki mojej ozdobie, którą włożyłem na ciebie — mówi Wszechmocny<br />

Pan”. Ezechiela 16,14. <strong>Kościoł</strong>y te upadły jednak na skutek tych samych grzechów, które<br />

przyniosły przekleństwo i zniszczenie Izraelowi, a mianowicie wskutek pragnienia<br />

naśladowania obyczajów niezbożnego świata i zdobycia jego względów. „Ale zaufałaś<br />

swojej piękności i uprawiałaś nierząd”. Ezechiela 16,15. Wiele <strong>Kościoł</strong>ów protestanckich<br />

poszło w ślady Rzymu, łącząc się w nieprawych związkach „z królami ziemi”, <strong>Kościoł</strong>y<br />

państwowe przez swe stosunki z władzą świecką, a inne społeczności — zabiegając o<br />

uznanie świata. Wyraz „Babilon” (zamieszanie) słusznie więc można odnieść do tych<br />

społeczności, które twierdzą, że czerpią swe nauki z Biblii, a mimo to rozpadły się na<br />

niezliczoną liczbę mniejszych wspólnot, posiadających kłócące się ze sobą zasady wiary i<br />

nauki. {WB 202.1}<br />

Oprócz grzesznego związku ze światem <strong>Kościoł</strong>y, które odłączyły się od Rzymu,<br />

posiadają jeszcze inne znamiona. {WB 202.2}<br />

Pewne rzymskokatolickie dzieło stwierdza: „Jeżeli Kościół rzymski był kiedykolwiek<br />

winien bałwochwalstwa czcząc świętych, to jego córka, Kościół Anglikański, winien jest<br />

tego samego, posiada bowiem na dziesięć <strong>Kościoł</strong>ów poświęconych Marii tylko jeden<br />

poświęcony Chrystusowi”. — Dr Richard Challoner, The Catholic Christian Instructed,<br />

wstęp, 21-22. {WB 202.3}<br />

256

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!