Kościoł i Państwo Wojujące

Kościól i Państwo Wojujące
Rozdział 19 — Światło w Mroku
W rozwoju dzieła Bożego na ziemi we wszystkich wiekach dostrzec można uderzające
podobieństwo występujące w każdym ruchu odnowy lub przebudzenia. Bóg postępuje z
ludźmi zawsze według tych samych zasad. Doniosłe ruchy religijne czasów nowożytnych
znajdują swoje odpowiedniki w przeszłości, zaś doświadczenia Kościoła z wcześniejszych
wieków stanowią cenne źródło nauk i wskazówek dla czasów dzisiejszych. {WB 181.1}
Żadna inna prawda nie jest w Biblii tak wyraźnie nauczana jak ta, że Bóg przez Ducha
Świętego w specjalny sposób kieruje swoimi sługami w wielkich ruchach religijnych w celu
realizacji planu zbawienia. Ludzie są narzędziami w ręku Boga, który przez nich wykonuje
swe dzieło miłosierdzia i łaski. Każdy ma jakąś pracę do wykonania, każdemu dany jest
pewien stopień zrozumienia, jaki odpowiada wymaganiom czasu i wystarcza do wykonania
powierzonego mu zadania. Ale jeszcze żaden człowiek, nawet najbardziej obdarzony darami
nieba, nie zrozumiał planu zbawienia w pełni, ani nie doszedł do całkowitego poznania
zamierzeń Boga dotyczących Jego dzieła w okresie, w którym żył. Ludzie nie rozumieją
dokładnie, co Bóg chce uczynić przez pracę, jaką im dał do wykonania, nie rozumieją także
w każdym aspekcie poselstwa, które głoszą w Jego imieniu. {WB 181.2}
„Czy możesz zgłębić tajemnicę Boga albo zbadać doskonałość Wszechmogącego?” Joba
11,7. „Bo myśli moje to nie myśli wasze, a drogi wasze, to nie drogi moje — mówi Pan,
lecz jak niebiosa są wyższe niż ziemia, tak moje drogi są wyższe niż drogi wasze i myśli
moje niż myśli wasze”. „Ja jestem Bogiem i nie ma innego, jestem Bogiem i nie ma takiego
jak Ja. Ja od początku zwiastowałem to, co będzie, i z dawna to, co jeszcze się nie
stało”. Izajasza 55,8-9; 46,9-10. {WB 181.3}
Nawet prorocy, którzy zostali szczególnie oświeceni przez Ducha Bożego, nie
pojmowali w pełni znaczenia udzielonych im objawień. Sens tych objawień miał być
zrozumiały dopiero z biegiem czasu, kiedy lud Boży potrzebował zawartych w nich
nauk. {WB 181.4}
Apostoł Piotr pisząc o zbawieniu, które zostało objawione światu przez ewangelię,
powiedział: „Zbawienia tego poszukiwali i wywiadywali się o nie prorocy, którzy
prorokowali o przeznaczonej dla was łasce, starając się wybadać, na który albo na jaki to
czas wskazywał działający w nich Duch Chrystusowy, który przepowiadał cierpienia,
mające przyjść na Chrystusa, ale też mające potem nastać uwielbienie. Im to zostało
objawione, że nie sobie samym, lecz wam usługiwali”. 1 Piotra 1,10-12. {WB 181.5}
Choć nie dane było prorokom zrozumieć objawionych spraw w pełni, dążyli jednak
wytrwale do zrozumienia całego światła, jakie im Bóg ukazał: „Poszukiwali i wywiadywali
się o nie (...) starając się wybadać, na który albo na jaki to czas wskazywał działający w
nich Duch Chrystusowy”. Jakaż to wspaniała nauka dla dzieci Bożych, żyjących w erze
230