09.04.2023 Views

Kościoł i Państwo Wojujące

Wojna to sprawa o żywotnym znaczeniu dla państwa, obszar życia lub śmierci, droga do przetrwania lub zagłady. Zagadnienie to trzeba więc dokładnie rozpatrzyć. Kto kocha wojnę, doprowadzi kraj do zniszczenia, kto pożąda zwycięstwa, doprowadzi go do niesławy. Wojny nie trzeba kochać i zwycięstwa nie trzeba pożądać. Działaj tylko wówczas, gdy warunki dojrzały do zwycięstwa. 2) Dlatego wynik wojny określa pięć podstawowych czynników i porównanie walczących stron według ich sił oraz siedmiu dalej wymienionych składników. 3) Pierwszym z tych czynników jest droga. Drugim niebo. Trzecim ziemia. Czwartym dowództwo. Piątym zasady. 4) Droga lub wpływ moralny sprawia, że ludzie myślą tak samo jak rządzący, więc pójdą z nimi na życie i na śmierć, nie bojąc się jednego ani drugiego. Nikt nie sprawi, żeby wojsko skutecznie walczyło, jeśli każe mu się walczyć w niesłusznej wojnie ... Wojna to sztuka wprowadzania w błąd.

Wojna to sprawa o żywotnym znaczeniu dla państwa, obszar życia lub śmierci,
droga do przetrwania lub zagłady. Zagadnienie to trzeba więc dokładnie rozpatrzyć.
Kto kocha wojnę, doprowadzi kraj do zniszczenia, kto pożąda zwycięstwa,
doprowadzi go do niesławy. Wojny nie trzeba kochać i zwycięstwa nie trzeba
pożądać. Działaj tylko wówczas, gdy warunki dojrzały do zwycięstwa. 2) Dlatego
wynik wojny określa pięć podstawowych czynników i porównanie walczących stron
według ich sił oraz siedmiu dalej wymienionych składników. 3) Pierwszym z tych
czynników jest droga. Drugim niebo. Trzecim ziemia. Czwartym dowództwo.
Piątym zasady. 4) Droga lub wpływ moralny sprawia, że ludzie myślą tak samo jak
rządzący, więc pójdą z nimi na życie i na śmierć, nie bojąc się jednego ani drugiego.
Nikt nie sprawi, żeby wojsko skutecznie walczyło, jeśli każe mu się walczyć w
niesłusznej wojnie ... Wojna to sztuka wprowadzania w błąd.

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

Kościól i <strong>Państwo</strong> <strong>Wojujące</strong><br />

Anioł został posłany do Daniela w wyraźnym celu wytłumaczenia mu tego, co w<br />

widzeniu z ósmego rozdziału nie zostało wyjaśnione, a mianowicie wypowiedzi dotyczącej<br />

czasu. „Aż do wieczora i do poranku dni dwa tysiące trzysta, a będzie oczyszczona<br />

świątynia”. Po wezwaniu Daniela, by uważał na słowo i rozumiał widzenie, anioł<br />

powiedział: „Siedemdziesiąt tygodni zamierzono ludowi twemu i miastu twemu świętemu”.<br />

Słowo przetłumaczone tutaj „zamierzono” oznacza dosłownie „odcięto” lub „oddzielono”.<br />

Anioł objaśnia, że siedemdziesiąt tygodni, a więc 490 lat będzie odcięte jako przeznaczone<br />

dla Żydów. Ale od czego miały być one odcięte? Ponieważ 2300 dni były jedynym okresem<br />

czasu wymienionym w rozdziale ósmym, zatem owe 70 tygodni musiały być odcięte od<br />

tego właśnie okresu, stanowią więc część 2300 dni i oba okresy muszą mieć wspólny<br />

początek. Według stwierdzenia anioła 70 tygodni miało rozpocząć się z chwilą wydania<br />

rozkazu o odbudowie Jerozolimy. Gdyby udało się znaleźć datę wydania tego<br />

rozporządzenia, można by wtedy określić datę rozpoczęcia się wielkiego cyklu 2300<br />

dni. {WB 172.4}<br />

Dekret ten opisany jest w Księdze Ezdrasza 7,12-26. W ostatecznej formie został on<br />

wydany przez Artakserksesa w roku 457 przed Chr. W Księdze Ezdrasza 6,14 powiedziane<br />

jest jednak, że dom Pana w Jerozolimie zbudowano „według (...) zarządzenia królów<br />

perskich Cyrusa, Dariusza i Artakserksesa”. Ci trzej królowie wydali trzy dekrety z tym, że<br />

drugi stanowił potwierdzenie pierwszego, a trzeci uzupełnienie dwóch poprzednich. Ten<br />

ostatni był zatem najpełniejszą formą dekretu potrzebną dla określenia w proroctwie<br />

początku 2300 dni. Jeżeli rok 457 przed Chr. — rok ukazania się dekretu o odbudowie<br />

Jerozolimy w swym ostatecznym brzmieniu — przyjmiemy za czas wydania<br />

rozporządzenia, okaże się, że każdy szczegół przepowiedni, dotyczący siedemdziesięciu<br />

tygodni, znalazł w historii swe wypełnienie. {WB 172.5}<br />

„Od wyjścia słowa o przywróceniu i zbudowaniu Jeruzalem aż do Mesjasza wodza<br />

będzie tygodni siedem, potem tygodni sześćdziesiąt i dwa” — a więc razem 69 tygodni,<br />

czyli 483 lata. Dekret Artakserksesa zaczął obowiązywać na jesieni 457 roku przed Chr.<br />

Licząc od tego czasu, okres 483 lat kończy się jesienią roku 27 po Chr. Przepowiednia<br />

spełnia się właśnie w tym czasie. Słowo „Mesjasz” dosłownie znaczy „namaszczony”. Na<br />

jesieni roku 27 Chrystus został ochrzczony przez Jana i namaszczony Duchem Świętym.<br />

Apostoł Piotr świadczy, że Jezusa z Nazaretu namaścił Bóg „Duchem Świętym i<br />

mocą”. Dzieje Apostolskie 10,38. Zbawiciel także sam powiedział: „Duch Pański nade mną,<br />

przeto namaścił mnie, abym zwiastował ubogim dobrą nowinę”. Łukasza 4,18. Po przyjęciu<br />

chrztu w Jordanie z rąk Jana „przyszedł Jezus do Galilei głosząc ewangelię Bożą i mówiąc:<br />

Wypełnił się czas”. Marka 1,14-15. {WB 173.1}<br />

216

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!