Kościoł i Państwo Wojujące

Kościól i Państwo Wojujące
doszedł do wniosku, że czas przeznaczony na istnienie ziemi w jej obecnym stanie zbliża się
do końca. {WB 171.1}
„Inny rodzaj dowodów, które mnie mocno przekonały — powiedział — to chronologia
Pisma Świętego (...). Zauważyłem, że przepowiedziane wydarzenia, które wypełniły się w
przeszłości, miały miejsce w określonym z góry czasie, sto dwadzieścia lat przed potopem
(1 Mojżeszowa 6,3), siedem dni, które go poprzedzały, oraz czterdzieści dni
przepowiedzianego deszczu (1 Mojżeszowa 7,4), czterysta lat pobytu potomków Abrahama
w obcym kraju (1 Mojżeszowa 15,13), trzy dni w snach podczaszego i piekarza (1
Mojżeszowa 40,12-20), siedem lat we śnie faraona (1 Mojżeszowa 41,28-54), czterdzieści
lat na pustyni (4 Mojżeszowa 14,34), trzy i pół roku głodu (1 Królewska 17,1; patrz Łukasza
4,25), siedemdziesiąt lat niewoli (Jeremiasza 25,11), siedem lat we śnie Nebukadnesara
(Daniela 4,13-16), siedem tygodni, sześćdziesiąt dwa tygodnie i jeden tydzień, co daje
razem siedemdziesiąt tygodni przeznaczonych dla Żydów (Daniela 9,24-27) — wszystkie te
wydarzenia, mające nastąpić w określonym czasie, były kiedyś jedynie proroctwem, lecz
spełniły się zgodnie z przepowiedniami”. — Bliss, Memories of William Miller 74-
75. {WB 171.2}
Dlatego też, gdy studiując Biblię, odnalazł w niej rozmaite okresy czasu, które w jego
rozumieniu sięgały aż do powtórnego przyjścia Chrystusa, potraktował je jako „uprzednio
wyznaczone czasy”, które Bóg objawił swoim sługom. Mojżesz powiedział: „To, co jest
zakryte, należy do Pana Boga naszego, a co jest jawne, do nas i do naszych synów po
wieczne czasy”. 5 Mojżeszowa 29,28. Pan zaś oświadcza przez proroka Amosa: „Zaiste nie
czyni Wszechmogący Pan nic, jeżeli nie objawił swojego planu swoim sługom,
prorokom”. Amosa 3,7. Badacze Słowa Bożego mogą więc z całym spokojem liczyć na to,
że w Biblii znajdą dokładnie określony czas najważniejszych wydarzeń, które mają mieć
miejsce w historii ludzkości. {WB 171.3}
„Byłem całkowicie przekonany — powiedział Miller — że «całe Pismo przez Boga jest
natchnione i pożyteczne» (2 Tymoteusza 3,16), że «nie przychodziło nigdy z woli ludzkiej,
lecz wypowiadali je ludzie Boży, natchnieni Duchem Świętym» (2 Piotra 1,21), i że zostało
napisane «dla naszego pouczenia (...) abyśmy przez cierpliwość i przez pociechę z Pism
nadzieję mieli». Rzymian 15,4. Uznałem, że chronologiczne części Biblii należą tak samo
do Słowa Bożego i są tak samo warte poważnych badań, jak którekolwiek inne fragmenty
Pisma Świętego. Doszedłem więc do wniosku, że w moich dążeniach zrozumienia tego, co
Bóg w swym miłosierdziu uważał za wskazane oznajmić nam, nie mam prawa pominąć
«okresów proroczych»”. — Tamże 75. {WB 171.4}
Proroctwo, które najwyraźniej — jak sądził Miller — określa czas powtórnego przyjścia
Chrystusa, znajduje się w Księdze Daniela 8,14: „Aż do wieczora i do poranku dni dwa
tysiące trzysta, a będzie oczyszczona świątynia” (wg ks. Wujka). Postępując zgodnie z
214