Kościoł i Państwo Wojujące
Wojna to sprawa o żywotnym znaczeniu dla państwa, obszar życia lub śmierci, droga do przetrwania lub zagłady. Zagadnienie to trzeba więc dokładnie rozpatrzyć. Kto kocha wojnę, doprowadzi kraj do zniszczenia, kto pożąda zwycięstwa, doprowadzi go do niesławy. Wojny nie trzeba kochać i zwycięstwa nie trzeba pożądać. Działaj tylko wówczas, gdy warunki dojrzały do zwycięstwa. 2) Dlatego wynik wojny określa pięć podstawowych czynników i porównanie walczących stron według ich sił oraz siedmiu dalej wymienionych składników. 3) Pierwszym z tych czynników jest droga. Drugim niebo. Trzecim ziemia. Czwartym dowództwo. Piątym zasady. 4) Droga lub wpływ moralny sprawia, że ludzie myślą tak samo jak rządzący, więc pójdą z nimi na życie i na śmierć, nie bojąc się jednego ani drugiego. Nikt nie sprawi, żeby wojsko skutecznie walczyło, jeśli każe mu się walczyć w niesłusznej wojnie ... Wojna to sztuka wprowadzania w błąd.
Wojna to sprawa o żywotnym znaczeniu dla państwa, obszar życia lub śmierci,
droga do przetrwania lub zagłady. Zagadnienie to trzeba więc dokładnie rozpatrzyć.
Kto kocha wojnę, doprowadzi kraj do zniszczenia, kto pożąda zwycięstwa,
doprowadzi go do niesławy. Wojny nie trzeba kochać i zwycięstwa nie trzeba
pożądać. Działaj tylko wówczas, gdy warunki dojrzały do zwycięstwa. 2) Dlatego
wynik wojny określa pięć podstawowych czynników i porównanie walczących stron
według ich sił oraz siedmiu dalej wymienionych składników. 3) Pierwszym z tych
czynników jest droga. Drugim niebo. Trzecim ziemia. Czwartym dowództwo.
Piątym zasady. 4) Droga lub wpływ moralny sprawia, że ludzie myślą tak samo jak
rządzący, więc pójdą z nimi na życie i na śmierć, nie bojąc się jednego ani drugiego.
Nikt nie sprawi, żeby wojsko skutecznie walczyło, jeśli każe mu się walczyć w
niesłusznej wojnie ... Wojna to sztuka wprowadzania w błąd.
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Kościól i <strong>Państwo</strong> <strong>Wojujące</strong><br />
bowiem synami światłości jesteście i synami dnia. Nie należymy do nocy ani do<br />
ciemności”. 1 Tesaloniczan 5,4-5. {WB 167.3}<br />
Stróżowie na murach Syjonu powinni byli pierwsi przyjąć wieść o przyjściu Zbawiciela,<br />
pierwsi podnieść głos, aby zwiastować Jego bliskość, pierwsi wezwać naród do<br />
przygotowania się na Jego przyjście. Ale oni beztrosko snuli marzenia o pokoju i<br />
bezpieczeństwie, podczas gdy naród był pogrążony w grzechu. Jezus widział swój lud,<br />
podobny do nie owocującego drzewa figowego, pokrytego pięknymi liśćmi, ale nie<br />
wydającego cennego owocu. Z dumą przestrzegano zewnętrznych form religijności,<br />
brakowało natomiast ducha prawdziwej pokory, skruchy i wiary, a jedynie te cechy mogły<br />
uczynić służbę przyjemną Bogu. Zamiast owoców Ducha Żydzi objawiali pychę,<br />
formalizm, chełpliwość, egoizm i nietolerancję. Upadły Kościół zamknął swe oczy na znaki<br />
czasu. Pan nie opuścił go, ani nie skąpił mu swoich łask, a jednak Kościół odszedł od Boga i<br />
wzgardził Jego miłością. Ponieważ wybrany lud nie wywiązał się ze swych zadań, toteż<br />
dane mu obietnice nie zostały spełnione. {WB 167.4}<br />
Takie są właśnie skutki zaniedbywania przyjęcia i powiększenia wiedzy oraz<br />
przywilejów, jakie darowuje Bóg. Jeżeli Kościół nie będzie kroczył wskazaną przez<br />
Opatrzność drogą, przyjmując każdy promień światła i spełniając każdy obowiązek, jaki mu<br />
został nakazany, religia nieuchronnie stanie się formalizmem i zniknie duch żywotnej<br />
pobożności. Prawidłowość ta często udowadniana była przez historię <strong>Kościoł</strong>a. Bóg żąda od<br />
swego ludu żywej wiary i posłuszeństwa na miarę udzielonych mu błogosławieństw i<br />
przywilejów. Posłuszeństwo zaś wymaga ofiary i niesienia krzyża, dlatego tak wielu<br />
pozornych naśladowców Chrystusa nie chciało przyjąć światła z nieba i — podobnie jak<br />
Żydzi — nie poznało czasu swego nawiedzenia. Patrz Łukasza 19,44. Z powodu ich pychy i<br />
niewiary Pan ominął ich i objawił swą prawdę tym, którzy, jak pasterze z Betlejem i mędrcy<br />
ze Wschodu, przyjęli objawione im światło. {WB 167.5}<br />
209
Change language