Kościoł i Państwo Wojujące
Wojna to sprawa o żywotnym znaczeniu dla państwa, obszar życia lub śmierci, droga do przetrwania lub zagłady. Zagadnienie to trzeba więc dokładnie rozpatrzyć. Kto kocha wojnę, doprowadzi kraj do zniszczenia, kto pożąda zwycięstwa, doprowadzi go do niesławy. Wojny nie trzeba kochać i zwycięstwa nie trzeba pożądać. Działaj tylko wówczas, gdy warunki dojrzały do zwycięstwa. 2) Dlatego wynik wojny określa pięć podstawowych czynników i porównanie walczących stron według ich sił oraz siedmiu dalej wymienionych składników. 3) Pierwszym z tych czynników jest droga. Drugim niebo. Trzecim ziemia. Czwartym dowództwo. Piątym zasady. 4) Droga lub wpływ moralny sprawia, że ludzie myślą tak samo jak rządzący, więc pójdą z nimi na życie i na śmierć, nie bojąc się jednego ani drugiego. Nikt nie sprawi, żeby wojsko skutecznie walczyło, jeśli każe mu się walczyć w niesłusznej wojnie ... Wojna to sztuka wprowadzania w błąd.
Wojna to sprawa o żywotnym znaczeniu dla państwa, obszar życia lub śmierci,
droga do przetrwania lub zagłady. Zagadnienie to trzeba więc dokładnie rozpatrzyć.
Kto kocha wojnę, doprowadzi kraj do zniszczenia, kto pożąda zwycięstwa,
doprowadzi go do niesławy. Wojny nie trzeba kochać i zwycięstwa nie trzeba
pożądać. Działaj tylko wówczas, gdy warunki dojrzały do zwycięstwa. 2) Dlatego
wynik wojny określa pięć podstawowych czynników i porównanie walczących stron
według ich sił oraz siedmiu dalej wymienionych składników. 3) Pierwszym z tych
czynników jest droga. Drugim niebo. Trzecim ziemia. Czwartym dowództwo.
Piątym zasady. 4) Droga lub wpływ moralny sprawia, że ludzie myślą tak samo jak
rządzący, więc pójdą z nimi na życie i na śmierć, nie bojąc się jednego ani drugiego.
Nikt nie sprawi, żeby wojsko skutecznie walczyło, jeśli każe mu się walczyć w
niesłusznej wojnie ... Wojna to sztuka wprowadzania w błąd.
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Kościól i <strong>Państwo</strong> <strong>Wojujące</strong><br />
nie będzie chodził w ciemności, ale będzie miał światłość żywota”. Jana 8,12. Człowiek,<br />
który wytrwale dąży do spełnienia woli Boga i poważnie ceni ofiarowane już światło,<br />
otrzyma go jeszcze więcej. Zesłana mu będzie gwiazda o niebiańskim blasku, która<br />
wprowadzi go we wszelką prawdę. {WB 165.7}<br />
Za czasów pierwszego przyjścia Chrystusa kapłani i uczeni świętego miasta, którym<br />
powierzono tajemnice Boże, mogli rozpoznać znaki czasu i głosić o przyjściu Obiecanego.<br />
Proroctwo Micheasza podawało miejsce narodzenia Jezusa. Micheasza 5,1. Daniel określił<br />
czas Jego przyjścia. Daniela 9,25. Bóg powierzył te przepowiednie przywódcom narodu<br />
żydowskiego, nie mogli się więc usprawiedliwić, iż nie wiedzieli i dlatego nie głosili, że<br />
przyjście Mesjasza jest bliskie. Ich niewiedza była skutkiem grzesznego niedbalstwa. Choć<br />
Żydzi budowali pomniki ku czci zamordowanych proroków Bożych, to jednak swą<br />
ustępliwością wobec możnych tego świata składali hołd sługom szatana. Ogarnięci<br />
całkowicie dążeniem do ziemskiej władzy, stracili z oczu łaski i zaszczyty ofiarowane im<br />
przez Króla niebios. {WB 166.1}<br />
Z głębokim, pełnym szacunku oddaniem starsi Izraela powinni byli badać miejsce, czas i<br />
okoliczności największego wydarzenia w historii świata — przyjście Syna Bożego w celu<br />
zbawienia ludzi. Żydzi powinni byli czuwać i czekać, aby znaleźć się wśród pierwszych<br />
witających Zbawiciela świata. Ale spójrzmy, oto dwoje zmęczonych podróżnych ze wzgórz<br />
Nazaretu wędruje wzdłuż wąskiej ulicy Betlejem aż do wschodniego krańca miasta,<br />
bezskutecznie szukając miejsca na nocny odpoczynek. Żadne drzwi nie otwierają się przed<br />
nimi. Dopiero w nędznej szopie dla bydła znajdują schronienie i tutaj rodzi się Zbawiciel<br />
świata. {WB 166.2}<br />
Niebiańscy aniołowie widzieli chwałę, jaką Syn Boży dzielił z Ojcem, nim powstał świat<br />
i z ogromnym zainteresowaniem oczekiwali pojawienia się Jezusa na ziemi, jako<br />
najradośniejszego wydarzenia dla wszystkich ludzi. Aniołowie mieli zanieść tę radosną<br />
nowinę tym, którzy byli przygotowani na jej przyjęcie i którzy z radością rozgłoszą ją<br />
mieszkańcom ziemi. Chrystus zniżył się do tego stopnia, że przyjął naturę ludzką. Miał<br />
wiele wycierpieć składając swe życie w ofierze za grzech, ale aniołowie pragnęli, aby Syn<br />
Najwyższego nawet w swym poniżeniu, zjawił się przed ludźmi w chwale i wspaniałości<br />
odpowiadającej Jego naturze. Czy wielcy tego świata zbiorą się w stolicy Izraela, by<br />
powitać Jego przyjście? Czy zastępy aniołów przedstawią Go oczekującym tłumom? {WB<br />
166.3}<br />
Jeden z aniołów przybywa na ziemię, aby zobaczyć, kto jest gotowy przywitać Jezusa.<br />
Ale nie dostrzega żadnych oznak oczekiwania. Nie słyszy żadnego głosu dziękczynienia ani<br />
pieśni zwycięstwa, że nadszedł czas przyjścia Mesjasza. Anioł zatrzymuje się nad<br />
wybranym miastem i świątynią, gdzie obecność Boga objawiała się przez setki lat, ale i tutaj<br />
panuje obojętność. Kapłani z przepychem i dumą składają w świątyni ofiary. Faryzeusze<br />
207
Change language