Kościoł i Państwo Wojujące

Kościól i Państwo Wojujące
swoje serca, a nie swoje szaty, i nawróćcie się do Pana, swojego Boga, gdyż On jest
łaskawy i miłosierny, nierychły do gniewu i pełen litości, i żal mu karania!” Joela 2,1.15-
17.12-13. {WB 165.1}
Aby przygotować ludzi, by mogli przetrwać dzień Pański, musiało być ponownie
podjęte dzieło odnowy. Bóg widział, że wielu z Jego wyznawców nie żyje dla wieczności,
dlatego w swym wielkim miłosierdziu postanowił przekazać im ostrzegawcze poselstwo,
aby wyrwać ich z duchowego otępienia i skłonić do przygotowania się na przyjście
Pana. {WB 165.2}
Ostrzeżenie to zapisane jest w czternastym rozdziale Apokalipsy Jana. Znajdujemy tu
potrójne poselstwo, ogłaszane przez istoty z nieba. {WB 165.3}
Tuż po tym wydarzeniu następuje przyjście Syna Człowieczego w celu zebrania żniwa
świata. Pierwsze poselstwo ogłasza nadchodzący sąd. Prorok widział „anioła lecącego przez
środek nieba, który miał ewangelię wieczną, aby ją zwiastować mieszkańcom ziemi i
wszystkim narodom, i plemionom, i językom, i ludom, który mówił donośnym głosem.
Bójcie się Boga i oddajcie mu chwałę, gdyż nadeszła godzina sądu jego, i oddajcie pokłon
temu, który stworzył niebo i ziemię, i morze, i źródła wód”. Objawienie 14,6-7. {WB
165.4}
Poselstwo to nazwane jest „ewangelią wieczną”. Głoszenie ewangelii nie zostało
powierzone aniołom, lecz ludziom. Choć świętym posłańcom nieba zlecono kierowanie
dziełem zbawienia ludzkości, jednak w rzeczywistości głoszenie ewangelii dokonują
ziemscy słudzy Chrystusa. {WB 165.5}
Wierni ludzie, posłuszni nakazom Ducha Bożego i naukom Jego Słowa, mieli ogłosić
światu powyższe ostrzeżenie. Byli to ci, którzy zwracali uwagę na „potwierdzone słowo
prorockie” jako „pochodnię świecącą w ciemnym miejscu, dopóki dzień nie zaświta i nie
wzejdzie jutrzenka w waszych sercach”. 2 Piotra 1,19. Bardziej niż ukrytych skarbów
szukali mądrości Bożej, uważając, że „nabyć ją jest lepiej niż nabyć srebro i zdobyć ją
znaczy więcej niż złoto”. Przypowieści 3,14. Pan dzięki temu objawił im wspaniałe rzeczy o
swoim królestwie. „Tajemnica Pańska objawiona jest tym, którzy się go boją, a przymierze
swoje oznajmuje im”. Psalmów 25,14. {WB 165.6}
To nie teolodzy zrozumieli tę prawdę i poświęcili się jej głoszeniu. Gdyby byli wiernymi
stróżami Słowa, gdyby pilnie i z modlitwą badali Pismo Święte, zrozumieliby, w jakim
czasie żyją, a przepowiednie odkryłyby przed nimi przyszłe wydarzenia. Nie byli jednak
takimi i dlatego głoszenie poselstwa powierzono prostym ludziom. Jezus powiedział:
„Chodźcie, póki światłość macie, aby was ciemność nie ogarnęła”. Jana 12,35. Ci, którzy
odwracają się od światła ofiarowanego im przez Boga, albo nie starają się go szukać, kiedy
jest ono w ich zasięgu, pozostają w ciemności. Zbawiciel oświadczył: „Kto idzie za mną,
206