Kościoł i Państwo Wojujące

Kościól i Państwo Wojujące
Rozdział 17 — Obietnica Powtórnego przyjścia Chrystusa
Jedną z najuroczystszych, a jednocześnie najwspanialszych prawd objawionych w Biblii,
jest obietnica powtórnego przyjścia Chrystusa w celu dokończenia wielkiego dzieła
zbawienia. Pielgrzymujący lud Boży, który tak długo przebywa w „ciemności cienia
śmierci” znajduje w tej obietnicy cenną i radosną nadzieję na objawienie się Tego, który jest
„zmartwychwstaniem i żywotem” i który sprowadził wygnańców do domu. Nauka o drugim
adwencie (powtórnym przyjściu Chrystusa) jest centralnym poselstwem Pisma Świętego.
Od dnia, kiedy pierwsi rodzice opuścili Eden, dzieci wiary oczekują przyjścia Obiecanego,
który złamie moc niszczyciela i przywróci im utracony raj. Święci ludzie dawnych czasów
czekali na przyjście Mesjasza w chwale, jako na spełnienie swych nadziei. Już siódmy
potomek Adama, Henoch, który przez trzy wieki chodził na ziemi z Bogiem, mógł z daleka
spojrzeć na przyjście Zbawiciela. „Oto przyszedł Pan — mówi Henoch — z tysiącami
swoich świętych, aby dokonać sądu nad wszystkimi”. Judy 14-15. Patriarcha Hiob podczas
swoich cierpień zawołał z niezachwianą pewnością: „Aczci ja wiem, że mój Odkupiciel
żyje, a iż w ostateczny dzień nad prochem mym stanie (...) przecież w ciele mojem oglądam
Boga, którego ja sam oglądam i oczy moje ujrzą go, a nie inny”. Joba 19,25-27 (BG). {WB
159.1}
Powtórne przyjście Chrystusa w celu odbudowania królestwa sprawiedliwości jest
treścią wielu wzniosłych wypowiedzi Pisma Świętego. Poeci i prorocy Biblii mówili o tym
wydarzeniu w słowach płonących niebiańskim ogniem. Psalmista tak śpiewał o mocy i
majestacie Króla Izraelskiego: „Z Syjonu pełnego piękności zajaśniał Bóg. Bóg nasz
przybywa i nie milczy (...). Przyzywa niebiosa z góry i ziemię, aby sądzić swój
lud”. Psalmów 50,2-4. „Niech radują się niebiosa i weseli się ziemia (...) przed obliczem
Pana, bo idzie! Zaiste idzie, by sądzić ziemię. Będzie sądził świat sprawiedliwie, a ludy
według swej wierności”. Psalmów 96,11.13. {WB 159.2}
Prorok Izajasz powiedział: „Ożyją twoi umarli, twoje ciała wstaną, obudzą się i będą
radośnie śpiewać ci, którzy leżą w prochu, gdyż twoja rosa jest rosą światłości, a ziemia
wyda zmarłych”. Izajasza 26,19. „Wszechmocny Pan zniszczy śmierć na wieki i zetrze łzę z
każdego oblicza, i usunie hańbę swojego ludu na całej ziemi, gdyż Pan powiedział. I będą
mówić w owym dniu: Oto nasz Bóg, któremu zaufaliśmy, że nas wybawi, to Pan, któremu
zaufaliśmy. Weselmy i radujmy się z jego objawienia”. Izajasza 25,8-9. {WB 159.3}
Prorok Habakuk również w zachwycającym widzeniu oglądał przyjście Chrystusa. „Bóg
przychodzi z Temanu, Święty z góry Paran. Jego wspaniałość okrywa niebiosa, a ziemia jest
pełna jego chwały. Pod nim jest blask jak światłość (...). Trzęsie się ziemia, gdy powstaje,
gdy patrzy drżą narody. Pękają odwieczne góry, zapadają się prastare pagórki, jego drogi są
wieczne (...). Panie (...) siadasz na swoje rumaki, na swoje wozy zwycięskie. (...) Na twój
widok drżą góry (...) otchłań morska wydaje swój głos, wysoko podnosi swe ramiona.
198