Kościoł i Państwo Wojujące

Kościól i Państwo Wojujące
Kościół rzymskokatolicki za czasów Lutra. Panowało w nich takie samo zamiłowanie do
rzeczy doczesnych i takie samo otępienie duchowe. Poglądy ludzi i ich teorie ceniono wyżej
niż nauki Słowa Bożego. {WB 157.5}
Szerokiemu rozpowszechnieniu Biblii na początku XIX wieku i światłu, jakie w ten
sposób rozjaśniło świat, nie towarzyszył odpowiedni postęp w znajomości objawionych w
Biblii prawd i doświadczeniach religijnych. Szatan nie mógł już — jak w poprzednich
wiekach — ukryć przed ludźmi Słowa Bożego, gdyż było ono dostępne dla wszystkich. By
więc osiągnąć swój cel, skłonił wielu do lekceważenia Biblii. Ludzie zaniechali badania
Pisma Świętego, przyjmując jego fałszywe interpretacje i głosząc nauki nie znajdujące
uzasadnienia w Biblii. {WB 158.1}
Szatan widząc, że jego wysiłki zmierzające do stłumienia prawdy przez ucisk i
prześladowanie spełzły na niczym, uciekł się do podobnego kompromisu, który
spowodował, że w pierwotnym Kościele doszło do odstępstwa i powstał Kościół rzymski.
Skłonił chrześcijan do łączenia się już nie z poganami, lecz z tymi, którzy przez swe
umiłowanie rzeczy doczesnych okazali się takimi samymi bałwochwalcami, jak i ci, którzy
w dawnych czasach czcili swoje rzeźbione bożki. Skutki takiego połączenia były nie mniej
zgubne, niż w poprzednich stuleciach. Pycha i rozrzutność kryły się pod płaszczykiem
religii, Kościoły chrześcijańskie ulegały zepsuciu. Szatan w dalszym ciągu dążył do
wypaczenia biblijnych nauk, a tradycja, która zrujnowała miliony ludzi, ponownie zapuściła
swe korzenie. Kościół bronił i podtrzymywał dawne tradycje, zamiast walczyć o wiarę „raz
świętym podaną”. Judy 3. Odrzucono zasady, dla których reformatorzy tyle zdziałali i
wycierpieli. {WB 158.2}
197