Kościoł i Państwo Wojujące

Kościól i Państwo Wojujące
dłoń tych, których sam nauczał upodobania w krwawych czynach. „Prześladowania, jakimi
francuski kler tak hojnie szafował przez tyle lat, zwróciły się teraz przeciwko niemu z
podobną siłą. Szafoty zaczerwieniły się od krwi duchownych. Galery i więzienia, w których
niegdyś cierpieli hugenoci, zapełniły się ich prześladowcami. Przykuci do ław, wiosłując w
pocie czoła, katoliccy księża doświadczyli tych wszystkich mąk, które tak bezkarnie
stosowali wobec miłujących pokój heretyków”.19 {WB 150.1}
„Potem nadeszły dni, w których okrutni sędziowie stosowali najbardziej nieludzkie
prawa, kiedy nikt nie mógł powitać swego sąsiada, ani wypowiedzieć słów modlitwy (...)
nie narażając się na niebezpieczeństwo popełnienia przestępstwa, karanego śmiercią, kiedy
w każdym kącie czaili się szpiedzy, a gilotyna od rana pracowała ciężko i długo, gdy
więzienia były tak przepełnione jak statki niewolników, kiedy do Sekwany spływały ścieki
czerwone od krwi. (...) Gdy ulicami Paryża codziennie przeciągały wozy pełne ofiar
przeznaczonych na stracenie, na prowincji prokonsulowie wysyłani przez najwyższą radę
szaleli z okrucieństwem nieznanym nawet w stolicy. Nóż gilotyny wznosił się i opadał zbyt
wolno, by nadążyć rzezi. Długie szeregi uwięzionych koszono kartaczami. Dziurawiono
przepełnione ludźmi łodzie. Lyon stał się pustkowiem. W Arras odmawiano więźniom
nawet takiego okrutnego miłosierdzia jak szybka śmierć. Wzdłuż Loary, od Saumur aż do
morza, zlatywały się ogromne chmary kruków i kań, by nasycić się nagimi ciałami, które
układano jedne na drugich w obrzydliwych objęciach. Nie było miłosierdzia ani dla płci, ani
dla wieku. Liczbę chłopców i dziewcząt w wieku lat siedemnastu, zamordowanych w
okresie terroru należy szacować na tysiące. Niemowlęta oderwane od piersi matek
przerzucano na pikach wzdłuż szeregów Jakobinów”.20 W krótkim okresie dziesięciu lat
zginęły niezliczone rzesze istot ludzkich. {WB 150.2}
Wszystko to odbywało się po myśli szatana. Do osiągnięcia tego dążył przez całe
stulecia. Jego plan opiera się od początku do końca na oszustwie, a jego jedynym celem jest
sprowadzenie na ludzi nędzy i cierpienia, zniekształcenie i splugawienie dzieła Bożego,
zniweczenie boskich zamierzeń miłości i dobroczynności oraz spowodowanie smutku w
niebie. Szatan swymi zwiedzeniami omamia umysły ludzi i nakłania ich, aby winę za jego
dzieło przypisywali Bogu, jak gdyby całe to nieszczęście było skutkiem planu Stwórcy. W
podobny sposób, gdy ci, którzy zostali zdegradowani i stali się zwyrodniali dzięki jego
okrutnej działalności, zdobyli wolność, szatan zmusił ich do wykroczeń i ohydnych czynów,
by następnie tyrani i ciemiężyciele wskazali na tego rodzaju nieokiełznaną swawolę jako na
skutki wolności. {WB 150.3}
Gdy fałsz okryty jedną szatą zostanie zdemaskowany, szatan rychło przystraja go w
inną, a tłumy akceptują go tak chętnie, jak poprzednio. Kiedy lud francuski przekonał się, że
nauka Rzymu jest oszustwem, i gdy szatan nie mógł już posługując się
papiestwem sprowokować ludzi do przestępowania przykazań Bożych, skłonił ich do tego,
187