Kościoł i Państwo Wojujące

Kościól i Państwo Wojujące
Prześladowanie Kościoła Chrystusowego nie trwało całe 1260 lat. Bóg z miłosierdzia dla
swego ludu skrócił czas ogniowej próby. W przepowiedni o „wielkim ucisku”, który miał
nawiedzić Kościół, Chrystus powiedział: „A gdyby nie były skrócone owe dni, nie
ocalałaby żadna istota, lecz ze względu na wybranych będą skrócone owe dni”. Mateusza
24,22. Dzięki wpływowi reformacji w wielu krajach zaprzestano prześladowań już przed
rokiem 1798. {WB 142.1}
O „dwóch świadkach” proroctwo mówi dalej: „Oni to są dwoma drzewami oliwnymi i
dwoma świecznikami, które stoją przed Panem ziemi”. Objawienie 11,4. Psalmista powiada:
„Słowo twoje jest pochodnią nogom moim i światłością ścieżkom moim”. Psalmów
119,105. „Dwaj świadkowie” to symbol Pisma Świętego, Starego i Nowego Testamentu.
Oba testamenty są ważnym świadectwem powstania i wiecznej trwałości Bożego prawa,
jednocześnie są także świadkami planu zbawienia. Symbole, ofiary i przepowiednie Starego
Testamentu wskazywały na mającego przyjść Zbawiciela. Ewangelie i listy Nowego
Testamentu mówią o Zbawicielu, który już przyszedł dokładnie tak, jak przepowiadały to
symbole i proroctwa Starego Testamentu. {WB 142.2}
„Odziani w wory, prorokowali przez tysiąc dwieście sześćdziesiąt dni”. Większą część
tego czasu świadkowie Boży pozostawali w zapomnieniu. Władza papieska starała się ukryć
Słowo prawdy przed ludźmi, a na jego miejsce wystawiła fałszywych świadków, którzy się
sprzeciwiali świadectwu Biblii.16 Kiedy Pismo Święte zostało zakazane przez władze
kościelne i świeckie, kiedy fałszowano jego świadectwo i podejmowano najrozmaitsze
próby, jakie ludzie i demony mogli wymyśleć, aby odwrócić od niego umysły ludu, kiedy
ci, którzy odważyli się głosić jego święte prawdy, byli ścigani, zdradzani, męczeni i
torturowani w celach więziennych, zabijani z powodu swej wiary, a także zmuszani do
ucieczki w wysokie góry albo krycia się w pieczarach ziemi — wtedy wierni świadkowie
prorokowali, odziani w wory, przez całe 1260 lat. W najmroczniejszych czasach znajdowali
się ludzie, którzy miłowali Słowo Boże i bronili czci swego Pana. Tym wiernym sługom
udzielono mądrości, mocy i siły, by mogli przez ten cały czas głosić prawdę. {WB 142.3}
„A jeśli ktoś chce im wyrządzić szkodę, ogień bucha z ich ust i pożera ich wrogów, tak
musi zginąć każdy, kto by chciał im wyrządzić szkodę”. Objawienie 11,5. Ludzie nie mogą
bezkarnie deptać Słowa Bożego. Znaczenie tej strasznej groźby znajdujemy w ostatnim
rozdziale Apokalipsy Jana: „Co do mnie, to świadczę każdemu, który słucha słów proroctwa
tej księgi. Jeżeli ktoś dołoży coś do nich, dołoży mu Bóg plag opisanych w tej księdze, A
jeżeli ktoś ujmie coś ze słów tej księgi proroctwa, ujmie Bóg z działu jego z drzewa żywota
i ze świętego miasta, opisanych w tej księdze”. Objawienie 22,18-19. {WB 142.4}
Są to ostrzeżenia, których Bóg udzielił, aby powstrzymać ludzi od zmienienia
czegokolwiek w tym, co On objawił i rozkazał. Tę uroczystą groźbę Bóg kieruje do
wszystkich tych, którzy swym wpływem skłaniają ludzi do lekceważenia przykazań
176