Kościoł i Państwo Wojujące

Kościól i Państwo Wojujące
Słowo Boże jako skarbiec natchnionej prawdy i sprawdzian wszelkiego natchnienia. {WB
102.4}
Po powrocie z Wartburga Luter dokończył przekładu Nowego Testamentu i wkrótce
naród niemiecki otrzymał ewangelię w swym ojczystym języku. Przekład został przyjęty z
wielką radością przez wszystkich miłujących prawdę, natomiast ci, którzy uznawali tradycje
Kościoła i przykazania ludzkie, z pogardą go odrzucili. {WB 102.5}
Księża zaniepokoili się na myśl, że prosty lud będzie mógł teraz dyskutować z nimi na
temat biblijnych nauk i ich niewiedza wyjdzie na jaw. Broń ich przyziemnego rozumowania
była bezsilna wobec miecza Ducha Świętego. Rzym na wszelkie sposoby wykorzystywał
swą władzę, aby nie dopuścić do szerzenia się Pisma Świętego, ale ani doktryny, ani klątwy,
ani nawet tortury nie przyniosły spodziewanego rezultatu. Im bardziej potępiano Biblię i
zakazywano jej czytania, tym bardziej naród pragnął poznać jej nauki. Wszyscy umiejący
czytać sami studiowali Słowo Boże. Nosili je wszędzie, czytali i uczyli się go na pamięć.
Gdy Luter zobaczył, z jaką życzliwością przyjęto Nowy Testament, przystąpił niezwłocznie
do przekładu Starego Testamentu, publikując natychmiast gotowe fragmenty. {WB 102.6}
Pisma Lutra spotykały się z życzliwością zarówno w miastach, jak i na wsi: „To co Luter
i jego przyjaciele pisali, inni rozpowszechniali w kraju. Zakonnicy, którzy przekonali się o
nieprawości ślubów zakonnych i pragnęli zmienić długie życie bezużytecznego lenistwa na
życie pełne aktywności, a niestety nie posiadali dostatecznych wiadomości, by głosić Słowo
Boże, przemierzali kraj, sprzedając dzieła Lutra i jego przyjaciół. Wkrótce całe Niemcy
zaroiły się od tych śmiałych kolporterów”. — Tamże IX, 11. {WB 102.7}
Z zainteresowaniem badali te pisma ludzie ze wszystkich warstw społecznych — biedni
i bogaci, uczeni i niewykształceni. Wieczorami wiejscy nauczyciele czytywali je małym
grupom zebranym dokoła płonącego kominka. W rezultacie każdego takiego wysiłku,
zawsze kilku ludzi przekonywało się o prawdzie. Przyjmowali oni Słowo Boże z radością, a
potem sami głosili radosną nowinę innym. {WB 102.8}
Sprawdzały się natchnione słowa: „Wykład słów twoich oświeca, daje rozum
prostaczkom”. Psalmów 119,130. Badanie Pisma Świętego dokonywało poważnych zmian
w umysłach i sercach ludzi. Papiestwo nałożyło na swych poddanych żelazne jarzmo;
trzymając narody w poniżeniu i niewiedzy. Skrupulatnie pilnowano przestrzegania
zabobonnych obrzędów, lecz w tej całej służbie dla Boga serce i rozum nie były wcale
zaangażowane. Kazania Lutra, które ukazały jasne prawdy Słowa Bożego i samo Słowo,
oddane w ręce prostych ludzi, obudziły drzemiące w nich siły, nie tylko oczyszczając i
uszlachetniając ich życie duchowe, lecz także dodając umysłowi polotu i siły. {WB 103.1}
Można było spotkać wielu ludzi różnego stanu, jak z Biblią w ręku bronili nauk
reformacji. Przedstawiciele papieża, którzy studiowanie Pisma Świętego pozostawiali
124