Kościoł i Państwo Wojujące

Kościól i Państwo Wojujące
jego zniknięciem, doznali nowej otuchy słysząc o postępie ewangelii w Szwajcarii. {WB
96.2}
Gdy działalność reformacyjna na dobre zakorzeniła się w Zurychu, zaczęto dostrzegać
jej owoce — zmalała ilość przestępstw, wzrósł porządek i spokój. „W naszym mieście
panuje spokój. Nie ma w nim kłótni, obłudy, zazdrości ani konfliktów” — pisał Zwingli. „A
komu można tę harmonię zawdzięczać, jeżeli nie najwyższemu i najlepszemu Bogu i Jego
czystym naukom, które napełniają nas owocami pokoju i pobożności”. — Tamże VIII,
15. {WB 96.3}
Zwycięstwa osiągnięte przez reformację pobudziły Rzym do bardziej zdecydowanych
wysiłków w celu jej zniszczenia. Ponieważ prześladowanie i tłumienie działalności Lutra w
Niemczech okazało się mało skuteczne, postanowiono pokonać reformację jej własną
bronią. Zwolennicy papieża zaplanowali przeprowadzić dyskusję z Zwinglim, a ponieważ
zorganizowanie jej leżało w ich rękach, chcieli zapewnić sobie zwycięstwo przez wybranie
zarówno miejsca spotkania, jak i sędziów, którzy mieli zadecydować o jego wyniku. Gdy w
ten sposób będą mieli Zwingliego w swoich rękach, postarają się już o to, aby im nie
umknął. Zmuszając przywódcę do milczenia, łatwo będzie zdusić cały ruch. Wszystkie te
zamiary trzymano oczywiście w tajemnicy. {WB 96.4}
Miejsce dyskusji wyznaczono w Baden, jednak Zwingli nie przybył tam. Rada Zurychu
przeczuwając spisek zwolenników papieża, a także ostrzeżona licznymi przypadkami
palenia wyznawców ewangelii na stosie, nie pozwoliła swemu duszpasterzowi wystawić się
na takie niebezpieczeństwo. W Zurychu Zwingli gotów był spotkać się i prowadzić dyskusje
z każdym posłem przysłanym z Rzymu, ale udanie się do Baden, gdzie niedawno przelano
krew męczenników prawdy, równało się z niechybną śmiercią. Do Baden przybyli więc
Oekolampadius i Haller, którzy reprezentowali reformację, zaś znany doktor Eck, popierany
przez liczne grono papieskich uczonych i prałatów, miał walczyć w obronie Rzymu. {WB
96.5}
Choć Zwingli nie był obecny na spotkaniu, jego wpływ był widoczny. Przedstawiciele
papieża sami wyznaczyli sekretarzy, a wszystkim innym pod karą śmierci zabroniono
sporządzania jakichkolwiek notatek. {WB 96.6}
Pomimo to Zwingli codziennie otrzymywał dokładną relację z tego, co powiedziano w
Baden. Otóż pewien student, obecny na obradach, co wieczór zapisywał treść poruszonych
kwestii, zaś dwaj inni podjęli się dostarczać te relacje wraz z listami Oekolampadiusa
Zwingliemu w Zurychu. Reformator odpowiadał dając rady i sugestie. Pisał swe listy nocą,
a studenci wracali z nimi wczesnym rankiem do Baden. Ażeby ujść czujności straży,
stojącej u bram miasta, posłowie ci nieśli na głowach kosze z drobiem i nie zatrzymywani
swobodnie wchodzili do Baden. {WB 97.1}
116