Kościoł i Państwo Wojujące

Kościól i Państwo Wojujące
W tym czasie prawdy nauczane przez Zwingliego wzbudziły już duże zainteresowanie i
tłumy przychodziły ze wszystkich stron, by słuchać jego kazań. Przybywali nawet ci, którzy
poprzednio opuszczali nabożeństwa. Służbę swą Zwingli rozpoczął głoszeniem ewangelii,
czytając i objaśniając słuchaczom natchnione opowiadanie o życiu, naukach i śmierci
Chrystusa. Jak w Einsiedeln, tak i tutaj przedstawiał Słowo Boże jako jedyny i nieomylny
autorytet, a śmierć Chrystusa jako jedyną doskonałą ofiarę. „Moim pragnieniem jest —
mówił — przywieść was do Chrystusa — prawdziwego źródła zbawienia”. — Tamże VIII,
6. Przedstawiciele wszystkich stanów — od uczonych i polityków do rzemieślników i
chłopów — gromadzili się wokół mówcy. Z głębokim zainteresowaniem słuchali jego słów.
Zwingli nie tylko głosił obietnicę zbawienia z łaski Bożej, lecz także bez obaw ganił błędy i
zepsucie panujące w ówczesnych czasach. Wielu, wracając z katedry; chwaliło Boga. „Ten
człowiek — mówili — jest kaznodzieją prawdy. Będzie on naszym Mojżeszem i
wyprowadzi nas z tych egipskich ciemności”. — Tamże VIII, 6. {WB 94.1}
Działalność Zwingliego przyjęto początkowo z wielkim entuzjazmem, lecz z biegiem
czasu począł narastać coraz większy sprzeciw. Mnisi usiłowali zahamować jego pracę i
potępić głoszone przez niego nauki. Wielu obrzucało go drwinami i urąganiem, inni grozili
mu. Lecz znosił on to wszystko z cierpliwością mówiąc: „Jeżeli złych chce się zdobyć dla
Chrystusa, trzeba na niejedno przymknąć oczy”. — Tamże VIII, 6. {WB 94.2}
Mniej więcej w tym samym czasie przybył nowy sojusznik, by przyłączyć się do dzieła
reformacji. Pewien pochodzący z Bazylei przyjaciel reformowanej wiary doszedł do
przekonania, że sprzedaż książek może być potężnym środkiem w szerzeniu światła i wysłał
do Zurychu niejakiego Lucjana z niektórymi pismami Lutra. Do Zwingliego napisał: „Jeśli
Lucjan jest dostatecznie mądry i zręczny, to zachęć go, aby od miasta do miasta, od wsi do
wsi, a nawet od domu do domu roznosił pisma Lutra, a przede wszystkim opracowane przez
niego dla ludu wykłady Modlitwy Pańskiej, i sprzedawałje chętnym. Im bardziej znane będą
te książki, tym więcej znajdzie się na nich nabywców”. — Tamże VIII, 6. W ten sposób
światło utorowało sobie drogę wśród Szwajcarów. {WB 94.3}
Kiedy Bóg szykuje się do zerwania pęt niewiedzy i zabobonu, wtedy szatan z największą
mocą stara się pogrążyć ludzi w ciemności i zniewolić ich do maksimum. Gdy w różnych
krajach pojawiali się słudzy Boży, by przedstawić innym prawdę o przebaczeniu i
usprawiedliwieniu przez krew Chrystusa, Rzym ze zdwojoną energią otwierał w całym
chrześcijaństwie swój odpustowy targ, udzielając przebaczenia za pieniądze. {WB 94.4}
Każdy grzech miał określoną cenę, a ludziom udzielano pozwolenia na różne
przestępstwa, jeśli tylko pomagało to napełnić kościelny skarbiec. W ten sposób powstały
dwa przeciwne obozy; jeden ofiarował przebaczenie grzechu za pieniądze, drugi —
przebaczenie przez wiarę w Chrystusa. Rzym zezwalał na grzech i czynił go źródłem
113