Kościoł i Państwo Wojujące

Kościól i Państwo Wojujące
Rozdział 9 — Szwajcarski Reformator
Przy wyborze odpowiednich ludzi, którzy mieli przeprowadzić odnowę Kościoła, Bóg
kierował się tymi samymi zasadami, jakie stosował powołując do życia pierwszy apostolski
Kościół. {WB 91.1}
Boski Nauczyciel omijał wielkich, możnych i bogatych, przyzwyczajonych do hołdów i
czci, które przyjmowali jako przywódcy ludu. Byli oni tak dumni i zadufani w swej
osławionej wyższości, że nigdy nie współczuli bliźniemu i nie mogliby się stać
współpracownikami pokornego Nazarejczyka. Wezwanie: „Pójdźcie za mną, a zrobię was
rybakami ludzi” (Mateusza 4,19) skierowane zostało do prostych, ciężko pracujących
rybaków galilejskich. Uczniowie ci byli pokorni i chętnie przyjmowali pouczenia Mistrza.
Im mniejszy wpływ miały na nich fałszywe nauki ich czasów, tym skuteczniej mógł ich
Chrystus kształcić i przygotowywać do swej służby. Podobnie działo się za czasów Wielkiej
Reformacji. Jej przywódcy nie pochodzili z arystokracji. Byli to ludzie pokorni i biedni,
wolni od pychy związanej z pozycją społeczną i od wpływu fanatyzmu oraz kapłańskiej
przebiegłości. W swym planie Bóg posługuje się małymi i pokornymi ludźmi, by dokonać
wielkich dzieł. Wtedy chwała oddawana jest nie człowiekowi, lecz Temu, który sprawuje
„chcenie i skuteczne wykonanie” według własnego upodobania. {WB 91.2}
W kilka tygodni po przyjściu na świat Lutra w skromnym domu saksońskiego górnika,
urodził się w położonej wysoko w Alpach chacie pasterz Ulrich Zwingli. Wpływy
środowiska w dzieciństwie, a także wczesne kształcenie przygotowały go do przyszłej
życiowej misji. Wychowywał się w otoczeniu wspaniałej przyrody, która od
najwcześniejszych lat wywoływała u niego podziw dla wielkości, siły i potęgi Boga.
Historia wspaniałych czynów dokonanych tu w górach rozpalała jego młodzieńcze
aspiracje. U nóg pobożnej babki wysłuchiwał cennych opowiadań biblijnych, które
wybierała z legend i podań Kościoła. Z głębokim zainteresowaniem słuchał o wielkich
czynach patriarchów i proroków, o pasterzach strzegących swych stad na wzgórzach
Palestyny, gdzie aniołowie rozmawiali z nimi, o narodzeniu się dzieciątka w Betlejem i o
Człowieku z Golgoty. {WB 91.3}
Podobnie jak Jan Luter, ojciec Zwingliego pragnął dać swemu synowi jak najlepsze
wykształcenie. Wcześnie więc wysłano go z rodzinnych gór i lasów do miasta. Umysł
chłopca rozwijał się nadzwyczaj szybko i wkrótce powstało pytanie, gdzie znaleźć
odpowiednich dla niego nauczycieli. W wieku 13 lat udał się do Berna, gdzie wówczas
znajdowała się najlepsza szkoła w Szwajcarii. Tutaj jednak napotkał niebezpieczeństwo
grożące zniszczeniu świetnie zapowiadającego się życia. Otóż miejscowi mnisi chcieli za
wszelką cenę skłonić go do wstąpienia do klasztoru. Dominikanie i franciszkanie
rywalizowali o względy ludu, które chcieli uzyskać za pomocą okazałego wystroju swoich
109