Modlitwa

Modlitwa
To jest czas późnego deszczu, kiedy Pan obficie wyleje Swego Ducha. Bądźcie żarliwi w
modlitwie, i czuwajcie w Duchu. {SdK 487.3}.—(Testimonies to Ministers and Gospel
Workers, 512.)
Szatan boi się ludu Bożego modlącego się o Ducha Świętego — Nie ma nic, co szatan
obawia się tak bardzo, że ludzie z Boga wyjaśniają sposób, usuwając każdą przeszkodę, aby
Pan mógł wylać swojego Ducha na małżącym kościele i bez względu na biegłe zgromadzenie.
Jeśli szatan miał swoją drogę, nigdy nie byłoby kolejnego przebudzenia, wielkiego lub
małego, do końca czasu. Ale nie jesteśmy nieświadomi jego urządzeń. Możliwe jest opór jego
mocy. Kiedy sposób przygotowywany jest dla Ducha Bożego, przyjdzie błogosławieństwo.
Szatan nie może bardziej utrudnić prysznic błogosławieństwa z malejącej ludziom Boże, niż
może zamknąć okna nieba, które deszcz nie może przyjść na ziemię. Wicked Men and Devils
nie mogą utrudniać pracy Boga, lub wyłączyć swoją obecność z zespołów Jego ludu, jeśli
będą, z stonem, kontrite serca, wyznać i odstawiać swoje grzechy, a wierzą twierdzą, że
obietnice.—(Selected Messages 1:124.)
Duch towarzyszy każdej szczerej modlitwie — Religia nie może być sprowadzona do
zewnętrznych form i ceremonii. Ta religia, która przychodzi od Boga, jest jedyną, która
prowadzi do Niego. Jeżeli pragniemy służyć Mu we właściwy sposób, musimy się narodzić
z Ducha Świętego. To oczyści nasze serce i odnowi umysł, dając nam zdolność poznawania
i miłowania Boga; wzbudzi w nas dobrowolne posłuszeństwo wobec wszystkich Jego
wymagań. Na tym polega prawdziwa religia. Taki jest owoc działania Ducha Świętego. Duch
czuwa nad każdym szczerze modlącym się i taka modlitwa przyjemna jest Bogu. Wszędzie
tam, gdzie dusza wyrywa się do Boga, widoczna jest praca Ducha Świętego, a Bóg objawia
tej duszy siebie. Takich czcicieli Bóg pragnie i czyni ich swymi synami i córkami. {ZJ
128.4}.—(The Desire of Ages, 189.)
Modlitwa bez gorliwej działalności za innych prowadzi do formalizmu —Bóg nie
oznacza, że którykolwiek z nas staje się pustelnikami lub mnichami, a na emeryturę ze świata,
aby poświęcić się, aby uwielbiać kult. Życie musi być jak życie Chrystusa, -Between the
Mountain i Mnoś. Kto nic nie robi, ale modli się wkrótce przestanie się modlić, czy jego
modlitwy staną się formalną rutyną. Kiedy mężczyźni biorą się z życia społecznego, z dala
od sferze chrześcijańskiego obowiązku i przekazywania; Kiedy przestają działać poważnie
dla mistrza, który poważnie pracował dla nich, tracą przedmiot modlitwy i nie mają
motywacji do oddania. Ich modlitwy stają się osobiste i samolubne. Nie mogą się modlić w
odniesieniu do potrzeb ludzkości lub upowszechniania Królestwa Chrystusowego, błagając o
siłę, dzięki czemu pracuje.—(Steps to Christ, 101.)
90