Modlitwa

Modlitwa
Przez wiarę w Baranka Bożego możemy uzupełnić braki w charakterze, oczyścić się z
każdej plamy, naprawić każdy błąd, rozwinąć to, co szlachetne. „I macie pełnię w Nim”.
Kolosan 2,10.
Wiara i modlitwa są ściśle z sobą związane i łącznie należy je rozważać. W modlitwie
wiary leży Boża nauka, a jest to nauka, którą każdy, kto dzieło swego życia chce uczynić
skutecznym, musi jasno pojmować. Chrystus mówi: „Wszystko, o cokolwiek byście się
modlili i prosili, tylko wierzcie, że otrzymacie, a spełni się wam”. Marka 11,24. Chrystus
wyjaśnia, że nasze prośby muszą być zgodne z wolą Bożą; musimy o to prosić, co On nam
obiecał, a to co otrzymamy, musimy wykorzystać na spełnienie Jego woli. Jeżeli dopełnimy
tych warunków, wypełnienie obietnicy jest niewątpliwe.
Możemy prosić o przebaczenie grzechów, o Ducha Świętego, o charakter podobny do
Chrystusowego, o mądrość i siłę do wykonania Jego dzieła, o każdy dar, jaki obiecał, ale
musimy wierzyć, że to, o co prosimy, otrzymamy, i dziękować Bogu, żeśmy otrzymali. Nie
wolno nam tylko oczekiwać zewnętrznych oznak łaski. Dar mieści się w obietnicy; możemy
spokojnie zająć się pracą i być pewni, że Bóg jest w stanie spełnić to, co obiecał, i że dar,
który stał się naszą własnością w chwili dania obietnicy, otrzymamy faktycznie wtedy, kiedy
go będziemy najbardziej potrzebowali.
Żyć przez Słowo Boże znaczy poświęcić Bogu całe życie. Wtedy stale czuje się potrzebę
Jego pomocy i zależność od Niego. Serce pragnie Boga. Modlitwa staje się koniecznością,
ponieważ jest życiem duszy. Modlitwa w gronie rodzinnym, modlitwa publiczna ma swoje
miejsce, ale dopiero osobista łączność z Bogiem podtrzymuje życie duchowe.
Kiedy Mojżesz był z Bogiem na górze, widział pierwowzór tego wspaniałego domu,
który miał być mieszkaniem Jego chwały. Z Bogiem na górze — spokojnym miejscu
obcowania — powinniśmy rozmyślać o Jego wspaniałym ideale człowieka. W ten sposób
będziemy mogli nasz charakter tak ukształtować, żeby obietnica Pańska mogła się w nas
wypełnić. „Zamieszkam w nich i będę się przechadzał pośród nich, i będę Bogiem ich, a oni
będą ludem moim”. 2 Koryntian 6,16.
182
W godzinach samotnej modlitwy otrzymywał Jezus w doczesnym swym życiu tu na
ziemi mądrość i moc. Młodzież powinna iść za Jego przykładem, i rano i wieczorem znaleźć
czas na cichą modlitwę, ażeby obcować z Ojcem niebiańskim. Tak samo w ciągu dnia
powinna wznosić serce do Boga. Przy każdym kroku stawianym na drodze życia słyszymy te
słowa Boże: „Bo Ja, Pan, jestem twoim Bogiem, który cię ująłem za twoją prawicę... Nie bój
się, Ja cię wspomogę!” Izajasza 41,13. Gdyby nasze dzieci we wczesnej młodości przyswoiły
sobie tę wiedzę, jaka świeżość i siła, jaka radość i szczęście cechowałyby ich życie!
234