Modlitwa

Modlitwa
Rozdział 32— Wiara i Modlitwa *
Wierzyć, znaczy ufać Bogu — ufać, że On kocha nas i najlepiej wie, co służy naszemu
dobru. Taka wiara skłania do wybrania Jego drogi zamiast naszej własnej. W miejsce naszej
nieświadomości przyjmuje Jego mądrość. Jego moc w miejsce naszej słabości, Jego
sprawiedliwość w miejsce naszych grzechów. Nasze życie i wszystko, czym jesteśmy, należy
już do Niego; wiara uznaje Jego prawo własności i przyjmuje Jego błogosławieństwa.
Prawość, szczerość i czystość. Oto tajemnica powodzenia. Wiara doprowadza nas do
osiągnięcia tych cech.
Każda dobra skłonność w nas lub szlachetne dążenie jest darem Boga. Wiara przyjmuje
od Boga życie, które wytworzy prawdziwe wzrastanie i skuteczność.
Trzeba jasno wyłożyć, w jaki sposób należy się ćwiczyć w wierze. Każda obietnica
Pańska ma warunek. Jeżeli gotowi jesteśmy czynić wolę Boga, Jego moc jest do naszej
dyspozycji. Jakikolwiek dar obiecuje, on już istnieje w samej obietnicy.
„Ziarnem jest Słowo Boże”. Łukasza 8,11. Jak pewne jest to, że w żołędziu mieści się
dąb, tak pewny jest dar Boga, zawarty w Jego obietnicy. Z chwilą, kiedy przyjęliśmy obietnicę,
już otrzymaliśmy dar w niej obiecany.
Wiara, która czyni człowieka zdolnym przyjąć dar Boga, sama w sobie jest darem i
każdej istocie ludzkiej jest on w pewnym stopniu udzielony. Wiara wzrasta, kiedy ćwiczymy
się w przyswajaniu sobie Słowa Bożego. Aby ją wzmocnić, musimy mieć styczność ze
Słowem Bożym.
Przy studiowaniu Biblii należy wskazać uczniom drogę do poznania mocy Słowa Bożego.
Przy stworzeniu On „... rzekł — i stało się, On rozkazał — i stanęło”. Psalmów 33,9. On
„czego nie ma, powołuje do bytu”. Rzymian 4,17.
Jakże często ludzie, którzy zaufali Słowu Bożemu, choć sami słabi i bezsilni, stawiali
czoło sile całego świata. Tak Enoch, człowiek o czystym sercu i świętobliwym życiu, trwał
w wierze w zwycięstwo sprawiedliwości w walce z zepsutą, szydzącą generacją. Tak samo
Noe i jego domownicy stawili czoło ludziom swego czasu, posiadającym wielkie siły fizyczne
i umysłowe, ale moralnie upadłym. Dalej, synowie izraelscy nad Morzem Czerwonym,
bezradny, zastraszony tłum 179niewolników przeciwko potężnej armii najpotężniejszego
państwa świata. Tak samo Dawid — pastuszek, któremu Bóg obiecał tron — przeciwstawił
się prawowitemu monarsze — Saułowi, który chciał zachować swoją potęgę. Silniejszy był
Sadrach i jego towarzysze w płomieniach, niż Nebukadnesar na tronie; Daniel wśród lwów
— od swoich potężnych wrogów na najwyższych stanowiskach w państwie; Chrystus na
231