Modlitwa

Modlitwa
Bóg traktuje nas jak swoje dzieci. Wyratował nas ze świata i wybrał po to, abyśmy stali
się członkami rodziny niebieskiej, synami i córkami niebieskiego Króla. Prosi, abyśmy ufali
tak, jak dziecko ufa ojcu ziemskiemu. Rodzice kochają swoje dzieci, ale miłość Boga jest
większa i głębsza niż jakakolwiek miłość na ziemi. Zmierzyć jej nie można. Jeżeli ziemscy
rodzice mogą dać swoim dzieciom dobre dary, to o ile więcej da Ojciec niebieski Ducha
Świętego tym, którzy Go o niego proszą.
Nauki Chrystusa o modleniu się należy wziąć pod głęboką rozwagę. Jakaś boska wiedza
jest w modlitwie Pańskiej; mówi o rzeczach, które wszyscy powinni rozumieć. Chrystus
wskazuje na ducha 87prawdziwej modlitwy, uczy wytrwałości w przedkładaniu próśb Panu i
zapewnia o gotowości ich wysłuchania.
Modlitwy nie mają być prośbami wypływającymi z egoistycznych pobudek, żądających
korzyści jedynie dla modlącego się. Mamy prosić, by móc dawać. Zasady życia Chrystusa
mają być jednocześnie naszymi zasadami. „I za nich poświęcam siebie samego, aby i oni byli
poświęceni w prawdzie.” Jana 17,19. Oddanie, poświęcenie i podporządkowanie się Słowo
Bożemu, tak charakterystyczne dla Jezusa, muszą być widoczne i w Jego uczniach. Naszym
zadaniem na tym świecie nie jest służenie sobie, ani życie dla siebie. Mamy uwielbiać Boga,
pracując z Nim razem dla ratowania grzeszników. Mamy prosić o błogosławieństwa, by móc
się nimi dzielić z innymi. Będziemy stale otrzymywać, jeżeli stale będziemy dawać. Nie
wolno bezustannie przyjmować skarbów nieba, nie dzieląc się nimi z otoczeniem.
W przypowieści człowiekowi proszącemu stale odmawiano, mimo to nie zrażał się i
prosił dalej. Nasze prośby nie zawsze są natychmiast wysłuchiwane, ale Chrystus uczy nas,
byśmy nie zniechęcali się w modlitwie. Usilna modlitwa nie zmienia stosunku Boga do nas,
tworzy natomiast harmonię między Nim a nami. Bóg wie, że jeśli chcemy o coś prosić,
musimy wpierw zbadać własne serca i żałować za grzechy. Prowadzi nas przez troski,
doświadczenia i upokorzenia, abyśmy zrozumieli, co hamuje działanie Ducha Świętego.
Wypełnienie obietnicy Bożej jest zawsze związane z pewnymi warunkami, modlitwa
nigdy nie może zastąpić powinności. „Jeśli mnie miłujecie, przykazań moich przestrzegać
będziecie”. „Kto ma przykazania moje i przestrzega ich, ten mnie miłuje; a kto mnie miłuje,
tego też będzie miłował Ojciec i Ja miłować go będę, i objawię mu samego siebie.” Jana
14,15]1. Jeśli osoby zanoszące do Boga swe prośby i domagające się spełnienia obietnic nie
odpowiadają temu warunkowi, obrażają Stwórcę. By obietnice się spełniły, powołują się na
imię Jezusa, Jego świadectwo, lecz nic nie czynią, co by dowodziło, że wierzą w Chrystusa i
miłują Go.
Niewiele uwagi poświęcają ludzie warunkowi, dzięki któremu można być przyjętym
przez Ojca i tym samym tracą możliwość zbawienia. Powinniśmy dokładnie zbadać siebie
225