Modlitwa

Modlitwa
umiejętności nad poznanie woli Bożej, a najwyższą służbą, jaką mogą się zajmować, jest
wykonywanie tejże woli.
W niebie nie czyni się żadnej usługi z przymusu. Dla aniołów myśl o prawie była czymś
zupełnie nowym, gdy szatan powstał przeciwko zakonowi Bożemu. Nigdy bowiem o tym nie
myśleli. W usługiwaniu swym czuli się nie jak słudzy, lecz jak synowie; między nimi a ich
Stwórcą panowała zupełna jedność. Posłuszeństwo nie było dla nich żadnym ciężarem, gdyż
miłość do Boga sprawia, że każda usługa dla Niego wykonywana jest z radością. Tak ma się
też sprawa z każdą duszą, w której mieszka Chrystus. Wyrazem tego są słowa: „Pragnę czynić
wolę twoją, Boże mój, a zakon twój jest we wnętrzu 103moim”. Psalmów 40,9. Prośba „bądź
wola twoja, jak w niebie tak i na ziemi” jest modlitwą o ukończenie panowania zła, o
zniszczenie grzechu i wzniesienie królestwa sprawiedliwości. Wówczas będą na ziemi jako i
w niebie wypełnione „wszystkie dobre zamierzenia”. 2 Tesaloniczan 1,11.
„Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj” — Mateusza 6,11
Pierwsza część modlitwy, której nas Jezus nauczył, stosuje się do imienia, królestwa i
woli Boga: aby było czczone Jego imię, ustanowione królestwo i wykonana Jego wola. Jeżeli
w ten sposób pojęliśmy służbę Bożą jako naszą powinność, wtedy możemy Go też prosić o
zaspokojenie naszych potrzeb. Jeżeli wyrzekliśmy się naszego własnego ja i oddaliśmy się
Chrystusowi, to jesteśmy członkami rodziny Bożej i wszystko w domu Ojca należy do nas.
Wszelkie skarby Boże stoją do dyspozycji człowieka, tak skarby tego, jak i przyszłego świata.
Usługi aniołów, dar Ducha Bożego, praca sług Bożych — to wszystko jest dla nas, o ile to
służy dla naszego dobra; nawet nieprzyjaźń złego stanie się dla nas błogosławieństwem przez
to, że wychowuje nas dla nieba. „Wyście zaś Chrystusowi”, „wszystko bowiem jest wasze”.
1 Koryntian 3,23]1.
Jesteśmy jak dzieci, które nie objęły w posiadanie swego dziedzictwa. Bóg nie powierzył
nam jeszcze naszego wspaniałego dziedzictwa, żeby szatan przez swą przebiegłość nie
oszukał nas, jak to uczynił z Adamem i Ewą w raju. Chrystus, zachowuje je dla nas, i to tak,
aby je niszczyciel nie naruszył. Podobni do dzieci, które swego dziedzictwa jeszcze nie objęły,
otrzymujemy tyle, ile nasza codzienna potrzeba wymaga, ale co dzień powinniśmy prosić:
„Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj” i nie należy się zniechęcać, jeżeli nie da nam
Bóg od razu i na dzień następny. Mamy zapewnienie Jego obietnicy: „Nie porzucę cię ani cię
nie opuszczę”. Hebrajczyków 13,5. Dawid mówi: „Byłem młody i zestarzałem się, a nie
widziałem, żeby sprawiedliwy był opuszczony, ani potomków jego żebrzących chleba”.
Psalmów 37,25. Ten Bóg, który wysłał kruki, aby żywiły Eliasza przy potoku Kerit, nie
przejdzie obojętnie obok wiernego i pokornego dziecka. 0 tym, który postępuje w
sprawiedliwości, jest napisane: „Ten ma pod dostatkiem chleba i nie wysychają jego wody”.
Izajasza 33,16. „Nie będą zawstydzeni w złym czasie, a w dniach głodu będą nasyceni”.
209