Modlitwa

Modlitwa
miejsce modlitwy są święte, ponieważ Bóg jest tam obecny. Gdy cześć i szacunek dla Boga
będą wyrażane w postawie i zachowaniu, uczucia, z których owa cześć i szacunek wypływają,
będą się pogłębiać. „Święte i straszne jest imię jego” (Psalmów 111,9) — oświadcza psalmista.
Aniołowie, kiedy wymawiają to imię, zakrywają swoje twarze. Z jakimże szacunkiem
powinniśmy je wypowiadać my, upadli i grzeszni! {SE 122.1}
Dobrze byłoby, gdyby młodzi i starsi zwrócili uwagę na fragmenty Pisma Świętego
mówiące o tym, jakim szacunkiem należy otaczać miejsce zaznaczone szczególną obecnością
Boga. Oto, co Pan rozkazał Mojżeszowi, gdy ukazał się mu w płonącym krzewie: „Zdejm z
nóg sandały swoje, bo miejsce, na którym stoisz, jest ziemią świętą”. 2 Mojżeszowa 3,5.
Jakub, gdy ujrzał niebiańskich aniołów, zawołał: „Zaprawdę, Pan jest na tym miejscu, a ja nie
wiedziałem. (...) Nic tu innego, tylko dom Boży i brama do nieba”. 1 Mojżeszowa 28,16.17.
{SE 122.2}
„Pan jest w swym świętym przybytku. Umilknij przed nim, cała ziemio!” Habakuka 2,20.
{SE 122.3} - (Gospel Workers, 178, 179.)
Uniżoność Salomona z okresu, gdy podejmował się obowiązku kierowania państwem,
wyznawał przed Bogiem: „Jestem jeszcze bardzo młody” (1 Królewska 3,7), jego miłość do
Pana, szacunek do boskich spraw, świadomość własnych niedostatków i wywyższanie
nieskończonego Stwórcy wszechrzeczy — wszystko to, ze wszech miar godne naśladowania,
objawiło się w całej pełni podczas nabożeństwa poświęcającego świątynię, gdy na czas
inauguracyjnej modlitwy w pokorze ukląkł przed Bogiem. Dzisiejsi naśladowcy Chrystusa
powinni się strzec skłonności do utraty czci ibojaźni Bożej. Pismo Święte podpowiada, jak
ludzie powinni podchodzić do swego Stwórcy — z pokorą, bojaźnią i wiarą w boskiego
Pośrednika. {PK 30.3}.—(Prophets and Kings, 47, 48.)
"W środku Trybunału" Świątyni wzniesiono "bezczelnej rusztowania" lub platformy,
"Pięć łokci długich i pięciu łokci szerokich, a trzy łokci wysoko." Na tym Salomon stał i z
podniesionymi rękami pobłogosławił ogromną mnóstwo przed nim. "A cały kongregacja
Izraela stała.” 2 Chronicles 6:13, 3.
"Błogosławiony Bądź Panem Bogiem Izraela", zawołał Salomon, ", który z jego rękami
spełnił, co uczyni z ustami do mojego ojca David, mówiąc: ... Wybrałem Jerozolimę, że moje
imię może być tam".Verses 4-6.
Salomon następnie uklękł na platformie, a na rozprawie wszystkich ludzi oferowało
modlitwę decydującą. Podnosząc ręce w stronę nieba, podczas gdy zgromadzenie skłoniło się
z twarzy na ziemię, król błagał: "Panie Bóg Izraela, nie ma Boga jak Tora w Niebie, ani na
155