POST_SCRIPTUM_5_22_19
POST SCRIPTUM - Niezależne pismo artystyczno-literackie tworzone przez polsko-brytyjski zespół entuzjastów, artystów i dziennikarzy. Zapraszamy do lektury
POST SCRIPTUM - Niezależne pismo artystyczno-literackie tworzone przez polsko-brytyjski zespół entuzjastów, artystów i dziennikarzy. Zapraszamy do lektury
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Oddajmy jednak głos Artyście, bo choć mówi do nas przez<br />
swoje dzieła, to i słowa mają tu znaczenie:<br />
Zawsze coś rysowałem, malowałem, próbowałem strugać<br />
i nigdy nie mogłem zdążyć z notowaniem tego cudownego,<br />
bożego świata. Wszędzie też dookoła widziałem<br />
kawałki drewna, kamienie, mające kształty, fakturę… Wystarczyło<br />
to tylko docenić i tym się zachwycić, żeby się<br />
dało coś z tego zrobić. Rzeźby w kościele były dla mnie<br />
niedoścignioną doskonałością, ale patrząc na nie, czułem<br />
że skoro ktoś je wykonał, to czemu i ja nie miałbym<br />
spróbować. Rzeźbiłem w każdym drewnie, jakie było koło<br />
domu, chociaż wiedziałem, że najlepiej rzeźbi się w lipie.<br />
Jednak różne gatunki drzew mają w sobie niezwykłe<br />
piękno i to dodatkowo motywowało mnie do poszukiwania<br />
w koślawych, pogiętych, sponiewieranych gałęziach,<br />
konarach, klockach ukrytych Chrystusów czy świętych.<br />
Ptaki<br />
Ptaki, ptaki, ptaki… Tych jest najwięcej. Przysiadły, gdzie<br />
się tylko da: pod strzechami, na półkach, w czterech kątach,<br />
wśród których już się nie zmieścił piąty piec. Wszędzie<br />
ich pełno, a te, które już nie są w stanie się pomieścić,<br />
wylądowały nawet w ogromnym… koszu! Przedziwne te<br />
drewniane ptaki. To właściwie nie ptaki, a ptakopodobne<br />
stworzenia. I w przeciwieństwie do hitchcockowskiego<br />
horroru jasne – może symbolizujące marzenia o prawdziwej<br />
wolności wolnego ciała i ducha, zamkniętego w nielotnym<br />
ciele? W bezskrzydłych ptakach Czadera czujemy<br />
przestrzeń, lot ku słońcu, a przy odrobinie wyobraźni możemy<br />
dojść do wniosku, że każdy z tych ptaków przypisany<br />
jest drzewu, z którego powstał, drzewu przywiązanemu<br />
dożywotnio korzeniami do ziemi. Artysta ziścił nieziszczalne<br />
marzenia drzew – skryte między słojami liczącymi<br />
lata czy też spoglądające tęsknie w niebo oczami sęków<br />
– o uniesienie się wyżej, ponad zielone korony, by być<br />
w przestrzeni i przestrzenią, ponad ułomnością tego świata,<br />
tak często pełzającego po szarej ziemi… W tej odwiecznej<br />
tęsknocie drzewa są podobne ludziom, a może ludzie<br />
drzewom? Ale to tylko moje nieudolne próby odczytania<br />
języka kształtów i… myśli.<br />
Krzysztofie, jakie były Twoje myśli, jeszcze zanim spod<br />
Twojego dłuta wykluły się te ptaki? Jaka idea w nich<br />
skryta? Bo to chyba nie przypadek, że jest ich aż tak wiele,<br />
jakby chciały zdominować swoją obecnością Twoje<br />
przebogate dokonania?<br />
Gdy wycinałem drzewko w sadzie, zestawiałem różne<br />
rozgałęzienia, sęki i to już był dziób. Później dobierałem<br />
do tego resztę – kształt ptaka. Wystarczyło to<br />
tylko opowiednio przyciąć i osadzić pod odpowiednim<br />
kątem i powstawały zupełnie bajkowe stwory,<br />
których nie dałoby się zrobić z prostego kawałka<br />
drewna. To tyle. Resztę niech dośpiewają ptaki…<br />
Blaszane (wszech)światy<br />
Nie wiem, jak TO nazwać: malowane blachą obrazy?<br />
Metalowe płaskorzeźby? Metaloplastyka? Kogel-mogel<br />
na metale, szkiełka, gwoździe i tak dalej?<br />
Zdjęcia: Lucjan Pawłowski<br />
<strong>POST</strong> <strong>SCRIPTUM</strong><br />
61
Change language