POST_SCRIPTUM_5_22_19

Czesław Mozil powiedział o Tobie: Michał jest idealny, bo
jest jak psycholog, któremu można się zwierzyć. Czy jesteś
człowiekiem otwartym na ludzi, czy raczej lubisz się
chować?
Pół na pół. Zmiennie. Mniej więcej połowę czasu muszę
spędzać z ludźmi, a połowę w całkowitej samotności, skupieniu.
Dzięki temu udaje mi się zachować jaką taką równowagę.
Pisanie to samotna walka. Dlatego dość szeroko
wchodzę w interakcje społeczne, bo potrzebuję wciąż nowych
impulsów.
Jak powstała Maszynka do świerkania?
No właśnie. Dobry przykład połączenia indywidualizmu
z działaniem grupowym. Maszynka do świerkania powstała
na czacie, który działał od 2002 roku. Dwadzieścia lat pisania
w różnego rodzaju grupach – od kilku do kilkudziesięciu
osób. Opracowałem scenariusz powstawania wiersza
w czasie rzeczywistym, gdzie moderator tworzy na bieżąco
wiersz z propozycji nadsyłanych przez internautów. Wybierając,
zmieniając, poprawiając, przeinaczając. Podejmuje
grę z uczestnikami – bo nie tylko składa wiersz z materiału
przez nich dostarczonego, ale też podsuwa im tropy myślenia
i zarazem toczy rozgrywkę z tym, czego oni się spodziewają.
To wielka nauka. Wiersz zawsze jest rozgrywką.
Jeśli czegoś się spodziewasz jako czytelnik, musisz dostać
coś trochę innego.
Skazana na dogorywanie na zapomnianych półkach
księgarskich, poezja straciła właściwą sobie siłę i wigor.
No to co robić?
Szukać nowych dróg. Ale nie tylko medialnie. Także treściowo.
I formalnie. Trzeba przyglądać się całokształtowi i tak
określać swoją własną drogę. Przez częściowe asymilowanie,
a częściowe zaprzeczanie. Być blisko, a jednak daleko.
Te relacje, które są w tomikach opisane, choć przecież nie
idealne, były dość klarowne, wszystkie osoby akceptowały
siebie w swoich funkcjach. Nasz trójkąt był pod tym
względem czysty, dlatego zadziałał. Wydałeś tomy poezji
poświęcone swoim rodzicom: Janowska i Ojcze nasz.
Ojcze nasz ukazuje charakter podmiotu: konkretnego
i szybkiego człowieka. O tomie Janowska Grzegorz Turnau
powiedział, że jest bardziej epicki. Czym są dla Ciebie te
tomy i dlaczego powstały?
Nie wiem, jak to określić. Po prostu nie mogłem o niczym
innym myśleć, a piszę zawsze o tym, co mnie pochłania. No
więc była to jakby czynność naturalna. Bez jakichś dalszych
założeń. Myślę, że mogłem napisać więcej i ciekawiej, ale
już się nie da. Było, minęło. Jeśli komuś się przydadzą te
tomy, na przykład jako odniesienie do własnych relacji
z rodzicami, to dobrze, ale nie mam złudzeń. Przez to, że pisałem
o celebrytach, skazałem się na wielką nieufność. Nie
postrzegamy siebie tak, jakbyśmy byli podobni do gwiazd.
My – normalni, zwyczajni ludzie.
Czy liczba 33 ma dla Ciebie jakieś szczególne znaczenie?
Nie, nie ma. Janowska po skrótach okazała się składać
z trzydziestu trzechwierszy, a ponieważ tata chciał mieć do-
JANOWSKA. SYNOWIE ALINY – WIDOWISKO MUZYCZNE MICHAŁA ZABŁOCKIEGO W TEATRZE
POST SCRIPTUM
51