ΟΙ ΓΛΩΣΣΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ - ΑΛΕΞΗΣ ΚΑΡΠΟΥΖΟΣ

σκέφτονται οι άλλοι νόες, όπως επίσης να υποθέτουμε τι
σκέφτονται σχετικά με αυτό που εμείς σκεφτόμαστε, δίνει τη
δυνατότητα να μπορούμε να προβλέπουμε τις ενέργειες των
άλλων νοών. Με τη γλώσσα όχι μόνο μπορούμε να προβλέψουμε
τις ενέργειες των άλλων νοών, αλλά και να τις επηρεάσουμε.
Προθετικότητα και Τεχνητή Νοημοσύνη
Παρουσίαση των βασικών αρχών της φαινομενολογικής θεωρίας
Ο όρος προθετικότητα αποδίδεται στον Έντμουντ Χούσερλ,
ιδρυτή της φαινομενολογικής θεωρίας στο πρώτο ήμισυ του 20ου
αιώνα. Σύμφωνα με τη θεωρία αυτή, η συνείδηση δεν υποδέχεται
παθητικά τον κόσμο, δεν εσωτερικεύει αντικείμενα από τον
εξωτερικό κόσμο. Η συνείδηση αποτελεί την ονομασία ψυχικών
ενεργημάτων ή αποβλεπτικών εμπειριών. Η συνείδηση είναι
πάντοτε συνείδηση κάποιου πράγματος, κατευθύνεται προς το
αντικείμενο ή στοχεύει σε αυτό και το αναπλάθει νοηματικά.
Πράγματι, η αποβλεπτικότητα (προθετικότητα) είναι ό,τι μας
επιτρέπει να συγκροτήσουμε ένα αποβλεπτικό αντικείμενο μέσα
από το ρεύμα των κατ’ αίσθησιν αντιλήψεων με τις οποίες
ερχόμαστε αντιμέτωποι. Αυτό που είναι παρόν στη συνείδησή μας
δεν είναι ούτε το αντικείμενο καθεαυτό, ούτε η αναπαράσταση
του αντικειμένου, αλλά η εμπειρία ενός αποβλεπτικού ενεργήματος.
Κατά τον Χούσερλ, ουσία της συνείδησης είναι τα βιώματα
ή τα ενεργήματά της. Κύριο χαρακτηριστικό της συνείδησης είναι
η προθετικότητα, αυτό στο οποίο αναφέρεται η συνείδηση είναι
κάτι που γίνεται “αντικείμενο” της συνείδησης, δηλαδή
συγκροτείται από αυτή ως ον που θεωρείται σύστοιχο αντικείμενό
της. Κατά την συγκρότησή του προσλαμβάνει νόημα.
Θα το ξαναπούμε, σύμφωνα με τη φαινομενολογική θεωρία, τα
όντα συγκροτούνται και νοηματοδοτούνται από τη συνείδηση
κατά το προθετικό ενέργημά της. Το προθετικό ενέργημα της
συνείδησης είναι πράξη που προσδίδει νόημα, ως εκ τούτου η
συνείδηση θεωρείται η αρχέγονη πηγή από την οποία πηγάζει το
νόημα που κωδικοποιείται σε σημείο για να επικοινωνηθεί. Η
137