ΟΙ ΓΛΩΣΣΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ - ΑΛΕΞΗΣ ΚΑΡΠΟΥΖΟΣ

εγκεφάλου, συγκλίνουν και συνδέονται με άλλους, οι οποίοι
λαμβάνονται ως απαγωγές, αναδραστικές (feedback) οδοί προς
άλλες περιοχές. Εφόσον ενεργοποιηθεί με οποιονδήποτε τρόπο
και για οποιοδήποτε λόγο, το πεδίο σύγκλισης από οποιαδήποτε
οδό, τότε ενεργοποιούνται όλες οι απαγωγές αυτές αναδραστικές
συνδέσεις, με αποτέλεσμα πολλά ανατομικά διασκορπισμένα
συστήματα νευρώνων να δραστηριοποιούνται ταυτόχρονα και να
αναδημιουργούν τα προηγούμενα σχήματα νευρωνικής δραστηριότητας.
Ο τρόπος αυτός ταυτόχρονης δραστηριότητας των
διαφόρων εγκεφαλικών περιοχών, μετά από ενεργοποίηση μιας
άλλης περιοχής, αποτελεί τον τρόπο αποθήκευσης πληροφοριών
μέσα στον εγκέφαλο και είναι ο μνημονικός του μηχανισμός.
Εκτός από την αποθήκευση πληροφοριών, μέσω άμεσων
συνδέσεων με τις αισθητικές εμπειρίες, ο εγκέφαλος ταξινομεί και
κατηγοριοποιεί γεγονότα, καταστάσεις, χρώματα, λειτουργίες,
σωματικές κινήσεις και αντιδράσεις στο χώρο και στο χρόνο, που
μπορούν να επανα-δραστηριοποιούνται ταυτόχρονα, ανεξάρτητα
από τις αναπαραστάσεις των συγκεκριμένων αντικειμένων.
Η εικονογράφηση των εννοιολογικών παραστάσεων θα μπορούσε
να αποδοθεί με δενδροειδή δομή. Οι κόμβοι κατωτέρου επιπέδου
παριστούν μεμονωμένα αντιληπτικά χαρακτηριστικά, που όμως
συνδέονται μεταξύ τους σε διάφορα επίπεδα προς τα επάνω, για
να δημιουργήσουν τόσο τις αναπαραστάσεις των αντικειμένων
στους κόμβους του ανώτατου - πρώτου - επιπέδου, όσο και τις
αναπαραστάσεις σχέσεων ανάμεσα σε αντικείμενα, στα χαρακτηριστικά,
τις ιδιότητες και τη λειτουργία τους (σχηματικά στους
κόμβους μεσαίων επιπέδων).
Η δραστηριότητα των νευρωνικών κυκλωμάτων εξυπηρετεί τόσο
την αποθήκευση πληροφορίας, όσο και τη λειτουργία της
γλώσσας. Μπορεί να δημιουργήσει τη γνώση που διαθέτει ένα
άτομο ως συνειδητή εμπειρία ή να ενεργοποιήσει το σύστημα που
μεσολαβεί ανάμεσα στην έννοια και τη γλώσσα, ανακαλώντας τις
αντίστοιχες λέξεις και τους συντακτικούς κανόνες δομής της
γλώσσας. Και ακριβώς επειδή ο εγκέφαλος ταξινομεί και
κατηγοριοποιεί τις αντιλήψεις και αντιδράσεις σε πολλά επίπεδα
αναπαραστάσεων, είναι δυνατές ποικίλες συμβολικές αναπαραστάσεις,
όπως η ομοιότητα, η αναλογία και η μεταφορά.
132