ΟΙ ΓΛΩΣΣΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ - ΑΛΕΞΗΣ ΚΑΡΠΟΥΖΟΣ

θεωρήσεις. Αντιθέτως, ο τολμηρός ρεαλισμός που ισχυριζόμαστε
προϋποθέτει την αποδοχή της κοσμικής “πραγματικότητας”, ως
“οντότητας” οντολογικώς απρόσβλητης από τον ανθρώπινο λόγο,
η οποία όμως μετέχει στον ανθρώπινο λόγο, με τρόπο σχεσιακό. Η
“ύπαρξη” μιας οντολογικής πραγματικότητας, η οποία προηγείται
της εμπειρίας και της γνώσης, δεν συνιστά μόρφωμα της
ανθρώπινης νόησης, “υπάρχει” ανεξάρτητα από τον εκάστοτε
παρατηρητή και “προβάλλει” αντιστάσεις στις επιχειρούμενες
μεθόδους - πειραματικής και θεωρητικής φύσης, όπως και ιδεολογικής,
πολιτισμικής, κοινωνικής υφής - του γνωρίζοντος
υποκειμένου να την αναπαραστήσει εννοιολογικά και να την
καταστήσει αντικειμενική.
Να συνοψίσουμε τις βασικές θέσεις της κβαντικής φιλοσοφίας και
να τοποθετηθούμε στο ζήτημα της οντολογίας της γλώσσας: Ο
εγγενής πιθανοκρατικός χαρακτήρας της κβαντικής θεωρίας
μπορεί να αντιμετωπισθεί ως απόρροια της μη - ανακτήσιμης
πληροφορίας, κατά την αναγκαία τομή του κβαντικώς μηδιαχωρίσιμου
όλου. Η κβαντική πιθανότητα, όπως εννοείται στα
πλαίσια της κβαντικής θεωρίας, δεν συνιστά έκφραση της ατελούς
γνώσης του ανθρώπινου παράγοντα, αλλά έκφραση των
πολλαπλών δυνητικοτήτων ενός κβαντικού συστήματος, Την
τομή στο μη-διαχωρίσιμο της ολότητας του φυσικού κόσμου την
πραγματοποιεί η μετρητική διαδικασία, η οποία διενεργείται στα
πλαίσια δεδομένων πειραματικών συνθηκών και της προθετικότητας
του υποκειμένου με τα εξηγηματικά του πλαίσια.
Η Οντολογία της Γλώσσας
Με βάση όλα τα παραπάνω, ας επιχειρήσουμε να διερευνήσουμε
την οντολογία της γλώσσας, να αναζητήσουμε το γλωσσικό
“είναι”. Ένα συναφές ερώτημα είναι αν το γλωσσικό “είναι” είναι
στατικό και αμετάβλητο; Επίσης, το γλωσσικό “είναι” είναι Ύλη ή
Ιδέα-σύμβολο; Η γλώσσα είναι αποδεσμευμένη από το εκάστοτε
επιστημολογικό συμφραζόμενο που τη διερευνά; Η γλώσσα είναι
δομή που διαμορφώνει το Πολιτισμό (ορθολογιστική αντιμετώπιση)
ή κατασκευάζεται από τη διάδραση του Φυσικού με το
113