EUSKADIKO KOOPERATIBEN LEGEAREN GAINEKO IRUZKINAK

NEKAZARITZAKO ETA ELIKAGAIEN KOOPERATIBAK
18.2.1.3. Zerbitzuak ematea kooperatibako langileen bidez bazkideen ustiategietan
112. artikuluaren lehen paragrafoak tarteki berritzaile bat gehitu du amaieran, eta, nolabait
ere, nekazaritzako eta elikagaigintzako kooperatibek egin ditzaketen jarduerak eta helburu
sozialaren irismena bururatzen edo garatzen ditu. Tarteki horretan zehaztu denez, jarduera
horien artean aintzat hartzen da kooperatibek bazkideen ustiategietan eta kooperatibako
langileen bidez zerbitzuak ematea, langileak baitira funtsezko elementuak.
Zerbitzu horiek aipatutako ustiategietan nekazaritza-lanak edo antzekoak egiteko balio
behar dute, betiere ustiategi horien titular diren kooperatibako bazkideen onurarako.
Aipatu behar da, gure legeari gagozkiola, aipaturiko berrikuntza garrantzitsua den arren,
ez dela berritasuna nekazaritzako elikagaien kooperatiba-esparruan; bada, egiatan, hemengo
legeak testu berrira ekarri du estatuko araudian txertatu zen alderdi bat, zehazki, Kooperatibei
buruzko uztailaren 16ko 27/1999 Legean, Ekonomia Jasangarriari buruzko 2/2011 Legearen
azken xedapenetatik bigarrenaren bidez. Lege hori Estatuko Aldizkari Ofizialean argitaratu
zen, 2011. urtean.
Hala ere, Euskadiko nekazaritzako elikagaien kooperatiba-arloan eta kooperatiben legean
txertatzeak segurtasun juridiko handiagoa ematen die adierazitako eragiketei.
18.2.1.4. Titulartasun partekatuko entitateak eta izaera juridikorik gabeko beste
antolakunde batzuk
4/1993 Legearen edukiak nolabaiteko segurtasun juridikorik eza sorrarazten zuen
Euskadiko nekazaritzako elikagaien sektorean, halako kooperatiba bateko bazkide izan
zitezkeen pertsonei buruzko definizioan, aukera hori mugatzen zelako pertsona fisiko zein
juridikoetara.
Hala eta guztiz ere, Kooperatibei buruzko beste lege batzuetan gertatu ez bezala, euskal
legeak ez zituen sozietate zibilak, ondasun-erkidegoak eta nortasun juridikorik gabeko
beste erakunde batzuk aipatzen, hau da, ohituraz, nekazaritza-ustiategiak modu zabalean
antolatzeko erabili ohi direnak, ez bakarrik Euskal Autonomia Erkidegoan, baizik eta, oro
har, estatu osoan.
Beraz, izakunde horiek ez zeuden berariaz jasota kooperatiben 1993ko legean, nekazaritzako
kooperatiba batean parte hartzeko eskubidea zuten subjektu gisa, nahiz eta, egiatan,
horrela izaten zen sarritan nekazaritzako kooperatiba gehienetan. Horregatik, beharrezkoa
zen inguruabar hori jasotzea, legean guztiz hedatuta zegoen gertaera bat barneratzeko eta
izakunde horiei segurtasun juridiko handiagoa emateko, mota horretako kooperatiba bateko
kide ziren aldetik.
Azaldutakoa alde batera utzita, landa-eremuan emakumearen presentzia ikusarazteko
asmoz, 2011. urtean 35/2011 Legea eman zen, urriaren 4koa, Nekazaritzako Ustiategien
Titulartasun Partekatuari buruzkoa, familiako nekazaritza-ustiategiak antolatzeko tresna
berria sortu zuena. Hala, tresna berri horrek nortasun juridikorik gabeko zuzenbideko subjektu
berria sortu zuen, ondasun eta eskubideen erkidego tradizionalen antzeko erakundea zena,
nekazaritza eta abelazkuntzaren sektoreari lotutakoa, familia-taldeetan oinarriturik, non bi
ezkontideek nekazaritza-ustiategia kudeatzen duten, bertan batera lan eginda.
412