Zweisprachige Leseprobe Bela Chekurishvili

TOLEDO
Journale
წითელი წიწაკები
როგორც ყანწები
მოლიცლიცე ღვინით, ნაქები
და როგორც რქები,
ცეცხლოვანი, ზღაპრული ხარის,
გაფენილია მაგიდაზე –
თვალი შეჰხარის
და ხელები მარჯვედ კინძავენ
წითელ წიწაკებს.
სამზარეულო, როგორც გული,
ვნებით გაბრწყინდა.
გირლანდებს
ცხელი ზაფხულების დაჰყვება მზერა,
დღესასწაული შორს არ არის –
ვამბობთ და გვჯერა,
ზამთრის სიცივეს რომ დაგვავიწყებს.
რომ მალე ცეცხლად აენთება
აქვე, ქურაზე,
მოგვნუსხავს სიტყვით და მაგიით
როგორც აჯიკა –
ვინ იქნება აბა, უარზე,
ამ სურნელის გემო გასინჯოს?
და ზამთარი სულ რომ გაჯიქდეს,
ვერ წაგვართმევს სითბოს და ფერებს.
და მეც ისევ ვაგრძელებ წერას,
დახარბებული,
სოციალურ ქსელში ვინატრებ:
ხომ არავინ მოდიხართ აქეთ,
რომ წამომიღოთ
ამ ხელების თბილი სინათლე,
Rote Chilischoten
Wie Trinkhörner voll mit funkelndem Wein
Wie Hörner des Stiers aus dem Märchenlatein
Liegen sie ausgestreut über den Tisch
Und Augen sind da und freuen sich
Geschickte Hände fädeln sie auf
Die ganze Küche ist heute gut drauf
Und unser Herz ist so köstlich erregt
Von Sommerlicht, das die Girlanden bewegt
Das Fest kommt näher, es ist nicht mehr weit
Sie helfen uns über die Winterzeit
Damit uns die Kälte nichts anhaben kann,
So sagen wir, und wir glauben daran.
Bald werden sie Feuer, gleich hier auf dem Herd,
Wir haben das Zauberwort alle gehört:
Adjika* – gibt es hier Frau oder Mann,
Der diesem Arom widerstehen kann?
Der Winter mag kommen, so streng wie er will,
Uns bleibt ihre Farbe, ihr warmes Gefühl.
Ich werde nicht müde, sie anzupreisen,
Sie munter ins weltweite Netz einzuspeisen:
Fliegt jemand bald aus Georgien hierher
Und brächte die Hände – ich freute mich sehr,
Die Hände her mit dem warmen Licht,
Wie auf dem Foto und hier im Gedicht,
Die Mutter am Tisch, mit gesenktem Kopf,
Die Kälte bekämpfend, mit Feuer im Topf.
Zu keiner Zeit wurde etwas geboten,
Das uns so erquickt wie die Chilischoten.
6