SÃŽYASi YA KURDAN

o misal; ewen ku di sala 1898 an de hatme nivisandm, bi
vi awayi bangi netewa dUcin: "GeU Kurdan! Dem dema zani-
n^ ye, wext^ cameriye çu, iro xelqe alemê hemu dixwimn,
bi xwendme zanin çêdibe, qet nebe, disaji ber sebebe xwen-
dine hemu mafî^n xwe distinm u azad dibin. Netewek ku ne-
xwine dibe xulame alemS. Iro hûn xulame hukumete ne;
hukumet perê xwe distmejiûn ji sibê heta SvarêdişixGlm dis-
tinm şeş pere, ewi ji didm hukumetS. Wan peren hûn didm
hukumetê, hukumet dide zeptiyan, memur h ser peren we
dijin. Ew zepti u memuren ku her roj zilrriS li ser mala we,
li ser jma we, h ser xwişka we u qiza we dest dirêjiyS dikm,
hGn mkarm deng bUcin. Çima ji mervS hukumetS re denge
xwe na km? Loma, carekS aqUe xwe berhev bUcm, bizanm
ku ew koşka xulairie we ye, ji bo wi pereji maaşS xwe hûn
didin...
"GeU kurmancan! Mêran berhev bikin, herne qonaxa hu-
kumetê, çi ji perS we dibe bipirsm, hukumet mecbur e guh
bide axaftma we, eger guh nede, çeken w8 je bistinm is-
yan bikm û zaliman bikûjin..."(53) Di we belavokê de ne
her tenê ji bo hinbGna xwendewari u qimeta zamsti ye,bangi
Kurdan dike, raste rast doza serihildane ji h wan
dike.
Her di vS belavokS de ji, qimetek bi temam dide we,ku
pêwiste netewSn bmdestSn dewleta Osmani hev bigrm G
behsa yekiti G xebata hevkariyê dUce, Ermeniyan bo misal ti-
ne G dibSje:"Ji Ermeniyan bipirsin ku hun çima radibin?Ew
dê ji we re bêjin, rabGna meji ber zihna h Ermeniyan te ki-
rmji ber vê zihne ye em radibm,xwina xwe dmjinm. Hûn çi-
ma diselcmin, hGn ji bi mU û mUe Ermeniyan rabm, huku-
met nikare tişteki ji we bUce, ez ji we re rastiyêdibejim, ez
(53)Du-uşak 1898, Heziran, hej.6, nip.5l.
56