odstawno- przesuwne okucie HAUTAU ATRIUM SP® komfort - Forum Branżowe

RAJE 

PODATKOWE 

str. 60 

Technologia Roto przetestowana 

w ponad 700 000 000 

okien i drzwi 

ISSN 1730-9522 NR 09 (113) WRZESIEŃ 2012 

Wolfgang Lukat 


NOWE STANDARDY 

MONTAŻU 

Ukryte zawiasy 

NT Designo 

do 150 kg

2 

17 

18 

20 

28 

30 

32 

40 

42 

46 

53 

60 

GOŚĆ NUMERU 

Nowe standardy montażu 

RAPORT 

Budownictwo niemieszkalne 

Z WIZYTĄ 

Okno dla konia 

RYNKI ZAGRANICZNE 

Ciepło, coraz cieplej 

OSŁONY 

Okiennice dobrze znane? 

ZABEZPIECZENIA 

Ochrona w oknie 

OKUCIA 

Zawias z potencjałem 

REALIZACJE 

Z ruchomą ścianą i żyletkami 

MASZYNY I NARZĘDZIA 

Produkcyjna rewolucja 

MONTAŻ 

Akademia mistrzów montażu 

SPRZEDAŻ 

Bramy w szafi e 

PRAWO 

Podatkowy raj 

FORUM BRANŻOWE – miesięcznik 

Wydawca: 

Centrum Informacji Branżowej 

ul. Turmoncka 22/110, 

03-254 Warszawa 

tel.: 22 678 41 32; 

tel./faks: 22 678 50 73 

e-mail: cib@okna-forum.pl 

www.okna-forum.pl 

Redakcja: tel.: 22 678 50 73 

e-mail: redakcja@okna-forum.pl 

Reklama: 

tel./faks: 22 678 41 32, 

kom.: 722 289 453 

e-mail: marketing@okna-forum.pl 

Prenumerata: 

tel./faks: 22 678 50 73, 678 41 32 

e-mail: prenumerata@okna-forum.pl 

Nakład: 3500 egz. 

Redaguje zespół: Anna Błaszczyńska 

(redaktor prowadząca, tel.: 782 866 272), 

Hanna Czerska (przeglądy), Robert 

Klos (analizy rynkowe), Sylwia Melon 

(szkło), Maksymilian Miros (badania), 

Magda Rocka (aktualności), Jan 

Stolczyk (drewno), Magdalena Stopa 

(okucia), Aneta Jarosz, Jadwiga 

Madziar, Agnieszka Bekisz, Robert 

Żółtowski (informacje), Tomasz Ciach, 

Adam Gładkowski (targi). 

Ilustracje: Jerzy Czapiewski 

Skład i łamanie: Maciej Kiełkucki 

Za treść i formę materiałów reklamowych 

i promocyjnych Redakcja 

nie odpowiada. 

Okres nadchodzącego spowolnienia gospodarczego 

na pewno nie jest korzystny także dla 

branży stolarki (str. 4), ale przecież nawet w niekorzystnych 

warunkach da się działać i rozwijać 

działalność, co pokazuje m.in. poznański Domatus 

(str. 18 – 19). Również inne fi rmy pomyślnie 

rozpoczynają eksport, ale też inwestują nawet 

w tym trudniejszym okresie w rozbudowę bazy, w nowe maszyny (str. 5), 

a także w marketing. Przykłady sponsoringu sportowego Krispolu (TV), 

Oknoplastu (piłka nożna), CAL-a (żeglarstwo), Opeusa i Brügmanna (sport 

motocyklowy), Nexbau (baloniarstwo), Guardiana (tenis) czy Effectora 

i Aluprofu (piłka siatkowa) – można znaleźć także w obecnym wydaniu. 

Świadczą one, że fi rmy nie zapominają o koniecznej obecności w świadomości 

klientów i niezbędnych nakładach na ten cel. Bo ta świadomość 

nieustannie się zmienia, co podkreśla zarówno szef z Vetreksu (str. 12), jak 

i szefowa Veluksa (str. 13), ale też uczestnicy programu Rotomania (str. 9). 

Przejawem wpływu na świadomość znaczenia stolarki i jej montażu jest 

także rozpoczynana właśnie działalność Akademii Stolarki (str. 46). 

Budownictwo przecież nie zamarło: nadal buduje się nowe obiekty 

(str. 17), remontuje budynki szkół, szpitali i dworce kolejowe (str. 40 – 41), 

a na stolarkę energooszczędną przeznacza się nowe środki pomocowe 

(str. 7). Przedsiębiorca musi przecież umieć działać nie tylko w okresie 

prosperity, ale też w trudniejszym czasie szukać swoich szans, podejmować 

je i umiejętnie kalkulować ryzyko biznesowe (str. 10). Jako branża 

dajemy sobie z tym radę, o czym świadczy duży wzrost produkcji stolarki 

od momentu naszego wejścia do Unii Europejskiej (str. 8). Rynki unijne 

są nadal naszą szansą, o ile nie będziemy konkurować na nich cenowo 

sami ze sobą (str. 56), ale wspólnie skorzystamy z nadarzających się tam 

okazji promocyjnych (str. 58 – 59), a nawet podatkowych (str. 60 – 61). 

Na pewno naszą szansą jest stolarka energooszczędna i unijna dyrektywa 

energetyczno-klimatyczna, wymuszająca wyższy standard okien 

i ich montażu (str. 2 – 3). Warto więc przestać dyskutować o zasadności 

U w < 1,3 czy U d < 1,8 (str. 21 – 22), kiedy za naszą zachodnią granicą 

zaczyna obowiązywać U w = 0,95 (str. 20). Warto zwrócić uwagę na nowe 

konstrukcje okienne pozwalające osiągać U w = 0,74 (str. 43) i na unijne 

wymagania montażu szczelnego (str. 50). Bo jak mówi gość obecnego 

wydania, wymaganie budowania energooszczędnego jest nieodwracalne 

(str. 2 – 3) i zwłaszcza w czasie spowolnienia gospodarczego może być 

szansą dla polskich okien i drzwi. Także o tym dyskutować będziemy na 

najbliższym spotkaniu Klubu Forum 100, na które już dzisiaj serdecznie 

zapraszam. 

Już 26 września odbędzie się w Warszawie 

kolejne spotkanie 

ROBERT KLOS 

KLUBU FORUM 100 

szefów największych fi rm związanych ze stolarką. 

Tym razem połączone ono będzie z prezentacją wyników 

I półrocza w branży stolarki budowlanej oraz uroczystą 

GALĄ LIDERÓW RYNKU STOLARKI. 

Bliższe informacje i zaproszenia uzyskać można w Centrum Analiz 

Branżowych. Kontakt: badania@okna-forum.pl.

FORUM BRANŻOWE 

GOŚĆ NUMERU 


lat 50, wykształcenie 

wyższe techniczne. 

W 1993 roku rozpoczął pracę 

w fi rmie Salamander Industrie 

Produkte GmbH, jako dyrektor 

działu techniki uszczelnień. 

W 2002 roku objął funkcję 

dyrektora działu sprzedaży 

w ISO-Chemie GmbH, która 

przejęła dział techniki uszczelnień 

od fi rmy Salamander. Żonaty, ma 

sześcioipółrocznego syna. Hobby: 

podróże, muzyka, kolarstwo 

górskie; wolny czas chętnie 

spędza z rodziną. 

2 wrzesień 2012 

NOWE STANDARDY MONTAŻU 

Rozmowa z Wolfgangiem Lukatem, szefem sprzedaży fi rmy ISO-Chemie 

Jaki jest standard montażu w Niemczech? Co dla 

montażystów jest w ich pracy obowiązkowe? 

Standardem dla planowania i wykonania montażu stolarki 

są wytyczne niemieckiego instytutu jakości RAL; dla 

każdego budynku jest określone, jak muszą być w nim 

uszczelnione otwory okienne. Celem jest zaoszczędzenie 

jak największej ilości energii, czyli uniknięcie niekontrolowanych 

strat ciepła. Obecnie wszystkie nowo budowane 

obiekty w Niemczech są z założenia budynkami 

niskoenergetycznymi albo pasywnymi. Te pojęcia, wydaje 

się, trzeba zdefi niować. Otóż zapotrzebowanie na ciepło 

budynków niskoenergetycznych kształtuje się na poziomie 

30 – 60 kWh/m 2 w ciągu roku, a pasywnych – poniżej 

15 kWh/m 2 na rok. Zamierzenia rządu są takie, by 

w przyszłości budynki więcej „produkowały” energii, niż 

jej zużywały, czyli były dodatnie energetycznie. Chodzi 

o to, by za sprawą właściwego montażu okien osiągnąć 

szczelną konstrukcję budynku. Przy funkcjonalnej fudze 

budowlanej musi obowiązywać zasada: szczelniej wewnątrz 

niż na zewnątrz. Wytyczne RAL dopuszczają dla 

realizacji tego celu różne materiały, a wysoką szczelność 

zapewnia zarówno nasza najnowsza taśma Iso-Bloco 

One, jak i bardziej tradycyjne taśmy paroprzepuszczalne 

i paroszczelne. 

To znaczy, że bez taśm uszczelniających w Niemczech 

nie można już montować okien? 

Przeprowadzanie montażu bez taśm uszczelniających, 

na samą piankę montażową – z czym, jak słyszałem, 

najczęściej stykają się Polacy – w Niemczech praktycznie 

się nie zdarza. Sprzyja temu niewątpliwie fakt, że 

państwo niemieckie przeznaczyło ogromną ilość pieniędzy 

jako dotacje w postaci niskooprocentowanych 

pożyczek na wsparcie efektywności energetycznej 

w budynkach. Dotyczy to nie tylko obiektów nowych, 

ale i starych, które kiedyś były uszczelniane niewłaściwie, 

na przykład właśnie samą pianką montażową. 

Czy odpowiedzialność montażysty za prawidłowe 

wykonanie pracy jest u was regulowana 

przez jakieś przepisy? 

Tak, jest u nas rozporządzenie w sprawie oszczędzania 

energii EnEV. Określa ono zapotrzebowanie na energię 

pierwotną w budynku, ale i wprowadza wymagania 

cząstkowe. Chodzi więc o wymagany poziom współczynnika 

U dla okien, ale też U dla fasad. Dla montażystów 

to rozporządzenie jest bardzo ważne, bo 

wprowadza i obliguje ich do określonego standardu 

technicznego wykonania. Montaż nie może być „jakiś 

tam”, ale musi być długotrwale szczelny. 

W Polsce spotyka się pojęcie ciepłego montażu 

okien. Czy w Niemczech zetknął się pan z tym 

określeniem? 

Mówi pani zapewne o znanej także u nas technice montażu 

okien w warstwie ocieplenia ściany. Tak rozumiany 

„ciepły montaż” jest oczywiście znany w Niemczech, ale 

my do jego wykonania od lat wykorzystujemy rozwiąza- 

nia systemowe. Można go bowiem zrealizować na wiele 

sposobów. 

Jak w Niemczech wygląda system nauczania 

techniki montażu okien i drzwi? 

Istnieją szkoły zawodowe, które dają możliwość zdobycia 

ogólnych kwalifikacji budowlanych, a także są 

punktem startu do praktyk w firmach. Nauka w tych 

szkołach odbywa się w tzw. systemie dualnym. Polega 

on na tym, że uczeń przez trzy, cztery dni w tygodniu 

ma praktykę w firmie, a pozostałe spędza w szkole. 

Zdobywa tu wiedzę związaną z poszanowaniem energii, 

montowaniem różnego typu instalacji i urządzeń 

– budowlanych, elektrycznych, związanych z ogrzewaniem 

czy klimatyzacją. Także z wbudowywaniem elementów 

stolarki budowlanej. W grę wchodzi wszystko, 

co dotyczy budynku i jego eksploatacji. Ale także 

firmy, takie jak nasza, szkolą swoich klientów w zakresie 

montażu okien zgodnego z wytycznymi RAL. Mamy 

w Niemczech własny, firmowy ośrodek szkoleniowy, 

w którym pokazujemy, jak taki montaż się odbywa 

i dajemy szansę przećwiczenia go w praktyce, z wykorzystaniem 

naszych produktów. Poza częścią praktyczną 

nauka obejmuje, rzecz jasna, także część teoretyczną. 

Możemy to zorganizować również dla naszych 

polskich klientów. Wyobrażam sobie, że montażyści 

z Polski, którzy wzięliby udział w takim seminarium, 

mogliby potem być swego rodzaju zaczynem zmian 

w Polsce i pociągnąć za sobą innych. Podobne seminaria 

organizują też inne związki i instytuty na terenie 

Niemiec. 

W jakim kierunku rozwija się obecnie technologia 

montażu stolarki w Niemczech? Czy można 

mówić o jakichś nowych materiałach, które na 

pewno sprawdzą się w przyszłości? 

Priorytetem w europejskim budownictwie, ale i stolarce, 

jest właśnie szczelność na przepływ powietrza. A na 

nią, jak wiadomo, w dużym stopniu wpływ ma szczelność 

styku ramy okiennej z murem. Za materiały przyszłości 

należy więc uznać nowe taśmy wielofunkcyjne 

lub też taśmy trzywarstwowe. W naszym przypadku 

jest to m.in. taśma wielofunkcyjna Iso-Bloco One, która 

chroni przed wilgocią, izoluje cieplnie i akustycznie, 

a do tego ogranicza przepływ powietrza z wewnątrz 

na zewnątrz i hamuje migrację pary wodnej. Tego typu 

produkty i związana z nimi fi lozofi a montażu trzywarstwowego 

z pewnością mają przyszłość. Dlatego 

chcemy nimi zainspirować jak najwięcej montażystów 

w Polsce. 

Z produktem Iso-Bloco One fi rma ISO-Chemie 

jest obecna w Polsce od początku 2012 roku. Jak 

Pan ocenia polski rynek montażowy? Czy trudno 

jest pozyskiwać u nas klientów? 

Przygotowania do wprowadzenia produktu rozpoczęliśmy 

już w roku 2011, bo plany wejścia na dany 

rynek zawsze wiążą się z ogromem pracy. Trzeba ten

ynek przebadać, ogarnąć, oszacować, gdzie produkt 

przyjmie się najlepiej, sprawdzić, jakie są tendencje, co 

obecnie dominuje, stworzyć strategię kolejnych posunięć. 

Natomiast od tego roku staramy się być bardziej 

widoczni i mówić o Iso-Bloco One – nie tylko na budowach, 

ale i w mediach. Pojawiamy się na targach 

budowlanych, swoje foldery i materiały informacyjne 

tłumaczymy na język polski, informujemy o posiadanych 

certyfi katach, atestach, dopuszczeniach oraz wyjaśniamy, 

co to oznacza w praktyce, jakie korzyści mieć 

z tego będą nabywcy naszych rozwiązań. Swoich produktów 

w Polsce nie sprzedajemy bezpośrednio, ale 

poprzez partnerów handlowych. Nad pozyskiwaniem 

nowych klientów i przekonywaniem ich do swoich idei 

cały czas pracujemy. Efekty działań wizerunkowych 

i marketingowych nie są przecież widoczne z dnia na 

dzień. Niewątpliwie pomaga nam jednak to, że wymagania 

w zakresie montażu okien zmieniają się również 

w Polsce. To znaczy dostrzega się rolę budowania 

w sposób energooszczędny. 

Z jakiego powodu fi rma ISO-Chemie zainteresowała 

się Polską? 

Między innymi dlatego, że Polska jest naszym krajem 

sąsiedzkim i chce, jak sądzę, kroczyć drogą efektywności 

energetycznej. W grudniu 2008 roku Unia Europejska 

przyjęła pakiet energetyczno-klimatyczny, który 

wyznacza nowe cele dotyczące rozwoju odnawialnych 

źródeł energii, aż do 2020 roku. Zmniejszeniu ma ulec 

między innymi zużycie energii, a to dzięki lepszej efektywności 

energetycznej. Jej wzrost ma wynieść 20 procent. 

Nie jest tajemnicą, że budynki wiodą prym w marnotrawieniu 

energii, a stolarka jest w nich kluczowym 

elementem. Także polskie prawodawstwo budowlane 

zaczyna uwzględniać te wymagania. Co więcej, mamy 

wreszcie w swoim zespole ludzi, którzy znają ten rynek. 

Dzięki nim mamy już rozeznanie, gdzie i do kogo się tu 

zwrócić, wiemy, że możemy być tu użyteczni w rozwiązywaniu 

konkretnych problemów montażowych. 

Jak ocenia pan potencjał polskiego rynku montażowego? 

Podstawą montaży w Polsce jest wciąż sama pianka 

montażowa PU; o ile się orientuję, dotyczy to 90 procent 

przypadków. Jednak tak nie można montować 

okien i drzwi w budynkach niskoenergetycznych, i to 

z pewnością będzie się musiało zmienić. Nie da się 

PARTNER W PRODUKCJI STOLARKI 

S��ny�� 

�� ny�� 

��y��y��ASP45 

�� 

� ��y��y��ASP45 

PROMOCJA 

nowy zawias 

dziś zbudować obiektu, efektywnie wykorzystującego 

energię, bez zapewnienia długotrwale szczelnego 

montażu stolarki. W dodatku, w Polsce do wymiany 

jest – jak słyszę – ponad 30 mln okien. Tutaj szczelny 

montaż to, jak na razie, zaledwie kilka procent 

wszystkich prac związanych z osadzaniem okien 

w murze. Jest więc gdzie propagować profesjonalny 

montaż okien, z zastosowaniem nowoczesnych materiałów. 

Czy miał pan styczność z polskimi montażystami? 

Wie pan, jakie produkty wykorzystują i czego 

potrzebują? 

Mój kontakt koncentruje się na współpracy z naszymi 

partnerami handlowymi, którzy z kolei komunikują 

i przekazują nasze rozwiązania do producentów 

i montażystów. Rozwój jakości montażu idzie stale 

w górę, choć w wielu obszarach jest co poprawiać. 

Mam na myśli liczne naruszenia zasad poprawnego 

montażu. Ale ja wolę myśleć pozytywnie i, jak 

wspomniałem, chętnie wspomożemy naszych specjalistycznych 

partnerów w Polsce przy doskonaleniu 

umiejętności fachowego montażu okien, a w razie 

potrzeby również w naszym centrum szkoleniowym 

w Aalen. 

Od kilku miesięcy Pańska fi rma jest partnerem 

programu Mistrzowie Montażu. Co w tym programie 

podoba się Panu najbardziej? 

Sam pomysł i ludzie, którzy w nim uczestniczą. Widzimy, 

że nasze wskazówki są dla nich cenne i naprawdę 

chłoną tę wiedzę. Oczywiście, wiem, że na rynku nie 

jesteśmy jedyni. Tak jak i w Niemczech, w Polsce panuje 

duża konkurencja. Kontakt z ludźmi, a konkretnie: 

montażystami, unaocznia nam jednak, jakie mają 

problemy i w czym możemy im pomóc. Wiem, że są 

bardzo bystrzy i zręczni. Moim zdaniem, montażystów, 

inżynierów, architektów i różnych decydentów należy 

wciąż uwrażliwiać na kwestie oszczędzania energii 

i szczelnego montażu okien. To jest proces długotrwały 

i wymaga czasu, ale bardzo pomocne w jego realizacji 

są właśnie takie programy, jak Mistrzowie Montażu, 

i działania waszego Zrzeszenia Montażystów Stolarki. 

Z pewnością nadal będziemy je wspierać i włączymy 

się w ich rozwój. 

ROZMAWIAŁA MAGDALENA STOPA 


GOŚĆ NUMERU 

Podstawą montaży 

w Polsce jest 

wciąż sama pianka 

montażowa. Jednak 

tak nie można 

montować okien 

i drzwi w budynkach 

niskoenergetycznych; 

to z pewnością będzie 

się musiało zmienić. 

Jest��producent��nowoczesn�ch��ó��chitektoniczn�ch�dl�� 

budownict��.��n��oferc��po��d��o��o�� 

tel. +48 32 625 71 38, fax: +48 32 625 74 88 e-mail: sprzedaz@alusystem.pl wyceny@alusystem.pl 

System �� 

�� 

�� ny�� 

�n 

�� 

�� 

��ó�n��w��e� � ��ó�n��w 

�� 

�� 

S�� 

��nych 

�� 

System ��ny��ych 

��w��ych 

��nych 

Zapraszamy do współpracy! 

wrzesień 2012 3


MIESZANKA FIRMOWA 

OKNO-PLAST Rąbień to pierwsza nazwa upadłej niedawno fi rmy OKNA Rąbień, której produkcja 

obecnie została reanimowana pod fi rmą W&D za sprawą nowych właścicieli: Adama i Mikołaja 

Placków. Jednak osoby właścicieli są zapewne jedynym elementem, który łączy tę fi rmę 

z Oknoplastem. Formalnie bowiem jest to odrębna spółka, z osobnym zespołem zarządzającym, 

pracowniczym i handlowym. Inni są również dostawcy: nowa fi rma wykorzystuje profi le Aluplastu 

i okucia G-U. Jak dowiedzieliśmy się w Krakowie, W&D budować będzie także zupełnie niezależną 

od Oknoplastu sieć sprzedaży. Tymczasem w Lublinie produkcję ślusarki aluminiowej uruchamia Dobroplast, 

a na północy kraju w Bytowie powstaje nowy system okienny Iglo, o podwyższonych parametrach 

cieplnych, którym fi rma Drutex zamierza wyznaczyć nowe standardy na rynku polskim 

i ogólnie – europejskim. Końcówka roku zapowiada się więc interesująco, a tak zasadnicze zmiany 

w asortymencie branżowych liderów mogą zapoczątkować gruntowne zmiany na rynku okien. 

ALKAL z Opatówka z powodzeniem realizuje zakładane 

na ten rok plany sprzedażowe. W pierwszym 

półroczu fi rma zrealizowała przychody na 

poziomie ponad 14 mln zł, z czego 6,7 mln zł na 

rynku krajowym, a ponad 7,5 mln zł w eksporcie. 

Był to wzrost w stosunku do roku ubiegłego 

o 72 procent. Głównymi produktami sprzedawanymi 

przez tego producenta są drzwi aluminiowe 

(wartość 7,7 mln zł), systemy fasadowe 

(3,8 mln zł) oraz żaluzje i okładziny aluminiowe 

(2,5 mln zł). W I półroczu Alkal wypracował dodatni 

wynik fi nansowy w wysokości 2,6 mln zł. 

BUDVAR Centrum ze Zduńskiej Woli uzyskał po 

siedmiu miesiącach przychody sięgające niemal 

36 mln zł, co jest wynikiem porównywalnym do 

ubiegłorocznego. Po pierwszym półroczu spółka 

uzyskała przychody w wysokości 28,7 mln zł, z czego 

prawie 13 mln zł wypracowała na rynku krajowym, 

a pozostałą część w eksporcie. W tym czasie 

sprzedała stolarkę z PCW o wartości 24,5 mln zł, 

stolarkę drewnianą za ponad 2 mln zł i ślusarkę 

aluminiową za 1,7 mln zł. W kraju sprzedano wyroby 

za 12 435 tys. zł, z czego 3039 tys. zł uzyskano 

w biurach handlowych, 3297 tys. zł – z inwestycji, 

3 194 tys. zł – przez sieć dilerską i 2905 tys. zł - przez 

sieć franczyzową. Sprzedaż zagraniczna stanowiła 

już 55 proc. przychodów, a najwięcej sprzedano do: 

Słowacji – 13,6 proc. całości, Niemiec – 9,4 proc., 

Czech – 6,9 proc. oraz do Włoch, Francji i na Węgry 

– po 6,5 proc. Wynik fi nansowy po I półroczu był 

jednak ujemny – strata netto wyniosła – 2374 tys. 

zł, co oznacza rentowność netto -8,26 proc. 


POZBUD z Lubonia od stycznia do końca 

czerwca miał przychody ze sprzedaży w wysokości 

45 453 tys. zł, w zeszłym roku było to 

35 876 tys. zł. Zysk netto Pozbudu jest jednak niższy: 

3877 tys. zł, podczas gdy w zeszłym roku było 

to 4168 tys. zł. @ 

HEFAL SERWIS od 1 kwietnia do końca czerwca 

osiągnął przychody ze sprzedaży w wysokości 1094 

tys. zł. W zeszłym roku było to 3186 tys. zł. Wynik 

netto w obecnym roku to strata, która wyniosła 618 

tys. zł, w zeszłym roku fi rma również odnotowała 

stratę; była ona w wysokości 111 tys. zł. W tym roku 

Hefal Serwis sprzedał tylko wyroby w dziale ślusarki. 

Zarząd spółki poinformował, że gorsze wyniki, to 

brak sprzedaży lodowisk. Natomiast fi rma ma już 

w swoim portfelu zlecenia z tego segmentu działalności, 

dlatego będą one realizowane w drugiej 

połowie roku. Poza tym wiele kontraktów z dziedziny 

ślusarki zostało również przełożone na kolejne 

miesiące. Oznacza to pracę w drugiej połowie roku, 

dlatego przychody powinny być wyższe. @ 

MAŁKOWSKI-MARTECH z Kórnika osiągnął 

w II kwartale przychody ze sprzedaży w wysokości 

7418 tys. zł, w zeszłym roku zaś było to 6706 tys. zł. 

Firma wyposaży Dworzec Główny PKP w Poznaniu 

w kilkaset par drzwi przeciwpożarowych i tych bez 

odporności na ogień. Dworzec stanowi część Projektu 

Zintegrowanego Centrum Komunikacyjnego, 

w którego skład wejdą też budynki handlowe, 

a także terminal autobusowy. Zakończenie projektu 

jest planowane na wrzesień 2013 r. 

Najnowsze dane GUS o produkcji materiałów budowlanych po siedmiu miesiącach tego roku potwierdzają 

prognozy CAB-u dla stolarki, zakładające w miarę dobre dla branży I półrocze oraz spadający 

popyt w II półroczu. Lipcowa produkcja okien i drzwi drewnianych była już o 8,4 proc. niższa niż 

w poprzednim miesiącu i o 7,8 proc. niższa niż w lipcu 2011 roku. W ciągu siedmiu miesięcy obecnego 

sezonu wyprodukowano co prawda o 5 proc. więcej okien i drzwi z drewna niż w analogicznym 

okresie roku 2011, ale z każdym kolejnym miesiącem ta różnica będzie maleć. Przesłanką do tego jest 

coraz mniej wznoszonych murów, w które można by wstawiać wyroby stolarki. Po siedmiu miesiącach 

odnotowano mniejszą o 1/4 sprzedaż cegieł, mniejszą sprzedaż pustaków (o 14 proc.), mniejszą 

o 10 proc. sprzedaż bloczków suporeksu. O kilka procent wzrosła jedynie produkcja i sprzedaż 

wyrobów silikatowych, ale one akurat w niewielkim stopniu decydują o „masie” murowej. Lipcowa 

sprzedaż wszystkich okien i fasad była na poziomie czerwca, a o ponad 8 proc. wyższa niż w lipcu 

2011. Ich sprzedaż po siedmiu miesiącach jest na poziomie roku ubiegłego, a jedynie w zakresie okien 

termoizolacyjnych z pakietami 2-komorowymi odnotowano wzrost o 40 procent. Obecnie stanowią 

one już prawie 15 proc. wszystkich okien produkowanych w naszym kraju. Prognoza CAB do końca 

roku przewiduje dalsze słabnięcie koniunktury, które przedłuży się na kolejny sezon. Najnowsza 

prognoza przedstawiona zostanie na kolejnym spotkaniu Klubu Forum 100, które odbędzie się pod 

koniec września w Warszawie. @ 

NOTOWANIA na 31 VIII 2012 r. 

Nazwa towaru 

Jednostka 

miary 

Cena 

netto 

Zmiana 

1 EUR EUR/PLN 4,18 � 

1 USD USD/PLN 3,34 � 

ropa brent USD/baryłka) 114,92 � 

PCW (przemiał) EUR/tona 500 � 

aluminium USD/tona 1870 � 

blacha stalowa St3S PLN/tona 2405 � 

meranti kl. standard PLN/1 mb 28,5 � 

sosna lita PLN/1 mb 18,5 = 

szkło fl oat 4 mm PLN/1m 2 12,8 � 

Źródło (m.in.): NBP, LME, PUDS 

DORMA z Konstancina-Jeziornej zamontowała 

swoje produkty z zakresu automatyki i techniki 

drzwiowej w centrum handlowym Korona w Kielcach 

i na dworcu kolejowym we Wrocławiu. Były 

to jedne z większych realizacji w tym zakresie 

w roku 2012. Łączna wartość zleceń przekroczyła 

dwa miliony złotych. 

MERCOR z Gdańska został przez analityków giełdowych 

Stockwatch.pl zaliczony do grupy fi rm, 

które znakomicie sobie radzą na rynku w czasie 

gorszej koniunktury. W grupie tej znajdują się trzy 

fi rmy: Tauron, PGS Soft i właśnie Mercor. Podsumowane 

zostały wyniki fi rm z II kwartału. W porównaniu 

z rokiem 2011 producent biernych zabezpieczeń 

przeciwpożarowych poprawił wyniki 

na wszystkich poziomach rachunku zysków i strat. 

Przychody Mercora wzrosły o 5,1 proc., przekraczając 

90 mln zł (rok temu było to 85,6 mln zł). 

Zysk operacyjny skoczył z 1,2 mln zł przed rokiem 

do 6,5 mln zł w minionym półroczu. Netto fi rma 

zarobiła 3,5 mln zł, podczas gdy rok temu odnotowała 

stratę. Rosną obroty, a także systematycznie 

zwiększa się portfel zamówień. @ 

REM II został inwestorem w przemyskiej podstrefi 

e Tarnobrzeskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej. 

Zbudował tu halę produkcyjną, gdzie wytwarzana 

będzie stolarka pod nową marką – Hensfort. @ 

HEKAPLAST z Leszna jako pierwsza fi rma w Polsce 

zaczyna produkcję systemu drzwi tarasowych 

przesuwnych Schüco HS SI82 o szerokości ramy 

219 mm. Obecny sezon HKP ocenia bardzo pozytywnie, 

zakładając duży wzrost sprzedaży swoich 

wyrobów. Już we wrześniu fi rma osiągnie poziom 

sprzedaży z całego 2011 roku. Dzięki temu nieustannie 

może inwestować w nowoczesny park 

maszynowy. Ostatnio zakupiona została linia 

produkcyjna fi rmy Elumatec, która umożliwi 

np. jednoczesne cięcie dwóch profi li, co znacznie 

przyspieszy produkcję. 

DOBROPLAST w Zambrowie uruchomił na początku 

września komorę KS Schulten do badania 

wyrobów stolarki budowlanej. Nadzór nad 

prawidłowością działania komory oraz okresową 

certyfi kację sprawuje Mobilne Laboratorium 

Techniki Budowlanej z Wałbrzycha. Jeden z dyrektorów 

regionalnych Dobroplastu wyraził przy 

tej okazji przekonanie, że inwestycja w komorę 

będzie gwarantem wysokiej jakości produktów 

z Zambrowa.

OPEUS z Płocka, współgospodarz tegorocznego 

zlotu branżowego MotoBud, dostarczy swoje produkty 

do budynku biurowego, który powstanie 

w Warszawie oraz do gmachu Urzędu Marszałkowskiego 

w Poznaniu. W obu obiektach zostanie 

zamontowana ślusarka aluminiowa i żaluzje 

aluminiowe. 

DRUTEX z Bytowa w połowie sierpnia kupił nową 

działkę. Znajduje się ona między Bytowem a Dąbiem. 

Dwie działki mają powierzchnię 10,5 i 7,3 ha, 

a producent okien nabył je za 6,45 mln zł. Firma 

chce na nowym terenie zbudować centrum logistyczne 

z parkingiem i magazynem. Teren został 

dołączony do innej działki, którą fi rma kupiła 

w tym roku, w lutym. Rozbudowa fabryki ma się 

na dobre rozpocząć na początku października. Po 

raz kolejny w tym roku fi rma została partnerem 

fundacji TVN „Nie jesteś sam” przy organizowaniu 

meczu piłkarskiego: Politycy kontra Gwiazdy TVN. 

Spotkanie odbyło się 2 września na stadionie Pepsi 

Arena. Mecz zakończył się zwycięstwem gwiazd 

2:1, a gośćmi Druteksu na stadionie Legii byli m.in. 

montażyści – członkowie Zrzeszenia Montażystów 

Stolarki. 

ESKA GROUP z Morawicy zainstalowała u siebie 

pionowe centrum obróbcze CNC o polu roboczym 

2100 x 4100 mm. Umożliwia ono precyzyjną obróbkę 

dowolnego frezowania, grawerowania, 

rzeźbienia, wycinania, wiercenia czy rozkroju wielkoformatowego 

płyt kompozytowych, aluminiowych 

czy tworzywowych, z prędkością roboczą do 

0,9 m/s, o maksymalnych wymiarach obróbczych 

wynoszących 2100 x 4100 mm. 

MONOLIT Michała Godlewskiego zakupił 

w Zambrowie za 882 tys. zł 3-hektarową działkę 

na terenach inwestycyjnych. Powstanie na niej 

zakład stolarski, produkujący drzwi i okna. Wysokość 

nakładów fi rmy wyniesie 300 tys. zł netto 

w ciągu najbliższych pięciu lat. 

LESTOL z podkarpackiej Rudy wprowadził innowacyjną 

technologię produkcji drzwi, dzięki której 

wyeliminowano poważną wadę drzwi drewnianych: 

rozsychanie i wypaczanie. Do produkcji 

drzwi używa się tu sklejki bukowej z zewnętrznymi 

warstwami dębowymi. Sklejka ta nie tylko stanowi 

panel, ale także całe zewnętrzne wykończenie 

drzwi, łącznie z ramami i płycinami. Dodatkowo 

skrzydło zostało usztywnione metalowym profi - 

lem, który zapobiega wypaczeniu drzwi. 

EMPOL ze Źródeł wdrożył u siebie system informatyczny 

Comarch ERP XL, który usprawnił przepływ 

informacji i dokumentów pomiędzy działami 

fi rmy oraz wymianę dokumentów z jej kontrahentami. 

System umożliwia precyzyjną kalkulację 

i śledzenie realizacji zleceń od klientów, dostęp 

do historii kontaktów z kontrahentami (płatności, 

zamówienia, zlecenie serwisowe) oraz obniżenie 

kosztów magazynowych. Wszystkie dokumenty 

wystawiane są obecnie w czasie rzeczywistym, 

dzięki czemu system zapewnia dostępność do aktualnego 

stanu rozrachunków zarówno w dziale 

sprzedaży, jak i księgowości. W ostatnim czasie 

fi rma dokupiła również piłę do cięcia profi li oraz 

stół do okuwania z Elumatecu. 

INVADO z Ciasnej gościło pod koniec sierpnia 

pracowników fi rm: Intar i Stalrem. Producent 

drzwi zorganizował dla nich szkolenie dotyczące 

przede wszystkim nowości produktowych. Goście 

zwiedzili także fabrykę i poznali proces produkcji 

drzwi. 

ADAMS z Mrągowa zorganizował w połowie lipca 

spotkanie dla swoich partnerów handlowych. 

Goście zapoznali się przede wszystkim z nowymi 

produktami fi rmy, a wieczorem wzięli udział w zabawie 

i Mazurskiej Nocy Kabaretowej. 

FAKRO z Nowego Sącza znalazło się wśród fi - 

nalistów XIX konkursu: Dobry Wzór. Jego organizatorem 

jest Instytut Wzornictwa Przemysłowego. 

Nominowane zostało okno dachowe, 

balkonowe FGH-V Galeria. Finał konkursu będzie 

miał miejsce 10 października. 

KRISPOL z Wrześni przedłużył na ten sezon 

sponsorowanie relacji telewizyjnych z rozgrywek 

piłkarskich T-Mobile Ekstraklasy. Każdą relację 

symbolicznie otworzy i zamknie bramkarz tej 

fi rmy. Promocja gier zespołowych jest znakiem 

rozpoznawczym Krispolu i doskonale komponuje 

się z fi lozofi ą fi rmy opartą na współpracy, stałym 

rozwoju i innowacyjnych reakcjach na zmiany otoczenia. 

Poza piłką nożną fi rma sponsoruje też inne 

dziedziny sportu, a w tym motocyklowanie i doroczny 

zlot MotoBud. 

DAKO z Nowego Sącza zostało wyróżnione przez 

Aluprof. Firma otrzymała tytuł Partnera Roku 

2011 w kategorii Największa Firma Sieciowa, co 

w nomenklaturze Aluprofu oznacza producenta 

stolarki z rozbudowaną siecią sprzedaży. 

PERSONALIA 



Zenon Małkowski, 

prezes zarządu Małkowski-Martech, 

został odznaczony na 

wniosek wojewody 

mazowieckiego Złotym 

Krzyżem Zasługi 

za działalność na rzecz 

społeczności lokalnej 

oraz ochrony przeciwpożarowej. 

Prezes Małkowski był założycielem 

fi rm Unima i Wostoc, jest posiadaczem wielu 

patentów i wzorów użytkowych, wiceprezesem 

Ogólnopolskiego Stowarzyszenia 

Producentów Zabezpieczeń Przeciwpożarowych 

i Sprzętu Ratowniczego, 

przewodniczącym rady ds. certyfi kacji w ITB, 

członkiem Komitetów Technicznych nr 169 

i 180. Jest również biegłym sądowym w zakresie 

ochrony pożarowej. 

Andrzej Ulfi g, prezes 

zarządu Seleny, otrzymał 

Złoty Młotek Dekarski 

– najważniejsze 

wyróżnienie Polskiego 

Stowarzyszenia 

Dekarzy. Organizacja 

przyznaje je za szczególny 

wkład w rozwój 

dekarstwa w Polsce. 

Leszek Ciesek, właściciel 

Effectora i Effect- 

-Glass zdecydował się 

na sponsorowanie kieleckiej, 

pierwszoligowej 

drużyny siatkarskiej. 

Prezes Leszek Ciesek 

to absolwent wydziału 

mechanicznego Politechniki Świętokrzyskiej. 

Działalność gospodarczą rozpoczął w 1991 

roku, w 1993 otworzył zakład produkcji okapników 

do okien, w 1995 zakład produkcji szyb 

zespolonych. Jego fi rma produkuje również listwy 

wykończeniowe z aluminium, a także systemy 

okładzin okiennych i relingi samochodowe 

dla Porsche, Volvo, VW i Forda. Pasją Leszka 

Cieska są konie i motoryzacja, na co dzień jeździ 

Porsche Cayenne, a od święta motocyklem 

Honda. Wielki przyjaciel MotoBudu i stolarki 

motocyklowej. 

wrzesień 2012 5



Z ZAGRANICY 

EUROCONSTRUCT podał, że w 19 współpracujących 

krajach w roku bieżącym odnotowano 

spadek aktywności gospodarczej o 2 procent. 

Usługi w branży budowlanej rozwijają 

się całkiem inaczej, niż przewidywano to pół 

roku temu. W sektorze budownictwa mieszkaniowego 

odnotowano niewielki spadek 

(-0,5 proc.) w porównaniu z analogicznym 

okresem roku ubiegłego, a zatem nadzieje na 

stabilizację się nie sprawdziły. Mimo to w roku 

2013 przewidywany jest stopniowy i niewielki 

wzrost, natomiast w roku 2014 aktywność gospodarcza 

powinna osiągnąć poziom sprzed 

trzech lat, czyli z roku 2011. 

VBH odnotował w I półroczu spadek obrotów 

w stosunku do roku ubiegłego o 3,6 proc., 

do poziomu 338 mln euro. Zysk przed opodatkowaniem 

wyniósł natomiast -8 mln euro, 

a zatem fi rma odnotowała stratę. Zdaniem 

koncernu, wyniki te odzwierciedlają początek 

zmian w zakresie inwestycji. Spółka zamierza 

w przyszłości skupić się na handlu wyłącznie 

na tych rynkach, które zapewniają jej wymierne 

korzyści fi nansowe, czego efektem będzie 

na przykład wycofanie się z Azji. Natomiast obroty 

na rodzimym rynku niemieckim utrzymują 

stabilny, wysoki poziom. 

DORMA, w roku obrotowym 2011/2012 

(zakończonym 30 czerwca) odnotowała 

wzrost wartości netto obrotów – do poziomu 

1 mld euro; jest to dla fi rmy krok milowy, jeśli 

chodzi o przyjęty program wzrostowy Dorma 

2020. Jego główne cele – dla przypomnienia 

– to wypracowanie w roku 2020 obrotów 

w kwocie równej 2 mld euro oraz zwiększenie 

do tego czasu liczby zatrudnionych do 10 tys. 

osób. Dorma zamierza także rozszerzyć swą 

działalność, by obsługiwać 80 rynków na całym 

świecie, przy czym w grę wchodzą spółki 

joint venture, tak jak Rafi Shapira z Izraela 

i TC Intelligent Lock z Chin. Planowane są 

również przejęcia fi rm w USA, Australii i Korei 

oraz otwarcie oddziałów w Ghanie, Kenii i Katarze. 

Obecnie koncern działa w 50 krajach. 

WESTAG & GETALIT, bazując na pozytywnej 

koniunkturze w Niemczech, wypracował 

w ciągu pierwszych sześciu miesięcy tego 

roku obroty równe 113,5 mln euro, co oznacza 

wzrost o 1,7 proc. w porównaniu z analogicznym 

okresem roku ubiegłego. Co istotne, 

wyraźnie gorzej kształtowała się w minionym 

okresie sytuacja na rynkach zagranicznych. 

Obroty w eksporcie wyniosły 25 mln euro, co 

stanowi niewielki spadek w stosunku do roku 

poprzedniego (-1,6 proc.). Wynik przed opodatkowaniem 

(w ciągu minionego półrocza) 

to 4,488 mln euro, czyli o 12 proc. mniej niż 

w roku poprzednim. 


AMEX-BĄCZEK z Falknowa k/Iławy otrzymał nominację 

w konkursie Jakość Roku 2012. Ten producent 

okien z PCW i dystrybutor bram rozpoczynał 

w roku 1996 jako wykonawca konstrukcji stalowych. 

Dzisiaj współpracuje m.in. z Veką, Decco 

i Wiśniowskim, a produkty swoje eksportuje do 

Włoch, Niemiec, Belgii, Szwecji i Norwegii. Niedawno 

w fi rmie wdrożono elektroniczny system 

kontroli produkcji. 

CAL w Suwałkach sponsorował 2 września wspólnie 

z Henklem (Ceresit) 56. edycję Regat o Błękitną 

Wstęgę Jeziora Wigry. Zawody odbyły się 

w klasach: Omega Standard, Micro i Jachty Kabinowe, 

a ich organizatorem był Klub Wodny PTTK 

w Suwałkach. 

OKNOPLAST ogłosił konkurs prasowy, w którym 

do wygrania są koszulki i piłki Interu Mediolan. 

Trzeba odpowiedzieć tylko na jedno pytanie: 

dlaczego Oknoplast i Inter grają w jednej lidze? 

Odpowiedzi należy wysyłać jako sms-y, których 

długość nie może przekroczyć 160 znaków. 

NEXBAU z Wolsztyna reklamuje swoją działalność 

m.in. za pomocą dwóch balonów, którymi 

lata Roman Bauta, właściciel fi rmy, oraz jego 

dwóch synów. Latają oczywiście amatorsko, dla 

przyjemności. W całej Polsce lata ponad setka balonów, 

a jednym z większych ośrodków baloniarstwa 

jest Leszno. 

ERGIS-EUROFILMS z Warszawy w pierwszym 

półroczu osiągnął przychody ze sprzedaży 

w wysokości 156 772 tys. zł. Zysk z działalności 

operacyjnej wyniósł 3736 tys. zł, a zysk netto 

3601 tys. zł. 

SAINT-GOBAIN GLASS 

ul. Szklanych Domów 1 

42-530 Dąbrowa Górnicza 

� 32 295 40 00 

� 32 295 41 08 

www.saint-gobain-glass.com 

MARPOL 

ul. Nowa 7c 

62-230 Witkowo 

� 61 477 87 23 

� 61 477 92 67 

biuro@marpol.org.pl 

www.marpol.org.pl 

INNE 

PRODUCENT ROLET ZEWNĘTRZNYCH I BRAM GARAŻOWYCH 

A-LAKIERNIA 

ul.B. Krzywoustego 1 

84-300 Lębork 

� 59 863 73 00 

� 59 863 73 08 

www.alakiernia.pl 

SZKŁO - NASZA PASJA 

SZKŁO 

INNE 

lakiernia Sp. z o.o. 

Licence number: 1514 

MALOWANIE PROSZKOWE ALUMINIUM 

GRUPA KĘTY zamierza w bieżącym roku zarobić 

na czysto 104 mln zł, przy 141 mln zł zysku operacyjnego 

i 1,51 mld zł przychodów. Po pierwszym 

półroczu Kęty wykonały 54 proc. całorocznej prognozy 

zysku netto. W pierwszej połowie tego roku 

segment systemów aluminiowych (Aluprof) zanotował 

20-procentowy wzrost sprzedaży, a segment 

usług budowlanych (Metalplast-Stolarka) 

uzyskał 27 proc. wzrostu. 

SELENA z Wrocławia osiągnęła w II kwartale przychody 

ze sprzedaży w wysokości 289 mln zł, co 

oznacza wzrost o 10 proc. w porównaniu 

z rokiem 2011. Zysk operacyjny wyniósł 12 mln, 

a zysk netto 7 mln zł. Uzyskano też poprawę rentowności 

o 4,1 procent. Natomiast przychody ze 

sprzedaży z I półrocza wyniosły 476 mln zł, co 

oznacza wzrost w stosunku do roku ubiegłego 

o 10 procent. Najlepiej dla fi rmy wygląda sytuacja 

w Europie Wschodniej i Azji Centralnej – w Rosji, 

na Ukrainie i w Kazachstanie. @ 

ELUMATEC ocenia, że wzrost sprzedaży w minionym 

półroczu wyniósł ok. 40 proc. w porównaniu 

do roku ubiegłego. W całym 2012 roku fi rma założyła 

wzrost sprzedaży o 30 procent. Jako jeden 

ze swoich sukcesów fi rma podaje zamontowanie 

centrum obróbczego u producenta drzwi. Wydajność 

maszyny wynosi 50 kompletów drzwi wykonanych 

w ciągu ośmiu godzin, przy założeniu 

obróbki aż pod cztery punkty ryglujące. 

WILKA z Leszna będzie rozbudowywać swoją 

siedzibę. Kontrakt na budowę podpisany został 

20 lipca. Firma powiększy halę produkcyjno-magazynową 

do 2,5 tys. m 2 . Zakończenie budowy 

planowane jest jeszcze jesienią tego roku. 

FKS 

ul. Morownicka 1C 

Bronikowo 

64-030 Śmigiel 

� 65 518 80 24 

� 65 518 80 30 

fks@home.pl 

www.fks.home.pl 

ROLLFIX 

ul. Bakalarska 19 

02-212 Warszawa 

� 22 575 09 00 

� 22 575 09 02 

rollfix@rollfix.pl 

www.rollfix.pl 

OKUCIA 

PRODUCENT KLAMEK OKIENNYCH I DRZWIOWYCH 

UNICOLOR-PLUS 

ul. Przemysłowa 3 

Kolonia Borek 

42-262 Poczesna 

� 32 327 47 75 

� 32 327 47 76 

biuro@unicolorplus.pl 

www.unicolorplus.pl 

INNE 

TAŚMY I FOLIE SAMOPRZYLEPNE 

INNE 

LAKIEROWANIE I OKLEINOWANIE PROFILI PVC I AL

R&D Tech z Zielonej Góry odnotował po siedmiu 

miesiącach wzrost sprzedaży o 2/3 w porównaniu 

z analogicznym okresem roku ubiegłego. Było to 

możliwe m.in. dzięki dostawom centrów obróbczych 

serii Phantomatic do fi rm: Dobroplast, 

Buma i Jakra. Firma w Malborku otworzyła 

swój nowy oddział. Nowa fi lia będzie odpowiedzialna 

za wsparcie techniczne w zakresie koordynowania 

serwisu oraz prowadzenie wsparcia telefonicznego 

dla użytkowników maszyn Emmegi w Polsce. 

EFFECTOR z Włoszczowy i Effect Glass z Kielc są zainteresowane 

kupnem spółki skarbu państwa – kieleckiego 

Centrum Produkcyjnego Pneumatyki 

Prema. Firmy mają czas do połowy września, by zapoznać 

się z dokumentami, a potem podjąć decyzję, 

czy chcą kupować spółkę. Wszystkie podmioty zainteresowane 

Premą nie działają w jej branży, co rodzi 

pytania o przyszłość fi rmy. Miejscowa prasa snuje 

przypuszczenia, że znaczna liczba osób zatrudnionych 

w kieleckiej spółce zostanie zwolniona. @ 

CKM Technologie w Zduńskiej Woli już wkrótce 

zacznie wytłaczać nowe, 8-komorowe, trzyuszczelkowe 

profi le z PCW. Budvar Centrum poinformował 

o tym, że zawarł z CKM Technologie 

umowę kupna-sprzedaży. Dotyczy ona profi li do 

produkcji okien, które trafi ą do zakładu Budvaru. 

Profi le zostaną sprzedane do końca tego roku, 

przy czym producent już w marcu zapłacił za nie 

zaliczkę w wysokości jednego miliona. Obie strony 

umowy planują, że pierwsze profi le trafi ą na linię 

produkcyjną Budvaru w październiku tego roku, 

a pierwsze okna wyprodukowane w systemie CKM 

zaprezentowane zostaną na październikowych 

targach w Mediolanie, a potem na paryskim Batimacie. 

@ 

SKANSKA podpisała kontrakt na generalny remont 

Kliniki Okulistycznej w Lublinie. Wymienione 

zostaną m.in. wszystkie okna i drzwi, a wartość 

prac wyniesie 16,5 mln zł. Prace przy remoncie potrwają 

do grudnia 2013 roku. 

TRZY PYTANIA DO… 

Jana Ruszkowskiego z Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska 

i Gospodarki Wodnej 

NFOŚiGW przygotował 

projekt dopłat do 

kredytów przeznaczonych 

na nowe budynkienergooszczędne. 

Dla kogo dopłaty 

te są przeznaczone? 

Program skierowany 

jest do inwestorów 

indywidualnych. Będą 

mogli z niego skorzystać zarówno ci, którzy sami 

budują dom jednorodzinny, jak i ci, którzy kupują 

dom lub mieszkanie u dewelopera. Jeśli budynek 

lub osiedle budowane przez dewelopera będą 

spełniały określone przez nas standardy energooszczędności, 

wówczas inwestor będzie mógł 

uzyskać z NFOŚiGW dopłatę do kredytu hipotecznego 

na zakup takiego mieszkania. Jednak to nie 

my będziemy sprawdzać, czy budynek jest energooszczędny, 

ale wybrany przez nas podmiot zewnętrzny. 

Uznaliśmy, że cała inwestycja powinna 

być weryfi kowana na etapie projektu, gdyż wtedy 

najłatwiej i najtaniej można jeszcze dokonywać 

modyfi kacji. Przerabianie już zbudowanego 

domu zawsze jest bardziej kosztowne. 

Jakie kryteria musi spełniać budynek, by 

można było ubiegać się o dopłatę? 

Dla funduszu kluczowy jest efekt ostateczny, jakim 

jest energia użytkowa potrzebna do ogrzewania 

domu czy mieszkania. Inwestor sam sobie 

tego nie obliczy – musi być to określone już w projekcie. 

Zastanawialiśmy się długo, jakie standardy 

oszczędności energetycznej powinniśmy wyznaczyć. 

W zeszłym roku zaprosiliśmy deweloperów, 

inżynierów i specjalistów od energooszczędności 

do wspólnej dyskusji. Ustalono dwa, ambitne 

poziomy: do 40 kWh/m 2 /rok i do 15 kWh/m 2 /rok. 

W drugim przypadku są to już domy pasywne 

i do nich dopłata będzie największa – sięgnie 

40 tys. zł. Dla porównania, wskaźnik ten w większości 

budowanych obecnie budynków w Polsce 

sięga 105 kWh/m 2 /rok, gdyż taka obowiązuje 

norma – nie znaczy to jednak, że taki dom jest 

energooszczędny. Dopłata z NFOŚiGW nie będzie 

uzależniona ani od powierzchni budynku, ani od 

zastosowanej technologii budowy. Naszą dopłatą 

będziemy premiować jedynie osiągnięcie określonego 

standardu energooszczędności. 

Ile pieniędzy przeznaczył fundusz na ten 

projekt i kiedy się on rozpocznie? 

Mamy przewidziane 300 mln zł. Budżet ten zostanie 

podzielony równo pomiędzy domy jednorodzinne 

i mieszkania. Jednak zobaczymy, co będzie 

cieszyło się większą popularnością i w razie 

potrzeby dokonamy odpowiednich korekt. Chcemy, 

by program ruszył na początku przyszłego 

roku. Warto jednak podkreślić, że podobnie jak 

w przypadku naszych dopłat do kolektorów słonecznych, 

tak i teraz skorzystamy z pośrednictwa 

banków, które zdecydują się przystąpić z nami do 

współpracy. Nasza dopłata przeznaczana będzie 

na spłatę części kredytu bankowego. Nie muszę 

dodawać, że banków jest wiele i będą ze sobą 

konkurować ofertą, co niewątpliwie przyniesie 

korzyści inwestorom. Program dopłat będzie zatwierdzany 

we wrześniu i mamy nadzieję, że jesienią 

będzie można ustalić konkrety: nazwy banków, 

szczegółowe warunki, ale przede wszystkim 

datę pojawienia się tego instrumentu fi nansowego 

w okienkach bankowych. (mroc) 



VFF – niemiecki związek okien i fasad ocenia 

sytuację gospodarczą branży w minionym półroczu 

jako „zwyczajną”. Spośród ankietowanych 

producentów niemieckich 47 proc. ocenia 

poziom obrotów w stosunku do roku ubiegłego 

jako porównywalny. Lepsze wyniki odnotowało 

34 proc., natomiast 20 proc. wskazuje na 

pogorszenie sytuacji gospodarczej. 

NIPPON SHEET GLASS ogłosił, że zwolni 

90 pracowników w fabrykach Pilkingtona 

w Anglii. NSG odnotował 3-procentowy spadek 

sprzedaży w ostatnim kwartale. Wpływ na 

to miała gorsza koniunktura na rynku budowlanym 

w Europie, zmniejszająca się liczba zamawianych 

okien na wymianę, a także spadek 

produkcji samochodów. Warunki na rynku są 

znacząco gorsze, niż przewidywano. Do marca 

2013 zostanie zwolnione 3,5 tys. osób w spółkach 

na całym świecie, należących do NSG. Tymczasem 

menadżerowie zdecydowali się sami obniżyć 

koszty. I tak prezes NSG Katsuji Fujimoto 

będzie miał mniejsze zarobki o 30 proc., a wiceprezes 

Tomoaki Abe o 20 procent. Od pracowników 

oczekuje się, że podążą śladem zarządu. 

AGC Glass Europe otrzymał zgodę Komisji Europejskiej 

na dokonanie fuzji z niemiecką fi rmą 

Interpane; zostało to ogłoszone pod koniec 

ubiegłego roku. Dzięki współpracy z Interpane, 

fi rma AGC zwiększy swoje znaczenie w branży, 

głównie na rynku szkła płaskiego w Niemczech, 

a ponadto oczekuje zwiększenia oferty produktów 

powlekanych. Firma Interpane, której główna 

siedziba znajduje się w Lauenförde (Niemcy), 

sprzedaje swoje produkty szklane na rynku 

budowlanym i w sektorze ogniw fotowoltaicznych. 

W jej zakładach na terenie Niemiec, Austrii 

i Francji zatrudnione jest około 1200 osób. 

wrzesień 2012 7



HÖRMANN nabył 70 proc. udziałów 

w Shakti Met-Dor, indyjskiej fi rmie zajmującej 

się produkcją drzwi stalowych. Shakti 

Met-Dor to jeden z wiodących na tamtejszym 

rynku producentów, a nabycie większości 

jego udziałów ma służyć uzyskaniu lepszego 

dostępu do rynku indyjskiego. Firma ta 

produkuje – poza wewnętrznymi drzwiami 

stalowymi – drzwi zapewniające ochronę 

przeciwpożarową. 

ASSA ABLOY kupiło Alarm Controls, fi rmę 

ze Stanów Zjednoczonych, produkującą wyroby 

z zakresu kontroli dostępu, np. zamki 

magnetyczne. Warunki transakcji nie zostały 

ujawnione. Amerykański producent działa 

od 1971 r. i zatrudnia blisko 30 pracowników. 

Assa Abloy zainwestuje w fi rmę, głównie 

w działy IT, kadr, księgowości i logistyki. 

Dział sprzedaży i rozwoju produktów się nie 

zmienią. 

WIENERBERGER poinformował, że zysk 

przed opodatkowaniem spadł w ciągu pierwszych 

sześciu miesięcy o 16 proc., osiągając 

104,1 mln euro. Obroty natomiast – dzięki 

przejęciu spółki Pipelife – wzrosły o 5 proc., 

osiągając wartość równą 1,04 mld euro. 

Koncern szykuje się na ciężkie czasy – tak 

przynajmniej stwierdził dr. Heimo Scheuch 

w wypowiedzi towarzyszącej prezentacji wyników 

półrocznych. Obciążenie wytwarzania 

ceglanego jest obecnie o 65 proc. mniejsze 

niż w roku ubiegłym, dlatego też podjęto 

decyzję o chwilowym zamknięciu części zakładów, 

co do końca roku 2013 powinno 

przyczynić się do powstania 40 mln euro 

oszczędności. 

LAFARGE uznał I półrocze za okres pozytywnego 

rozwoju we wszystkich obszarach 

działalności i na większości rynków. Obroty 

koncernu osiągnęły poziom 7,61 mld euro, 

jednakże nie pociągnęło to za sobą wzrostu 

wyniku netto. Zysk netto spadł aż o 95 proc., 

osiągając 13 mln euro; wpływ na ten wynik 

miały przede wszystkim odpisy dokonane na 

rzecz oddziałów greckich. 

PRAKTIKER w drugim kwartale miał przychody 

ze sprzedaży w wysokości 53 mln euro. To 

spadek o 10,6 proc. (liczone w euro). Firma 

zdołała jednak zmniejszyć poziom strat do 

-20,5 mln euro. To zmiana bardzo duża – w odpowiednim 

okresie roku poprzedniego zaksięgowano 

bowiem stratę w wysokości 307 mln 

euro. Nie udało się jednak odwrócić negatywnej 

tendencji, jeżeli chodzi o obroty koncernu. 

Straty dotknęły także markę Max Bahr – obroty 

na koniec czerwca wyniosły 193,3 mln euro, 

co oznacza spadek o 5 proc. w stosunku do 

roku ubiegłego. W Polsce działa 25 marketów 

Praktikera. 


GALMET w Głubczycach wybudował nową halę 

o pow. 2200 m 2 , w której na początku przyszłego 

roku ruszy produkcja kolektorów słonecznych. 

Całkowity koszt tej inwestycji wyniesie 10 mln zł., 

z czego prawie połowa zostanie sfi nansowana ze 

środków unijnych. Dzięki tej inwestycji Galmet 

będzie produkował około 3900 sztuk kolektorów 

rocznie z przeznaczeniem na rynek polski oraz 

eksport. 

DECEUNINCK Polska sp. z o.o. od 1 września 

tego roku zmienił nazwę na Inoutic/Deceuninck 

sp. z o.o. Nową nazwą Inoutic posługiwać 

się będą wszystkie oddziały fi rmy w centralnej 

Europie, czyli Niemczech, Austrii, Szwajcarii, Polsce, 

Litwie, Łotwie, Estonii, Czechach, na Słowacji, 

Węgrzech i Bałkanach. Nie zmieniają się NIP, konto 

bankowe i dane teleadresowe, choć już adres e- 

-mail będzie miał końcówkę z nową nazwą. 

GEALAN ze Rzgowa wprowadził nowy program 

do projektowania okien Planersoftware. Dzięki 

niemu możliwe jest zaprojektowanie stolarki, 

wygenerowanie przekroju 3D i rysunków technicznych 

czy obliczenie wartości U w dla zadanego 

okna. 

DKV Service z Kamienia Wrocławskiego poszerzyło 

swoją ofertę, skierowaną do producentów 

okien. Firma zaczęła giąć profi le w systemach 

energooszczędnych. W fi rmie gięte i zgrzewane 

są profi le Rehau Geneo, KBE 88, Rehau Euro 86 

i Veka Alphaline. DKV wykonało już m.in. 46 witryn 

w systemie Rehau Geneo, gdzie współczynnik 

przenikania ciepła wynosi 0,75 W/m 2 K. 

LATA WZROSTU 

Dane GUS o produkcji okien i drzwi w ostatnich 

latach pokazują m.in. zmiany, jakie dokonały się 

wśród polskich producentów od czasu naszego 

wejścia do Unii Europejskiej. Obecnie, w stosunku 

do roku 2005, produkujemy o 40 proc. 

więcej okien i o 56 proc. więcej drzwi. A przecież 

liczba budowanych mieszkań się nie zwiększa. 

Wniosek jest zatem oczywisty: wzrosty te 

dokonały się przede wszystkim dzięki otwarciu 

rynków europejskich i naszej rosnącej tam stale 

aktywności. 

Oczywiście, nie wszystkie segmenty korzystają na 

tym jednakowo. Jeśli chodzi o okna, najbardziej 

skorzystały te wytwarzane z PCW. O ile ich udział 

w całej polskiej produkcji wynosił w 2005 roku 

64 proc., o tyle w roku 2011 wzrósł już do 71 procent. 

Pozostałą część zajmowały okna drewniane, 

których udział spadł z 35 proc. do zaledwie 

29 w roku 2011. Produkcja okien tworzywowych 

wzrosła w tym czasie o połowę, podczas gdy 

drewnianych zaledwie o 15 proc. Rewelacyjnie, 

bo aż 3-krotnie wzrosła produkcja okien aluminiowych, 

ale w liczbie okien produkowanych w Polsce 

ich udział nadal nie przekracza 0,3 procent. Tak 

przynajmniej twierdzi GUS. 

ALUPROF z Bielska-Białej planuje dużą inwestycję 

– rozbudowę zakładów produkcyjnych 

w tej miejscowości oraz w Opolu. Powstanie 

nowe centrum rozwojowe, które będzie budowane 

przez najbliższe dwa lata. Aluprof wyda 

na tę inwestycję około 100 mln zł. Powstaną 

dwie hale – automatyczne magazyny wysokiego 

składowania o powierzchni 25 tys. m 2 . 

Aluprof złożył ostatnio swoim partnerom deklarację 

niezmienności cen na swoje produkty 

przez co najmniej najbliższe sześć miesięcy. To 

ma dać, zdaniem fi rmy, poczucie stabilności, 

pewności biznesowej oraz pewność bezpiecznego 

i zaufanego partnera. 

UNICOLOR-PLUS z Poczesnej wprowadził nową 

usługę do swojej oferty. Firma zajmowała się 

przede wszystkim lakierowaniem profi li z PCW, 

a teraz także można zamówić ich okleinowanie. 

WALA z Wilkowic otrzymała Certyfi kat Wiarygodności 

Biznesowej. Dokument przyznawany jest 

przez wywiadownię gospodarczą Dun & Bradstreet 

Poland. Otrzymują go fi rmy, które są 

w bardzo dobrej kondycji fi nansowej. 

Jeśli chodzi o drzwi, sytuacja jest odwrotna: dominują 

skrzydła z drewna, a ich udział w produkcji 

przekracza 75 proc., podczas gdy w roku 2005 

wynosił 71 procent. W ciągu sześciu lat produkcja 

drzwi drewnianych wzrosła o 2/3, a drzwi z PCW zaledwie 

o 37 proc. Drugie miejsce wśród drzwi produkowanych 

w Polsce zajmują niezmiennie drzwi 

stalowe – 18 proc. wszystkich. Od roku 2005 wielkość 

ich produkcji wzrosła o 21 proc. O 166 proc. 

wzrosła natomiast produkcja drzwi aluminiowych, 

ale nadal jest ona nieznaczna: 226 tysięcy rocznie 

stanowi mniej niż 0,3 proc. rynku. 

Informacje z GUS – choć nie do końca poprawnie 

w szczegółach – pokazują, w którą stronę rozwija 

się aktywność polskich producentów, od kiedy Polska 

znajduje się w Unii. Zwraca się uwagę, że już co 

dziesiąte okno wyposażone jest w pakiet dwukomorowy, 

a produkcja takich zespoleń wzrosła od roku 

2005 aż o 1111 procent (!). To pokazuje z kolei kierunek 

rozwoju techniki okiennej. I choć ostatnie sezony 

nie należą rzeczywiście do rekordowych w branży 

okienno-drzwiowej, to warto mieć w pamięci poziom, 

z jakiego startowaliśmy na europejskim rynku. 

Patrząc z tej perspektywy, można powiedzieć, że 

polscy producenci dobrze wykorzystali ten czas. @

NICE z Pruszkowa rozpoczął we wrześniu specjalną 

promocję przedłużającą gwarancję na automatykę 

bramową do pięciu lat. Wystarczy w okresie 60 dni 

od daty instalacji dokonać rejestracji zakupionego 

produktu na stronie internetowej www.nice.pl. 

D+H z Wrocławia wdrożyło system zarządzania 

jakością zgodny z normą EN ISO 9001:2008. Firma 

otrzymała certyfi kat DIN EN ISO 9001, a dotyczy 

on sprzedaży, projektowania i montażu systemów 

oddymiania, naturalnej wentylacji, sygnalizacji 

pożaru oraz zamknięć ogniowych; ponadto obejmuje 

profesjonalny serwis i konserwację urządzeń 

oraz systemów ochrony przeciwpożarowej. D+H 

stale też prowadzi szkolenia dla projektantów, 

handlowców i instalatorów na temat doboru odpowiednich 

technologii i urządzeń, montażu i instalacji 

systemów. Najbliższe szkolenia odbędą się 

we Wrocławiu 27 września i 17 października. 

BOHLE wraz ze Stowarzyszeniem Producentów 

Szyb Zespolonych zorganizują pod koniec 

września w Iławie i Łomży szkolenia warsztatowe 

obróbki ręcznej szkła grubego. Program warsztatów 

obejmuje 3-godzinną część teoretyczną 

wspartą prezentacją zdjęć i slajdów oraz część 

praktyczną, podczas której wszyscy uczestnicy 

warsztatów będą wykonywali praktyczne zadania 

przy użyciu narzędzi fi rmy Bohle. Koszt uczestnictwa 

dla osoby z mikro i małej fi rmy wynosi 200 zł 

netto. 

ALIPLAST z Lublina po raz szósty zorganizował 

spotkanie regionalne dla producentów okien z regionu 

północnego. Odbyło się ono na przełomie 

sierpnia i września we Wdzydzach Kiszewskich. 

Podczas spotkania zaprezentowane zostały nowości 

w ofercie różnych systemów. Goście dowiedzieli 

się też o planach rozwoju spółki. W części 

mniej ofi cjalnej spotkania odbył się wyścig kajakowy 

o puchar Aliplastu. Natomiast w siedzibie 

fi rmy w Lublinie odbył się audyt nadzorujący 

system zarządzania jakością. Przeprowadzony 

on został przez TÜV Rheinland Polska, a jego 

efektem jest przedłużona ważność certyfi katu ISO 

9001:2008. Zakres certyfi kacji obejmuje produkcję 

i dystrybucję architektonicznych systemów 

profi li aluminiowych dla budownictwa. 

Welet Europa w Maszewie 

poszukuje 

Dyrektora Handlowego 

wymagania: 

doświadczenie w branży, znajomość języka niemieckiego lub 

angielskiego, kreatywność, samodzielność 

oferujemy: 

wysokie wynagrodzenie, prowizja handlowa, mieszkanie służbowe 

w Szczecinie lub Maszewie 

Oferty pisać: 

maszewo@welet.pl 

ROTO FRANK Okucia Budowlane po raz drugi 

organizuje zjazd Rotomaniaków – najbardziej aktywnych 

sprzedawców okien. Spotkanie odbędzie 

się 14 września i będzie to jednocześnie rozpoczęcie 

II edycji programu Rotomania. Podczas zjazdu 

zaprezentowane zostaną różne metody i narzędzia 

sprzedaży, które przyniosły sukces w stolarce 

i innych branżach. 

LEITZ udostępnił polską wersję strony www.leitz. 

org. To główna strona centrali grupy Leitz. Równolegle 

istnieje strona polskiego oddziału Leitz 

Polska, pod adresem www.leitz.pl. 

EFFECTOR z Włoszczowy został na cztery lata 

głównym sponsorem kieleckich siatkarzy, występujących 

w siatkarskiej PlusLidze. W pierwszym 

swoim meczu kontrolnym zespół Effectora 

pokonał 3:1 obecnego mistrza Polski, 

drużynę Asseco-Resovia Rzeszów. Kolejnym 

przeciwnikiem Effectora Kielce była drużyna 

Skry Bełchatów. 

WIŚNIOWSKI z Nowego Sącza, wzorem fi rm 

znajdujących się po sąsiedzku, czyli Fakro lub 

producent lodów Koral, wyprodukował swoją 

pierwszą reklamę telewizyjną. Będzie ona trwała 

osiem sekund i emitowana będzie poza Internetem, 

w tym w TVP, TVN i kanale Discovery. Billboard 

sponsorski jest następstwem odświeżenia 

marki, wprowadzenia nowego logo oraz identyfi 

kacji wizualnej. Jest to także forma wsparcia 

sieci dystrybucji. 

BAU 2013, targi, które odbędą się w połowie 

stycznia w Monachium, już teraz mają zgłoszenia 

95 proc. wystawców, a 340 fi rm znajduje się 

na liście oczekujących na wolne miejsca. Partnerem 

medialnym imprezy jest „Forum Branżowe”. 

Mirko Arend, kierownik targów, podjął decyzję 

o rozbudowaniu dotychczasowej powierzchni 

wystawienniczej o dwie kolejne hale, o łącznej 

powierzchni 12 000 m 2 – nie będą one jednak 

gotowe w tak krótkim czasie. Przyszłoroczne 

targi odbędą się zatem na niezmienionej powierzchni, 

liczącej 180 000 m 2 , natomiast nowe 

hale – C5 i C6 – powinny być gotowe do końca 

roku 2018. 



HOME DEPOT w drugim kwartale odnotował 

„nadzwyczajny wzrost zysku”, a w okresie 

od maja do lipca nadwyżka powiększyła 

się z 1,4 mld do 1,5 mld dolarów. Na koniec 

bieżącego roku obrotowego wartość obrotów 

powinna wzrosnąć o 4,6 procent. 

BAYWA: w pierwszym półroczu odnotował 

wzrost obrotów do poziomu 5,1 mld euro, co 

oznacza wzrost o 11,9 proc. w stosunku do 

analogicznego okresu roku ubiegłego. Za przyczynę 

takiego wyniku zarząd koncernu uznał 

dobrą passę, jaką można było obserwować 

na rynku energetycznym, przede wszystkim 

w zakresie energii odnawialnej. Natomiast jeżeli 

chodzi o budownictwo, odnotowano lekki 

spadek obrotów, które na koniec I półrocza 

wyniosły 813 mln euro. W roku poprzednim 

– 978,5 mln euro. 

EUROBAUSTOFF zanotował w pierwszym 

półroczu obroty w wysokości 2,45 mld euro, 

co oznacza wzrost o 4,35 proc. w stosunku 

do analogicznego okresu roku ubiegłego. 

W handlu hurtowym najlepiej rozwijał się 

dział elementów budowlanych (12,1 proc.). 

Ponadprzeciętny wzrost wykazały także: 

budownictwo wewnętrzne, materiały do 

budowy ścian, materiały uszczelniające 

i budownictwo głębokościowe. W handlu 

detalicznym, w segmencie drewna dekoracyjnego 

odnotowano wzrost o 10,2 proc., 

a drewna ogrodowego i artykułów żelaznych 

o 12,8 procent. 

KREUTZER FISCHER & Partner opublikował 

ostatnio wyniki austriackich badań w segmencie 

parapetów wewnętrznych. W ubiegłym 

roku odnotowano niewielki spadek ich sprzedaży 

w stosunku do roku 2010. Zbyt parapetów, 

mierzony w metrach bieżących, osiągnął 

w Austrii wartość równą 1,24 mln metrów. 

Według instytutu, przyczyną jest zachwianie 

na rynku okien oraz moda na okna fasadowe, 

sięgające podłogi, a także drzwi szklane, zastępujące 

coraz częściej okna i niewymagające 

wykończenia parapetem. 

wrzesień 2012 9



NORDWEST HANDEL AG na koniec pierwszego 

półrocza odnotował obroty grupy w wysokości 

ponad miliarda euro, czyli o 2 proc. więcej 

niż w porównywalnym okresie roku ubiegłego. 

W odniesieniu do okuć, narzędzi, wyposażenia 

zakładów przemysłowych, ochrony pracy i produktów 

chemicznych volumen zwiększył się 

o 4 proc., osiągając poziom 367,2 mln euro. 

Regionalny inspektorat środowiska 

i wody w Bułgarii, z miejscowości Szumen, 

wymierzył karę producentowi szkła fl oat Trakia 

Glass. Firma należy do tureckiej grupy Sisecam. 

Kara wyniosła 24 tys. lewów, a wymierzona 

została za zanieczyszczanie powietrza 

przez producenta szkła. 

W Izraelu specjalna grupa złożona z przedstawicieli 

ministerstwa fi nansów, przemysłu, 

handlu i pracy postara się stworzyć plan ratunkowy 

dla mającej kłopoty fabryki szkła fl oat 

Phoenicia America-Israel. Znajduje się ona 

na północ od Nazaretu i zatrudnia 400 osób. 

Fabryka ma dług, który wynosi 320 mln szekli, 

i zalega głównie bankom i dostawcom. Pakiet 

kontrolny w fabryce ma amerykański Guardian 

Industries. 

GEALAN w ciągu sześciu miesięcy, licząc od 

dnia wprowadzenia na rynek, rozdał już ponad 

tysiąc egzemplarzy oprogramowania dla 

architektów i montażystów: Innovation plus. 

Narzędzie to przydaje się także fi rmom produkującym 

okna, gdyż m.in. ułatwia opracowanie 

oferty, wyznacza wartość U oraz przeprowadza 

obliczenia statystyczne. 

SIEGENIA-AUBI zaprezentowała w połowie 

sierpnia na chińskiej wystawie D&W China 

International Window City w Gaobeidian 

swoje portfolio produktowe. Wystawę tę, na 

powierzchni 40 tys. m 2 , zorganizował Orient 

Shunda – lider na chińskim rynku, którego 

roczna produkcja wynosi 2,6 mln m 2 okien 

i bram. Siegenia dostarcza okucia wspomnianemu 

przedsiębiorstwu. 

GD HOLZ – niemiecki związek handlu drewnem 

w ciągu pierwszego półrocza odnotował 

wzrost obrotów o 3,3 proc. we wszystkich 

asortymentach i dla wszystkich form zbytu. 

Delikatny spadek dotknął jedynie segmentu 

tarcicy i drewna ogrodowego. Natomiast największy 

wzrost odnotowano w odniesieniu 

do podłóg drewnianych (+11 proc.). W segmencie 

drzwi wewnętrznych widoczne były 

pozytywne tendencje zapoczątkowane przed 

kilkoma laty (+6 proc.). Duże rozbieżności odnotowano 

w odniesieniu do handlu hurtowego 

i detalicznego – podczas gdy w pierwszym 

przypadku obroty wzrosły o 4,5 proc., w drugim 

były o zaledwie 1 proc. większe niż w analogicznym 

okresie roku poprzedniego. 


DARR – Dolnośląska Agencja Rozwoju Regionalnego 

rozpoczęła we wrześniu nowy cykl szkoleń 

związanych z ochroną energii. Wśród tematów, 

które mogą zainteresować producentów stolarki, 

są m.in. wykorzystanie odnawialnych źródeł energii 

w zakładzie przemysłowym, racjonalne użytkowanie 

energii w przemyśle oraz szkolenie Energy 

Manager. Bliższe informacje na stronie agencji: 

www.darr.pl . 

Małopolskie Laboratorium Budownictwa 

Energooszczędnego rozpocznie swoją działalność 

od 2014 r. na Politechnice Krakowskiej. 

W sierpniu podpisana została umowa między 

uczelnią a zarządem województwa małopolskiego 

na dofi nansowanie projektu – będzie to 

17 mln zł. Laboratorium zakupi za te pieniądze 

aparaturę służącą badaniom i ocenie technologii 

oraz instalacji stosowanych w budynkach energooszczędnych. 

Klaster Energooszczędna Stolarka Budowlana 

to nowa inicjatywa kooperacyjna agencji 

ASM – Centrum Badan i Analiz Rynku z Kutna. 

Przedmiotem szczególnego zainteresowania 

członków klastra będą innowacje w stolarce budowlanej 

oraz ogólnie w budownictwie, zmierzające 

do opracowania innowacyjnych produktów 

i technologii odpowiadających na wyzwania stawiane 

budownictwu energooszczędnemu. Członkiem 

klastra może być osoba lub podmiot z siedzibą 

lub oddziałem na terenie Polski, a swój akces 

zgłosiły już Związek Polskie Okna i Drzwi oraz 

Zrzeszenie Montażystów Stolarki. 

POWIEDZIELI 

Ryszard Florek, właściciel Fakro: Jeśli jakiś biznes 

ma mniej niż 50 proc. szans na powodzenie, 

to angażowanie się w przedsięwzięcie uważam za 

hazard. To jasne, że ryzyka nie da się całkowicie 

wyeliminować, ale prawdziwy biznesman przed 

podjęciem decyzji nie rzuca monetą, tylko stara 

się skalkulować zagrożenia i zmniejszyć ich skutki. 

(„Builder”) 

Elżbieta Tęsna, prezes fi rmy Eltar: Związek 

Polskie Okna i Drzwi jest odpowiedzialny za 

organizację szkoleń dla działów eksportu oraz 

spotkań informacyjnych, rozsyłanie kwartalnych 

newsletterów informacyjnych, aby informacje 

o programie dotarły do jak najszerszej grupy 

potencjalnie zainteresowanych. („Materiały Budowlane”) 

Justyna Migal, dyrektor fi nansowy VBH: Jeśli 

chodzi o kryzys, jest on odczuwalny. Widać to 

przede wszystkim w presji cenowej, spadających 

marżach i bardzo dużych zatorach płatniczych. 

(…) Nie da się tak do końca przewidzieć i wyprzedzić 

słabych punktów w żadnej z branż. Ale 

z naszego doświadczenia wynika, że reagować 

należy, kiedy zaczynają się właśnie zatory płatnicze. 

(Internet) 

MURATOR EXPO odwołał warszawskie Targi 

Budowlane Budowa, Remont, Dom i Wnętrze, 

które były planowane na 6 – 7 października 

br. Kilka tygodni temu organizator, z przyczyn 

niezależnych od siebie, stanął przed koniecznością 

przesunięcia terminu targów. Spowodowało 

to zmianę decyzji dotyczącej udziału 

w imprezie znaczącej grupy wystawców. Stojąc 

w obliczu niewystarczającej liczby uczestniczących 

fi rm, organizator zdecydował się je 

odwołać przedsięwzięcie. 

FUTURE 4 BUILDING to nazwa wystawy, która 

odbędzie się 8 – 9 listopada na terenie Warszawskiego 

Centrum Expo XXI. Patronuje jej miesięcznik 

„Forum Branżowe”. Zaprezentowane zostaną 

energooszczędne i ekologiczne technologie 

w sektorze inwestycji budowlanych. Podczas 

wystawy zorganizowana też będzie konferencja 

o energooszczędnych rozwiązaniach. Pojawią się 

na niej inwestorzy, deweloperzy, konstruktorzy 

oraz architekci. 

Ceny montaży w Warszawie, zaoferowane 

przez jedną z fi rm montażowych szukających 

stałych zleceń, kształtują się w dolnych rejestrach 

średnich krajowych. Za montaż w stanie surowym 

fi rma oczekuje stawki 18 zł/m, za wymianę z obróbką 

28 zł/m, a w przypadku okien skrzynkowych: 

35 zł/m. W kraju stawki liczone za montaż 

w stanie surowym spadają nawet do 12 zł/m, choć 

ceny benzyny wzrosły w ostatnim czasie nawet 

powyżej 6 zł/l. 

Krzysztof Rybiński, były wiceprezes NBP: Jako 

ekonomista widzę, że polska gospodarka jest nieprzygotowana 

na pogłębiający się kryzys w Europie, 

i tym razem czeka nas ciężka recesja w 2013 

roku. („Gazeta Wyborcza”) 

Ilona Antoniszyn-Klik, wiceminister gospodarki: 

Liczymy, że w ramach Branżowego Programu 

Promocji polskie okna i drzwi będą promowały 

Polskę i zwiększały nasz eksport, tworząc jednocześnie 

nowe miejsca pracy. („Izolacje”) 

Dariusz Mańko, prezes Grupy Kęty: Z naszej perspektywy 

segment budowlany trzyma się dobrze, 

choć głównie napędzają go inwestycje współfi nansowane 

z funduszy unijnych, np. budynki użyteczności 

publicznej. Zakładamy, że taka sytuacja utrzyma 

się do przełomu 2012 i 2013 roku. („Parkiet”) 

Bogdan Gierszewski, dyrektor ds. produkcji Drutex: 

Wysoki, bo ponad 40-proc. udział w całości 

importu danego kraju uzyskaliśmy już na rynkach 

Słowacji, Czech i Danii. Nie ma powodu, abyśmy 

w najbliższych latach takiego poziomu udziałów 

nie osiągnęli w pozostałych krajach, szczególnie na 

największych rynkach w Europie – w Niemczech, 

Francji i Wielkiej Brytanii. („Puls Biznesu”)

RUCKZUCK z Rybnika, jedna z największych na 

rynku europejskim sieci sprzedaży paneli podłogowych 

i skrzydeł drzwiowych wewnętrznych, 

kontynuuje specjalistyczny program warsztatów 

dla montażystów. Program ten pozwala 

najlepszym montażystom zdobyć certyfi kat, 

na podstawie którego montaż zostanie przeprowadzony 

zgodnie z instrukcją i zaleceniami 

producenta, a okres gwarancji na montowane 

drzwi wydłuży się nawet o rok, natomiast podłogi 

Wiparquet zyskają dożywotnią gwarancję. 

Szkolenia i warsztaty odbywają się raz w miesiącu 

w siedzibie fi rmy w Rybniku. Istnieje jednak 

również możliwość przeprowadzenia szkolenia 

w każdej miejscowości w Polsce. Warunkiem 

koniecznym do zorganizowania szkolenia poza 

siedzibą fi rmy jest uczestnictwo minimum 

15 osób. Dotychczas certyfi katy uzyskało ponad 

100 osób. 

KUKE – Korporacja Ubezpieczeń Kredytów Eksportowych 

prognozuje, że w tym roku działalność 

zakończy 878 fi rm. W porównaniu z ubiegłym 

rokiem to o 1/5 więcej. Są to głównie duże 

spółki prawa handlowego, ale coraz częściej na 

ogłoszenie upadłości decydują się także małe, 

jednoosobowe fi rmy. Tylko w lipcu upadło 

70 przedsiębiorstw. Korporacja szacuje, że tempo 

wzrostu gospodarczego w tym roku obniży się do 

2,7 proc., a wskaźnik rentowności obrotu netto 

fi rm spadnie do 3,8 procent. 

Bezrobocie w budownictwie może wkrótce 

objąć 20 tys. osób spośród 50 tys. zatrudnionych 

dotychczas przy budowie dróg. W obecnej 

pespektywie unijnej (na lata 2007 – 13) realizacja 

kontraktów drogowych zaczęła nabierać 

tempa dopiero w 2009 r., a szczyt przypada na 

rok 2012. Jeśli inwestycje drogowe, które będą 

finansowane z unijnego budżetu na lata 2013 

– 20, rozpędzą się dopiero w 2015 r., to wiele 

firm może po prostu nie doczekać się ich realizacji. 

Partnerzy Zrzeszenia Montażystów Stolarki, 

czyli ISO-Chemie z Aalen – europejski lider 

techniki uszczelnień, Inoutic/Deceuninck ze 

Swarzędza – znany i ceniony dostawca tworzywowych 

systemów okienno-drzwiowych, Roto 

Frank Okucia Budowlane – czołowa fi rma 

okuciowa oraz Drutex – największy producent 

okien, zdecydowali się na wsparcie działań zrzeszenia 

jako nowej korporacji zawodowej segmentu 

montażowego. Eksperci tych fi rm służą 

montażystom swoją wiedzą i doświadczeniem, 

a poza tym dostarczają informacje o nowych 

produktach i materiały instruktażowe na temat 

ich wbudowywania i serwisu. Firmy oferują 

również członkom zrzeszenia nieodpłatne szkolenia 

w zakresie techniki i technologii. O warunkach 

partnerstwa można dowiedzieć się więcej 

w warszawskim biurze ZMS: e-mail: kontakt@ 

montaze.info.pl. 



INTERNORM świętował 30 sierpnia w fabryce 

w Traun fi rmowy rekord – 20 milionów sprzedanych 

okien i drzwi. Jak twierdzi Christian 

Klinger, współwłaściciel spółki, a zarazem 

prezes, sukces ten dowodzi, że „fi lozofi a fi rmy, 

wysokiej wartości produkty, innowacje oraz 

ukierunkowana rozbudowa rynków i sieci dystrybucji 

zmierzają we właściwym kierunku”. 

W niemieckim budownictwie w pierwszym 

półroczu br. odnotowano poziom obrotów 

brutto równy 9,6 mld euro, co oznacza wzrost 

o 1,1 proc. w stosunku do roku ubiegłego. Do 

takiego wyniku w największym stopniu przyczynił 

się sektor materiałów i chemii budowlanej 

– wzrost o 3,3 procent. Udział wspomnianej 

grupy produktów we wzroście obrotów w całym 

przemyśle budowlano-rzemieślniczym to 

12 procent. Natomiast w segmencie mebli i dekoracji 

ogrodowych, w związku z niesprzyjającą 

pogodą, odnotowano spadek o 7 procent. 

EDSF – Europejska Federacja Drzwi i Osłon 

miała 14 – 15 czerwca w Sztokholmie swoje 

walne zgromadzenie. Podczas dwóch dni 

eksperci z fi rm członkowskich oraz lokalnych 

stowarzyszeń pracowali w grupach roboczych. 

Podczas spotkania wypracowano także plan 

na najbliższy rok. Postanowiono m.in. bardziej 

promować wiedzę na temat wpływu drzwi na 

bilans energetyczny budynku. 

wrzesień 2012 11



W USA ekonomiczny wskaźnik zaufania w budownictwie 

– Construction Confi dence Index 

(CCI) obejmuje trzy aspekty działalności gospodarczej: 

perspektywę sprzedaży, zatrudnienia 

oraz zysków. W drugim kwartale te trzy 

czynniki ocenione zostały negatywnie. Oczekiwania 

co do wielkości sprzedaży – tu wskaźnik 

spadł z 68,3 do 62,3; wielkości zysków – spadek 

z 57,9 do 53,5 i przewidywane zatrudnienie 

– spadek z 64,3 do 59,8 punktów. 

W Niemczech wydano w pierwszym półroczu 

114 tys. zezwoleń na budowę mieszkań, czyli 

o 4,9 proc. więcej niż w analogicznym okresie 

roku poprzedniego. W budownictwie mieszkaniowym, 

w odniesieniu do liczby wydawanych 

zezwoleń, nadal utrzymuje się pozytywna 

tendencja, tyle że jest ona nieco słabsza 

niż w roku ubiegłym. Duży wzrost w sektorze 

budowlanym obserwuje się w odniesieniu do 

budownictwa wielorodzinnego (+14 proc.). 

Natomiast w przypadku domów jednorodzinnych 

zaobserwowano spadek o 6 procent. 

Z kolei w budownictwie niemieszkalnym widać 

wyraźny wzrost tendencji do przebudowywania 

pomieszczeń. W I półroczu, w porównaniu 

ze stanem na koniec czerwca 2011, wydano 

także więcej pozwoleń na budowę wszelkiego 

rodzaju hoteli (+30,5 proc.) oraz fabryk i zakładów 

produkcyjnych (+13,1 proc.). 

BRAAS w Niemczech wystartuje na początku 

października z drugim sezonem szkoleniowym 

Akademii Braas. Pierwszy ze stu terminów wyznaczono 

na 8 października 2012 roku. Szkolenia 

będą przeprowadzane w pięciu miejscach, 

a słuchacze mają do wyboru jeden spośród 

30 tematów. Od października do kwietnia 2013 

roku w programie przewidziano m.in. treningi 

i szkolenia na temat skutecznej sprzedaży 

i reklamy. Dokładne informacje dostępne są na 

stronie internetowej: www.braas-akademie.de. 

Security Essen – targi technologii zabezpieczeń, 

które odbywają się co dwa lata, w tym 

roku wypadają od 25 do 28 września. Będzie 

to jubileuszowa, bo 20. edycja targów. Wystawa 

jest miejscem, gdzie pojawia się wiele nowości 

– zwykle dziewięć fi rm na dziesięć prezentuje 

swoje nowe produkty czy rozwiązania. 

W tym roku organizatorzy zwrócili szczególną 

uwagę na ochronę przeciwpożarową i zabezpieczenia 

w IT. 

Algeria Windoor Exhibition – targi okienne, 

odbędą się od 21 do 24 listopada w Safex 

Expo Center w Algierze. Organizatorzy zaplanowali 

kilka działów tematycznych, a zwiedzający 

znajdą wszelkiego rodzaju drzwi, systemy 

automatyczne, garaże, a także okna, osłony, 

komponenty do produkcji okien oraz maszyny. 

Oczekuje się, że na targach pojawi się około 

135 wystawców i 9,5 tys. zwiedzających. 


O SYTUACJI NA RYNKU 

Krzysztof Michalak, dyrektor handlowy, Vetrex 

Jak dotychczas rok 2012 nie rozczarowuje. 

Udało nam się osiągnąć duży wzrost sprzedaży 

w segmencie fl agowych produktów – okien 

energooszczędnych V90+ oraz wprowadzonych 

na rynek w zeszłym roku systemów V70 Optimal 

Black. Właściwie cała linia produktów Perfectline 

zyskuje coraz większą popularność. Klienci coraz 

częściej pytają o okna trzyszybowe, a właśnie takie 

pakiety, o współczynniku izolacyjności cieplnej 

U = 0,7, stosowane są w tej grupie produktów. 

Dynamicznie rośnie sprzedaż akcesoriów 

dodatkowych: kontaktów magnetycznych Safe 

+, integrujących okna z systemem alarmowym, 

czy specjalnych okuć uniemożliwiających pełne 

otwarcie okna, które cieszą się szczególną popularnością 

wśród rodziców małych dzieci. Popularność 

zyskują też wysokiej klasy klamki Secustik 

Swing, o charakterystycznym, łukowatym 

kształcie, które dzięki szczególnej konstrukcji 

stanowią dodatkowe zabezpieczenie przed włamaniem. 

Rośnie zainteresowanie stolarką aluminiową 

– tzw. ciepłym aluminium, czyli systemami z izolacją 

termiczną i drzwiami przesuwnymi HS. Tego 

rodzaju produkty zamawiane są nie tylko przez 

deweloperów do realizacji obiektów użyteczności 

publicznej, ale też przez inwestorów indywidualnych 

– np. jako drzwi balkonowe. Wzrost sprzedaży 

w tym segmencie prawdopodobnie wynika 

z poszerzenia palety kolorów, w jakich systemy 

te są obecnie dostępne. Aluminium długo produkowane 

było wyłącznie w podstawowych, pozbawionych 

szczególnych walorów estetycznych 

Marcin Ksokowski, dyrektor ds. sprzedaży Internormu, 

o dyrektywie energetycznej: Obawiam 

się, że wielu polskich producentów nawet 

nie słyszało o takim rozporządzeniu i na razie martwi 

się o przetrwanie na bardzo konkurencyjnym 

rynku. („Puls Biznesu”) 

Artur Głuszcz, dyrektor ds. produkcji MS więcej 

niż Okna: Dobre okna nie muszą być drogie, ale 

nie mogą być najtańsze. Jeżeli coś jest sprzedawane 

w bardzo niskiej cenie, to wykonano to albo 

z gorszej jakości materiałów, albo przy minimalnych 

wymaganiach podczas procesu produkcji. 

(„Głos Szczeciński”) 

kolorach – białym i brązowym. Odkąd oferowane 

jest w odcieniach drewnopodobnych, znacznie zyskało 

na atrakcyjności. 

Wyraźnie wzrasta świadomość inwestorów indywidualnych, 

którzy nie kierują się już wyłącznie 

ceną i upodobaniami estetycznymi, ale też jego 

funkcjonalnością i trwałością rozwiązań. Obecnie 

wybór stolarki jest wypadkową ceny, energooszczędności 

oraz opinii o producencie. Nabywcy 

poświęcają sporo czasu i energii na poszukiwanie 

informacji o stolarce, pochodzących z pierwszej 

ręki. Wiedzę czerpią od znajomych, którzy budowę 

mają już za sobą, lub z forów internetowych. 

Tym samym powoli dokonuje się oddolna weryfi 

kacja rynku, w wyniku której na pewno zyskają 

fi rmy oferujące solidne produkty wykonane z wysokiej 

klasy materiałów. 

Co więcej, klienci coraz częściej zdają sobie sprawę 

z wagi prawidłowego montażu. Poszukując 

odpowiedniej stolarki, starają się dowiedzieć jak 

najwięcej na temat solidności usług montażowych 

fi rmy będącej dilerem danego producenta. Nierzadko 

klienci dysponują sporą wiedzą na temat 

montażu i dopytują o montaż z wykorzystaniem 

taśm rozprężnych czy folii paroizolacyjnych; pytają 

też o dodatkowe akcesoria pozwalające osiągnąć 

jeszcze lepsze parametry termoizolacyjne. 

Energooszczędny montaż staje się wśród naszych 

klientów standardem. 

Na podstawie współpracy z deweloperami możemy 

uznać, że ich wymagania odzwierciedlają 

główne tendencje widoczne u inwestorów indywidualnych. 

Kwestie ekonomiczne nadal są 

istotnym kryterium przy wyborze dostawcy stolarki, 

jednak nie jest to już decydujący czynnik. 

Dowodem tego jest fakt, że w bieżącym roku, do 

żadnej realizacji nie dostarczyliśmy okien z najtańszej 

grupy cenowej. Deweloperzy najczęściej 

wybierają z naszej oferty produkty z grupy Perfectline 

z dwukomorowymi pakietami szybowymi. 

Jeśli chodzi o kolorystykę, to najwięcej zamówień 

złożono na kolor o nazwie siena noce 

i ciemnoszary. Zupełną niespodzianką było dla 

nas to, że żaden z deweloperów nie zamówił 

okien w okleinie złoty dąb. 

Małgorzata Tyniec-Jarmundowicz, właścicielka 

fi rmy Art.Okna z Bielska-Białej: Nawet 

najlepszy system profi li nie oznacza jeszcze pełnego 

sukcesu. Do pełnej satysfakcji z użytkowania 

stolarki potrzebujemy jeszcze dobrego wykonania 

przez producenta oraz profesjonalnego montażu. 

(„Kronika Beskidzka”) 

Jacek Gromniak, prezes PZP-POPiB: Brakuje 

w naszej branży rzeczoznawców, którzy byliby 

w stanie rozstrzygnąć wewnętrzne spory między 

fi rmami, czy też wystąpić w roli biegłego 

sądowego, w momencie zaistnienia takiej potrzeby. 

(„RBT”)

Firmowe strony internetowe nie są, niestety, 

doskonałe, czego doświadczyło aż 82 proc. użytkowników 

sieci w Polsce. Ponad połowa internautów 

skarży się, że wolno działające strony wywołują 

w nich negatywne emocje, takie jak stres czy 

złość. Co ciekawe, aż 44 proc. internautów rezygnuje 

ze skorzystania z usług fi rmy, której strona 

funkcjonuje niepoprawnie. Z przeprowadzonego 

na grupie ponad 1000 konsumentów badania 

wynika, że tylko niecałe 20 proc. użytkowników 

sieci w Polsce nie odczuwa niedogodności związanych 

z wadliwym działaniem stron internetowych. 

Trzy, najczęściej wymieniane przez polskich użytkowników 

sieci wady witryn, to: wolne działanie 

(41 proc.), linki prowadzące donikąd (24) oraz 

brak dostosowania strony do wyświetlania na 

urządzeniach mobilnych (21). 

Mieszkania. W ciągu ostatnich 12 miesięcy 

na rynek mieszkaniowy trafi ło łącznie przeszło 

145,5 tys. nowych lokali (najwięcej od czerwca 

2010 roku), z czego dwie piąte (58,2 tys.) przypadło 

na fi rmy deweloperskie. W tej grupie zaobserwowano 

największy wzrost liczby oddawanych 

mieszkań, zarówno pod względem ilościowym 

(o 12,1 tys.), jak i procentowym (o 26,2 proc.). 

Jednak w lipcu tego roku rozpoczęto budowę 

zaledwie 11,3 tys. mieszkań, co w porównaniu 

z lipcem 2011 roku oznacza blisko 24-procentowy 

spadek; wyłącznie w segmencie lokali przeznaczonych 

na sprzedaż sięgnął on ponad 34 procent. 

Podobnie jest w zakresie liczby mieszkań, na 

Jerzy Bartnik, prezes Związku Rzemiosła Polskiego o honorze polskiego 

rzemieślnika: Ciągle obowiązuje, ale żeby to zrozumieć, musimy oddzielić 

fachowców od ludzi, którzy się pod nich podszywają. I to najczęściej 

pod zawody, które nie wymagają maszynowego zaplecza, tylko siły rąk i 

podstawowych narzędzi. (Internet) 

Sławomir Pośpiech, były członek zarządu w A-P Żory i aktualny współwłaściciel 

AP Bud: Tak naprawdę mało ważne jest dla klienta, czy okno 

jest na profi lu Aluplast, czy Brügmann. Dostarczymy je z tej czy innej fi rmy. 

Klient ma do nas zaufanie i wie, że okno mamy od solidnego dostawcy. 

To my, nasze ponad 22-letnie doświadczenie, fachowość i uczciwość 

jest dla klienta gwarantem, że standard obsługi pozostał, bo przecież fi rma 

to ludzie. (Oknonet) 

Marcin Szewczuk, szef marketingu Aluplastu: Właściwe połączenie 

i uszczelnienie na styku okna z murem jest kluczowe dla zapewnienia odpowiedniej 

szczelności całej konstrukcji, czyli podstawowego założenia 

w przypadku domów pasywnych. (…) Zupełnie nieuzasadnione wydaje się 

inwestowanie w energooszczędne okna przy pominięciu zagadnienia ich 

właściwego montażu. („Gazeta Wyborcza”) 

Lidia Mikołajczyk-Gmur, dyrektor generalna Veluksu: Klienci coraz rzadziej 

kupują jednakowe okna do całego budynku i zaczynają świadomie 

wybierać rozwiązania skrojone na miarę. („Puls Biznesu”) 

Piotr Mrówczyński, dyrektor ds. sprzedaży HeKaPlastu: Na wzrost obrotów 

w tym roku spory wpływ miało wprowadzenie do oferty, obok dotychczasowych 

produktów Aliplast, również ślusarki aluminiowej Schüco, 

która cieszy się sporym zainteresowaniem. (Internet) 

których realizację wydano pozwolenia. W sumie 

w ciągu ostatnich 12 miesięcy wydano bowiem 

182,2 tys. pozwoleń, czyli o 1 proc. mniej niż od 

czerwca 2011 do czerwca 2012. 

Plastics online, specjalistyczny portal branży 

tworzyw sztucznych, w I półroczu został odwiedzony 

przez ponad 855 tysięcy użytkowników, 

którzy wygenerowali prawie 4 miliony tzw. kliknięć. 

Jest to niemal tyle, ile w całym 2011 roku, 

co świadczy o rosnącej popularności tego portalu. 

Wśród portali o tematyce budowlanej niepodzielnie 

króluje MuratorDom.pl, partner Programu 

Mistrzowie Montażu, który tylko w sierpniu 

odwiedziło 265 tys. internautów. 

SELENA została laureatem konkursu: Polska Firma 

– Międzynarodowy Czempion. Konkurs zorganizowany 

był przez PricewaterhouseCoopers 

pod patronatem Programu Wspierania Polskiego 

Biznesu „Polski Czempion”. Kapituła przyznała 

Grupie Selena nagrodę specjalną za zasługi na 

rzecz promocji polskiej marki za granicą. Statuetka 

została wręczona Krzysztofowi Domareckiemu 

5 września na uroczystej gali podczas XXII 

Forum Ekonomicznego w Krynicy. 



Grupa bankowa KfW opublikowała 

najnowsze dane, według których w niemieckim 

budownictwie mieszkaniowym 

utrzymuje się tendencja wzrostowa. Tylko 

w lipcu, 32 proc. kredytobiorców korzystających 

z programów wsparcia nabyło 

nowe domy lub zleciło ich zaprojektowanie, 

co oznacza wzrost w stosunku 

do analogicznego okresu roku ubiegłego 

o 1,4 punkty procentowe. Wyliczany przez 

grupę KfW współczynnik KIEB, obrazujący 

rozwój budownictwa, wskazuje jednoznacznie, 

że pozytywny rozwój tego 

typu budownictwa utrzymuje się od roku 

2009, kiedy to odnotowano jego pierwszy 

oznaki. Dokładną analizę znaleźć można 

na stronie: www.kfw.de/eigenheimbauindikator. 

DANA, niemiecka agencja ds. energii, skrytykowała 

pogląd, że modernizacja energetyczna 

przyczynia się do wzrostu opłat 

czynszowych, łącznie z opłatami za ogrzewanie. 

Według badań przeprowadzonych 

na ok. 250 budynkach w roku 2010, po 

modernizacji, której efektem było uzyskanie 

najwyższych standardów energetycznych, 

opłaty czynszowe – bez ogrzewania – 

wzrosły o 82 centy na m 2 , przy czym opłaty 

czynszowe łącznie z ogrzewaniem spadły 

o 92 centy. 

wrzesień 2012 13



Energiesparkompass 2012 – opracowanie dr. 

Norberta Irscha, szefa grupy KfW, wskazuje 

na korzyści, jakie czerpie gospodarka niemiecka 

z programów wsparcia. W roku 2010 pomoc 

fi nansowa grupy KfW opiewała na kwotę 

21,5 mld euro, z czego 7 mld euro zostało przeznaczone 

na modernizację elektryczną w budynkach 

mieszkaniowych. Poza oszczędnością 

kosztów ogrzewania i zmniejszeniem emisji CO 2 , 

korzyścią z takich zmian jest chociażby stworzenie 

nowych miejsc pracy. W roku 2010, w celu 

przeprowadzenia prac modernizacyjnych, zatrudniono 

287 tys. osób. W miarę upowszechniania 

się modernizacji energetycznej, maleją zatem 

wypłaty zasiłków dla bezrobotnych, a rośnie 

siła nabywcza społeczeństwa. Jak twierdzi autor 

opracowania, rocznie z programów wsparcia 

gospodarka niemiecka zyskuje ok. 5,8 mld euro. 

GfK Geo Marketing przeprowadziło analizę 

siły nabywczej niemieckich konsumentów, 

uwzględniając 17 grup asortymentowych. 

Z kwoty 5413 euro, jaka przypada na jedną 

osobę, 2164 euro przeznaczane jest na artykuły 

żywnościowe. Na artykuły z branży budowlanej 

przypada kwota 586 euro, za to dużo 

większym powodzeniem niemieckich klientów 

cieszą się produkty zaliczane do branży DIY. 

Media społecznościowe wykorzystywane 

są już przez 47 proc. wszystkich niemieckich 

przedsiębiorstw. Plany, by sięgnąć po ten 

środek komunikacji w najbliższym czasie, ma 

z kolei 15 proc. ankietowanych. To wynik badań 

przeprowadzonych przez stowarzyszenie 

Bitkom z Berlina. Wzięły w nim udział 723 

fi rmy, reprezentujące wszystkie branże – a zatem 

próbę można uznać za reprezentatywną 

dla całej gospodarki. Główne cele korzystania 

z mediów społecznościowych, jakie podawali 

uczestnicy badania, to: zwiększenie liczby 

znajomości (82 proc.), pozyskiwanie nowych 

klientów (72), zacieśnienie stosunków z klientami 

(68), poprawa wizerunku (42), zacieśnienie 

stosunków z niezależnymi konsultantami 

(32), prowadzenie badań rynkowych (31), poszukiwanie 

nowych pracowników (23), współpraca 

z partnerami (15 procent). 

Rynek renowacji we Francji ma się zupełnie 

dobrze. Dynamika zmian w ostatnim kwartale 

wyniosła +3 proc. (obserwację prowadzi się od 

9 kwartałów). CAPEB (konfederacja małych fi rm 

budowlanych) jest zaniepokojone motywacją 

zmian. Otóż w 53 procentach dokonuje się 

renowacji jedynie w ostateczności i wymienia 

to, co już naprawdę nie nadaje się do użytku. 

W ubiegłym roku było to 42 procent. Z prostego 

zestawienia liczb wynika, że brakuje pieniędzy 

na renowacje zaplanowane, wyprzedzające 

zużycie. Specjaliści z CAPEB ostrzegają: jeśli nie 

zostaną wprowadzone ulgi fi nansowe, to rynek 

renowacyjny czeka takie samo spowolnienie jak 

to, które już dotknęło nowe budownictwo. @ 


PIKNIK RODZINNY 

Aluprof zorganizował 

piknik dla swoich pracowników 

z rodzinami. Odbył 

się on 18 sierpnia na 

stadionie Rekordu w Bielsku-Białej. 

W imprezie 

wzięło udział 1400 osób. 

Gospodarze pikniku przewidzieli 

mnóstwo atrakcji 

dla dzieci – dmuchańce, 

eurobangee, kule wodne, 

karuzelę i ciuchcię oraz 

inne zawody, np. turniej 

piłkarzyków stołowych. 

Dorośli uczestniczyli 

w kursie przyrządzania sushi, a także w warsztatach tanecznych prowadzonych przez uczestników programu 

„Taniec z gwiazdami” – Annę Głogowską i Jana Klimenta. W trakcie pikniku rozegrany został 

mecz piłkarski o Puchar Prezesa Grupy Kęty pomiędzy drużynami pracowników Aluprofu i Metalplastu-Stolarki. 

Zwycięski puchar trafi ł do rąk drużyny Aluprofu. 

PIRACI Z MOTOBUDU 

Ponad 140 osób wzięło udział w tegorocznym 

branżowym zlocie motocyklowym MotoBud. Tym 

razem motywem przewodnim zlotu byli „Piraci 

z Motobudu”, a to za sprawą konieczności przeprawy 

przez Wisłę na wysokości Nieszawy. Kilkadziesiąt 

motocykli wraz z kierowcami zostało 

tu zaokrętowanych na wschodnim brzegu rzeki 

i przewiezionych na stronę zachodnią. Na nieszawskim 

rynku zwodowane motocykle powitał 

burmistrz miasta, grochówką podjęła fi rma Brügmann, 

a sam rynek stał się areną motocyklowych 

zawodów. Ale nie tylko Nieszawa sympatycznie 

witała motocyklistów z branży stolarki. Wdzięcznie 

przyjęli ich mieszkańcy Włocławka w tamtejszej 

Wzorcowni, z entuzjazmem przywitały ich 

kuracjuszki w Ciechocinku, a sowitą kolacją podjął 

ich płocki Opeus. 

ZAWODY DLA AMATORÓW 

Wielbiciele tenisa spotkali się na XVI Mistrzostwach Śląska Architektów 

w Tenisie. Odbyły się one 1 września na terenie Silesia Club 

w Bytomiu. W zawodach wzięli udział architekci z południowej 

części naszego kraju, którzy amatorsko grają w tenisa. Zwycięzcą 

turnieju został Sławomir Leś. W trakcie imprezy zorganizowano 

Akademię Tenisa – ci, którzy nie uprawiali jeszcze tego sportu, mieli 

doskonałą okazję, by się nauczyć jego zasad i spróbować swoich 

sił na korcie. Jednym ze sponsorów wydarzenia był Guardian. 

Po raz kolejny wspólne stolarkowe motocyklowanie 

okazało się imprezą bardzo udaną i potrzebną 

w branży. Tutaj co roku spotykają się pasjonaci 

motocykli: szefowie fi rm, handlowcy, montażyści, 

i naprawdę trudno poznać, kto jest kim. Bo motocyklowanie 

to sposób życia, manifestacja równości 

i pewność sympatycznej zabawy. A fotorelację 

z tej zabawy zamieścimy już w kolejnym wydaniu 

„Forum”. (red.) 

Informacje sportowe redaguje Magdalena Rocka.


GIEŁDA 

Indeks stolarki: 6473; Zmiana 5% � 

11 000 

9000 

7000 

5000 

zł 30.09 

130 

120 

110 

100 

zł 

28.10 

WIG 

50 000 

45 000 

40 000 

35 000 

30.11 

30.12 

Grupa Kęty 


31.01 

29.02 

30.03 

Małkowski-Martech 

2 

1,5 

1 

30.04 

31.05 

29.06 

31.07 

31.80 

Yawal 

6 

5 

4 

3 

Mercor 

14 

0,5 

zł 

8 

zł 

Budvar 

Baumal* 

2,5 * 5.07.2012 debiut 

8 

2,4 

na New Connect 

7 

6 

2,3 

5 

2,2 

4 

zł zł 

0,75 

Hefal Serwis 

1 

0,5 

22.06 

22.06 

22.06 

22.06 

29.06 

29.06 

06.07 

06.07 

13.07 

13.07 

20.07 

20.07 

27.07 

27.07 

31.07 

31.07 

03.08 

03.08 

10.08 

10.08 

17.08 

17.08 

24.08 

24.08 

31.08 

0,25 

2 

zł zł 

22.06 

29.06 

29.06 

29.06 

06.07 

06.07 

06.07 

13.07 

13.07 

13.07 

20.07 

20.07 

20.07 

27.07 

27.07 

27.07 

31.07 

31.07 

31.07 

03.08 

03.08 

03.08 

10.08 

10.08 

10.08 

17.08 

17.08 

17.08 

24.08 

24.08 

24.08 

31.08 

31.08 

31.08 

12 

10 

Alkal 

3,5 

31.08 

3 

2,5 

Selena 

Pozbud 

8 

4,0 

3,5 

7 

3,0 

6 

2,5 

2,0 

5 

1,5 

zł zł 

22.06 

29.06 

06.07 

13.07 

20.07 

27.07 

31.07 

03.08 

10.08 

17.08 

24.08 

31.08 

CO NOWEGO NA GPW 

Druga połowa wakacji okazała się początkiem 

pozytywnych zmian na warszawskim parkiecie 

giełdowym. Widać je było także w branży budowlanej. 

Bo chociaż ogólna wartość indeksu stolarki 

spadła, i to o 5 proc., to jednak nielicznym udało 

się oprzeć dotychczasowym spadkom. Mercor 

i Baumal cieszyły się wzrostem cen swoich akcji, 

jednakże to nie wystarczyło, by zmieniła się 

wartość całego indeksu. Pozostałe spółki bowiem 

odnotowały straty bądź też zmiana ceny ich akcji 

była na tyle znikoma, że nie miała wpływu na 

zmianę indeksu. Obecnie jego wartość to 6473 zł. 

Grupa Kęty 

Cena akcji zmieniała się z dnia na dzień, oscylując 

pomiędzy 115 a 118 zł za akcję. W rezultacie 

na koniec sierpnia nastąpił jednak spadek, 

choć naprawdę niewielki. Inwestorzy natomiast 

bacznie obserwowali zachodzące na parkiecie 

zmiany i natychmiast na nie reagowali. W efekcie 

– równie zmienne i dosyć wysokie wartości wolumenu. 

W max = 10 023, przy kursie: 118,00 

(24. 08. 2012). 

Yawal 

W pierwszych dniach sierpnia cena akcji spółki 

spadła i długo pozostawała na niskim poziomie. 

Dopiero w ostatnich dniach miesiąca nastąpiło 

gwałtowne odbicie, w rezultacie dając na koniec 

sierpnia bardzo mały wzrost. Co do wolumenu, 

wartości pozostały nadal niskie, co świadczy jedynie 

o tym, że inwestorzy wstrzymali się z podejmowaniem 

decyzji, wyczekując dalszego rozwoju 

wydarzeń. W max = 4295, przy kursie: 4,09 

(30. 08. 2012). 

Mercor 

Kurs papierów wartościowych stopniowo, lecz 

sukcesywnie piął się przez cały miniony miesiąc. 

Spółka cieszyła się wzrostem i zaufaniem ze strony 

inwestorów. Efektem były w minionym miesiącu 

większe niż dotychczas wartości wolumenu. W max 

= 81 453, przy kursie: 12,16 (27. 08. 2012). 

Małkowski-Martech 

Cena akcji spółki w sierpniu stopniowo traciła na 

wartości, chociaż były też momenty wzrostu. Co 

do obrotów, to z jednym tylko wyjątkiem (wzrost 

w momencie spadku kursu na początku sierpnia), 

ich wartość utrzymywała się na niskim, stabilnym 

poziomie. W max = 20 010, przy kursie: 0,5 

(8. 08. 2012). 

Budvar Centrum 

Cena akcji praktycznie nie uległa zmianie – w skali 

miesiąca widać bowiem jedynie niewielki spadek. 

Jednakże na tle zmian w ciągu całego sierpnia, 

widać było wyraźne wahania kursu. Jego wartość 

zmieniała się dosyć często, a zmiany te, choć na 

początku miesiąca niewielkie, pod koniec były już 

coraz bardziej wyraźne. Podobnie było z wolumenem, 

który w momencie niewielkich wahań kursu 

przybierał stosunkowo małe wartości; wzrósł 

natomiast wówczas, gdy zwiększyły się wahania 

kursu. W max = 10 632, przy kursie: 2,21 

(24. 08. 2012). 

Baumal 

W minionym miesiącu cena akcji tej spółki wykazywała 

dużą zmienność. Były okresy stabilizacji, 

był też duży wzrost i równie duży spadek. W rezultacie 

jednak sierpień zakończył się dla debiutanta 

wzrostem cen papierów wartościowych. Co 

do obrotów – nie widać było takiego ruchu, jaki 

panował w lipcu. Wolumen w minionym miesiącu 

wyraźnie się ustabilizował, widać było jedynie 

pojedyncze wzrosty w momencie istotnych 

zmian kursu. W max = 2205, przy kursie: 7,13 

(13. 08. 2012). 

Alkal 

Kurs papierów wartościowych spółki, mimo licznych 

wahań, praktycznie nie uległ zmianie. Jego 

wartość oscylowała bowiem wokół 2,5 zł za akcję. 

Zmiany i zachwiania kursu przyczyniły się do wzrostu 

wolumenu, jaki obserwowaliśmy w pierwszej 

połowie miesiąca. Potem jednak, mimo że cena 

akcji nadal zmieniała się z dnia na dzień, nastąpiła 

stabilizacja obrotów. W max = 4500, przy kursie: 

2,35 (13.08.2012). 

Hefal Serwis 

Sierpień rozpoczął się dla spółki dość optymistycznie, 

cena akcji bowiem stopniowo rosła. Jednakże 

już pod koniec drugiej dekady miesiąca sytuacja 

uległa zmianie – kurs zaczął spadać. Fakt ten pobudził 

inwestorów do działania, co zaowocowało 

zwiększeniem wartości wolumenu. W pozostałych 

dniach minionego miesiąca obroty utrzymywały 

raczej stabilny poziom. W max = 33 000, przy kursie: 

0,48 (22. 08. 2012). 

Selena 

W przypadku tej spółki obserwować można było 

częste zmiany kursu. Jego wartość rosła i malała 

na przemian, podobnie zresztą jak wartość obrotów. 

Inwestorzy kupowali i sprzedawali posiadane 

papiery, niepewni dalszego rozwoju wydarzeń. 

W max = 9468, przy kursie: 5,84 (6. 08. 2012). 

Pozbud 

Cena akcji spółki spadła w pierwszych dniach 

sierpnia i mimo licznych wahań, przez większą 

część minionego miesiąca nie zdołała wrócić do 

poprzedniego poziomu. Dopiero ostatnie dni 

przyniosły zmianę – kurs wzrósł, jednakże w skali 

miesiąca nadal widoczny był spadek – tyle że naprawdę 

niewielki. Co do obrotów, widać wyraźną 

zależność od zmian kursu. W max = 61 067, przy 

kursie: 2,93 (27. 08. 2012) (red.)


BUDOWNICTWO NIEMIESZKALNE 

Liczba budynków niemieszkalnych, 

na których budowę wydano pozwolenia 

w pierwszych kwartałach roku 2011 

i 2012. 

budynki 

transportu i łączności 

budynki 

handlowo-usługowe 

budynki przemysłowe 

i magazynowe 

hotele i budynki 

zakwaterowania 

turystycznego 

obiekty kulturalne, 

szkoły, szpitale oraz 

obiekty sportowe 

budynki biurowe 

pozostałe budynki 

niemieszkalne 

Źródło: GUS 

1882 

2025 

1087 

1141 

1204 

1105 

473 

453 

297 

267 

139 

148 

3251 

3448 

Liczba oraz powierzchnia budynków niemieszkalnych (nowych i rozbudowywanych), oddanych 

do użytkowania w latach 2009 – 2011. 

2011 rok 2010 rok 2009 rok 2011 rok 2010 rok 2009 rok 

Liczba budynków Powierzchnia budynków (w tys. m2 ) 

Budynki niemieszkalne, 

w tym: 

24 769 24 551 23 625 12 494 11 644 13 027 

hotele 911 792 803 476 478 492 

biurowce 811 854 858 750 766 929 

budynki handlowo-usługowe 4443 4539 4967 2990 2652 3180 

budynki transportu 7076 6763 5976 413 384 461 

magazyny 3746 3851 3993 3737 3736 5097 

szkoły, szpitale, muzea itp. 1821 1960 1258 2019 1816 1000 

pozostałe (rolnicze, kościoły itp.) 


5961 5792 5770 2109 1812 1867 

W 2011 roku w Polsce oddano do użytkowania 

ponad 92 tys. budynków nowych oraz rozbudowywanych 

o łącznej kubaturze 145 mln m 3 oraz 

powierzchni około 26,5 mln m 2 . Około 75 proc. 

liczby oddanych obiektów stanowiły budynki 

mieszkalne, jednak jeśli zmierzy się ten rynek 

wielkością powierzchni użytkowej, okazuje się, że 

prawie 50 proc. zajmują budynki niemieszkalne. 

Łączna powierzchnia użytkowa 24,8 tys. oddanych 

do użytkowania budynków niemieszkalnych 

wyniosła 12,5 mln m 2 . 

Liczba budynków niemieszkalnych, których budowa 

lub rozbudowa została ukończona, była 

w 2011 roku większa niż w 2010 roku o 0,9 proc., 

ale ich łączna powierzchnia użytkowa wzrosła 

w tym czasie aż o 7,3 proc., z 11,65 mln m 2 do 

wspomnianych już 12,5 mln m 2 . Mimo że w ciągu 

ostatnich trzech lat najmniej budynków niemieszkalnych 

oddano do użytkowania w 2009 roku, 

właśnie wtedy ich łączna powierzchnia użytkowa 

była największa. W 2009 roku ukończono budowę 

lub rozbudowę 23,6 tys. budynków niemieszkalnych 

o łącznej powierzchni 13 mln m 2 . 

Liczba budynków niemieszkalnych, 

na których budowę wydano pozwolenia 

w latach 2005 – 2012 (w tys.). 

40,8 

2005 rok 


45,3 

2006 rok 

44,7 

2007 rok 

43,0 

2008 rok 

41,1 

2009 rok 

41,8 

2010 rok 

33,9 

8,3 

2011 rok 

8,6 

I kw. 2012 roku 

Spośród wszystkich rodzajów budynków niemieszkalnych, 

które w 2011 roku oddano do 

użytkowania, największy udział miały budynki 

transportu. W ubiegłym roku ukończono budowę 

bądź rozbudowę 7,1 tys. budynków tego typu, 

z czego 99 proc. stanowiły garaże. W porównaniu 

z 2010 rokiem liczba oddanych do użytkowania 

garaży wzrosła o 5 proc., a w stosunku do 2009 

roku – aż o 18 procent. Są to budynki niewielkie, 

o przeciętnej powierzchni użytkowej ok. 60 m 2 , 

a ich łączna powierzchnia w 2011 roku wyniosła 

zaledwie 413 tys. m 2 . 

Duży udział w budynkach niemieszkalnych oddanych 

do użytkowania w 2011 roku miały obiekty 

handlowo-usługowe. W ubiegłym roku ukończono 

4,45 tys. tego typu budynków o łącznej 

powierzchni 3 mln m 2 . W porównaniu z 2010 

rokiem liczba budynków handlowych oddanych 

do użytkowania spadła o 2 proc., ale ich łączna 

powierzchnia wzrosła o prawie 13 procent. W ciągu 

ostatnich trzech lat najwięcej budynków handlowo-usługowych, 

czyli prawie 5 tys. ukończono 

w 2009 roku. 

RAPORT 

W 2011 roku ukończono również budowę lub 

rozbudowę 3,75 tys. magazynów o łącznej powierzchni 

3,7 mln m 2 . Oznacza to, że pod względem 

powierzchni użytkowej magazyny stanowią 

największą grupę budynków niemieszkalnych, które 

oddano do użytkowania w ubiegłym roku. W stosunku 

do 2010 roku liczba tych obiektów spadła o 3 

proc., ale powierzchnia pozostała na tym samym 

poziomie. Jednocześnie wyniki z dwóch ostatnich 

lat były znacznie słabsze niż osiągnięte w 2009 roku. 

Żaden spośród pozostałych rodzajów budynków 

niemieszkalnych, które ukończono w 2011 roku, 

nie przekroczył liczby dwóch tysięcy. W zeszłym 

roku ukończono budowę lub rozbudowę 1,82 

tys. budynków użyteczności publicznej (szkół, 

szpitali, muzeów itp.), tj. o 140 obiektów mniej 

niż w 2010 roku, ale aż o 560 więcej niż w 2009. 

W 2011 roku o 120, czyli do ponad 900 wzrosła 

liczba ukończonych hoteli i budynków zakwaterowania 

turystycznego, a o 45 do 810 spadła liczba 

oddanych do użytkowania biurowców. 

W ostatnich latach najwięcej nowych inwestycji 

w budownictwie niemieszkalnym wdrażano w latach 

2006 – 2007. Po rozpoczęciu kryzysu gospodarczego 

w Europie ich liczba wyraźnie spadła, co 

widać m.in. po liczbie budynków, na których budowę 

wydano pozwolenia. Najgorszy z punktu widzenia 

nowych inwestycji niemieszkalnych był 2009 

rok. Inwestorzy uzyskali wówczas pozwolenia na 

budowę 41,1 tys. budynków niemieszkalnych, tj. 

o 1,9 tys. mniej niż w 2008 roku oraz aż o 4,2 tys. 

mniej niż w 2006 roku. W latach 2010 – 2011 

aktywność inwestorów nieco wzrosła, ale w dalszym 

ciągu uzyskiwano znacznie mniej pozwoleń 

niż w przedkryzysowych latach 2006 – 2007. 

W 2010 roku wydano pozwolenia na o 1,5 proc. 

więcej budynków niż rok wcześniej, w 2011 roku 

odnotowano wzrost o kolejne 1,1 procent. Oznacza 

to, że w ubiegłym roku wydano pozwolenia 

na budowę 42,2 tys. budynków niemieszkalnych. 

W pierwszym kwartale 2012 roku nastąpił dalszy 

wzrost. Uzyskano pozwolenia na budowę 8,6 tys. 

budynków niemieszkalnych, czyli o 3 proc. więcej 

niż od stycznia do marca 2011 roku. 

Wśród nich ponad 2 tys., czyli o 7,5 proc. więcej 

niż w pierwszym kwartale ubiegłego roku, stanowiły 

budynki transportu i łączności. Pozwolenia 

na ponad 1,1 tys. budynków uzyskano także dla 

budynków handlowo-usługowych oraz przemysłowych 

i magazynowych. O ile w przypadku budynków 

handlowych wydano więcej pozwoleń niż 

na początku ubiegłego roku, o tyle w przypadku 

obiektów przemysłowych liczba budynków z pozwoleniami 

spadła o 100. Spała również liczba 

hoteli oraz obiektów użyteczności publicznej, 

wzrosła natomiast liczba biurowców, na których 

budowę wydano pozwolenia. 

MAKSYMILIAN MIROS 

m.miros@okna-forum.pl 

wrzesień 2012 17

Zdjęcia: autor Na zdjęciu od lewej: Bartosz Kowalak, Kazimierz Janik, Zbysław Kowalak, Łukasz Kowalak. 


Z WIZYTĄ 

OKNO DLA KONIA 

Jest lipcowy wieczór, szefowie a zarazem właściciele 

fi rmy Domatus kończą własnoręczne załadowywanie 

samochodu, który zaraz wyrusza z transportem 

okien. Godzinę temu zakończyli ich produkcję 

i – co trzeba podkreślić – sami stali przy maszynach. 

Czy po 21 latach działania fi rmy zmusił ich do tego 

kryzys? Nie – to taka rodzinna tradycja. 

– Jeśli się czegoś podejmujemy, to mamy honor, 

żeby to zrobić w terminie i do końca – wyjaśnia 

Kazimierz Janik, współwłaściciel i założyciel Domatusa. 

– I nie ma zmiłuj, kończymy dyrektorowanie 

i zarządzanie w biurze o godz. 15.00, a potem 

wszyscy bez wyjątku idziemy na produkcję, jeśli 

trzeba. 

Tym razem trzeba było, ponieważ właściciel dużej 

stajni spod Zambrowa zamówił partię nietypowych 

okien – dla koni. Musiały otwierać się pod 

kątem 90 stopni w górę i na zewnątrz – tak, aby 

koń mógł okno sam sobie otworzyć. Do tego – 

okna nie mogły samoistnie opadać na koński łeb. 

Trzeba było takie nietypowe okno wymyślić, nary- 


sować i wyprodukować – a to właśnie jest specjalność 

Domatusa. Tyle że w tym wypadku zawiedli 

okuciowcy z kooperujących fi rm, którzy do ostatniej 

chwili obiecywali, że problem podnoszenia 

i opadania okien właściwie już jest rozwiązany. 

Okazało się, że nie był i Janik sam wreszcie musiał 

wymyślić patent, który składał się z nożycowych 

zawiasów Winkhausa i sprężyn gazowych. A że 

był to naprawdę ostatni moment, bo konie przyjeżdżały 

za dwa dni – wszyscy musieli stanąć przy 

maszynach. 

– Przez te problemy, na tym zamówieniu pewnie 

nie zarobimy – wyjaśnia. – Ale najważniejsze, że 

zostało zrobione. Tak było od początku. 

Składanka 

Jest rok 1991. Kazimierz Janik jedzie na Śląsk, do 

Czeladzi, by swoim starym mercedesem przywieźć 

kolejną partię ram do montażu okien. Kursuje 

tak dwa razy miesiącu, dostarczając materiał do 

rodzinnej fi rmy, świeżo założonej przez niego 

i dwóch kuzynów – braci Zbysława i Zdzisława 

Kowalaków. 

Nie mają własnych maszyn, składają gotowe okna 

z przywiezionych elementów. Jako jedni z pierwszych 

oferują na rynku poznańskim okna z PCW, 

a klient z pokorą czeka trzy miesiące na realizację 

swego wymarzonego zamówienia. 

– Dziś niecierpliwią się po trzech tygodniach 

– mówi Janik. – Wtedy było dużo łatwiej. 

W połowie lat 90. Domatus kupuje własne maszyny 

– pierwszą linię do produkcji stolarki z PCW. Linia 

jest prosta i niezautomatyzowana, ale pozwala 

już na samodzielną produkcję stolarki pod własną 

marką. Krajowy rynek rośnie, a wraz z nim rozwija 

się fi rma, która zaczyna szukać swego własnego 

profi lu produkcji i rynkowej niszy. 

Więksi i najwięksi mają już duże fabryki oferujące 

standardowe okna. Domatus stara się pozyskiwać 

nietypowe zamówienia od indywidualnych klientów. 

– To najlepszy typ klienta, z którym współpraca, 

oprócz pieniędzy, daje często mnóstwo satysfakcji 

– mówi Bartosz Kowalak, obecny współwłaściciel, 

syn Zbysława; udziały otrzymał po zmarłym 

wuju Zdzisławie. 

Duże zamówienia też interesują Domatusa – po 

to, by mieć rozległe portfolio i dać się poznać 

na ryku krajowym, nie tylko wielkopolskim. Zamówienia 

przychodzą i ze Śląska, i z Mazowsza, 

z Łodzi, gdzie fi rma będzie montowała stolarkę 

w Teatrze Wielkim. 

Ale w międzyczasie pojawiają się także kontrakty 

od dużych deweloperów, którzy na początku nowego 

wieku proponowali korzystne umowy. Jednak 

rosnąca konkurencja na rynku i kryzys sprawiły, 

że z jednej strony deweloperzy zaczęli mocno 

naciskać na obniżanie ceny, a z drugiej – umowy 

były coraz mniej korzystne, niegwarantujące ciągłości 

współpracy. Co gorsza – niektórzy z nich 

przestali płacić. Wtedy fi rma rozwinęła produkcję 

stolarki aluminiowej, kupując linię produkcyjną. 

Do tego ruszył eksport – nieco przypadkiem.

Druga noga 

– Na Białorusi spotkałem Włocha, który sam będąc 

producentem stolarki aluminiowej, chciał kupować 

okna z PCW jako uzupełnienie oferty dla swoich 

klientów – opowiada Janik. – Powiedziałem, 

żeby kupił je ode mnie, a będą o wiele tańsze i do 

tego nie będzie miał problemów z cłem i certyfi - 

katami. 

I Włoch kupił okna w Domatusie, a współpraca 

trwa do dziś – właśnie fi rmę opuścił TIR wyładowany 

oknami do apartamentowca przy plaży 

w Marotcie. Ze względu na unijne dotacje do 

termomodernizacji budynków, obejmującej także 

stolarkę okienną, rynek włoski, na którym dominuje 

zimna stolarka aluminiowa, stał się obecnie 

eldorado dla wielu polskich fi rm. O ile jednak wielcy 

dostawcy budują wielkie sieci sprzedaży, o tyle 

Domatus kontynuuje politykę realizacji zamówień 

nietypowych i docierania bezpośrednio do klienta, 

którym są zarówno fi rmy budowlane, jak i klienci 

indywidualni, których znajdują wyspecjalizowani 

pośrednicy. 

– Ten apartamentowiec koniecznie musiał mieć 

zarówno okna, jak i potężne drzwi balkonowe 

wyposażone w trzy uszczelki, co w przypadku 

wymaganych niskich, aluminiowych progów 

okazało się niełatwym przedsięwzięciem. Nikt 

nie chciał się tego podjąć, a my wymyśliliśmy od 

początku, jak to zrobić. Aby wykonać to zadanie, 

wdrożyliśmy system Gealan 7000 i technologię 

wklejanej szyby. Ale było warto – chwali się Bartosz 

Kowalak. 

Poza Włochami, Domatus wysyła swoje okna 

i monterów do Francji, Belgii i Niemiec, a nawet do 

Dakaru czy na Karaiby. Dzięki temu sprawdza się 

koncepcja mobilności, która umożliwiła funkcjonowanie 

Domatusowi w wybranej niszy, a rosnący 

w ekspresowym tempie eksport stał się głównym 

fi larem działalności fi rmy. 

Dziś ma ona lepsze maszyny i dwie linie produkcyjne 

– do PCW i aluminium. Jest to sprzęt dość nowoczesny 

i uniwersalny, a część maszyn jest sterowana 

numerycznie. Największym problemem jest 

dwugłowicowa zgrzewarka: – Chcielibyśmy mieć 

czterogłowicową, ale nie mamy aż tyle miejsca 

w hali – mówi Bartosz Kowalak. 

Zarządzanie rodzinne 

Od początku fi rma była zarządzana przez wszystkich 

współwłaścicieli i najważniejsze decyzje były 

podejmowane wspólnie. Kazimierz Janik wymyślał 

tematy, a bracia Kowalakowie konsekwentnie 

je realizowali. Od chwili założenia fi rmy nie było 

w niej stanowisk dyrektorskich – do dziś na wizytówkach 

i pieczątkach przy nazwisku Kowalak czy 

Janik zawsze fi guruje jedynie dopisek „współwłaściciel” 

i nic więcej. 

Po śmierci Zdzisława Kowalaka ten dopisek odziedziczył 

Bartosz i on od dwóch lat jest głównym 

zarządzającym fi rmą. Drugi ze współzałożycieli – 

Zbysław Kowalak podzielił się udziałami z synem 

Łukaszem, pełniącym od kilku lat rolę kierownika 

produkcji. 

I tak – Bartek i wuj Kaziu – jak z poznańska tytułują 

Kazimierza Janika młodzi Kowalakowie i część 

załogi – zajmują się zarządzaniem fi rmą i pozyskiwaniem 

klientów, Łukasz nadzoruje produkcję, 

a Zbysław z żoną Krystyną stanowią zarząd socjalno-administracyjny. 

To dobry podział – twierdzą zgodnie, choć Janik 

nie wyklucza, że być może za kilka lat będzie mniej 

zaangażowany. Ale nie wyobraża sobie odejścia 


Z WIZYTĄ 

z fi rmy: – Nie czuję się zmęczony. I co niby miałbym 

robić, jeśli fi rma to moja pasja? 

Podobnie myślą o trzydzieści lat młodsi następcy: 

Bartosz i Łukasz, którzy z fi rmą związani są prawie 

od dziecka. Przeszli w niej wszystkie szczeble – od 

pracownika produkcyjnego, przez pomiarowca, 

kierownika produkcji i szefa działu – po współwłaściciela. 

Dzięki temu, jak twierdzi Bartosz – o produkcji 

okien w fi rmie wie wszystko: od wkręcania 

śrubki po projektowanie konstrukcji. I choć nie 

miał specjalnych forów jako syn właściciela, wcale 

tego nie żałuje, bo fi rma wciągnęła go bez reszty. 

– Jak wszyscy tutaj – mówi – cierpię na zboczenie 

zawodowe. Wszędzie, gdzie jestem po raz pierwszy, 

od razu zwracam uwagę na okna i zastosowane 

w nich rozwiązania. 

Punkt zwrotny 

Problem, przed którym stoi obecnie fi rma, to nie 

„jak zarządzać”, lecz „co dalej”, ponieważ Domatus 

znalazł się u progu możliwości produkcyjnych. 

W miejscu, w którym ojcowie-założyciele montowali 

dwadzieścia lat temu pierwsze okna, miejscu 

wypełnionym budynkami, przybudówkami i halami, 

nie ma już możliwości montownia nowych 

maszyn, linii produkcyjnych i dalszego rozwoju. 

Właściciele wiedzą, że to konieczność, bo – jak 

mówią – kto nie maszeruje, ten ginie. 

Wiedzą też, że nie wolno zrezygnować z wyścigu 

o nowoczesność i trzeba nieustannie śledzić nowości 

w branży, wprowadzając innowacje, ulepszenia, 

własne patenty. 

– Bo jak nie, to po dwóch latach fi rma wypada 

z rynku – mówi Kazimierz Janik. 

Wiedzą też, że nie chcą inwestować w kolejną fabrykę 

standardowych okien, z masową produkcją. 

Nie zainwestują też w całkowicie zautomatyzowane 

linie produkcyjne, ponieważ o wiele trudniej 

jest je dostosować do szybkich zmian profi lu 

produkcji i przestawiać przy serii indywidualnych 

zamówień. 

A w co zainwestują? Tego na razie nie zdradzają. 

Wiadomo jednak, że decyzję podejmą wspólnie, 

jak to w rodzinnej fi rmie. 

MARCELI KWAŚNIEWSKI 

redakcja@okna-forum.pl 

wrzesień 2012 19


RYNKI ZAGRANICZNE 

CIEPŁO, CORAZ CIEPLEJ… 

Gdy 1 września 2009 roku weszło w życie znowelizowane rozporządzenie EnEV, 

dotyczące oszczędzania energii, wymagania cieplne w stosunku do okien, fasad, 

drzwi i bram wzrosły średnio o 30 procent w stosunku do tych z roku 2002. 

Zmiana wymagań energetycznych zgodnie z rozporządzeniem dotyczącym oszczędzania energii (EnEV). 

Trzeba jednak zauważyć, że podniesiono wymogi 

związane z samym budynkiem i jego elementami, 

a nie wynikły z tego – przynajmniej na pierwszy 

rzut oka – żadne bezpośrednie, zaostrzone wymagania 

techniczne dotyczące montażu i osadzania 

okien w murze. 

Tym samym rozpoczął się kolejny sezon pytań 

o sposób interpretacji przepisów dotyczących 

EnEV. W efekcie podjęto decyzję, że wymagania 

rozporządzenia należy uznać za spełnione, jeśli 

zgadzają się co najmniej dwie z trzech cyfr współczynnika 

oporu cieplnego dla okien i drzwi (mowa 

o wersjach: obliczeniowej i deklarowanej). To odnosi 

się również do oświadczeń przedsiębiorców, 

gdyż w przypadku prac termomodernizacyjnych 

osoba wykonująca montaż musi pisemnie potwierdzić 

inwestorowi wykonanie zgodne z rozporządzeniem 

EnEV. Jeśli więc dowiedziona wartość 

to 1,3 W/m 2 K, uznać można, że spełnia ona zalecenia 

1,30 W/m 2 K. Jednak dla obliczonej wartości 

1,31 czy 1,39 W/m 2 K, w oświadczeniu nie można 

Tam, gdzie powstaj� produkty zwi�kszaj�ce efektywno�� 

energetyczn� w sektorze budowlanym 

Odpowiedzi na wszystkie swoje pytania dotycz�ce ciep�ej ramki, 

w tym zwi�zane z nagradzanymi formami marketingu, z systemami 

uszczelnie� pojedynczych, podwójnych i potrójnych uzyskacie 

kontaktuj�� si� z Edgetech pod +49 (0)2452.96491.0 

Edgetech Europe GmbH 

Gladbacher Strasse 23 

52525 Heinsberg 

Germany 

Tel.: +49 (0)2452.96491.0 

Faks: + 49 (0)2452.96491.11 

E-mail: info@edgetech-europe.com 

Witryna internetowa: www.superspacer.com 


Źródło: IFT Rosenheim 

wpisać 1,30 W/m 2 K – będzie to więc 1,3 W/m 2 K. 

Po ostatniej nowelizacji, rozporządzenie EnEV jest 

znów przerabiane, bo przecież wymagania trzeba 

teraz podwyższyć tak, aby spełnione zostały 

cele znowelizowanej dyrektywy EPBD. Nowa dyrektywa 

w sprawie charakterystyki energetycznej 

budynków, przyjęta przez Parlament Europejski 

18 maja 2010 roku, zawiera wytyczne dotyczące 

wzrostu energooszczędności. Odnoszą się one 

z jednej strony do istniejących i modernizowanych 

budynków, a z drugiej – do nowych inwestycji, 

które od 2020 roku mają spełniać kryterium 

zużycia energii bliskiego zeru. To oznacza, że 

nowo powstające obiekty mają być „samowystarczalne”, 

czyli nie będą zasilane energią z konwencjonalnych 

źródeł, takich jak węgiel, ropa czy gaz. 

W przypadku okien, dyskutuje się nad tym, by 

parametr U w wynosił między 0,90 a 1,0 W/m 2 K. 

W ramach programu KfW (Kreditanstalt für Wiederaufbau), 

wspierającego termomodernizację 

budynków, od 1 marca 2011 roku współczynnik 

U w powinien wynosić 

najwyżej 0,95 W/m 2 K. 

Zaostrzane są także wymagania 

dotyczące za- 

potrzebowania nowych 

budynków na nieodnawialną 

energię pierwotną 

– określa ją wskaźnik 

EP. Dotyczy to budynków 

mieszkalnych, tzw. 

pasywnych KfW 55 czy 

raczej KfW 40, a więc 

mających roczne zapotrzebowanie 

na energię 

na poziomie 55 lub 

40 KWh/m 2 (wartość całkowitego 

wskaźnika EP). 

Zgodnie z normą dla okien i drzwi DIN EN 14351- 

1/A1: 2010-08, obliczenia współczynnika przenikania 

ciepła U w można dokonywać według 

tabel zawartych w EN ISO 10077-1:2006 lub 

mając do dyspozycji dwie normy: EN ISO 10077- 

1:2006 oraz EN ISO 10077-2:2003; można też 

zrobić pomiary według EN ISO 12567-1:2000. 

Jakość ciepła jednego okna wynika z oszacowań 

i klasyfi kacji poszczególnych danych, takich jak 

profi l (U f ), przeszklenie (U g ) i liniowy współczynnik 

przenikania ciepła (Ψ). Największy wpływ 

na wartość Uw ma, za względu na udział powierzchniowy, 

przeszklenie. Jednak ze względu 

na to, że w oknie poszczególne elementy są 

wymieniane, ich wpływ na całokształt U w też 

jest różny. W normie DIN EN 14351-1 wymiary 

okna uproszczono – wynoszą one 1,23 x 1,48 m. 

W tym przypadku zmniejszenia współczynnika 

przenikania ciepła o 0,1 W/m 2 K, można dokonać 

poprzez: 

� polepszenie współczynnika przeszklenia 

o ∆U g = 0,2 W/m 2 K, 

� polepszenie współczynnika profi lu 

o ∆U f = 0,3 W/m 2 K, 

� polepszenie współczynnika przenikania ciepła 

o ∆Ψ = 0,04 W/mK. 

Kolejna nowelizacja rozporządzenia w sprawie 

oszczędzania energii przyniesie dalsze zaostrzenie 

wymagań. Dotyczy to energii do ogrzewania 

i wytwarzania ciepłej wody w budynkach 

mieszkalnych, a także poprawy jakości powietrza 

wewnątrz pomieszczeń. Na przykład zapotrzebowanie 

na energię pierwotną na potrzeby 

przygotowania ciepłej wody i oświetlenia jest 

o 50 proc. mniejsze niż to określone w roku 2009. 

W celu neutralizacji emisji CO 2 , wskazuje się na 

wzrost zapotrzebowania na energię pozyskiwaną 

z odnawialnych źródeł, w tym termicznych urządzeń 

solarnych (do podgrzewania wody), urządzeń 

fotowoltaicznych (do wytwarzania prądu) 

czy tzw. gruntowych pomp ciepła. Jeśli chodzi 

o stolarkę – by spełnić wymagania EnEV 2012, 

niewątpliwie znacząco wzrośnie liczba szkleń 

potrójnych. Już do tej pory odnotowano zresztą 

wzrost udziału tego typu konstrukcji w ogólnej 

liczbie szkieł izolacyjnych. A ponieważ – jak się 

wydaje – możliwości zmian konstrukcyjnych profi 

lu już się wyczerpały, szans na obniżenie współczynnika 

U w należy upatrywać w polepszeniu izolacji 

termicznej na brzegach szyby, czyli w ciepłej 

ramce. 

Plan Niemiec polega na tym, żeby w porównaniu 

z rokiem bazowym 1990, do roku 2020 zmniejszyć 

emisję gazów cieplarnianych o 40 procent. 

MAGDALENA STOPA 

m.stopa@okna-forum.pl 

Opracowanie m.in. na podstawie materiałów IFT 

Rosenheim, Instytutu Fizyki Budowlanej Fraunhofera 

i stowarzyszenia ASUE na rzecz efektywnego 

i przyjaznego środowisku zużycia energii.

U W NIE WIĘKSZE NIŻ 1,3? 

Już poprzedni numer naszej gazety dowiódł, że propozycja podwyższenia wymagań 

dotyczących współczynnika U dla okna referencyjnego, nad którą pracuje 

Ministerstwo Infrastruktury, nie trafi a w próżnię. Wymaganie to miałoby 

obowiązywać od 2016 roku i w istocie sankcjonowałoby jedynie obecny rynkowy 

standard. Prezentujemy kolejne wypowiedzi na ten temat. 

Marek Skrzypek, 

Gealan 

Faktycznie, technika 

okienna rozwija 

się dynamicznie 

w kierunku polepszania 

izolacyjności 

cieplnej okien. Prawie 

wszyscy systemodawcy 

mają 

w swoich ofertach 

systemy o głębokości ponad 80 mm, bardzo ciepłe, 

z dużą liczbą komór. Być może za cztery lata 

te właśnie systemy będą dominujące na rynku. Nie 

będzie problemu, aby osiągnąć współczynnik U w – 

dla okna referencyjnego – w wysokości U w = 1,0 

– 1,1 W/m 2 K. Oczywiście, jeśli się założy, że okna te 

będą wyposażone w szybę, której U g = 0,7 W/m 2 K, 

z ciepłą ramką międzyszybową. 

Przemysław Ratajczak, Rehau 

Okno jako przegroda w budynku jest dziś najsłabszym 

elementem pod względem ochrony 

cieplnej. W najbliższym czasie chyba nie należy 

spodziewać się radykalnej zmiany. Na izolacyjność 

okna mają w uproszczeniu wpływ trzy elementy: 

szyba, rama okna (złożenie profi li przykładowo 

skrzydło/ościeżnica, skrzydło/słupek i inne) oraz 

ramka dystansowa w szybie zespolonej. Jeśli 

chodzi o okna z PCW, obecnie spotykane współczynniki 

dla ram zmieniają się w zależności od 

konstrukcji od ok. 1,7 do 0,78 W/m 2 K. Przyjmując, 

że w najbliższych latach upowszechnią się systemy 

wielokomorowe o głębokości zabudowy ok. 

80 mm, będziemy mieli do dyspozycji współczynniki 

przenikania ciepła U f od 1,0 do 1,2 W/m 2 K. 

Dla okna referencyjnego z szybą o współczynniku 

U g = 1,1 W/m 2 K, w zależności od użytej ramki 

dystansowej, okno będzie się charakteryzować 

współczynnikiem U w od około 1,2 do 1,3 W/m 2 K. 

Następnym krokiem do obniżenia strat ciepła jest 

zmiana szyby na dwukomorową. Współczynnik 

dla okna poprawia się zdecydowanie. Przykładowo 

dla szyby o U g = 0,7 W/m 2 K współczynnik dla 

okna będzie wynosił około 1,0 W/m 2 K lub mniej. 

Niestety w tym przypadku odmiennie niż w profi 

lach należy liczyć się z dużo większym kosztem 

stolarki. Należy zatem zastanowić się, czy wyższa 

cena stolarki zostanie zaakceptowana przez odbiorców 

mimo rosnących kosztów ogrzewania 

i przygotowania ciepłej wody. Może się okazać, 

że dodatkowe środki fi nansowe, zamiast na okna 

energooszczędne, zostaną przesunięte na inne 

działania zmierzające do obniżenia tych kosztów. 

Takim hamulcem w zakupie drogiej, energooszczędnej 

stolarki mogą być inne działania podjęte 

przez Unię Europejską czy Polskę. Administracyjne 

narzucenie rozwiązań byłoby wygodne dla branży, 

ale niekoniecznie dla inwestora. 

Marek Trzciński, 

Budvar Centrum 

Współczynnik U = 

1,3 W/m 2 K dla całego 

okna to zbyt 

nisko postawiona 

poprzeczka. Jest 

to tylko o 0,1 niżej 

niż obowiązujący 

standard. Stale rosnące 

koszty energii, 

a także kluczowe w ostatnim czasie względy 

ekologiczne powinny skłonić rząd do jeszcze 

większego obniżenia wartości współczynnika dla 

całego okna. W Polsce poprawianie izolacyjności 

okna powinno być priorytetem, tak jak to się 

dzieje np. we Włoszech czy w Czechach. Jeśli fi rmy 

produkujące okna będą trzymały się jedynie norm 

wyznaczonych przez rząd, ich okna nie będą konkurencyjnym 

towarem na rynkach zachodnich, 

gdzie liczą się doskonałe właściwości termoizolacyjne. 

Przepisy prawne w tej kwestii powinny 

zatem ulec zmianie. Bardziej restrykcyjne normy 

dotyczące budynków i ich usytuowania, a także 

system motywacyjny ze strony państwa w postaci 

dopłat przy zakupie tzw. ciepłych okien – skłoniłyby 

polskich producentów do podjęcia działań 

zmierzających do rozwoju innowacyjnych rozwiązań 

i rozszerzyły możliwość pozyskania nowych 

rynków zbytu. Dzięki takiemu działaniu polskie 

okna stałyby się produktem atrakcyjnym dla zagranicznych 

odbiorców. 

Jacek Jakubiak, Inoutic/Deceuninck 

Wszystkie nasze systemy dają dziś okno referencyjne 

o współczynniku nie wyższym niż 

1,3 W/m 2 K, przy czym mowa o oknie z normalną 

szybą, czyli mającą U g = 1,0 W/m 2 K. A wiadomo, 

że dzięki lepszej szybie współczynnik Uw będzie 

jeszcze niższy. Propozycja ministra infrastruktury 

za bardzo nas więc nie dotyka – nie wydaje mi 

się też, by ten poziom współczynnika był zbyt 

wysoki nawet w 2016 roku. Najprawdopodobniej 

rynek wymusi nawet niższe wartości. Jedyny 

problem, jaki może tu powstać, to zderzenie tych 

wymagań z rzeczywistością. My mówimy: okno 

referencyjne, a w praktyce może się okazać, że 

inwestor lub inspektor nadzoru będą oczekiwali 


SONDA 

takiego współczynnika w każdym z wbudowanych 

okien, a nie tylko referencyjnym z danego 

systemu. 

Paweł Chróśniak, 

Brügmann 

Wszystko wskazuje 

na to, że poziom 

współczynnika dla 

okna referencyjnego 

(ok. 1,23 x 1,48 cm) 

U w < 1,3 W/m 2 K jest 

jak najbardziej realny 

i – patrząc choćby 

na nasze produkty 

– jesteśmy przygotowani na tego typu energooszczędne 

rozwiązania. Rozporządzenie ministra 

dotyczące budynków i ich usytuowania, w którym 

publikowane będą przyszłe zmiany współczynnika 

przenikania ciepła dla okna referencyjnego U w , pozwoli 

wszystkim producentom dostosować swój 

produkt do obowiązujących przepisów. Zakładany 

termin 2016 roku jest adekwatny do jurysdykcji UE 

i znajduje odzwierciedlenie w rozwoju budownictwa 

w Polsce. 

Piotr Nadolny, 

M&S 

Proponowany 

współczynnik U w < 

1,3 W/m 2 K, który 

miałby obowiązywać 

od 2016 roku, dla 

naszej fi rmy nie jest 

żadnym wyzwaniem. 

Od wielu lat mamy 

w ofercie rozwiązania, 

które sprawiają, ze większość naszych okien 

uzyskuje parametr U w na dużo niższym poziomie. 

W praktyce, fi rmy dążą do obniżenia współczynnika 

U w dla okna referencyjnego do poziomu 

1,0 – 1,1. Problemu upatrywałbym w tym, że 

w okna nie inwestuje się tak bardzo, jak choćby 

w materiały przeznaczone na ściany budynków. 

Niestety, prawie wszyscy zapominają, że okna stanowią 

20 – 35 proc. powierzchni ścian bocznych 

w budynkach jednorodzinnych, i czasem nawet 

do 45 proc. w budynkach wielorodzinnych. Efekt? 

Ciepło ucieka przez okna, a inwestor narzeka, że 

wydał pieniądze na pompy ciepła, solary itp. Brak 

oczekiwań dotyczących jakości okien sprawia, że 

w budynkach oddawanych do użytku przez deweloperów 

można jeszcze spotkać okna z profi li 

o grubości 58 mm – bo takie są tanie. O tym, że 

klient potem będzie płacił wysokie rachunki, nikt 

nie myśli. Konkluzja jest taka, że powinniśmy dążyć 

do dalszego obniżenia U w dla okna referencyjnego, 

bo to pozwoli złagodzić przykre efekty 

rosnących cen energii. (mst) 

wrzesień 2012 21


SONDA 

DRZWI PRZYSZŁOŚCI 

W projekcie zmiany prawa budowlanego pojawia się propozycja, by drzwi miały 

lepszą niż obecnie izolacyjność termiczną. Punktem docelowym jest U d < 1,8 W/m 2 K. 

Zapytaliśmy kilku przedstawicieli producentów, co sądzą o takiej zmianie. 

Barbara Wiktorczyk-Liszka, ABA Wiktorczyk 

Uważam, że należałoby lobbować za jeszcze 

mniejszym współczynnikiem. Moim zdaniem około 

1,1 W/m 2 K dla okien i 1,3 dla drzwi. Od dwóch 

lat produkujemy wyroby energooszczędne i coraz 

więcej klientów decyduje się na takie właśnie. 

Bogdan Goc, Gerda 

Jeżeli chodzi o planowane zmiany w prawie budowlanym, 

to nasze drzwi w większości spełniają 

wymagany współczynnik. W przypadku pozostałych, 

to najprawdopodobniej trzeba będzie dokonać 

zmian materiałowo-konstrukcyjnych, a to 

przełoży się na wzrost ceny dla klienta. 

Piotr Malżycki, Gebauer 

Zmiana parametrów izolacyjnych okien i drzwi 

będzie powodowała zmianę cenową – oczywiście, 

w górę. A to pociągnie za sobą zmniejszenie liczby 

zamówień. 

Maciej Sporek, Classen-Pol 

Classen nie produkuje drzwi zewnętrznych. Zatem 

temat współczynnika przenikania ciepła nie dotyczy 

fi rmy bezpośrednio. Jednakże moim zdaniem 

zmiana może spowodować obniżenie zainteresowania 

klientów instytucjonalnych produktami 

pochodzącymi z małych i średnich zakładów. 

W dobie powszechnie nagłaśnianego kryzysu nie 

będzie ich stać na reklamę, a tym samym dotarcie 

dla tak ważnej grupy, jaką są architekci czy biura 

projektowe. 

Jarosław Norek, Domoferm 

Im wyższe wymagania, tym lepsza sytuacja dla naszej 

fi rmy – na pewno dużo trudniej będzie niektórym 

producentom drzwi stalowych spełnić to wymaganie. 

Moim zdaniem większość projektantów 

oraz generalnych wykonawców w ogóle nie rozu- 


mie, co to jest U d i nie rozróżnia wartości fi zycznych 

możliwych do uzyskania dla skrzydła drzwiowego 

i dla całych drzwi po wbudowaniu. Dlatego pojawiają 

się i będą nadal od czasu do czasu „producenci” 

drzwi metalowych, którzy U s (skrzydeł) podają 

jako U d . Bardziej zorientowani przedstawiają 

wyniki dużych drzwi i porównują je z małymi, i na 

odwrót. Samo określenie U d lub U w bez określenia 

jednego wymiaru stolarki, dla którego będzie się 

porównywać wyniki, nie rozwiąże problemu. Chociaż 

krok jest we właściwym kierunku. 

Krzysztof Kipczak, Vox 

Drzwi zewnętrzne produkowane w naszych fi rmach 

K&P i EL Prema mają współczynnik przenikania 

ciepła U d < 1,4 W/m 2 K. Planowana zmiana 

dla tych fi rm nie będzie miała żadnego znaczenia. 

Natomiast producenci, którzy nie będą spełniać 

tego wymogu, będą niejako zmuszeni do weryfi 

kacji własnej technologii, przeprowadzenia badań 

i wprowadzenia udoskonalonego produktu 

na rynek. 

Augustyn Zioło, Stolbud Włoszczowa 

Podwyższenie wymaganych parametrów izolacyjności 

termicznej dla stolarki okiennej i drzwiowej 

jest naturalną konsekwencją rozwoju budownictwa 

energooszczędnego. Kwestią czasu w latach 

następnych będzie dalsze podwyższanie wymaganych 

progów i to nie tylko w Polsce, ale na całym 

świecie. Uważam, że ten kierunek rozwoju stolarki 

jest jak najbardziej słuszny. Pozwala także zwrócić 

uwagę producentów na rozwój ich produktów 

i opracowania nowych rozwiązań. 

Arkadiusz Potoczniak, Dierre 

Zmiana ustawy o prawie budowlanym, odnosząca 

się do współczynnika przenikalności cieplnej, nie 

wpłynie w żadnym stopniu na działalność fi rmy. 

Rzetelny i profesjonalny partner 

Dierre ma w asortymencie drzwi antywłamaniowe 

wejściowe zewnętrzne, które w odpowiedniej 

konfi guracji mają współczynnik U d = 1,1W/m 2 K. 

W zależności od potrzeb klienta i miejsca montażu, 

uwzględniającego bezpośredni kontakt z otoczeniem 

zewnętrznym, dobieramy konstrukcję, 

która odpowiada obecnym wymaganiom. Zróżnicowanie 

skoków temperaturowych w okresach zimowych 

w Polsce stawia przed producentami nie 

lada wyzwanie. Jednak sama zmiana prawa budowlanego 

za każdym razem wzbudza wątpliwości, 

czy wyśrubowane wartości parametrów mają 

przełożenie na rzeczywiste wymagania rynku. 

Władysław Koc, CAL 

Drzwi zewnętrzne produkowane przez CAL w standardowym 

wymiarze i wzornictwie mają w większości 

współczynnik U d < 1,8 W/m 2 K, a rynek sam 

wymusza ciągłe jego obniżanie. Obecnie przymierzamy 

się do produkcji drzwi o współczynniku U d < 

0,8 W/m 2 K. Zatem problem będzie dotyczył głównie 

rozwiązań jednostkowych i prawdopodobnie 

zestawów drzwiowych (drzwi + naświetle). Może 

to ograniczyć naszą ofertę, a na pewno wydłuży 

do około jednego miesiąca czas realizacji tych rozwiązań 

(czas uzyskania świadectwa). Oczywiście, 

koszty badań będą w efekcie przenoszone na nabywców 

i to niekoniecznie w sposób uzasadniony. 

Na przykład może to dotyczyć wstawiania drzwi 

zewnętrznych o wymaganej izolacyjności cieplnej 

do nieogrzewanego przedsionka. 

Monika Dudek-Stachal, Pol-Skone 

Planowana zmiana przepisów w prawie budowlanym 

nie wpłynie na produkowane przez nas 

systemy okienne i produkcję drzwi zewnętrznych. 

Nasza fi rma wytwarza stolarkę okienną i drzwiową, 

której wartości współczynnika przenikania 

ciepła wynoszą: U w < 1,4 W/m 2 K (dla okna referencyjnego) 

oraz U d < 1,8 (dla drzwi wejściowych 

zewnętrznych). Uważamy jednak za słuszne dążenie 

do poprawy współczynników izolacyjności 

termicznej stolarki. (mroc)

ARTYKUŁ PROMOCYJNY 

SZYBKIE I TRWAŁE POŁĄCZENIE 

Dotychczasowe metody mocowania zawiasów 

do drzwi z tworzyw sztucznych 

różniły się tylko liczbą i średnicą zastosowanych 

wkrętów. Niemiecki producent zawiasów 

drzwiowych Dr. Hahn przedstawia 

całkowicie nowe rozwiązanie: zawiasy ze 

specjalnymi metalowymi trzpieniami. 

Rosnące wymagania dotyczące izolacyjności 

cieplnej profili prowadzą w wielu przypadkach 

do zmniejszenia ich sztywności. 

Często zapewnienie właściwego mocowania 

zawiasów jest związane z koniecznością 

wykonania dodatkowych czynności, stosowania 

śrub podpierających, wypełnień komór 

profilu. Zabiegi te wzmacniają połączenie 

zawiasów z profilami. 

Kolejnym, na co dzień spotykanym zjawiskiem, 

jest uginanie się ścian profilu, już 

przy średnio mocnym dokręceniu zawiasów. 

Przedstawiciel firmy Dr. Hahn, Bogdan 

Wojciechowski, komentuje to następująco: 

„W obecnej sytuacji sztywność mocowania 

zawiasów drzwiowych do wielu produkowanych 

profili nie jest już wystarczająca. 

Dotyczy to nie tylko ciężkich drzwi. Przyczyną 

deformacji profili jest duży nacisk na ich powierzchnię.” 

Nowość: zawiasy Hahn z KT-FIX 

KT-FIX – tak nazywa się najnowsze rozwiązanie 

specjalistów w dziedzinie produkcji zawiasów 

z Mönchengladbach. FIX – oznacza 

szybkie i szczególnie trwałe połączenie. 


Nowe rozwiązanie mocowania zawiasów Dr. Hahn, do drzwi z tworzyw 

sztucznych 

Uniwersalny zawias z mocowaniem do przylgi, 

do reprezentacyjnych wejść 

Uniwersalny zawias do reprezentacyjnych wejść 

Uniwersalny zawias dla domu do drzwi wejściowych 

i bocznych 

88,5 

102,5 

48 

PROMOCJA 

Ideą przewodnią tego rozwiązania jest uzyskanie 

sztywnego połączenia zawiasów 

z profilami, szczególnie w przypadkach, gdy 

pod zawiasem znajduje się wysoka komora. 

Specjalne metalowe trzpienie „mostkują” 

dystans od powierzchni profilu do zbrojenia. 

Montaż przebiega bardzo podobnie do 

montażu zawiasów mocowanych śrubami. 

Dodatkowym elementem mocowania są 

wkręty samowiercące. Ich zastosowanie 

jest wyjątkowo proste i nie wymaga wstępnego 

wiercenia otworów. Ta technika łączenia, 

wprowadzona przez Firmę Dr. Hahn, już 

w przeszłości dała dobre wyniki. 

Koniec z odkształcaniem profili 

Specjalne, metalowe trzpienie rozprężne 

znacznie zwiększają stabilność połączenia. 

Efektywnie zapobiegają obwieszaniu się 

skrzydła, nawet po osiągnięciu 1 000 000 

cykli otwarcia w niekorzystnych warunkach. 

Zastosowanie KT-FIX wyklucza ugięcie profili. 

Zachowuje ich geometrię w miejscu połączenia. 

KT-FIX stosowany jest do mocowania zawiasów 

serii Hahn KT-N 6R, Hahn KT-V 6R i Hahn 

KT-EV. W zależności od zastosowanych profili 

umożliwia pracę skrzydła drzwiowego o ciężarze 

do 160 kg. 

Dodatkowe korzyści 

Stabilne i trwałe połączenie KT-FIX może 

być stosowane w budownictwie mieszkaniowym 

i obiektowym. Pozwala na oszczędność 

czasu przeznaczonego na montaż, 

czyli kosztów produkcji, dzięki temu, że elementy 

zawiasu są prawie całkowicie fabrycznie 

zmontowane, a liczba otworów do 

wiercenia mniejsza. 

„Suma ulepszeń składa się na pozytywny 

efekt dla producenta drzwi: skrócony czas 

montażu, lepsze funkcjonowanie zastosowanych 

elementów. Zawiasy Hahn z techniką 

KT-FIX odznaczają się trwałym i stabilnym 

mocowaniem. Zachowują prawidłową pozycję 

skrzydła w ramie drzwi” – podkreśla 

Bogdan Wojciechowski. 

Dalsze informacje znajdziecie Państwo na: 

www.Dr-Hahn.eu./pl 

wrzesień 2012 23


NOWOŚCI 

OKPOL 

wprowadził na rynek linię okien energooszczędnych 

o nazwie Insygno. Wszystkie produkty w tej 

grupie mają współczynnik przenikalności cieplnej 

U w poniżej 0,94 W/m²K. Najlepszy współczynnik 

ma okno IGK 078, który wynosi 0,78 W/m²K. Okno 

ma dwukomorową szybę z powłoką samoczyszczącą 

Bioclean, klamkę z kluczykiem, potrójny system 

uszczelek i nawiewnik. 

CAL 

w sierpniu rozpoczął sprzedaż nowej serii drzwi 

zewnętrznych o nazwie: Kolekcja Zamkowa. Są to 

drzwi o tradycyjnej konstrukcji, na bazie ramiaków 

sosnowych klejonych warstwowo. Skrzydła mają 

grubość 65 mm, dodatkowo drzwi wyposażone są 

w próg termoizolacyjny i podwójny system uszczelek 

– na obwodzie skrzydła i ościeżnicy. Dzięki 

temu współczynnik U d = 1,0 W/m 2 K. 


CENTURION-R 

ma w ofercie nowe 

drzwi Verona. Zastosowano 

w nich konstrukcję 

ramową, wypełnienie 

stanowią 

okleinowane płyciny 

lub szyba hartowana 

(w skrzydłach przeszklonych). 

Skrzydła okleinowane 

są w technologii: 

rama soft. 

RODENBERG 

oferuje nową kolekcję 

wypełnień drzwiowych 

o nazwie Art-Beton. 

Wypełnienia od strony 

zewnętrznej składają się 

z płyt nośnych z mineralnym 

pokryciem wykonanym 

na bazie piasku 

marmurowego. W wyniku 

tego tworzywowe 

oraz aluminiowe wypełnienia, 

zdobione zarówno 

na całej, jak i części 

powierzchni wyglądają 

jak beton. 

HERAS 

wprowadza do sprzedaży w Polsce iGate – bramę 

przesuwną, która ma zaokrąglone rogi. Wyrób 

został wyróżniony nagrodami: Red Dot Award, iF 

2012 (za wzornictwo) oraz Excellence Award Goed 

Industrieel Ontwerp – Dobry Projekt Przemysłowy. 

CDA 

proponuje nowe rozwiązanie: ościeżnicę aluminiową 

Palermo, przeznaczoną do drzwi szklanych. 

Produkt ma wytrzymałą konstrukcję, bez ograniczeń 

dotyczących wymiarów, bo przycinany jest 

zgodnie z zamówieniem; nie ma też ograniczeń 

w zakresie montowanych zawiasów (z oferty fi rmy 

CDA). Ościeżnicę można zamontowa do ściany 

murowanej i ścianki szklanej. Istnieją wersje wykończenia: 

aluminium anodowane i alinox (imitacja 

stali nierdzewnej szczotkowanej). 

YAWAL 

poszerzył asortyment o nową wersję systemu fasadowego 

FA 50N o nazwie FA 50N HI. Jest on 

przeznaczony do wykonywania ścian osłonowych 

o szczególnie wysokich parametrach izolacyjności 

termicznej. Zamiast tradycyjnego zestawu izolatorów 

zastosowano specjalnie zaprojektowane 

izolatory z polietylenu, co pozwoliło na uzyskanie 

wartości współczynnika przenikania ciepła na poziomie 

U = 0,65 W/m 2 K.



PROMOCJA 

NOWOŚCI W OFERCIE SYSTEMÓW ALUMINIOWYCH ALIPLAST 

1. OKNO RÓWNOLEGLE ODSTAWNE – MC-PW 

(PARALLEL WINDOW) 

Grupa systemów fasadowych Aliplast MC 

Wall uzupełniona została o kolejne rozwiązania. 

Jest nim okno równolegle wysuwane 

z fasady (inaczej określane jako równolegle 

odstawne) – MC-PW. 

Cechy charakterystyczne systemu MC-PW: 

- wizualna szerokość ościeżnicy – tylko 49 mm. 

- skrzydło schowane w ramie. 

- maksymalne szklenie 44 mm, możliwość 

szklenia pakietem dwukomorowym. Szklenie 

za pomocą listew szklących montowanych od 

zewnątrz. Listwy te są zatrzaskiwane a potem 

dodatkowo przykręcane do zewnętrznej komory 

skrzydła. 

- występowanie trzech poziomów uszczelnień 

– zewnętrznego, środkowego i wewnętrznego. 

- parametry termiczne: Uf~1.7 W/m 2 K przy zastosowaniu 

dodatkowych elementów izolacyjnych 

i przy szkleniu dwukomorowym. 

- wysuwanie skrzydła na zewnątrz odbywa się 

dzięki specjalnie do tego przystosowanym nożycom. 

Rozmieszczenie nożyc oraz ich liczba 

zależy od wielkości skrzydła okiennego oraz 

ciężaru szyb. Nożyce pozwalają na stosowanie 

okuć obwiedniowych i odpowiedniej do 

gabarytów liczby punków ryglujących, co ma 

wpływ na szczelność okna. 

- okna te można otwierać ręcznie – za pomocą 

dwóch przeciwlegle rozmieszczonych klamek 

lub elektrycznie – przy użyciu specjalnie 

to tego celu przystosowanych siłowników. 

- optymalny sposób wentylowania pomieszczenia: 

wysunięte skrzydło pozwala na swobodny 

przepływ powietrza w obu kierunkach: 

do wewnątrz i na zewnątrz. Cyrkulacja powietrza 

przy takim rozwiązaniu jest bardziej optymalna 

a komfort użytkowania znacznie korzystniejszy, 

porównując do okien tradycyjnych. 

- możliwe jest też wykonywanie okien MC-PW 

jako wychylnych dołem na zewnątrz, tzw. 

top hung. 

Zastosowanie tego rodzaju rozwiązania pozwala 

na zachowanie jednolitego charakteru 

ściany aluminiowo-szklanej przy oknie otwartym. 

Skrzydło odsuwając się na fasadę budynku, 

tworzy ciekawy efekt architektoniczny. 

2. KOMORA BADAWCZA „TEST WALL” W CEN- 

TRUM SZKOLENIOWYM ALIPLAST 

Aliplast to firma stawiająca na rozwój. W ramach 

rozbudowy działu techniczno-rozwojowego, 

centrum szkoleniowe Aliplast zostało 

wyposażone w komorę badawczą firmy KS 

Schulten, na produktach której bazują renomowane 

laboratoria badawcze. Komora 

badawcza pozwala sprawdzać parametry 

szczelnościowe i wytrzymałościowe stolarki 

okienno-drzwiowej oraz lekkich ścian osłonowych 

w zakresie infiltracji powietrza, wodoszczelności 

i odporności na obciążenie wiatrem. 

Komora badawcza nazywana jest również komorą 

AWW: Air – ,,powietrze”, Wind – ,,wiatr”, 

Water – ,,woda”. 

Ściana badawcza ma zastosowanie dla produktów 

o maksymalnych wymiarach 6 x 6 m. 

W komorze zainstalowana została dmuchawa 

symulująca parcie i ssanie wiatru o wartości 

5000 Pa. Maszyna KS Schulten wyposażona 

jest także w zamknięty system obiegu wody, 

dziewięć czujników pomiarowych oraz urządzenie 

do generowania dymu podczas badania, 

pozwalające na łatwiejsze lokalizowanie 

nieszczelności. 

Sterowanie komorą AWW odbywa się za pomocą 

oprogramowania KS Software, które 

pozwala na zdefiniowanie programu oraz 

sekwencji poszczególnych cykli badań w sposób 

zgodny z europejskimi normami badawczymi 

dla konstrukcji okienno-drzwiowych 

i fasadowych. Program pozwala także na tworzenie 

tabel, wykresów oraz automatycznie 

generuje klasyfikacje. 

Badania przeprowadzane na komorze AWW 

pozwalają na uzyskanie dokumentów wstępnego 

badania typu zgodnie z europejskimi 

normami wyrobu PN-EN 14351-1+A1 dla okien 

i drzwi zewnętrznych bez właściwości dotyczących 

odporności ogniowej i dymoszczelności 

oraz PN-EN 13830 dla ścian osłonowych. 

Wszystkie badania, jak i sama klasyfikacja uzyskanych 

właściwości wykonywane są zgodnie z normami 

europejskimi. Dla okien i drzwi są to normy 

badawcze: PN-EN 1026:2001 – Przepuszczalność 

powietrza, PN-EN 1027:2001 – Wodoszczelność, 

PN-EN 12211:2001 – Odporność na obciążenie 

wiatrem, PN-EN 12046-1:2005 – Siły operacyjne. 

Klasyfikacja w/w właściwości następuje zgodnie 

z: PN-EN 12207:2001 – Przepuszczalność powietrza, 

PN-EN 12208:2001 – Wodoszczelność, PN-EN 

12210:2001 – Odporność na obciążenie wiatrem, 

PN-EN 13115:2002 – Siły operacyjne. 

Badania dla ścian osłonowych wykonywane 

są zgodnie z: PN-EN 12153:2004 – Przepuszczalność 


PN-EN 12179 – Odporność na 

obciążenie wiatrem; klasyfikuje się natomiast 

zgodnie z: PN-EN 12152:2004 – Przepuszczalność 


PN-EN 13116:2004 – Odporność na 

obciążenie wiatrem. 

Własne laboratorium badawcze to kolejna inwestycja 

w innowacyjność firmy Aliplast. Stwarza 

możliwości kontrolowania i nadzorowania 

wszelkich procesów wpływających na jakość 

projektowanych systemów aluminiowych. 

www.aliplast.pl 

wrzesień 2012 25

nowa 

FORMA 

sprawdzonych 

�� 


www.wala.pl 

GUARDIAN 

oferuje nowe szkło powlekane, do zastosowania 

we wnętrzach; nosi ono nazwę Cristal Guard. 

Dzięki opatentowanej technologii napylania, 

szkło zabezpieczono specjalną powłoką chroniącą 

przed chropowaceniem, zanieczyszczeniami i korozją. 

Szkło może być poddawane dalszej obróbce, 

np. wierceniu, szlifowaniu czy laminowaniu. 

MACO 

poszerzyło swoją ofertę o zmodyfi kowane okucie 

Maco Rail-Systems. Jest to okucie podnoszono-przesuwne, 

które może być stosowane do konstrukcji 

wykonanych z PCW. Elementy nowego produktu 

zostały stworzone na podstawie tych stosowanych 

dotychczas w konstrukcjach drewnianych. 

WSS 

wprowadził do swojej oferty zawiasy dwu- i trzyskrzydełkowe, 

wykonane w całości z aluminium, 

regulowane w trzech kierunkach. Zawiasy 3D-Plus 

mają różne wykończenia, m.in. imitację stali nierdzewnej. 

Dopuszczalna waga skrzydła dla zawiasu 

dwuskrzydełkowego to 150 kg, natomiast dla 

trzyskrzydełkowego – 180 kg. 

HÖRMANN 

uruchamia sprzedaż nowej generacji napędów. 

SupraMatic i ProMatic służą do bram garażowych, 

a LineaMatic i RotaMatic – do bram wjazdowych. 

Wszystkie one są obecnie wyposażone w system 

sterowania radiowego Bisecur. Jest on bezpieczniejszy 

od dotychczasowego; zastosowano w nim 

bowiem funkcję odczytu położenia obsługiwanej 

bramy. 

WALA 

poszerzyła swoją ofertę o nowe 

uchwyty ze stali nierdzewnej. Wykonane 

są one z rur o przekroju 

kwadratowym i prostokątnym. 

W oparciu o dotychczas stosowane 

rozwiązania, producent zaproponował 

uchwyty o nazwach Q5, 

Q10, Q45 oraz Q60. W większości 

tych modeli można stosować zamiennie 

rury o przekroju kwadratowym 

40 x 40 mm lub prostokątnym 

40 x 20 mm. Uchwyty są 

dostępne w różnych długościach, 

mogą być dwustronne lub jednostronne, 

z możliwością montażu 

w różnych systemach. 

VERSO 

rozszerza gamę swoich produktów o klamkę 

Astra. Nowa klamka jest dostępna na długim, 

okrągłym lub kwadratowym szyldzie. 

ASSA ABLOY 

proponuje nową serię kłódek Abloy SWP (super 

weather proof). To produkty, których poszczególne 

elementy są na tyle dobrze zabezpieczone, że 

mogą być stosowane w ekstremalnych warunkach 

pogodowych. Kłódki mają oznaczenie IP68 – jest 

to klasyfi kacja IP (international protection), która 

określa, na ile dany element jest odporny na gromadzenie 

się pyłu i wnikanie wody.

STANLEY 

wprowadza na rynek nowe urządzenie 

– poziomicę z linii Fatmax: I-Beam. 

Produkt ma aluminiowy korpus 

z cieńszym i wyższym przekrojem 

dwuteowym. Frezowana powierzchnia 

pomiarowa dodatkowo wpływa 

na sztywność poziomicy, a profi l krawędzi 

typu „V” umożliwia precyzyjny 

pomiar ułożenia rur. 

HITACHI 

ma w ofercie nową wiertarko-wkrętarkę bateryjną. 

Silnik wyposażony jest w system chłodzenia, 

z dwiema prędkościami pracy. Urządzenie ma aluminiową 

obudowę, z rękojeścią antypoślizgową. 

W skład zestawu wchodzą: ładowarka, dwie baterie, 

walizka transportowa i bit. 

URBAN 

uzupełnił ofertę o centrum frezujące do stali. 

Można na nim obrabiać profi le stalowe i profi le 

z PCW ze wzmocnieniem stalowym. Nowa technologia 

polega na frezowaniu i wierceniu z użyciem 

nowoczesnego systemu chłodzenia narzędzi za 

pomocą zimnego powietrza, a nie płynu chłodzącego. 

Przez specjalne dysze automatycznie wdmuchiwane 

jest zimne powietrze na narzędzia, które 

nie są zraszanie cieczą. 

METAL-PLAST 

oferuje profi l montażowo- 

-transportowy Nida. Profi l 

ma konstrukcję, która pozwala 

na redukcję przewiewów 

podokiennych. 

W ofercie są cztery rodzaje 

profi lu, które pasują do 

większości funkcjonujących na rynku systemów 

okiennych, m.in. Brügmanna, Salamandra, Veki, 

Gealana, Deceunincka, Schüco, KBE, Rehaua, Trocalu, 

Kömmerlinga. 


NOWOŚCI 

FLOP-SYSTEM 

proponuje rozwiązanie Spidervent – jest to nowy 

sposób wykonania systemu rozprowadzającego 

powietrze w instalacjach wentylacyjnych z odzyskiem 

ciepła. Zalety systemu to m.in. krótki czas 

montażu (4 – 6 godzin zamiast dwóch dni w przypadku 

parterowego domu o powierzchni 150 m 2 ), 

szczelność układu kanałowego, kanały wentylacyjne 

w stropie i ścianach budynku. 

NORMSTAHL ENTREMATIC 

opracował nowoczesnysposób 

lakierowania 

bram. Bramy 

Satin i Secura są 

malowane w taki 

sposób, że na powierzchnipłaszcza 

widać matową 

fakturę imitującą farbę strukturalną. Nowa 

powłoka dostępna jest w sześciu kolorach. 

wrzesień 2012 27


OSŁONY 

OKIENNICE DOBRZE ZNANE? 

Od wieków drewniane okiennice chroniły okna domów 

zarówno przed spojrzeniami ciekawskich, jak też – szczególnie 

na południu Europy – przed upałem. 

Antywłamaniowa wartość okiennic jest stosunkowo niewielka, choć trzeba 

przyznać, że obecnie stosowane okucia z pewnością wydłużają czas potrzebny 

na dostanie się do wnętrza. Przede wszystkim osłony te chronią przed 

niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi, nadmiernym nasłonecznieniem 

i trochę przed utratą ciepła. I mogą być bardzo efektowną ozdobą elewacji. 

Polskie czy włoskie? 

Najpopularniejsze są okiennice o skrzydłach pełnych oraz lamelowych, nazywanych 

niekiedy włoskimi, z lamelkami stałymi lub ruchomymi. Wymienię 

jednak pozostałe rozwiązania po to, by potencjalny inwestor miał pełen obraz 

sytuacji. Dostępne są zatem okiennice tzw. klasyczne – z listwą zapłetwioną 

(nazywane tak ze względu na sposób łączenia elementów), polskie – z nakładkami 

z desek przymocowanych na kształt litery Z, a także jedno- lub wieloskrzydłowe, 

prostokątne oraz w innych kształtach. W okiennicach dwuskrzydłowych 

spotkać można dwa rozwiązania: pojedyncze skrzydła mocowane po 

obu stronach okna lub jedno skrzydło łamane, zamontowane z jednej strony. 

Duże okiennice mogą składać się nawet z czterech skrzydeł, montowanych 

po obu stronach po dwa i połączonych zawiasami. Jeśli chodzi o kształty, to 

są one oczywiście dopasowane do okien i mogą być u góry skośne, a także 

łukowe, oparte na wycinku koła oraz mieć bardziej skomplikowane kształty. 

Suche i bez sęków 

Okiennice produkowane są najczęściej z bezsęcznej klejonki sosnowej lub meranti, 

które ma większy ciężar właściwy, trwałość i odporność na działanie 


o 

Dziś jeszcze na wsiach można spotkać tzw. okiennice polskie ze wzmocnieniami 

w kształcie litery Z. 

czynników atmosferycznych, także inną strukturę słoja. Tarcica powinna być 

selekcjonowana i wysuszona do wilgotności 12 – 14 procent. Drewno przed 

przekształceniem w osłonę okna musi być zaimpregowane przed grzybami 

i owadami. Gotowe wyroby są malowane farbą podkładową, a następnie 

kryjącą – np. akrylową lub lakierem lazurującym. Używa się tych samych profesjonalnych 

produktów, jakie stosowane są do wykańczania okien. Dostępne 

są różne kolory, do wyboru z palety RAL lub fi rmowych poszczególnych 

producentów. 

Konstrukcję stanowi drewniana rama, którą wypełnia się pionowymi lub poziomymi 

deskami o bokach frezowanych albo prostych, płytami z frezowanej 

wodoodpornej sklejki bądź kasetonami oraz lamelkami, które nie blokują 

całkowicie dostępu światła dziennego do wnętrza. Tego rodzaju okiennice 

nazywane są także szczebelkowymi, a lamelki mogą być stałe, przymocowane 

pod kątem 45°, lub ruchome; te drugie są bardziej funkcjonalne, a kąt 

ustawienia deszczułek reguluje się za pomocą niewielkiej korbki. Dostępne 

są także okiennice fi lunkowe (w stolarstwie fi lunek albo fi lung to nic innego 

jak płycina, czyli płaszczyzna otoczona wypukłą listwą) oraz stanowiące ich 

połączenie z lamelowymi. 

Ramiaki nie powinny być łączone na długości. Mogą za to mieć różny przekrój 

i od niego m.in. zależy waga i wytrzymałość osłony. Przykładowo przekrój 80 

x 30 mm umożliwia wykonanie dużej okiennicy, która nie będzie się wichrowała 

i wymagała stosowania podziałów konstrukcyjnych. 

Okiennice montowane w otworze okiennym mogą mieć podcięcie (felc), dzięki 

któremu osłona w miarę ściśle przylega do muru, a mogą być zakończone 

prosto i całkowicie wsunięte we wnękę. Również na opasce montuje się 

okiennice felcowe i proste. 

Okucia jak marzenie 

Właściwe drewno to nie wszystko. Współczesne okiennice wymagają odpowiednich 

okuć, a ich producentami są znane fi rmy. 

Zawiasy – narożne i środkowe – umożliwiają otwieranie oraz zamykanie osłony 

i mają regulację w poziomie – płynną lub skokową. Dzięki nim można 

okiennice zamontować do ramy okna (za pośrednictwem zawiasu z tzw. ominięciem 

muru), opaski drewnianej (zawias prosty), w ościeżu (zawias zlicowany) 

lub muru. Do skrzydła ościeżnicy zawiasy środkowe są mocowane za 

pośrednictwem łączników pionowych lub poziomych, zaś zawiasy narożne za 

pomocą łączników narożnych. 

Zdjęcia: autorka

Lamelki mogą być ruchome – dawniej regulowało się kąt 

nachylenia za pomocą drążka, dziś służy do tego korbka. 

Otwarte skrzydła stabilizują i blokują podtrzymywacze 

okiennicy, przed opadaniem skrzydeł chronią 

tzw. najazdy, a nieodporne na uszkodzenia 

mechaniczne drewno amortyzują odbojniki. Do 

zewnętrznej powierzchni skrzydeł, na dole, mocuje 

się blokady wiatrowe. Są dwa ich rodzaje: 

proste blokady, takie jak do okien i balkonów oraz 

bardziej skomplikowane i skuteczne – blokady 

bezwładnościowe. Dodatkowo występują blachy 

kątowe wzmacniające naroża okiennic oraz specjalne 

wkręty przelotowe utrudniające włamanie. 

Do otwierania służą zamykacze: środkowy, który 

jest zmodernizowanym odpowiednikiem dawnego 

haczyka oraz sztangowy (drążkowy), blokowany 

do otworu okiennego u góry i u dołu przy 

pomocy zaczepów: prostego, szerokiego bądź 

środkowego podwójnego. 

Zamykanie lub otwieranie okiennic od wewnątrz 

przy zamkniętych oknach umożliwiają otwieracze 

korbkowe oraz sterowane elektrycznie. 

Okucia są dostępne w różnych kolorach, uzyskiwanych 

dzięki lakierowaniu proszkowemu lub 

elektroforetycznemu. Ta technika nakładania 

powłok malarskich wykorzystuje zjawisko rozdzielania 

mieszaniny substancji chemicznych pod 

wpływem pola elektrycznego. Stosuje się farby 

wodorozcieńczalne, a proces ma przebieg podobny 

do nakładania powłok galwanicznych. Stosuje 

się także cynkowanie i cynkowanie z chromianowaniem 

„na żółto”. 

Pomyśl zawczasu 

Inwestorzy często decydują się na montaż okiennic 

po wybudowaniu domu, a nawet wykończeniu 

elewacji. Tymczasem najlepiej przemyśleć to wcześniej. 

Skrzydło okiennicy drewnianej może bowiem 

ważyć powyżej 40 kg – zależnie od wielkości 

i konstrukcji oraz gatunku drewna – wymaga zatem 

odpowiednio mocnego zakotwienia w murze. 

Jeśli okazałoby się to niewykonalne, można 

Jeśli okiennica ma utrudnić włamanie, powinna być 

montowana do muru. 

skorzystać z okiennic montowanych do okien lub 

opasek drewnianych, ale po co ograniczać możliwości 

wyboru. 

W tym miejscu warto wspomnieć, że w przypadku 

budynków ocieplonych, montaż na murze jest 

dużym wyzwaniem. Zależnie od grubości izolacji 

oraz ciężaru skrzydła, do montażu wspornika 

zawiasu należy zastosować specjalne tuleje przedłużające 

lub bazy montażowe, które przedłużają 

i dodatkowo wzmacniają wspornik. W takich przypadkach 

wsporniki powinny być montowane za 

pomocą kotew chemicznych z żywicą poliestrową. 

Z silnikiem – dlaczego nie! 

Odpowiednie okucia mogą znacznie utrudnić 

włamanie. Jeśli chcemy, by nasze osłony miały 

takie cechy, pamiętajmy, że powinny być zamontowane 

we wnękach okiennych i wyposażone 

w zamknięcie drążkowe z hakami blokującymi 

oraz wkręty przelotowe, uniemożliwiające odkręcenie 

zawiasów od zewnątrz. Podobnie nie można 

przy zamkniętej okiennicy zdemontować trzpieni 

zawiasów. Użyte elementy powinny być bardziej 

masywne niż zazwyczaj. 

Dużą wygodę obsługi zapewnia napęd elektryczny, 

przy czym warto wybrać taki, który ma elektroniczne 

wyłączenie krańcowe. Okiennice są 

wówczas zamykane i otwierane bardzo płynnie. 

Okiennice z listwą przymykową można uruchamiać 

za pomocą przełącznika powodującego jednostronnie 

opóźnione zamykanie. Skrzydła okiennic 

wprawiają w ruch zakrzywione ramiona, które 

poruszają się po prowadnicy. Napęd gwarantuje 

ryglowanie okiennicy w położeniu zamkniętym 

i otwartym, ale może też pozostawić ją częściowo 

uchyloną. Odpowiednie sterowanie umożliwia 

zintegrowanie osłon z systemem inteligentnego 

budynku. 

HANNA CZERSKA 

h.czerska@okna-forum.pl 

wrzesień 2012 29


ZABEZPIECZENIA 

OCHRONA W OKNIE 

W Polsce, według różnych badań, włamanie do domu zajmuje złodziejowi 

przeciętnie siedem sekund. W większości przypadków udaje mu się to zrobić 

przez okna. Aż 90 proc. włamań kończy się sukcesem złodzieja, gdy pokonywane 

okno ma ruchomy słupek. 

Wszyscy o tym wiedzą, że trzeba się zabezpieczać 

– klienci szukają wciąż nowych rozwiązań, a producenci 

im je dostarczają. Tyle tylko, że ci pierwsi 

nie wiedzą do końca, co im się należy i czego powinni 

wymagać, a drudzy proponują wyjścia pośrednie 

i najwygodniejsze dla siebie. Chodzi o to, 

że certyfi kat o klasie odporności na włamanie mają 

przede wszystkim okucia. Ale same okucia jako 

produkt nie są badane. Testy przeprowadza się dla 

całej konstrukcji, czyli okna z okuciem, wstawionego 

w ścianę. Zatem okucie jest elementem okna 

i samo w sobie nie spełnia żadnej z klas odpornościowych. 

Producenci okien, którzy informują 

klientów, że ich produkt jest odporny na włamanie 

Klasa 

odporności 


Odporność ma atak w przypadku, gdy: 

w klasie np. 2, bo zamontowali okucie, które taką 

klasę ma przypisaną, mijają się z prawdą. To nie to 

okno spełnia tę klasę, ale inne, które zostało przebadane 

z tym okuciem. Dlatego wielu z producentów, 

aby jakoś wybrnąć z kłopotu, określa swoją 

stolarkę jako mającą podwyższoną odporność na 

włamanie. Klient zaś, nie widząc różnicy w nazewnictwie, 

uważa, że jest zabezpieczony przed 

niechcianymi gośćmi. A gdy jeszcze producent poinformuje, 

że w oknie zamontowano dodatkowe 

zaczepy, klamkę z kluczykiem, a także kontaktrony 

– nabywca jest przekonany o antywłamaniowości 

wyrobu. Co ciekawe, tego przekonania nie burzą 

agenci fi rm ubezpieczeniowych. 

1 przypadkowy włamywacz próbuje otworzyć okno, drzwi lub okiennicę poprzez użycie 

siły fi zycznej, np. kopanie, napieranie ramieniem, podnoszenie, wyrywanie, co jest symulowane 

za pomocą nacisków i uderzenia za pomocą aparatury badawczej (brak ataku 

ręcznego z użyciem narzędzi) 

2 przypadkowy włamywacz próbuje dodatkowo otworzyć okno, używając prostych narzędzi, 

np. śrubokręta, szczypiec, klina (czas 3 minuty) 

3 włamywacz próbuje wejść używając dodatkowo śrubokręta i łomu (czas 5 minut) 

4 doświadczony włamywacz używa dodatkowo pił, młotków, siekiery, dłut i przenośnych 

wiertarek akumulatorowych (czas 10 minut) 

5 doświadczony włamywacz używa dodatkowo narzędzi elektrycznych, np. wiertnicy, 

wyrzynarki, piły wzdłużnej i szlifi erki kątowej z tarczą o średnicy maksymalnej 125 mm 

(czas ataku 15 minut) 

6 doświadczony włamywacz używa dodatkowo narzędzi elektrycznych dużej mocy, np. 

wiertnicy, wyrzynarki, piły wzdłużnej i szlifi erki kątowej z tarczą o średnicy maksymalnej 

230 mm (czas 20 minut) 

Tabela pochodzi z publikacji LTB „Jak wybrać okna antywłamaniowe”. 

Bardzo możliwe jest jednak, że wkrótce się to 

zmieni. Producenci, którzy eksportują swoje wyroby 

do krajów tzw. starej Unii Europejskiej, spotkali 

się z wymogiem certyfi katu, w którym określona 

jest klasa odporności okna. W tym przypadku stosowane 

jest inne rozwiązanie. Otóż fi rmy dostarczające 

okucia sprzedają licencję na wytwarzanie 

okien przeciwwłamaniowych swoim klientom, 

producentom okien, ale na określonych warunkach. 

Dostawcy okuć przeprowadzają badania 

określonego systemu okiennego, a producent 

okien przechodzi szkolenia w zakresie produkcji 

i montażu tego wyrobu. Potem, oczywiście, musi 

wypełniać warunki licencji. Takie rozwiązanie stosują 

głównie duże fi rmy, które mają rozwinięty 

eksport do krajów unijnych. 

Jednak po co w ogóle wykonywać takie badanie 

okna, skoro jego bezpieczeństwo zwiększa się 

poprzez dodawanie różnych elementów? Otóż są 

one ważne, ale... W tym miejscu należy przypomnieć, 

że w przypadku oznaczania klasy odporności 

na włamanie, bierze się pod uwagę gotowy 

produkt już zamontowany w ścianie. A zatem 

ważne są okucia, szyby czy profi le, ale nie mniej 

istotne jest samo wykonanie stolarki oraz montaż. 

Badacze z laboratoriów przyznają, że jeśli chodzi 

o okucia czy profi le, to dostawcy w zasadzie mają 

je podobne – są po prostu dobrej jakości. A jednak, 

gdy dochodzi do badania okien, to część testów 

na włamanie kończy się porażką. Decyduje 

zła jakość wykonania całego okna oraz wadliwy 

montaż. 

Producenci stolarki uważają, że przeprowadzanie 

badań znacznie podniosłoby cenę wyrobu końcowego. 

Poza tym obawiają się, że musieliby zrobić 

testy na wszystkie rodzaje i typy okien, które mają 

w ofercie. A jak na razie byłby to zbędny wydatek, 

bo zapytanie o certyfi kat po jawia się – jak twierdzą 

niektórzy – raz na rok. Jednak klienci w naszym 

kraju coraz więcej wiedzą na temat okien. 

Być może same kontaktrony przestaną im już wystarczać. 

MAGDALENA ROCKA 

m.rocka@okna-forum.pl


Maciej Żyła, Laboratorium Techniki Budowlanej 

Podstawą do deklarowania odporności na włamanie są pozytywne wyniki 

badań całej konstrukcji, przeprowadzonych zgodnie z zestawem norm 

PN-EN 1628 – 1630 i sklasyfi kowanych wg PN-EN 1627. 

Jeśli systemodawca (np. okuciowy) jest właścicielem odpowiednich badań 

dla całej konstrukcji – istnieje możliwość przekazywania wyników. Należy 

jednak podkreślić, że deklaruje się właściwości całej konstrukcji. Samo 

zastosowanie wzmocnionego okucia bez odpowiedniego rozmieszczenia 

poszczególnych elementów, jak i odpowiedniego ich zamocowania, nie 

czyni okna odpornym na włamanie, zgodnie z wymaganiami PN-EN 1627. To samo dotyczy producenta 

zamków w przypadku drzwi, jak również producentów oszklenia ochronnego. 

W normie PN-EN 1627 z roku 2011, w załączniku normatywnym D: Field of application, punkt D.1: Dimensions, 

został opisany ze szczegółami sposób przenoszenia wyników na inne konstrukcje. Ogólnie 

rzecz biorąc, możliwości te (w stosunku do PN-ENV 1627 z roku 2006) zostały ograniczone. W skrócie: 

dla okien ograniczono możliwość stosowania wyników badań dla konstrukcji o mniejszej powierzchni, 

przy jednoczesnym ograniczeniu tolerancji przesunięcia punktów unieruchomienia (zaczepów, 

zawiasów itp.). Podobnie dla drzwi, jednak bez ograniczenia powierzchni. 

W przypadku okucia, dla klas 1 – 4, zgodnie z punktem D.2: Exchange of hardware elements jest 

to możliwe bez stanowiska eksperckiego laboratorium, które wykonało badania, pod warunkiem 

zachowania sposobu zabudowy, zastosowania elementów o właściwościach antywłamaniowych nie 

gorszych od tych w badanej próbce oraz zachowania aranżacji i gęstości okucia, a także długości 

wkrętów mocujących. Oszklenie może być wymieniane na inne, jeśli posiada klasę wg PN-EN 356 

właściwą lub wyższą, niż wymaga dana klasa odporności na włamanie wg PN-EN 1627. 

Właściwość określana jako odporność na włamanie dotyczy całej konstrukcji, to znaczy kompletnego 

okna, drzwi, żaluzji, okiennic, krat itd. Podczas badań sprawdzana jest odporność tej konstrukcji na 

obciążenia statyczne, dynamiczne i symulowany atak ręczny włamywacza. Okucie jako element łączący 

i blokujący ruchome elementy konstrukcji jest ważny w takim samym stopniu co oszklenie lub inne wypełnienie, 

materiał profi li ram czy pozostałe elementy tworzące kompletny produkt. Najlepsze okucie nie 

zabezpieczy przed wypchnięciem nieprawidłowo zamocowanego oszklenia, a najlepsze oszklenie nie 

uchroni przed wyrwaniem źle zamontowanego okucia lub okucia, które nie ma cech antywłamaniowych. 

Brügmann SA z sukcesem zakończył pierwszy etap wdrażania 

nowego, zintegrowanego programu zarządzania 

W obliczu corocznego, znacznego wzrostu sprzedaży w Brügmann S.A., rosnącej liczby klientów oraz 

nowych rynków eksportowych a tym samym rosnącego asortymentu sprzedawanych profili, firma 

Brügmann SA rozpoczęła proces wdrażania nowego, zintegrowanego, komputerowego systemu zarządzania. 

Wstępne prace koncepcyjno-projektowe nad wyborem i założeniami systemu prowadzone były już 

od ponad półtora roku. W lipcu tego roku rozpoczęliśmy pierwszy, praktyczny etap wdrażania nowego 

systemu, tj. wprowadzenie pierwszych dwóch, najważniejszych modułów programu: logistycznego 

oraz zarządzania produkcją. Pomimo solidnego przygotowania i doświadczonych partnerów, nie 

obyło się jednak przy tej okazji bez opóźnień i zakłóceń w realizacji zamówień. Całość wdrożenia, jeśli 

brać pod uwagę ogrom i komplikację prac, dzięki dużemu zaangażowaniu wszystkich pracowników 

została jednak przeprowadzona stosunkowo szybko i bez znaczących utrudnień dla naszych klientów. 

W wyniku zakończenia pierwszego etapu wdrażania, całość działań produkcyjnych firmy 

Brügmann S.A. – poczynając od mieszalni, poprzez ekstruzję (wytłaczanie profili), aż po okleinowanie 

(foliowanie) profili – funkcjonuje już w ramach nowego, zintegrowanego systemu komputerowego. 

Właściwe planowanie i kontrola wszystkich procesów produkcyjnych to podstawa dobrej logistyki 

i zaopatrzenia klientów w coraz to nowy i z roku na rok rosnący asortyment produktów, w tym także 

całkowicie nowy system do produkcji ciepłych okien najnowszej generacji: 

W najbliższych planach jest wprowadzenie kolejnych modułów: transportowego i zarządzania dostawami. 

Całość pozwoli na znaczne usprawnienie i przyspieszenie realizacji zamówień i ich dostaw do 

producentów okien. Jako ostatni, piąty już moduł tego programu, zostanie wdrożony moduł zamówieniowy, 

do którego projektowania pod kątem funkcjonalności planujemy zaprosić także naszych 

odbiorców, aby w efekcie powstał zarówno efektywny system zamówieniowy on-line, jak i system 

interfejsów programowych – maksymalnie dostosowany do potrzeb oprogramowania używanego 

przez producentów okien i drzwi. 

O dalszych postępach prac nad wdrażaniem kolejnych modułów nowego systemu zarządzania w firmie 

Brügmann S.A., a także ich roli i wpływie na usprawnienie obsługi klientów będziemy Państwa 

sukcesywnie i na bieżąco informować. 

wrzesień 2012 31


OKUCIA 

ZAWIAS Z POTENCJAŁEM 

Okucia do okien obrotowych są wykorzystywane przede wszystkim w okach 

dachowych. Poza tym po to rozwiązanie najchętniej sięgają średniej wielkości 

fi rmy producenc kie. 

Zamówienie na takie okna zdarza się raz na jakiś 

czas, śmiało można więc powiedzieć, że robi się je 

na sztuki. Z reguły też zamówienie takie opiewa 

na wartość o wiele wyższą niż w przypadku standardowej 

stolarki, wyposażonej choćby w okucia 

rozwierno-uchylne. Do produkcji okien obrotowych 

niewątpliwie potrzebne jest specjalistyczne 

zaplecze technologiczne. Bo profi le trzeba wygiąć 

(gdy okno jest okrągłe lub ma kształt elipsy), odpowiednio 

poukładać ruchome słupki, a potem 

dodać do tego okucie, które też ma swoją cenę. 

Dla zdecydowanych 

Rynek tych okuć, jeśli brać pod uwagę ich konstrukcję, 

możliwe unowocześnienia – zmienia się 

w niewielkim stopniu. Bo nie wymuszają tego 

masowo napływające zamówienia. Niektórzy tłumaczą 

to brakiem tradycji, przy czym zaznaczają, 

że dotyczy to nie tylko Polski, ale i zagranicy. Choć 

z drugiej strony, zetknęłam się z opinią, że dużo 

okien tego typu trafi a właśnie na eksport. Dotyczyć 

miałoby to 80 procent produkcji krajowej. 

Dla fi rm, które wytwarzają okna fasadowe, nie jest 

to podstawowy produkt w ofercie. Jednak tym, że 

są w stanie go wykonać, zazwyczaj się szczycą. 

Ciekawostką jest, że zamówienia na tego typu 

okna pochodzą głównie od inwestorów indywidualnych 

– tak powiedziano mi w fi rmach i Technika 

Okienna, i Toma (druga z nich jest dystrybutorem 

Dreweksimu). Zgłaszają się po nie tzw. 

świadomi klienci – którzy wiedzą, czego szukają. 

Ktoś na przykład wrócił ze Skandynawii, gdzie 

stosowane są okna umożliwiające obrót w poziomie 

lub pionie, i teraz chciałby zamontować 

podobne rozwiązanie w swoim domu. W efekcie 

ma on dodatkowe, ozdobne okna – przykładowo 

w portyku budynku. Słyszałam też historię klienta, 

który zamówił okna obrotowe, o dużych gabarytach, 

do inwestycji powstającej w Łodzi. Stolarka 


Zdjęcie: Velux 

Okna obrotowe są standardem w przypadku stolarki 

montowanej na dachach, a funkcja obrotu często łączy 

się z innymi. 

była jednak w ciemnym kolorze i po niedługim 

czasie profi le odkształciły się; jak wiadomo, stolarka 

z PCW jest na to narażona (profi le mogą się 

nagrzewać nawet do 70 °C), choć w mniejszym 

stopniu dotyczy to białego koloru. Ów klient okazał 

się na tyle zdeterminowany, że wymieniał okna 

u producenta, ale z ich funkcji obrotowej – przez 

wielu uznawanej za kłopotliwą – nie zrezygnował. 

To pokazuje, że są ludzie, którzy po prostu chcą 

mieć takie okna. 

Za wyborem tego typu stolarki przemawia też 

z pewnością łatwość mycia oraz tzw. względy 

użytkowe. Jakie? Wystarczy sobie wyobrazić okno 

w kuchni, umieszczone tuż przed zlewozmywakiem, 

gdzie blat jest zlicowany z parapetem. Jeśli 

w tej sytuacji zastosuje się typowe okno rozwierno-uchylne 

(RU), w przypadku jego otwarcia 

skrzydło będzie zawadzać o wylewkę. Natomiast 

w przypadku okna obrotowego, którego dolna 

część odchyla się na zewnątrz, udaje się tego 

uniknąć. Dotyczy to zresztą wszystkich przestrzeni 

wewnątrz budynku, w których otwarcie okna 

zmuszałoby do przesuwania lub przestawiania 

kwiatów, ozdób, fi ran czy żaluzji. 

Ważne parametry 

Producenci i dystrybutorzy okuć do okien obrotowych 

zwracają uwagę przede wszystkim na 

gabaryty stolarki, w której to mocowanie ma być 

wykorzystane, oraz na nośność zawiasów. One 

właśnie są najważniejszym elementem i decydują 

o dopuszczalnej wadze skrzydła okiennego. Choć 

okno takie działa dzięki okuciu obwiedniowemu, 

w przypadku jego otwarcia, zawiasy są tym elementem, 

który utrzymuje całe skrzydło. A przecież 

przy okuciu RU, nawet w przypadku otwartego 

okna, skrzydło przylega do ościeżnicy na całej 

swojej wysokości lub szerokości. Co istotne, zawiasy 

w oknach obrotowych umożliwiają obrót 

o 180 stopni. 

Popularne na rynku rozwiązanie, które pochodzi 

z fi rmy Hautau (wytwarzającej je już od około 70 

lat), jest przeznaczone do okien o maksymalnych 

wymiarach we wrębie okuciowym: 2350 x 2200 

mm, i maksymalnej wadze 200 kg. Z kolei maksymalna 

powierzchnia przeszklenia to 5 m 2 . Dla 

Zdjęcie: Hautau 

Okna obrotowe mogą mieć wyłącznie symetryczne 

kształty, np. koła lub elipsy.

Obrót skrzydła o 180 

stopni, a także zmianę 

osi obrotu, zapewnia 

specjalny zawias. 

Zdjęcie: Sobinco 

okien okrągłych dopuszczalna średnica wynosi 

2300 mm. Co istotne, powierzchnia szyby i waga 

– to wymiary, których nie można przekroczyć. Zastosować 

można więc na przykład cięższe szkło, 

o właściwościach antywłamaniowych, ale to 

oznacza, że zmniejszyć trzeba będzie wysokość 

i szerokość skrzydła. Najnowsze rozwiązanie, 

Tornado 200, wprowadzone ze względu na tendencję 

budowania domów energooszczędnych, 

a co za tym idzie – konstruowania stolarki o takich 

funkcjach, może być stosowane przy profi - 

lach o grubości nawet 92 mm. Minimalny ciężar 

okna obrotowego, przy rozwiązaniach Tornado, 

wynosi 50 kg, a wymiary to 1450 x 1450 mm. 

Zaznaczyć też trzeba, że Hautau nie sprzedaje 

swoich okuć w Polsce bezpośrednio producentom 

stolarki, ale przez partnerów handlowych. 

Jednym z nich jest Winkhaus, u którego na realizację 

takiego zamówienia czeka się około czterech 

tygodni. 

Okucia do okien obrotowych ma też w swojej 

ofercie fi rma G-U. I stosuje do nich dwojakie nazewnictwo: 

przechylne umożliwiają obrót w osi 

poziomej, a obrotowe poruszają się w osi pionowej. 

Maksymalne wymiary wynoszą: dla przechylnych 

2950 x 2200 mm (w rowku okuciowym), przy 

dopuszczalnej wadze 300 kg; i dla obrotowych: 

1600 x 2850 mm, przy dopuszczalnej wadze 

175 kg. W przypadku okien okrągłych średnica 

w rowku wynosi 2016 mm, a waga 100 kg; przy 

czym okrągłe nie mogą być okna z osią pionową. 

Co ciekawe, właśnie w G-U dowiaduję się, że tego 

typu stolarka może mieć asymetryczną oś obrotu, 

przykładowo w jednej trzeciej szerokości drzwi tarasowych 

lub balkonowych. I, choć trudno w to 

uwierzyć, są na to chętni. Takie okna wpuszczają 

do pomieszczeń dużo światła – to główna ich zaleta. 

Choć istotną funkcją, o której mówiono mi 

też w Winkhausie, jest optymalna dla użytkowników 

mieszkań forma wietrzenia: świeże – zimne 

powietrze dostaje się do wnętrza dołem, a ciepłe 

– zużyte ucieka górą. Taką możliwość daje również 

funkcja odstawienia skrzydła. 

Kolejną ważną cechą okuć do okien obrotowych 

jest to, że można je zablokować w niemal dowolnej 

pozycji. Rolę ogranicznika otwarcia pełnią 

specjalne hamulce, restryktory lub zawiasy. Na 

przykład w rozwiązaniach sprzedawanych przez 

Roto, a pochodzących z brytyjskiej fi rmy Caldwell, 

dzięki takiej blokadzie powstaje szczelina 

około 10 cm (zależy to od wysokości skrzydła). Po 

jej zwolnieniu, możliwy jest już pełen kąt otwarcia. 

Natomiast w fi rmie Sobinco, która produkuje 

okucia wyłącznie do okien aluminiowych, możliwe 

są trzy kąty blokady skrzydła: 10, 15 i 22 stopni. 

Charakterystyczne jest to, że w Sobinco nie używa 

się określenia: okucie do okna obrotowego, ale 

mówi się po prostu: zawias. 

Obrót w dachu 

Nie można też zapominać, że funkcja obrotu jest 

standardem w przypadku okien dachowych. Jak 

się szacuje, 80 procent tego rynku stanowią właśnie 

okna obrotowe. Jednak, w przeciwieństwie 

do okien fasadowych, w tych dachowych okucie 

nie jest traktowane jako odrębny produkt; zazwyczaj 

bowiem projektują go konstruktorzy danej fi rmy. 

Elementem, wybieranym z ofert dostawców 

okuć, mogą być natomiast klamki. Bardzo ważny, 

tak jak w przypadku okien fasadowych, jest zawias. 

Jego konstrukcja, umożliwiająca obrót o 180 

stopni, nie zmieniła się od wielu lat – co świadczy 

tylko o tym, że pomysłodawca trafi ł w dziesiątkę. 

W oknach dachowych funkcję obrotu często łączy 

się z innymi. Na przykład: z uchyłem. W ofercie 

Fakro możliwości takie daje np. okno FPP-V preSelect; 

za obie funkcje odpowiedzialna jest tu jedna 

klamka, umieszczona w dolnej części skrzydła. Ale 

klamki mogą być też dwie. Dotyczy to rozwiązania 

sprzedawanego m.in. na rynku angielskim, o nazwie 

autoSelect; w Polsce podobnie skonstruowano 

okno balkonowe FGH – V Galeria. Górne skrzydło 

może się obracać i ma uchwyt (czy też klamkę) 

w górnej części. Z kolei dolne skrzydło uchyla się 

do przodu, umożliwiając dostęp do wnęki balkonu. 

Tu klamka znajduje się na dole. Oczywiście, 

okna uchylno-obrotowe mają też i inni producenci 

obecni na polskim rynku: Okpol, Roto Frank 

Okna Dachowe, Velux. 

Więcej jest też przykładów na to, że polscy producenci 

okien dachowych projektują rozwiązania 

specjalnie na zagraniczne rynki. Tak było w przypadku 

okna wyłazowego ON R3 Okpolu, na które 

zlecenie przyszło z Niemiec. Skrzydło obraca się 

o 180 stopni i można je położyć na dachu; zawias 

znajduje się tuż przy ościeżnicy. W Polsce rozwiązanie 

nie jest popularne, bo nie ma przepisów 

obowiązujących do corocznych kontroli dachu 

przez kominiarzy bądź inne uprawnione osoby. 

Powyższe przykłady dowodzą tylko, że choć najważniejszy 

element okucia, czyli zawias, się nie 

zmienia – możliwości tworzenia nowych okien, często 

o zaskakujących funkcjach, jest naprawdę wiele. 



wrzesień 2012 33



PROMOCJA 

GUTMANN PCV–ALU SYSTEM - wartość dodana Twojego okna. 

Nowy system zespolony osłon aluminiowych firmy Gutmann jest skierowany 

do wszystkich głównych dostawców okiennych systemów PCV. 

System ten oferuje wiele korzyści producentom okien. 

Okno PCV-Alu nie jest już więcej produkowane na oddzielnej linii produkcyjnej 

tylko w toku standardowej produkcji. Gotowe ramy aluminiowe 

skrzydła i ościeżnicy wykonane w technologii spawania lub składania 

w narożach dostarczane są bezpośrednio na miejsce końcowego montażu 

okna (Fot. 1). Montaż aluminiowych ram jest kwestią minut! Ramy 

mają już fabrycznie zamontowane klipsy montażowe (Fot. 2). 

Osłony aluminiowe firmy Gutmann są tak skonstruowane, że w trakcie 

użytkowania oraz wcześniejszego transportu napięcia występujące 

w oknie nie przenoszą się na niezależną konstrukcję aluminiową. 

Dzięki temu uzyskujemy kilkudziesięcioletnią trwałość estetyki okna. 

Ponadto opatentowany system montażu ram za pomocą klejenia kilkakrotnie 

skraca proces produkcji w stosunku do dotychczas znanych 

rozwiązań. 

Fot. 1: Ramy na palecie. 

Fot. 2: Tylna strona ramy z zamontowanymi klipsami. 


Po oczyszczeniu Primerem profili PCV okna oraz klipsów zatrzaśniętych 

w gotowych ramach aluminiowych (Fot. 3) łączymy te dwie konstrukcje 

razem przy pomocy specjalnego kleju do łączenia twardego PCV na 

zimno (Fot. 4). Montaż końcowy odbywa się przez docisk ram aluminiowych 

z posmarowanymi klejem klipsami do skrzydeł i ościeżnic okien. 

Fot. 3: Oczyszczanie klipsów. 

Fot. 4: Nakładanie kleju. 

Tolerancje produkcyjne są kompensowane przez beznapięciowe 

mocowanie ramy. 

Do obłożenia okien ze szprosami konstrukcyjnymi, słupkami stałymi 

itp. nie są potrzebne żadne specjalistyczne narzędzia, bezproblemowo 

i szybko są do wykonania takie obłożenia dzięki innowacyjnemu 

rozwiązaniu zawartemu w konstrukcjach firmy Gutmann. 

Dzięki przemyślanej konstrukcji gotowej ramy nie ma potrzeby pracochłonnego 

i indywidualnego cięcia pojedynczych elementów 

profili aluminiowych i skomplikowanego wpasowywania ich do 

poszczególnych okien jak ma to miejsce w wielu innych rozwiązaniach 

PCV-ALU.

System Gutmanna zawiera wszelkie akcesoria, takie jak prowadnice 

rolet, profile wykończeniowe, poszerzenia profili, profile łączące bądź 

wykonane na zlecenie specjalne gięte elementy. 

Specjalne kształty okien takie jak okrągłe bądź z łukami segmentowymi 

także mogą zostać obłożone systemem firmy Gutmann. Nawet pewna 

ilość kostrukcji HST jest możliwa do realizacji przy pomocy tegoż systemu. 

Odnośnie kolorów profili i akcesoriów możliwe są tu wszystkie kolory 

wg RAL, NCS, dekor (imitacja drewna) oraz kolory specjalne. 

Dzięki przemyślanej funkcjonalności systemu Gutmann producentom 

okien otwiera się możliwość obsługi rynku renowacji okien! 

Każdego dnia okno narażone jest na oddziaływanie warunków atmosferycznych, 

czy to słońce, deszcz, śnieg, czy też mróz. Z biegiem 

czasu, cierpi z tego powodu nawet najlepsza powierzchnia. Dochodzi 

do przebarwień, zanieczyszczeń, a nawet do odklejenia folii. W podobnych 

przypadkach nasuwa się pytanie, czy takie okna muszą zostać 

wymienione? Nie, gdyż system GUTMANNA można zastosować do renowacji 

tegoż okna (Fot. 5). 

Fot. 5: Kącik renowacji na targach w Norymberdze. 

Po sprawdzeniu zastosowanych profili w oknie dobierane są odpowiednie 

profile z programu Gutmanna. Poszczególne okna i drzwi balkonowe 

w danym obiekcie zostają wymierzone, a następnie można wyprodukować 

ramy aluminiowe dopasowane do każdego okna. 

Ze względu na gorszy stan powierzchni profili okiennych (wpływ warunków 

atmosferycznych) klejenie zastępujemy przykręcanymi klipsami. 

Klipsy te zostają przykręcone do profili okiennych skrzydła i ościeżnicy 

a następnie gotowe ramy aluminiowe zatrzaskuje się na nich (Fot. 6). 

W przypadku braku odpowiednich profili aluminiowych do systemów 

profili z PCV Gutmann oferuje również możliwość dostawy profili specjalnych, 

wykonanych na zamówienie klienta, zaprojektowanych indywidualnie 

do określonych konstrukcji. 


Fot. 6: Montaż ram przy pomocy przykręcanych klipsów. 

PROMOCJA 

Aktualnie jest to jedyny tak innowacyjny system na rynku europejskim 

z tak krótkim i bezproblemowym montażem. 

Za obsługę rynku polskiego odpowiedzialnych jest dwóch pracowników 

Gutmanna, którzy zapewniają kompetentną obslugę i doradztwo na 

miejscu u klienta. 

Osiągalni są oni pod numerami tel.: 

502 532 537 (Artur Balcerski / Polska północna) oraz 

509 227 810 (Janusz Gaszczyk / Polska południowa). 

GUTMANN AG 

Nuernberger Str. 57 

91781 Weissenburg, Germany 

T +49(0)9141-992 0 

F +49(0)9141-992 212 

info@gutmann.de 

www.gutmann.de 

wrzesień 2012 35

Zdjęcie: Geze 


ODDZIELENIA 

NIEWIDOCZNIE DZIELĄ 

Szklane ścianki działowe widać w pomieszczeniach coraz częściej. Dzięki nim 

można podzielić wnętrze, zagrodzić je i zamknąć dla niepowołanych osób, 

a jednocześnie pozostawić wrażenie przestrzeni. Na takim zabiegu najbardziej 

zależy sprzedawcom, bo nawet, gdy sklep jest nieczynny, można oglądać, co 

stoi na półkach. 

Ścianki mocowane punktowo z tafl ami szkła giętego. Konstrukcja ta znajduje się w Ministerstwie Rozwoju Regionalnego 

w Warszawie. 

Szklane ścianki działowe są doskonałym rozwiązaniem 

w budynkach handlowych, usługowych 


i biurowych jako fi zyczne oddzielenia lub sposób 

aranżacji wnętrza; w prostszych wersjach coraz 

częściej są również stosowane w budownictwie 

mieszkaniowym. 

Wśród tych przegród znajdują się też systemy, które 

pozwalają na złożenie konstrukcji w jedno miejsce 

– w tzw. parkingu. Ściana natomiast składa się 

z niezależnych, ruchomych tafl i szklanych mocowanych 

do górnej szyny jezdnej, które w zależności 

od potrzeb mogą być składane (zaparkowane) 

lub rozkładane. Co ważne, w tym systemie nie 

ma w zasadzie ograniczeń co do długości ściany 

– im jest dłuższa, tym więcej ma tafl i. Ograniczeniem 

jest jedynie ich waga, kiedy są zgromadzone 

w miejscu parkowania – trzeba bowiem odpowiednio 

zabezpieczyć strop. Panele szklane mają 

określoną wielkość, każdy z oddzielnym prowadzeniem, 

dlatego nie ma większego znaczenia, jak 

wiele ich będzie. Górne i dolne części ich tafl i są 

zabezpieczone profi lami zaciskowymi, dzięki czemu 

nie ma potrzeby wykonywania obróbki szkła. 

Górny profi l mocowany jest do wózków jezdnych, 

a dolny, który zwisa nad podłogą na wysokości 

kilku milimetrów, wyposażony jest w systemy ryglowania 

lub zamki. 

Na polskim rynku dostępne są tzw. systemy parkingowe 

i harmonijkowe. W pierwszym przypadku 

tafl e szklane nie są ze sobą połączone – są jedynie 

zawieszone na górnej szynie, w drugim natomiast, 

tafl e są połączone okuciami. W systemie

Zdjęcie: Dorma 

Przykład zamocowania tafl i do profi lu. 

harmonijkowym występują nieco większe ograniczenia 

w budowie ścianki, ponieważ jej otwarcie 

oznacza jednoczesne zepchnięcie wszystkich tafl i 

do jednego boku. Wymaga to przede wszystkim 

większej siły; inaczej też wygląda „zaparkowanie” 

takiej ściany. 

W przypadku szklanych ścian niepołączonych ze 

sobą, użytkownik ma możliwość dowolnego ustawiania 

przegrody. W zależności od potrzeb może 

W systemie parkingowym panele nie są ze sobą połączone 

wzdłuż pionowych ścian bocznych. 

np. całą ścianę zsunąć, gdy trzeba przestrzeń 

otworzyć, albo wręcz odwrotnie, rozstawić prawie 

wszystkie panele, zostawiając np. tylko jedno 

wolne przejście. 

Na naszym rynku istnieje kilka systemów – proponują 

je CDA, Geze, Dorma czy G-U. Najpopularniejsze 

są rozwiązania tzw. parkingowe, gdzie 

szkło nie jest ze sobą połączone. Część dostawców 

oferuje dodatkowo w tych rozwiązaniach 

automatykę – niektóre tafl e mogą być poruszane 

nie tylko za pomocą siły mięśni człowieka, ale 

wspomagane elektrycznie. Dostawcy umożliwiają 

też w tych systemach zastąpienie szkła innymi wypełnieniami, 

np. drewnem, tworzywem czy aluminium. 

Szklane ściany mogą być też zaokrąglone 

– po wygiętej szynie przesuwane są wówczas odpowiednio 

gięte tafl e szklane. Istnieją także możliwości 

innego niż za pomocą profi li zaciskowych 

mocowania tafl i szklanych do wózków – wykonuje 

się to przy użyciu okuć punktowych. Dzięki tej 

technice uzyskuje się interesujący efekt – tafl a jest 

niemal całkowicie przezierna i prawie nie widać 

elementów nośnych. 

Trzeba tu także zaznaczyć podstawową kwestię – 

mianowicie systemy szklanych ścian przesuwnych 

wykonywane są na indywidualne zamówienia. 

Oczywiście, wynika to z faktu, że wnęki do zabudowań 

różnią się wielkościami; poza tym istnieją 

możliwości, które pozwalają na ukrycie „zaparkowanych” 

tafl i. Można je zsuwać tylko z jednej 

strony, a można z dwóch – dlatego właściwie za 

każdym razem jest potrzebny oddzielny projekt, 

który odpowiada potrzebom klienta, ale też dostosowany 

jest do warunków zabudowy. 

W Polsce stosuje się systemy ścianek przesuwnych 

głównie wewnątrz pomieszczeń, choćby 

w centrach handlowych, gdzie zazwyczaj nie 

ma potrzeby izolowania termicznego przegrody. 

Natomiast w krajach cieplejszych od naszego podobne 

systemy stosowane są również jako element 

elewacji. (mroc) 

Zdjęcie: CDA 

FAST – najlepszy system 

antypaniczny 

-50% 

wrzesień 2012 37

Zdjęcia: autorka 


ODDZIELENIA 

TARAS NA NIEPOGODĘ 

W naszym klimacie trudno liczyć na to, że do późnej jesieni będziemy mogli 

rozkoszować się pobytem na tarasie. Można jednak przedłużyć ten czas, osłaniając 

zakątek przed wiatrem i deszczem. 

Producenci ogrodów zimowych mogą zaproponować coś więcej niż zwykłe przeszklenie ścianek i dachu. 

Na tarasie można zamontować przeszklone elementy, 

które stworzą coś na kształt tzw. zimnego 

ogrodu zimowego. Zyskamy w ten sposób dodatkowe 

pomieszczenie do wypoczynku, które może 

być eksploatowane od wczesnej wiosny. 

Jeżeli taras jest zadaszony np. poprzez wysunięcie 

piętra poza obrys budynku, wówczas wystarczy 

tylko osłonięcie boków i frontu. Jeśli natomiast 

dachem jest niebo, warto pomyśleć o czymś chroniącym 

przed deszczem. 

Ochrona przed wiatrem 

Do zasłonięcia boków tarasu najwygodniejsze 

będą przeszklenia ruchome, które w razie niepogody 

można zamknąć. Żeby nie ograniczać sobie 

bezpośredniego kontaktu z przyrodą, stosuje się 

elementy otwierane. Dostępne są systemy bezramowe 

i ramowe. Wśród tych drugich spotkamy 

wieloskrzydłowe konstrukcje drzwiowe, przesuwne, 

składane lub harmonijkowe. Mogą je tworzyć 

ramy z PCW, takie jak ramy okienne, a także 

z drewna czy stali. Najwięcej jednak spotkamy 

profi li aluminiowych anodowanych; dlatego, że 

są wystarczająco stabilne, trwałe i lekkie. 

Wypełnieniem mogą być szyby zespolone, ale jeśli 

nie planujemy, aby powstało pomieszczenie całoroczne, 

z powodzeniem mogą to być przeszklenia 

z innych materiałów. 

Znane z profi li 

Lekkie płyty spienione z polichlorku winylu wytwarzane 

są techniką swobodnego spieniania i wytłaczania. 

Mają regularną strukturę wewnętrzną 


o zamkniętych komórkach, wysoką udarność oraz 

gładką powierzchnię. Są dość sztywne, odporne 

na czynniki atmosferyczne i łatwe do obróbki mechanicznej, 

znajdują więc wiele zastosowań. 

W budownictwie, oprócz wspomnianych przeszkleń, 

stosuje się je także jako wypełnienia stolarki 

drzwiowej i okiennej, sufi ty podwieszane, 

a także jako elementy zabudowy sklepów czy 

lokali usługowo-gastronomicznych. Z płyt wykonuje 

się również obudowy maszyn i tylne ścianki 

mebli. Szerokie jest też ich zastosowanie w branży 

reklamowej, gdzie używane są do wykonywania 

szyldów, plansz, tablic informacyjnych, stojaków 

i prezenterów, a także liter oraz konstrukcji przestrzennych. 

Płyty mają grubość od 1 do ok. 20 mm i – oczywiście 

– różne wymiary, przekraczające nawet 2 x 3 

metry. Jedna strona jest zazwyczaj przez producenta 

zabezpieczona przed promieniowaniem UV. 

Na zabudowanym tarasie drzwi powinny być jak największe, 

aby nie ograniczały łączności z ogrodem. 

Elementy należy montować w konstrukcjach o jasnych 

kolorach, aby materiał nie był nadmiernie 

nagrzewany. Do cięcia należy używać pił ręcznych 

o drobnych zębach, np. brzeszczotów do metalu, 

dzięki czemu podczas wykonywania pracy 

nie powstają odpryski, a miejsce cięcia jest dość 

równe. Jeżeli zależy nam na szczególnie gładkich 

krawędziach, sięgnijmy po szlifi erkę kątową z tarczą 

korundową lub piłę tarczową z tarczą ze stali 

szybkotnącej lub z wstawkami z twardego metalu. 

Wzmacniane i odporne 

Płyty są wykonane z żywic poliestrowych wzmocnionych 

od wewnątrz matą z włókna szklanego. 

Dzięki takiej budowie mają one dobrą odporność 

na uderzenia i czynniki atmosferyczne, w tym na 

agresywny klimat nadmorski. Nie reagują też na 

działanie spalin przemysłowych. 

Znajdują zastosowanie nie tylko jako obudowa 

balkonów i tarasów, ale też elementy dachów, 

przekrycia dziedzińców wewnętrznych oraz osłony 

ścienne do cieplarni. Wykorzystuje się je do budowy 

garaży, pawilonów czy pergoli. 

Stare, dobre pleksi 

Polimetakrylan metylu (PMMA) jest tworzywem 

transparentnym, sztywnym i termoplastycznym. 

Produkowane z niego elementy są odporne na 

promieniowanie UV i warunki zewnętrzne. Oprócz 

wylewanych i wytłaczanych płyt wytwarza się 

z niego rury oraz pręty. 

Pleksi charakteryzuje się bardzo dużą przezroczystością 

i łatwo poddaje się obróbce mechanicznej. 

Jak rzadko który „zamiennik” szkła można je nie 

tylko ciąć, wiercić, giąć na ciepło i zimno, ale też 

gwintować, toczyć, piaskować, polerować czy 

grawerować oraz zgrzewać, spawać i kleić. 

Płyty ekstrudowane dostępne są w grubościach 

od 1,5 mm do kilkunastu milimetrów, w różnych 

formatach, w tym przekraczających 2 x 3 metry. 

Płyty wylewane są grubsze – od 3 mm do ok. 60, 

przy takich samych pozostałych wymiarach. 

Mocniejsze od szkła 

Płyty z poliwęglanu komorowego lub litego produkowane 

są metodą ekstruzji na bazie granulatu 

poliwęglanowego. Materiał jest łatwy do formowania 

zarówno na zimno, jak i na gorąco. Jest 

też odporny na działanie czynników atmosferycznych 

dzięki cienkiej warstwie akrylowej chroniącej 

przed starzeniem pod wpływem promieniowania 

UV. Elementy przeznaczone są do budowy różnego 

rodzaju przeszkleń pionowych i poziomych 

w obiektach przemysłowych, sportowych, użyteczności 

publicznej i budownictwie indywidualnym. 

Standardowy wymiar płyt to 2,05 x 3,05 m. 

Szczególnie płyty z poliwęglanu litego mają bardzo 

korzystne cechy. Są elastyczne, przy dużej 

wytrzymałości i 25-krotnie większej odporności na

Pokrycie tylko dachu pozwoli korzystać z tarasu w brzydsze dni. 

uderzenia niż szkło mineralne. Płyty o grubości 2 mm mogą mieć klasę odporności 

antywłamaniowej P1, zaś 4-milimetrowe – klasę P4. Wytwarza się z nich m.in. tarcze 

ochronne dla policji i elementy ochronne maszyn. 

Ochrona przed deszczem 

Oczywiście, przeszklenie dachu można wykonać z opisanych materiałów, najczęściej 

jednak stosuje się te same tworzywa, ale w postaci płyt falistych lub trapezowych. 

Powinny być układane z minimalnym spadkiem wynoszącym 5° (9 cm/m), ale 

przy większym nachyleniu (powyżej 10º) łatwiej spływają z nich zanieczyszczenia. 

Płyty należy montować kanałami skierowanymi zgodnie z kierunkiem nachylenia 

dachu. Zaleca się malowanie płatwi na biało lub inny jasny kolor, by tworzywo 

nie nagrzewało się od nich. Należy też pamiętać o odpowiednim mocowaniu płyt: 

wkręty umieszcza się w dole przetłoczenia. Najpopularniejszy profi l fali to 76/18 

mm, zaś trapezu – 70/18 mm. Dostępne są m.in. płyty faliste z poliestru wzmocnionego 

włóknem szklanym. Płyty faliste z polimetakrylanu metylu przy zachowaniu 

dużej przejrzystości dają interesujące efekty dekoracyjne, dzięki zastosowaniu od 

jednej strony faktury plastra miodu. Bardzo dobrą wytrzymałość mechaniczną mają 

płyty komorowe z poliwęglanu. Ponieważ nie jest on odporny na promieniowanie 

UV, należy pamiętać, aby materiał układać zgodnie z informacjami zamieszczonymi 

na folii ochronnej, gdyż jedna ze stron jest pokrywana akrylem. W celu ochrony 

przed nadmiernym nasłonecznieniem zalecane jest stosowanie na dachach płyt poliwęglanowych 

w kolorze mlecznym lub dymnym. Płyty z PCW, lekkie i tanie, są jednak 

stosunkowo mało odporne na zarysowania i mniej trwałe od innych tworzyw. 

Materiałem nie stosowanym raczej do osłaniania boków tarasów są płyty profi - 

lowane (faliste i trapezowe) z politereftalanu etylenu, w skrócie nazywanego PET 

i doskonale znanego z butelek do napojów. Z pewnością jednak mało kto wie, że 

z tego tworzywa przędzie się także włókna, z których powstają takie tkaniny, jak 

polar, dacron i tergal, a mogą powstawać z niego również... meble. Przykładem 

jest krzesło o nazwie Sparkling Chair (musujące krzesło) i migotliwej, błyszczącej 

powierzchni, zaprojektowane przez holenderskiego projektanta Marcela Wandersa. 

Zostało wyprodukowane przy użyciu tej samej technologii co butelki, czyli 

formowania z rozdmuchem. Po rozdmuchaniu siedzenia i nóg pusta przestrzeń 

wypełniona została sprężonym powietrzem, dzięki czemu elementy są bardzo 

mocne, a krzesło waży ok. 1 kg. Mebel został zaprezentowany przed dwoma laty 

na targach w Mediolanie. 

*** 

Przeszklenia ścian powinny być bezbarwne, aby nic nie zakłócało widoku ogrodu. 

Natomiast na dachu możemy położyć płyty w kolorze dymnym, dzięki czemu ochronimy 

się nieco przez dokuczliwymi promieniami słońca. Pamiętajmy jednak, że o ile 

płyty bezbarwne przepuszczają niemal do 90 proc. światła, to barwione znacznie 

mniej; przy czym ilość przenikających promieni zmniejsza się wraz ze wzrostem 

grubości elementów. 

W celu utrzymania optymalnej przepuszczalności światła, dobrze jest co jakiś czas 

oczyścić powierzchnię przeszkleń, używając delikatnego detergentu i wody. Do 

ścian sięgniemy bez większego trudu, pamiętajmy tylko, żeby najpierw spłukać je 

wodą, by usunąć piasek i zanieczyszczenia stałe. W przeciwnym razie możemy zarysować 

powierzchnie przeszkleń. Dach możemy zmyć wodą z węża ogrodowego. 

Jeśli będzie konieczne zastosowanie detergentu, można skorzystać z pojemnika do 

opryskiwania roślin, który nakręca się na końcówkę węża. 

HANNA CZERSKA 

h.czerska@okna-forum.pl 


ODDZIELENIA 

POGODA SIĘ ZMIENIA. 

OCHRONA ZOSTAJE. 

Sikkens, to co najlepsze 

dla drewna! 

Przedstawicielstwo Sikkens w Polsce 

ul. Chełmżyńska 180 · 04-464 Warszawa 

Tel.: +48 (0) 22/51 52 -179 

Fax: +48 (0) 22/51 52 -179 

sikkens@sikkens.com.pl 

www.sikkens-joinery.com 

Sikkens jest marką AkzoNobel. 

wrzesień 2012 39


REALIZACJE 

Z RUCHOMĄ ŚCIANĄ I ŻYLETKAMI 

Jeszcze do niedawna uchodził za jeden z najbardziej zaniedbanych, a przy 

tym najmniej przyjaznych dworców w Polsce. Odnowiony dworzec Warszawa 

Wschodnia zachował elementy architektury PRL, choć jego wygląd i funkcje są 

zgodne z wymaganiami współczesności. Znalazło się tu też miejsce na nowoczesną 

stolarkę. 

Dworzec zachował znaną wszystkim podróżnym pierwotną formę. 

Przykładem tej ostatniej jest ścianka stalowo- 

-szklana wewnątrz hali głównej, oddzielająca 

część dzienną dworca od całodobowej, nazywanej 

też nocną. Ścianka jest zamykana codziennie 

po północy, na kilka godzin, a to w związku z koniecznością 

posprzątania głównego pomieszczenia 

oraz niezbędnymi przeglądami technicznymi. 

Przyjezdni mają jednak dostęp do kas przez całą 

dobę; w hali kasowej mieści się również poczekalnia. 

Mobilna ścianka ma prawie 30 m długości 

i około 4 m wysokości, i jak dowiedziałam się 

w PKP – właśnie ze względu na długość jest to 

system bardzo rzadko spotykany. W biurze Strabaga, 

który był generalnym wykonawcą dworca, 

podpowiadają mi natomiast, że jest to drugie tego 

typu rozwiązanie zamontowane w Europie. To 

system Dormy – HSW ComfortDrive, co oznacza 

wariant w pełni zautomatyzowany; w przeciwieństwie 

do innych, występujących na rynku: manualnych 

i półautomatycznych. Wystarczy więc dotknąć 

palcem ekranu dotykowego, a przeszklone 

segmenty zaczynają się przesuwać. Ich maksymalna 

prędkość wynosi 250 mm/s, zaś szerokość profi 

li szyn – zaledwie 98 mm. Charakterystyczne jest 

też to, że segmenty automatycznie się zatrzymują, 

gdy trafi ą na przeszkodę. Ale ścianka nie tworzy 

jednej, zwartej konstrukcji. Składa się z trzech 

modułów: jednego siedmiosegmentowego (jest 

to część łamana) i dwóch czterosegmentowych. 

Co ciekawe, cztery z segmentów zostały wyposażone 

w drzwi zamykane na kluczyk. A pomiędzy 

nimi znajduje się przeszklony kiosk – wykonano 

go na podkonstrukcji stalowej w systemie ścianek 

całoszklanych, na okuciach punktowych; gdy po- 


wstawał ten artykuł, był on jeszcze niezagospodarowany. 

Zaznaczyć też trzeba, że wszystkie opisywane tu 

zmiany dotyczą dalekobieżnej części dworca, którą 

otwarto niemalże w przededniu mistrzostw 

Euro 2012, bo 30 maja. Przedstawiciele PKP odżegnują 

się jednak od stwierdzenia, jakoby sam 

dworzec miał powstać specjalnie na Euro. 

– W trakcie mistrzostw, owszem, przewinęło się 

tu sporo osób i dzięki tej inwestycji łatwiej było 

obsłużyć podróżujących kibiców. Ale Euro się 

Ruchoma ściana z przylegającym do niej kioskiem. 

skończyło, a dworzec ma służyć przede wszystkim 

ludziom, którzy koleją poruszają się na co dzień. 

Od 2009 roku zmodernizowaliśmy już ponad 

30 obiektów dworcowych, kolejne 30 – jest przebudowywane 

i unowocześniane. Robimy plany 

w zakresie następnych 30 – mówi Kamil Migała 

z biura prasowego PKP. 

Część podmiejska dworca Warszawa Wschodnia, 

w odnowionej formie, działa już od czerwca zeszłego 

roku. 

Kolejnym elementem stolarki, na który zwracają 

mi uwagę przedstawiciele Strabaga, a który jest 

widoczny, gdy stanie się w hali głównej i spojrzy 

w górę – są żyletki, czyli specjalne ścianki rozdzielające 

okna. Znajdują się one od południowej 

strony budynku. To właśnie relikt architektury modernizmu. 

W latach 60. XX wieku, czyli tzw. erze 

żyletkowców, stosowano je po to, by ożywić monotonię 

budynków, nadać im lekkość. Do detalu 

architektonicznego przylgnęła nazwa: łamacze 

światła – bo poza funkcją dekoracyjną, zadaniem 

żyletek jest zapewnienie pomieszczeniu odpowiedniego 

nasłonecznienia, tj. rozproszenie światła 

słonecznego padającego na okna. A od strony 

południowej, jak wiadomo, zawsze jest go więcej. 

Zaś w hali Dworca Wschodniego ścianki te są teraz 

szczególnie dobrze widoczne, gdyż wyższy niż 

przed remontem jest sufi t. Ideą PKP była bowiem 

likwidacja sufi tu podwieszanego, a co za tym idzie 

– wpuszczenie do hali więcej światła. Oczywiście, 

w trakcie przebudowy obiektu żyletki zostały odtworzone: 

najpierw je oczyszczono, następnie 

zabezpieczono na wypadek pożaru, obudowano 

panelami z blachy aluminiowej malowanej na kolor 

RAL, a od wewnątrz zastosowano izolację termiczną 

z wełny mineralnej.


Pionowe żaluzje, czyli żyletki maskują słupki konstrukcji i kierują światło słoneczne. 

Okna pomiędzy żyletkami, maskującymi słupki konstrukcji, wykonano w systemie 

Aluprofu – MB-59S Casement. Zwyczajowo rozwiązanie to jest stosowane 

w miejscach, które wymagają izolacji termicznej i akustycznej i, co istotne, okna 

takie otwierają się na zewnątrz. Z kolei po ich zamknięciu – zewnętrzne płaszczyzny 

skrzydeł i ościeżnicy pozostają zlicowane. Co więcej, zamontowane tu 

okna pełnią rolę oddymiającą i przewietrzającą; wyposażone są w automatykę 

Geze – uruchamia je sygnał wysyłany z systemu alarmowego ppoż. Rozwiązania 

Aluprofu wykorzystano do konstrukcji wszystkich ścian dworca: zarówno 

aluminiowych fasad słupowo-ryglowych, jak i drzwi, okien oraz witryn w wersji 

przeciwpożarowej (w klasie odporności ogniowej EI 30, EI 60 oraz EI 120). Jako 

wypełnień użyto szyb bezpiecznych, a w niektórych miejscach są to po prostu 

nieprzezierne panele. Współczynnik przenikania ciepła dla przegród, w już zamontowanych 

przeszkleniach, wynosi 1,6 W/m 2 K. Od strony peronów zauważyć 

też można żaluzje fasadowe bielskiego producenta. 

Powierzchnia konstrukcji aluminiowych wynosi w sumie ponad 5800 m 2 , a nad 

ich produkcją, dostawą i montażem czuwał Opeus. Otwierana jest jednak tylko 

część okien – nie licząc wymienionych, dotyczy to górnego i dolnego pasa ścian 

szczytowych (od strony wschodniej i zachodniej budynku) oraz dolnego pasa 

ściany frontowej (od północy), a także poszczególnych sekcji jej górnego pasa. 

Drzwi prowadzące do hali głównej są dwojakiego rodzaju: przesuwne teleskopowe, 

działające w wyniku pracy czujników ruchu bądź otwierające się w tradycyjny 

sposób – choć te drugie na co dzień są zamknięte. Nad drzwiami zamontowano 

oświetlenie, które ma zachęcać do wejścia również po zmroku; pomysł na 

to rozwiązanie narodził się w pracowni architektonicznej AiB, wykonującej – na 

zlecenie PKP – projekt przebudowy dworca. 

Rozliczne udoskonalenia zastosowane w obiekcie wyliczać można by długo: 

warto wspomnieć bowiem i o wentylacji, i klimatyzacji, i systemie monitoringu 

(na dworcu dalekobieżnym działa 80 kamer), o windach czy oświetleniu tuneli. 

Nie sprawdzi się jednak na razie pomysł pokrycia dachu dworca ogniwami fotowoltaicznymi 

– przeprowadzone analizy wykazały, że byłoby to nieekonomiczne; 

poza tym takie ekologiczne systemy zasilania nie dają gwarancji, że produkowanej 

energii w pewnym momencie by nie zabrakło. A przecież rozwiązania 

stosowane w obiektach użyteczności publicznej zawieść nie mogą. 



wrzesień 2012 41

Zdjęcia: Dalmec Polska 



PRODUKCYJNA REWOLUCJA 

Najogólniej manipulatory można zdefi niować jako zasilane sprężonym powietrzem 

urządzenia, wspomagające ręczne operacje transportu bliskiego i eliminujące 

wysiłek fi zyczny operatora. 

W europejskim przemyśle stosuje się je powszechnie 

od ponad 30 lat, w Polsce dopiero zaczynają 

trafi ać na szeroki rynek, do średnich i małych 

przedsiębiorstw, które są faktycznymi motorami 

gospodarki. Blokadą była dotąd nie tylko ich cena, 

ale i sposób myślenia przedsiębiorców, którzy woleli 

wynająć trzech panów Staszków sądząc, że tak 

jest taniej. 

Taniej już było 

Przy rosnących kosztach i coraz ostrzejszych przepisach 

dotyczących bezpieczeństwa i warunków 

pracy, wprowadzenie manipulatorów staje się 

rozwiązaniem konkurencyjnym i tańszym wobec 

tradycyjnych metod funkcjonowania tej części 

łańcucha produkcyjnego, w którym wykonywany 

jest transport bliski. Szczególnie, jeśli uwzględni 

się wypadkowość (i związane z nią odszkodowania), 

która przy właściwym użyciu manipulatorów 

spada niemal do zera. 

Rozumieją to międzynarodowe koncerny, które 

masowo stosują manipulatory w swoich polskich 

oddziałach (92 proc.). Daleko za nimi lokują się 

polskie fi rmy (46 proc.). 

Choć nie ma osobnych statystyk dla branży stolarki 

budowlanej, to wiadomo, że zakres zastosowań 

odpowiada temu, co manipulatory potrafi ą; 

w procesie produkcji trzeba przenosić i obracać 

duże płyty szklane, wiórowe czy arkusze blach, 

a po wyprodukowaniu gotowe produkty przenieść, 

ustawić, zapakować i załadować. 

Dźwiganie czasem ponad stukilogramowych lub 

cięższych okien nie jest proste nawet dla sprawnych 

fi zycznie pracowników produkcji. Jeszcze 

bardziej niewygodne jest przenoszenie szyb z miejsca 

na miejsce – i tu otwiera się przestrzeń dla manipulatorów, 

które są skonstruowane tak, by równoważyły 

ciężar przenoszonego ładunku. Dzięki 

ssawkom i chwytakom, które stosuje się w połączeniu 

z osprzętem pneumatycznym, wytwarzają 

one przeciwwagę, a ta pozwala operatorowi przenosić 

ciężary, których wagi wcale nie odczuwa. 

Trzeba przy tym pamiętać, że odległości transpor- 


towe manipulatorów obejmują zwykle zakres kilku 

metrów (pomiędzy maszynami), przy czym obsługiwane 

przez nie pole obejmuje 360 stopni. 

Przydatne w budowlance 

Zasadniczo manipulatory dzielą się na dwa typy: 

podciśnieniowe i pneumatyczne. Dla branży stolarki 

budowlanej zdecydowanie bardziej korzystne są te 

drugie, dlatego też właśnie je opiszemy nieco szerzej. 

Maksymalny ciężar, który mogą przenosić, to 

900 kg i choć wydają się wolniejsze w działaniu od 

podciśnieniowych, to dzięki zastosowaniu w nich 

dwóch sztywnych ramion manipulacja szybami, płytami, 

całymi drzwiami lub oknami jest bezpieczna, 

ergonomiczna i łatwa. Obracanie, pochylanie czy 

chwytanie przy pomocy kilku ssawek poza środkiem 

ciężkości nie sprawia operatorowi żadnych problemów. 

Jest to możliwe dzięki zastosowaniu elektronicznych, 

inteligentnych systemów balansujących, 

co jednak wpływa znacząco na cenę manipulatora. 

Systemy te pozwalają także na bardzo precyzyjne 

ulokowanie elementu w miejscu przeznaczenia, pozycjonowanie 

w różnych płaszczyznach lub na jego 

obróbkę – dosłownie – w powietrzu. 

Przykładowo, wstawianie dużej i ciężkiej szyby 

w ramę drzwi tarasowych, co wymagało precyzyjnej 

współpracy trzech lub czterech osób, obecnie 

wymaga jedynie jednego, dobrze przeszkolonego 

pracownika. Posługując się manipulatorem 

pneumatycznym, w ciągu kilku minut osadza się 

w przygotowanej ramie, z wymaganą przez proces 

produkcji dokładnością całą tafl ę, bez żadnego 

wysiłku fi zycznego. Dokonuje się też zamocowania 

szyby w ramie, po czym cały, gotowy już 

zestaw może być przeniesiony manipulatorem na 

wózek transportowy. 

Instalacja i bezpieczeństwo 

Oba typy manipulatorów mogą być instalowane 

na kolumnach, które są na stałe zakotwione 

w podłożu, a wysokość tych kolumn może być 

regulowana. Urządzenia mogą też być przytwierdzone 

do specjalnych płyt przystosowanych do 

przenoszenia wózkami widłowymi. Dzięki temu 

manipulator może zmieniać miejsce stacjonowania 

zgodnie z określonym harmonogramem 

produkcyjnym i zmiennym zapotrzebowaniem na 

jego pracę czy zmianami w parku maszynowym. 

W razie potrzeby może on być również podwieszany 

do konstrukcji hali produkcyjnej lub podwieszony 

przejezdnie pod torowiskami z profi li 

aluminiowych czy stalowych, dzięki czemu operator 

zyskuje całkowitą swobodę ruchów i uzyskiwanych 

płaszczyzn. 

Przy pomocy podwieszonego manipulatora jede n 

pracownik może samodzielnie zmontować na 

przykład dwuskrzydłowe okno, osadzając skrzydła 

w ramie. Przy pomocy tego samego manipulatora 

unosi następnie całe, gotowe okno, układa 

poziomo niejako „w powietrzu”, dokonuje zabezpieczenia 

zewnętrznych krawędzi i odstawia na 

regał transportowy do magazynu. Podobnie jak 

w poprzednim przykładzie, cała operacja zajmuje 

kilka minut. 

Wszystkie manipulatory mają systemy zabezpieczeń, 

w tym główny, który nie pozwala wypuścić 

przenoszonego elementu, gdy nie ma on punktu 

podparcia. Inne z kolei umożliwiają podtrzymanie 

ładunku w przypadku przerwy w zasilaniu i jego 

łagodne opuszczenie, dzięki czemu operator ma 

zawsze możliwość odłożenia produktu. 

Opłacalność inwestycji 

O ile prosty manipulator podciśnieniowy to koszt 

rzędu 40 tys. zł, o tyle w przypadku manipulatora 

pneumatycznego trzeba brać pod uwagę dwu-, 

trzykrotnie wyższą kwotę. Zwrot kosztów zakupu 

następuje jednak coraz szybciej, w porównaniu do 

cen tego typu urządzeń sprzed kilku lat. 

O ile okres zwrotu kosztów zakupu robota czy manipulatora 

wynosił zwykle cztery lata, to obecnie 

urządzenia amortyzują się w ciągu jednego roku 

lub nawet szybciej. 

Zdaniem specjalistów, należy przy tym brać pod 

uwagę wszelkie koszty, które dotąd ponosił pracodawca 

– od kosztów pracy dwóch lub trzech 

pracowników, którzy teraz mogą wykonywać inne 

zadania, przez wzrost wydajności i likwidację tzw. 

wąskich gardeł, po koszty odszkodowań, przerw 

i nieobecności w pracy. 

Ceny te jednak są orientacyjne, ponieważ manipulatorów 

nie kupuje się w sklepie. Są one narzędziami 

każdorazowo dopasowywanymi do stanowiska 

pracy, przygotowywanymi na konkretne 

zamówienie odbiorcy. 

Najbardziej „zmanipulowanym” krajem w Europie 

są Niemcy, ale i w Polsce rośnie poziom nasycenia 

tymi urządzeniami, ponieważ mamy do czynienia 

z 10-procentowym przyrostem rynku w skali roku. 

W opinii fachowców świadczy to o tym, że jesteśmy 

u progu manipulatorowej rewolucji. 

MARCELI KWAŚNIEWSKI 

redakcja@okna-forum.pl

Badania 

Rozwój 

Produkcja 

Sprzedaż 

Doradztwo 

Szkolenia 

�� 

��



PILARKI I ZAGŁĘBIARKI 

Pojęcie cięcia precyzyjnego często rezerwowane jest dla maszyn stacjonarnych, 

takich jak pilarki formatowe, stołowe lub ewentualnie ukośnice. Czy 

nadużyciem byłoby określenie ręcznej pilarki tarczowej mianem precyzyjnej? 

Uważam, że jest to dopuszczalne. 

Fot. 1. Pilarka tarczowa Makita 5008MG. 

Fot. 3. Akumulatorowa pilarka tarczowa 

Metabo KSA 18 LTX. 

Oczywiste jest, że praca z pomocą tego urządzenia, 

choćby nie wiadomo jak precyzyjna, pozostawia 

wiele do życzenia, ale ręczne pilarki tarczowe 

zyskują olbrzymie uznanie w tzw. wykończeniówce, 

a więc takich profesjach, które wymagają pracy 

poza warsztatem, zazwyczaj na miejscu u klienta. 

Pilarki tarczowe sprawiają wrażenie bardzo prostych 

urządzeń, a zagadnienia związane z ich użytkowaniem 

dla wszystkich są oczywiste. A jednak 

najnowsza technologia i pomysłowość niektórych 

producentów może wprawić w zdziwienie, jak 

olbrzymie zróżnicowanie występuje pomiędzy 

różnymi typami. Różnice jak zwykle polegają na 

niuansach i wynikają ze znajomości technologii 

obróbki drewna i cięcia materiałów z tworzyw 

sztucznych lub innych. Tym samym producent nie 

pozostawia klienta sam na sam z koniecznością 

edukacji własnej i proponuje mu gotowe rozwiązania, 

które przekładają się na możliwość wykonania 

precyzyjnych operacji z dziecinną (jak na 

mistrzów zawodu przystało) łatwością. A cóż to 

za wspaniałe narzędzia? Myślę, że śmiało można 

mówić o marce Festool. 

Po pierwsze Festool stawia zdecydowanie na zagłębiarki, 

a nie typowe pilarki tarczowe. Czym się 

różnią? Pilarka tarczowa (fot. 1) przeznaczona 

jest do przecinania materiału, zaczynając cięcie 

od jego krawędzi. Głębokość cięcia zależy tylko 

i wyłącznie od średnicy tarczy (nie jest regulowa- 


Fot. 2. Zagłębiarka Festool TS 55 REBQ. 

Fot. 4. Zagłębiarka Makita SP6000. 

na). W zagłębiarce (fot. 2) możliwe jest natomiast 

wcinanie się w materiał, a ponadto regulacja głębokości 

cięcia. Bez dwóch zdań jest to urządzenie 

bardziej funkcjonalne, ale z pewnością nie zawsze 

jest niezbędne – charakter niektórych prac po prostu 

nie wymaga jego używania. 

Pamiętajmy jednak, że nie można nawet myśleć 

o dokładnym cieciu bez użycia szyn prowadzących. 

Mają one dwa zadania. Po pierwsze, zapewniają 

prostolinijne prowadzenie podczas cięcia. 

Po drugie, zapobiegają powstawaniu odprysków 

na ciętym materiale. Pierwsza funkcja jest pewnie 

oczywista dla wszystkich. Wielu jednak zadaje 

sobie pytanie – jak szyna prowadząca może zapobiegać 

odpryskom. Aby to było możliwe, konieczne 

jest umiejętne wykorzystanie gumowej 

taśmy antyodpryskowej – przykleja się ją wzdłuż 

szyny w taki sposób, aby w pierwszym cięciu dokonać 

jej przycięcia. Przy takim postępowaniu 

taśma gumowa dokładnie przylega do tarczy 

tnącej i dociska wierzchnią warstwę materiału, 

będącą w bezpośrednim kontakcie z tarczą; jest 

to obszar najbardziej narażony na powstawanie 

odprysków. Możliwość ta jest wykorzystywana 

przez większość producentów zagłębiarek i pilarek 

tarczowych. 

W zagłębiarce Festool T55R stosowana jest dodatkowa 

wkładka antyodpryskowa, która dociska 

powierzchnię materiału w strefi e cięcia po 

stronie tak zwanego odpadu. W miejsce, gdzie 

można zamontować wkładkę antyodpryskową, 

można zamiennie wstawić wziernik. Pozwala on 

na dokładną obserwację cięcia, aby je przerwać 

w odpowiednim miejscu. Czym jeszcze wyróżnia 

się zagłębiarka FS55R spośród swoich konkurentów? 

Ma możliwość ustawienia kąta cięcia od -1 

do 47 stopni. Umożliwia to docięcie materiału pod 

kątem powyżej 45 stopni, co daje możliwość precyzyjnego 

połączenia dwóch elementów w celu 

utworzenia narożnika zewnętrznego. Precyzyjna 

skala ustawiania głębokości cięcia, uwzględniająca 

zarazem grubość stosowanej szyny, jest kolejnym 

prostym, aczkolwiek bardzo przydatnym 

i ułatwiającym życie detalem. 

Ciekawym, choć kosztownym dodatkowym wyposażeniem 

prezentowanej zagłębiarki jest moduł 

zmieniający to małe, aczkolwiek precyzyjne 

urządzenie w maszynę stacjonarną dającą jeszcze 

większe możliwości. 

Równie interesującą zagłębiarkę jak Festool oferuje 

Makita. Chodzi o SP6000 (fot. 4). Szkoda, 

że z katalogu nie można się dowiedzieć, jak jest 

zaawansowana technologicznie. W związku z tym 

niewielu sprzedawców z branży narzędziowej jest 

świadomych zalet tego urządzenia i traktuje zagłębiarkę 

Festool TS55R jak niedościgniony wzór. 

Tymczasem Makita depcze mu po piętach. Klienci 

poddają się jednak sile sugestii i chwytów (skądinąd 

jak najbardziej zasadnych) marketingowców 

marki Festool. 

Skupmy teraz uwagę na osprzęcie. Wydawać by 

się mogło, że piła tarczowa to tarcze o kształcie 

koła z zębami, na których osadzona jest zazwyczaj 

widia. Różnią się te tarcze między sobą nie tylko 

rozmiarami (średnicą) i liczbą zębów na obwodzie. 

Niezwykle istotna w przypadku doboru tarczy 

tnącej jest odpowiednia geometria zęba, który 

ma charakterystyczny kształt dla różnych materiałów. 

Precyzyjnego cięcia tworzywa sztucznego 

i litego drewna nie wykona się tą samą tarczą. Zagłębiarki 

Festool pracują bardzo cicho, a wpływ na 

głośność pracy ma zastosowany osprzęt. Okazuje 

się, że tarcze marki Festool mają nierównomiernie 

rozmieszczone zęby na obwodzie, co sprawia, że 

tną materiał znacznie ciszej niż tarcze tradycyjne. 

Ale to tylko niektóre aspekty wpływające na wyjątkowość 

tarcz tnących tego producenta. 

W dobie, gdy coraz śmielej producenci elektronarzędzi 

oferują rozwiązania akumulatorowe, nie 

zabrakło również bateryjnych odpowiedników 

pilarek tarczowych. Póki co, nie stosuje się tak dużych 

tarcz tnących jak w maszynach sieciowych, 

ale osoby zmuszone do mobilności (i niekoniecznie 

precyzji w pracy) mogą znaleźć coś dla siebie: 

Metabo KSA 18 LTX (fot. 3) czy Makita BSS610RFE. 

Rynek daje szeroki wybór rozwiązań. I jak zwykle 

najwyższą cenę ma informacja – dzięki niej można 

sporo zyskać nie przepłacając. 

PRZEMYSŁAW RATAJCZAK 

www.tool-box.pl


NOWY SYSTEM DŹWIGNI ANTYPANICZNYCH 

FAST FIRMY CISA 

Włoski producent systemów zabezpieczeń 

i kontroli dostępu – Firma Cisa jest jednym z wiodących 

w swojej branży w Europie. Bogata 

tradycja Firmy sięga 1926 roku, a szeroki asortyment 

produktów, w którego zakres wchodzą 

między innymi zamki do drzwi antywłamaniowych, 

sejfy, samozamykacze czy systemy hotelowe, 

zadowoli najbardziej wymagających 

klientów. W Polsce Cisa jest marką znaną 

przede wszystkim z asortymentu zamków do 

drzwi aluminiowych, cylindrów oraz systemów 

dźwigni antypanicznych. Dziś Cisa należy do 

Dywizji Systemów Bezpieczeństwa międzynarodowego 

koncernu Ingersoll Rand i zajmuje 

miejsce wśród takich marek jak Schlage, LCN, 

Von Duprin, Bricard czy Interflex. 

Zgodnie z wymogami norm europejskich we 

wszystkich budynkach użyteczności publicznej, 

takich jak kina, teatry, centra handlowe, hotele, 

lotniska czy stadiony, wymagane jest stosowanie 

dźwigni antypanicznych, których zadaniem 

jest umożliwienie ewakuacji ludzi w przypadku 

wystąpienia zagrożenia; służyć ma temu intuicyjnie 

łatwe i szybkie otworzenie drzwi przez 

uciekające osoby. Cisa od lat dostarcza niezawodne 

rozwiązania w zakresie tych systemów. 

W Polsce dostępny jest już nowy, rewolucyjny 

produkt – linia systemów antypanicznych Fast. 

Od lat Cisa wprowadza na rynek europejski 

innowacyjne i niespotykane dotąd wyroby, 

dzięki którym podwyższony zostaje komfort 

i bezpieczeństwo użytkowników. Do tej grupy 

dołączyła ostatnio linia dźwigni antypanicznych 

Fast. Jest to system o unikalnych w skali 

światowej rozwiązaniach technicznych, które 

chronione są patentem. 

Fast opracowany został z myślą o jak najkrótszym 

czasie montażu i ogranicza błędy, jakie 

mogą powstać podczas instalacji. Zadanie 

to zostało całkowicie zrealizowane 

przez zespół projektowy. W porównaniu 

do poprzedniej wersji nawierzchniowych, 

wielopunktowych systemów 

dźwigni antypanicznych, czas montażu 

został skrócony aż o połowę, a instalacja 

jest o wiele łatwiejsza. Umożliwiają 

to następujące rozwiązania 

techniczne (fot.1): 

� Sztywne cięgna zostały zastąpione 

elastycznymi linkami stalowymi, co 

znacznie przyspiesza czas instalacji 

oraz umożliwia łatwe dopasowanie do 

zamontowanych uprzednio mechanizmów. 

� Mechanizmy dodatkowych zatrzasków 

montowane są na płytkach montażowych 

poprzez szybkozłącza. Dodatkowo 

ułatwiony został dostęp do śrub 

fot. 1 

regulujących położenie mechanizmów. 

fot. 2 

� Osłony mechanizmów i linek montowane są 

bezśrubowo (system click). Ułatwia to również 

łatwy demontaż w przypadku prowadzenia inspekcji 

i prac serwisowych. 

� Określenie długości linek stalowych oraz 

drążków dźwigni antypanicznych nie wymaga 

przeprowadzenia dokładnych pomiarów i obliczeń. 

� Całości dopełnia dołączona do produktu 

uproszczona instrukcja obsługi. 

Istotna z perspektywy użytkowania tego rodzaju 

systemów jest również jego wytrzymałość. 

Fast został przetestowany przez wewnętrzne 

laboratorium badawcze Cisa oraz zewnętrzną 

niezależną akredytowaną jednostkę certyfikacyjną 

na co najmniej 200 000 cykli. Stanowi to 

najwyższy stopień wytrzymałości (klasa 7), możliwy 

do osiągnięcia zgodnie z normą 1125:2008. 

Fast można również stosować z drzwiami dymoszczelnymi 

(standard) i przeciwpożarowy- 


PROMOCJA 

mi; w drugim przypadku należy stosować dźwignie 

z oznaczeniem katalogowym FR. 

Systemy antypaniczne Fast wyróżniają się również 

szerokim spektrum produktów – występują 

tu zarówno wersje nawierzchniowe, jak i wpuszczane, 

czyli takie, które współpracują z zamkiem 

montowanym w drzwiach. Dodatkowo 

w ofercie dla obydwu opcji dostępne są drążki 

i listwy naciskowe (fot. 2). Elementy zewnętrzne 

charakteryzują się tą samą stylistyką, co jest 

niezmiernie istotne w przypadku stosowania 

różnych wersji w jednym obiekcie. Architekci 

docenią też z pewnością szeroką gamę kolorystyczną, 

a ta zawiera standardowe czerwono- 

-czarne czy szare dźwignie, również anodowane 

aluminium czy mosiądz. 

Ofertę dopełnia szeroka gama akcesoriów do 

stosowania z systemami antypanicznymi Fast. 

Rozpoczynając od zaczepów dedykowanych 

do konkretnych rodzajów drzwi, poprzez elektrozaczepy 

i klamki, również sterowane elektrycznie, 

aż po zestawy specjalnych podkładek 

umożliwiających montaż systemów antypanicznych 

na drzwiach szklanych. 

Nowa gama produktów składająca się na 

ofertę Fast została przebadana i uzyskała certyfikat 

zgodności z normami europejskimi: EN 

1125:2008 dotyczącej wyjść ewakuacyjnych 

oraz EN 179 dotyczącej systemów wyjść awaryjnych. 

Odpowiednie certyfikaty dostępne są do 

pobrania ze strony internetowej producenta. 

Systemy antypaniczne Fast dostępne są w Polsce 

poprzez autoryzowanego dystrybutora marki. 

Michał Żarek 

Ingersoll-Rand Polska sp. z o.o. 

wrzesień 2012 45

Zdjęcie: ZMS 


MONTAŻ 

AKADEMIA MISTRZÓW MONTAŻU 

W całej Polsce działa ponad 500 szkół średnich, 

które kształcą w zawodzie technika budowlanego. 

Absolwenci tych szkół powinni mieć wykształcenie 

budowlane, w którym m.in. zawiera 

się wiedza o stosowaniu i montażu okien, drzwi, 

rolet, bram czy fasad. Niestety, technicy budowlani 

takiej wiedzy po skończeniu szkoły nie mają. 

I to nie dlatego, że nie chcą, ale dlatego, że nie ma 

podręczników do nauczenia się tych zagadnień. 

A jak nie ma podręczników, to i nie ma nauczycieli, 

którzy by się w tej dziedzinie dokształcali i swoją 

wiedzę przekazywali uczniom. 

Jak więc technik budowlany – przyszły majster 

i kierownik budowy, ma później wymagać od 

swoich podwykonawców czy dostawców prawidłowego 

zaprojektowania i wykonania prac montażowych? 

To niestety jest grzech pierworodny 

naszego systemu kształcenia budowlanego, który 

skutkuje kuriozalnymi nieraz efektami montażowymi 

i usterkami w funkcjonowaniu stolarki. O ile 

samą technikę okienno-drzwiową mamy już na 

najwyższym światowym poziomie, o tyle technika 

montażowa jest wciąż w powijakach, na poziomie 

krajów trzeciego świata. Najbardziej jaskrawym 

tego przejawem jest fakt, że ponad 90 procent 

montaży stolarki w Polsce wciąż odbywa się przy 

użyciu samej piany, bez skutecznego zabezpieczenia 

jej przed wnikaniem w nią powietrza, wody 

i wilgoci. 

Tymczasem nauczyciele i uczniowie szkół budowlanych 

są bardzo otwarci i chętni do uczenia się 

zasad poprawnego wykonywania montaży stolarki 

budowlanej. Przekonaliśmy się o tym w trakcie 

realizacji II etapu Programu Mistrzowie Montażu. 

Wiosną tego roku gościliśmy z wykładami i pokazami 

w trzech zespołach szkół: w Tarnowie, Chorzowie 

i Warszawie. Specjaliści ze Zrzeszenia 

Montażystów Stolarki opowiedzieli uczniom 

o budowie, zasadach stosowania oraz montażu 


okien i drzwi, a następnie przeprowadzili z nimi 

ćwiczenia montażu praktycznego. Zadziwiło nas, 

że żaden z uczniów nie uciekł z zajęć, z uwagą 

słuchali i zadawali pytania, aktywnie uczestniczyli 

w pracach montażowych. Wydaje się, że oto 

mamy do czynienia z całkiem nowym pokoleniem 

uczniów: młodych ludzi, świadomych swoich celów 

zawodowych, otwartych na nową wiedzę 

i dążących do podnoszenia kwalifi kacji. Po każdych 

zajęciach przeprowadziliśmy uczniom test 

z teorii, sprawdzający zapamiętaną wiedzę z wykładów 

i ćwiczeń. Był to ten sam zestaw pytań, 

którym testowaliśmy mistrzów montażu. Wyniki 

były powyżej przeciętnej, jaką osiągnęli fachowcy, 

a zdarzyło się i tak, że uczniowie poprawnie odpowiedzieli 

na wszystkie pytania! 

W trakcie II etapu programu montażowego zgłosiło 

się do nas kilkanaście szkół budowlanych z zaproszeniem 

do przeprowadzenia zajęć z ich uczniami. 

Ograniczenia czasowe spowodowały, że trafi liśmy 

tylko do trzech spośród nich. Przeprowadziliśmy 

zajęcia z kilkudziesięcioma przyszłymi technikami, 

a przecież jest to kropla w morzu potrzeb. W całej 

Polsce jest 2000 klas techników budowlanych, 

w których uczy się dzisiaj ponad 40 000 przyszłych 

absolwentów. Gdybyśmy nawet codziennie byli 

obecni z zajęciami w każdej z tych klas, wówczas 

zajęłoby to nam ponad osiem lat! A przecież w kolejnych 

latach przybywałyby coraz to nowe roczniki 

przyszłych techników budowlanych… 

Czy nie ma więc sposobu na dokształcenie absolwentów 

techników budowlanych w dziedzinie 

poprawnego stosowania i montażu wyrobów stolarki 

budowlanej? 

Oczywiście, że jest. Po pierwsze, należy wydać 

wyczerpujący, a przystępny w treści podręcznik 

o stolarce i jej montowaniu, z którego będą mogli 

czerpać podstawową wiedzę. Po drugie, trzeba 

wdrożyć stały system dokształcania nauczycieli 

zawodu, żeby potrafi li z tych podręczników korzystać 

i twórczo rozwijać zawarte w nich treści. 

Po trzecie, w każdej szkole budowlanej należałoby 

utworzyć stałą ekspozycję z podstawowymi 

informacjami o oknach, drzwiach i bramach, którą 

opiekować się będą regionalni przedstawiciele 

i dilerzy. Oni także powinni w przyszłości być 

wsparciem merytorycznym w swojej lokalnej szkole 

budowlanej dla jej nauczycieli i ich uczniów. 

Dopiero taki system przygotowania zawodowego 

da szansę na podniesienie jakości usług montażowych 

i serwisu w naszym kraju. W ten sposób 

da się przełamać obecną niewiedzę o produktach 

stolarki i ich poprawnym stosowaniu, a rozmowy 

o nich przenieść z poziomu cenowego na poziom 

techniczny. Bo tylko wykształceni technicy przed 

podjęciem rozmowy o cenie, są w stanie rozmawiać 

o walorach użyteczności, rozwiązaniach 

technicznych i korzyściach z poprawnej instalacji. 

Ciężar argumentacji sprzedażowej przeniesie 

się w ten sposób z najniższej ceny na najbardziej 

optymalne dla kupującego korzyści użytkowe. 

Innej drogi chyba nie ma. I choć jest to proces 

obliczony na lata, to przecież wcześniej czy później 

trzeba go rozpocząć. Uważam, że im wcześniej, 

z tym większą korzyścią dla całej branży 

stolarki budowlanej. Dlatego właśnie z gronem 

liderów rynku stolarki rozpoczynamy Akademię 

Mistrzów Montażu w ramach III etapu naszego 

ogólnopolskiego programu edukacyjnego. Obejmie 

ona wszystkie średnie szkoły budowlane 

i wszystkich nauczycieli zawodu. Dostarczymy 

im podręczniki i fi lmy instruktażowe, zorganizujemy 

szkolenia i konferencje dla nauczycieli 

zawodu, przeprowadzimy pokazowe wykłady 

i ćwiczenia praktyczne dla uczniów. Będziemy im 

służyć wiedzą i wsparciem merytorycznym oraz 

pomocami dydaktycznymi. Celem naszym jest 

dostarczenie wiedzy, a w konsekwencji podniesienie 

jakości prac montażowych okien, drzwi, 

rolet, bram i fasad. 

Zapraszamy do współpracy wszystkich, którzy podzielają 

nasz pogląd, że jest to właściwa droga do 

osiągnięcia tego celu. 

ROBERT KLOS 

r.klos@okna-forum.pl 

Organizatorem Akademii Mistrzów Montażu 

jest Centrum Analiz Branżowych. Patronat 

merytoryczny obejmą Związek Polskie Okna 

i Drzwi, Zrzeszenie Montażystów Stolarki oraz 

Związek Pracodawców Budownictwa. O objęcie 

patronatu honorowego nad działaniami akademii 

poprosiliśmy Ministra Edukacji Narodowej 

oraz Ministra Infrastruktury. 

Koordynatorem działań związanych z Akademią 

Mistrzów Montażu będzie warszawskie biuro 

Zrzeszenia Montażystów Stolarki: akademia@ 

montaze.info.pl. Zachęcamy do kontaktu.

NARZĘDZIA 

ORAZ PIANY 

W sierpniu 2012 roku Centrum Analiz Branżowych przeprowadziło badanie 

na reprezentatywnej próbie 270 montażystów stolarki na temat znajomości, 

stosowania oraz oceny marek pian montażowych oraz elektronarzędzi. 

W trackie badania, respondentów spytano nie tylko o to, które marki 

pian i elektronarzędzi znają oraz które cenią, lecz także czym kierują się przy 

wyborze produktów konkretnych producentów. Zbadano sześć kryteriów, 

których ważność montażyści okien oceniali w skali od 1 do 7, gdzie jeden 

oznaczało, że dany czynnik jest dla nich zupełnie nieistotny, a 7 – bardzo 

ważny. W poniższej analizie przyjęto, że istotne kryteria, którymi poszczególni 

montażyści kierują się przy wyborze pian oraz elektronarzędzi, to te, 

które w przyjętej skali oceniono na co najmniej 6 . 

Z badania wynika, że 86 – 87 proc. montażystów przy wyborze pian montażowych 

oraz elektronarzędzi szczególnie wiele uwagi przywiązuje do jakości 

tych produktów. Co więcej, w obu grupach produktów aż trzech na 

czterech badanych jakości przypisało najwyższy poziom, a tylko 2 procent 

użytkowników pian oraz 4 procent korzystających z elektronarzędzi przyznało 

jakości nie więcej niż 4 punkty w skali istotności od 1 do 7. 

Dla ponad 60 proc. montażystów istotnym czynnikiem jest łatwa dostępność 

produktów. 66 proc. badanych dużą uwagę zwraca na dostępność 

pian montażowych, a 61 proc. – elektronarzędzi. Ważnym czynnikiem 

z punktu widzenia wyboru elektronarzędzi jest również cena oraz szerokość 

oferty. Oba czynniki za szczególnie istotne uznało 56 – 57 proc. montażystów. 

Te same czynniki są bardzo istotne dla znacznie mniejszej liczby 

badanych, gdy podejmują decyzje o wyborze pian montażowych. Cena jest 

w tym przypadku istotna dla 43 proc., a szerokość oferty – 38 proc. z nich. 

Pozostałe czynniki, tj. szkolenia produktowe oraz materiały informacyjne 

o wyrobach są bardzo ważne dla znacznie mniejszego grona montażystów. 

Dotyczy to zarówno pian, jak i elektronarzędzi. Szczególnie małe znaczenie 

mają w obu przypadkach szkolenia produktowe. Za zupełnie nieistotne kryterium 

wyboru elektronarzędzi oraz pian montażowych, szkolenia produktowe 

uznał co trzeci badany montażysta stolarki. (max) 

Więcej na temat badania montażystów stolarki na www.cab-badania.pl. 

90 

80 

70 

60 

50 

40 

30 

20 

10 

Najważniejsze kryteria wyboru pian oraz elektronarzędzi 

(odsetek fi rm, które oceniły dane kryterium na co najmniej 

6 w skali od 1 do 7). 

0 

87% 86% 

Jakość 

produktu 

66% 

61% 

Dostępność 

produktu 

38% 

57% 

Szerokość 

oferty 

43% 

56% 

Cena 

produktu 

piany montażowe 

elektronarzędzia 

29% 29% 

Dostęp do 

materiałów 

informacyjnych 

o produktach 

Źródło: CAB, na podstawie badania: Montażyści o pianach oraz elektronarzędziach 

18% 

14% 

Szkolenia 

produktowe 

�� 

�� 

�� 

�� 

2012 

�� 

�� 

�� 

�� 

� �� 

�� 

� �� 

� �� 

�� 

� �� 

www.security-essen.de 

wrzesień 2012 47


MONTAŻ 

WAŻNA OCHRONA 

Praca montażysty okien lekką, łatwą i przyjemną? Z lektury stron internetowych 

wynika, że o zagrożeniach towarzyszących takim działaniom, które nierzadko 

przecież odbywają się na wysokości, mówi się niewiele. Ale wydaje się, 

że to tylko wierzchołek góry lodowej. 

Oto przykładowy wpis, znaleziony na portalu internetowym 

związanym ze stolarką: „W zasadzie 

montaż okien może być bardzo przyjemną, a nie 

ciężką pracą – wszystko zależy od indywidualnego 

podejścia oraz predyspozycji”. A w innym miejscu 

tego samego portalu przeczytać można: „Jest to 

fach mało ryzykowny. Jednak i przy montowaniu 

okien dość często dochodzi do różnego rodzaju 

uszczerbków na zdrowiu; są to drobne skaleczenia, 

przytłuczenia czy zatarcia oczu w wyniku 

pocierania zapylonych gałek ocznych. Najczęściej 

zdarzają się przytłuczenia i zgniecenia, co jest 

efektem przenoszenia materiałów na wyższe piętra 

lub ogólnie podczas ich ręcznego transportu”. 

Przytoczony fragment, tylko zaczyna się niewinnie. 

Z kolei inny portal bez ogródek defi niuje pracę 

montażysty jako niebezpieczną, „…ponieważ 

w trakcie transportu może dochodzić do przeciążenia 

układu mięśniowo-szkieletowego”. Stłuczenia, 

skaleczenia, otarcia, zgniecenia, złamania to 

– według autorów – wypadki, które w tym fachu 

występują najczęściej. Co ciekawe, nie stwierdza 

się tu chorób zawodowych. Tyle teoria. 

Kto odpowie 

A teraz obrazek z życia. W maju podczas wymiany 

drzwi wejściowych w jednym z łódzkich wysokościowców 

na dwóch mężczyzn zawalił się wiatrołap. 

Wymieniali oni zabudowę wejścia do bloku 

na nową, aluminiową i prawdopodobnie podcięli 

stalowe podpory starego zadaszenia, niczym go 

nie zabezpieczając. Zginęli na miejscu. Producent 

ślusarki aluminiowej z Płocka, zaangażowany w tę 

inwestycję, zaprzeczył, jakoby mężczyźni byli jego 

pracownikami. 

Chciałam usłyszeć od przedstawicieli fi rm produkujących 

i sprzedających okna, drzwi oraz 

komponenty do nich, kto w całym tym łańcuchu 

produkcyjno-dystrybucyjnym odpowiada za bezpieczeństwo 

montażysty. Choć początkowo kluczyłam, 

wniosek okazał się zaskakująco prosty: 

pracodawca, który taką osobę zatrudnia. Kolejne 

moje pytanie brzmiało: czy wypadki przy montażu 

stolarki rzeczywiście – jak można by sądzić – się nie 

zdarzają? Jeden głos brzmiał szczególnie przekonująco: 

– Nawet jeśli dochodzi do takich sytuacji, 

to i tak o tym nie będzie się mówić. 

Co więcej, żaden z moich rozmówców nie zetknął 

się, czy to przy okazji szkoleń, czy rozmów z klientami, 

z zagadnieniem ochrony pracowników 

montujących stolarkę. Za wyjątek uznać można 

wzmiankę w podręczniku montażowym wydanym 

kilka lat temu przez Aluplast: „W przypadku niewystarczającej 

wysokości parapetu i/lub niebezpieczeństwa 

upadku, należy wykonać mechanicz- 


ne zabezpieczenia, które w sposób trwały będą 

połączone z budowlą”. Choć i to zalecenie jest, 

jak podkreśla Marcin Szewczuk, bardzo ogólne. 

Bywa niebezpiecznie 

Ale nie jest prawdą, że fi rmy montażowe nie dbają 

o ochronę swoich podwładnych. Bo można znaleźć 

dobre przykłady. Przedsiębiorstwo Malam 

z Lęborka wyposaża montażystów w buty wzmocnione 

blachą, kombinezony i rękawice. Do pracy 

chodzą więc ubrani jak typowi budowlańcy, choć 

pewnie woleliby adidasy – słyszę od jednej z osób 

w tej fi rmie. W znajdującym się tu sklepie można 

nabyć, poza specjalistycznym sprzętem, również 

odzież ochronną i roboczą. Jak mi powiedziano, 

montażyści stolarki z innych fi rm nie wahają się 

po nią sięgać. 

Solidne buty to, jak się wydaje, podstawa. Te, 

które ma Wojciech Bryniarski z APS System 

Częstochowa, charakteryzują się specjalnym stalowym 

noskiem – to na wypadek, gdyby z rąk wyśliznęła 

się szyba i miała przyciąć palce u nóg. Jego 

zdaniem, bardzo pomocne są ponadto rękawice 

nakrapiane gumą – dzięki nim przenoszony ciężar 

nie ślizga się w dłoniach. Od swojego pracodawcy 

pan Wojciech ma zresztą kompletny ubiór: należą 

też do niego spodnie, bluza, fl anelowa koszula, 

okulary, czapka, ocieplana kurtka na zimę. 

Niewątpliwie noszenie szyb, jak i całych okien 

(np. gdy szyby nie można oddzielić od ramy) jest 

dziś dużym wyzwaniem, bo stają się one coraz 

cięższe. Ekipa Michała Michnowicza z Megabudu 

w Rumii montowała jakiś czas temu zespo- 

Analiza przeprowadzona przez PIP w I kwartale 

2012 r. wskazuje, że na budowach nadal 

najwięcej zastrzeżeń dotyczyło wykonywania 

prac na wysokości (43,9 proc. ogółu 

wypadków). Chodzi o upadek z wysokości 

na niższy poziom, bez względu na kondygnację, 

np. z dachów, tarasów, okien, rusztowań, 

pomostów roboczych czy drabin. 

Wśród przyczyn wypadków dominujące były 

te o charakterze organizacyjnym (45,5 proc. 

wszystkich ustalonych przyczyn wypadków). 

Uwagę zwraca brak środków ochrony zbiorowej, 

takich jak balustrady, zabezpieczenia 

dojść i przejść, klatek schodowych, otworów 

technologicznych oraz brak wyposażenia 

pracowników w kaski. Jednak liczba osób 

poszkodowanych zmniejszyła się w stosunku 

do tej z analogicznego okresu 2011 roku 

(71 w stosunku do 133). Z danych, którymi 

dysponował PIP, gdy powstawał ten artykuł, 

a które dotyczą roku ubiegłego, wynika, że 

przy montażu/składaniu okien doszło do 

siedmiu wypadku – w tym jednego śmiertelnego 

i dwóch ciężkich. W sumie poszkodowanych 

zostało dziesięć osób. 

lenia trzyszybowe wyposażone w szkło hartowane 

o grubości 6 mm; jedna szyba ważyła ponad 

300 kg. Efekt był taki, że jeden z montażystów 

poszedł później na zwolnienie lekarskie, inny 

przez jakiś czas przychodził do pracy kulejąc. A co, 

gdyby taki pakiet trzeba było wnieść na trzecie 

lub czwarte piętro? Michał Michnowicz ocenia, że 

ciężar stolarki to ryzyko o wiele większe niż gimnastyka 

na rusztowaniach; a i ta wymaga nieraz 

wyjątkowej zręczności fi zycznej. 

Szukając złotego środka 

Terminy wykonania robót to rzecz na budowie 

nadrzędna, jednak historie z miejsc montażu stolarki 

dowodzą, że nade wszystko należy zachować 

zdrowy rozsądek. Jak twierdzi Wojciech Bryniarski, 

najgorsza jest praca w deszczu – łatwiej się 

wtedy poślizgnąć na rusztowaniu. Przydaje się 

zatem asekuracja. W deszczu niebezpieczny jest 

też montaż rolet zewnętrznych, bo pracownika 

może porazić prąd – na to zwraca mi uwagę 

Maciej Pruszczyński z Kristechu. Brak wilgoci, 

a co za tym idzie sucha powierzchnia jest również 

niezbędna, by trwale związał się silikon. Dotyczy 

to montażu daszków, werand, wiatrołapów czy 

zadaszeń. 

I kolejny przykład: technologia zezwala nieraz, by 

pracować na mrozie; etykietka na piance sugeruje, 

że można ją stosować w temperaturze -10 °C. 

Tymczasem są to warunki pracy trudne do zniesienia; 

summa summarum mogą się odbić źle nie 

tylko na zdrowiu montażystów, ale i jakości całej 

budowli. Słyszałam o inwestorach, którzy w takich

sytuacjach kazali pracownikom schodzić z budów. 

Co na to generalni wykonawcy? 

– Firma montująca okna jest pracodawcą i to ona, 

tworząc własny plan bezpiecznego wykonania robót, 

wskazuje, jaka powinna być kolejność prac 

czy które z nich mogą zagrażać zdrowiu. My ten 

plan następnie przeglądamy i akceptujemy. Dla 

nas nie ma np. znaczenia, ile osób będzie wnosiło 

okno – bo płacimy za to, by wykonany był montaż. 

Jeśli trudności pojawiają się na bieżąco, np. potrzebny 

jest dźwig do podania okna na dziesiąte 

piętro, trzeba to zgłosić kierownikowi budowy. 

Każdy podwykonawca front robót organizuje sobie 

sam – mówi Urszula Gawrysiak, kierownik 

działu BHP w Budimeksie. 

Co ciekawe, działania ochronne mogą nieraz 

utrudniać pracę. Wystarczy, że pracownik będzie 

zbyt mocno lub nieumiejętnie związany linami 

asekuracyjnymi i się w nie zaplącze. Albo gdy 

ma na sobie kombinezon bądź inną odzież roboczą, 

która nie pozwala na koordynację ruchów. 

Przeszkadzać mogą też rękawice, zwłaszcza gdy 

opiankowuje się okno i wymagana jest duża precyzja. 

Natomiast tego, że na budowie trzeba nosić 

kask, żaden z wykonawców nie kwestionuje. 

Szkolą się 

Z fi rm produkujących stolarkę temat ochrony 

montażystów poruszały bądź poruszają te, 

w których wytwarzane są okna dachowe. Bo 

montaż tego typu okien odbywa się wyżej niż 

metr nad ziemią, a to według nomenklatury 

Państwowej Inspekcji Pracy (PIP) oznacza 

pracę na wysokości. 

W 2005 roku Velux zorganizował cykl szkoleń 

pt. „Ekstremalne bezpieczeństwo”, którym objął 

ponad 500 dekarzy z całej Polski. Zajęcia były prowadzone 

przez alpinistów, a uczestnicy mieli możliwość 

sprawdzić się na specjalnej, 4-metrowej 

ściance wyposażonej w elementy dachu, takie jak 

więźba czy pokrycie. Uczyli się, jak stosować zabezpieczenia 

dekarskie oraz jak się ewakuować po 

zsunięciu się z dachu – gdy mają na sobie szelki. 

W Veluksie dowiaduję się, że za bezpieczeństwo 

dekarzy odpowiada jednak ich bezpośredni pracodawca, 

a nie producent okien. 

Montażystów okien dachowych cyklicznie szkoli 

natomiast Fakro. W fi rmie deklarują, że rocznie 

kursy takie przechodzi kilka tysięcy czynnych zawodowo 

dekarzy. Tematyka BHP jest w nich stałym 

elementem. Poza tym każdy pracownik serwisu 

Fakro, który rozpoczyna pracę w terenie, otrzymuje 

linki, szelki, kask zabezpieczający, obuwie antypoślizgowe. 

Oczywiście, bezpieczeństwo każdej 

z zatrudnionych osób zależy w dużej mierze od 

niej samej, ale – jak mówi Wiesław Polański z Fakro 

– pracownikom trzeba pewne rzeczy uświadamiać, 

uczulać ich na zagrożenia. Wydaje się, że 

taka nauka nie ominie również dekarzy chcących 

poszerzać swoje umiejętności pod okiem specjalistów 

z Roto Frank Okna Dachowe. W Lubartowie 

już powstaje dla nich specjalny kampus. 




MONTAZ 

BOGACTWO WYOBRAŹNI 

Opinie biegłych sądowych i innych specjalistów budzą czasami zdumienie 

rzeczoznawców z Instytutu Techniki Budowlanej. Kontynuujemy, rozpoczęty 

w sierpniowym numerze, wybór najciekawszych fragmentów ekspertyz. 

Inwestor miał wadliwie wykonaną fasadę słupowo-ryglową. 

W obawie przed ewentualną katastrofą 

budowlaną i z troski o własne bezpieczeństwo 

fasadę tę zdemontował. Tymczasem biegły 

napisał: 

„Zamontowana konstrukcja nie stwarzała realnego 

zagrożenia dla bezpieczeństwa użytkowania, 

charakteryzowała się jednak częściowym brakiem 

stabilności oraz brakiem dostatecznej ochrony 

przed korozją. (Fasada wychyliła się o 25 mm – 

przyp. JP) 

Dla powyższych wniosków nie mają znaczenia 

późniejsze próby działań mających na celu 

wzmocnienie konstrukcji”. 

„Wykonawca wykonał swoje prace niezgodnie 

z projektem budowlanym, umową, przepisami 

prawa i rozwiązaniami systemowymi. Rozwiązania 

te były różne, lecz żadne z nich nie było rozwiązaniem 

niewłaściwym”. 

„Skupianie się na gromadzeniu dokumentów 

formalnych (chodziło o wystawienie deklaracji 

zgodności – przyp. JP), nieposiadających praktycznej 

wartości przy pomijaniu znacznie bardziej 

pracochłonnej technicznej dokumentacji powykonawczej, 

jest również jedną z często spotykanych 

cech polskiego rynku nowych rozwiązań budowlanych”. 

„Oceniane w niniejszej opinii rozwiązania ścian 

kurtynowych w układzie słupowo-ryglowym oraz 

wykorzystanie aluminium mają stosunkowo krótką 

tradycję stosowania w Polsce”. 

„Prawie cały okres intensywnego stosowania 

tego typu rozwiązań przypada na czas, w którym 

zniesiono formalne obowiązywanie regulacji z poprzedniego 

systemu polityczno-gospodarczego 

bez zastąpienia go kompletem nowych i ustabilizowanych 

rozwiązań”. (Według biegłego w Polsce 

nigdy nie wykonywano przeszklonych fasad 

– przyp. JP). 

W kolejnym przypadku, z którym zetknęli się eksperci, 

przez sześć lat trwała sprawa niedokończonego 

montażu stolarki. Biegli do tej jednej sprawy 

sporządzili sześć rozbieżnych ekspertyz. Oto najciekawsze 

fragmenty: 

„Wbudowanie drzwi balkonowych na parterze 

budynku jest niezgodne z przepisami, producent 

wykonał okna niezgodnie z aprobatą, na domiar 

«zniszczył je»”. 

„Pozostawienie folii ochronnej jest nieusuwalną 

wadą stolarki”. 

„Brak zachowania kąta 90 st. w narożnikach okien 

wynika z wadliwego procesu zgrzewania”. 

„Wyfrezowanie otworów przez ramy ościeżnic do 

założenia nawiewnika doprowadziło do bezpowrotnych 

zniszczeń okien i drzwi”. 

”Okna nie spełniają powszechnie obowiązujących 

norm, aprobat ITB na wielkość szczelin w stykach 

szprosów i ram”. 

„Przez brak klamek i nawiewników niemożliwe 

jest użytkowanie okien i drzwi, i wymagają one 

wymiany”. 

„Okna i drzwi nie spełniają obowiązujących przepisów 

norm na montaż”. 

Inny przypadek zaś dotyczył już nie eksperta, ale 

producenta okien, który tłumaczył się z wadliwego 

opisu na szybach. Dodać trzeba, że stosował 

w stolarce własnej produkcji szyby zespolone, 

które też sam wytwarzał. Przez osiem lat były to 

szyby zwykłe, nie niskoemisyjne, ale na ramkach 

widniała informacja: k = 1,1 W/m 2 K. Gdy wreszcie 

sprawa wyszła na jaw, producent wyjaśniał: 

„Firma X nie stosowała szyby o współczynniku 

przenikania ciepła U = 1,1”. 

„Zastosowanie samej szyby niskoemisyjnej nic nie 

dawało”. 

„W trakcie realizacji zamówień dla Y nie były stosowane 

szyby o takim współczynniku”. (Lata 2001 

– 2007 – przyp. JP) 

„Zastosowanie argonu w szybach zwykłych z całą 

pewnością zapewnia przepuszczalność cieplną 

szyby na poziomie 1,1 W/m 2 K”. 

„Argon ulatnia się z szyb i po pięciu latach w ogóle 

go tam nie ma”. 

„Kod na ramce szyby K-1,1 wcale nie oznacza wartości 

współczynnika izolacyjności cieplnej szyb. 

Kod „K=1,1” oznacza „K jak K………… a 11 to 

jedenasta strona aprobaty, gdzie umieszczona jest 

nazwa fi rmy”. 

WYBÓR I KOMENTARZE: JERZY PŁOŃSKI 

Instytut Techniki Budowlanej 

wrzesień 2012 49

Zdjęcie: autorka 


MONTAŻ 

Z SYSTEMEM PODPÓR 

Każde okno i jego montaż to indywidualna sytuacja – zwykli mówić ludzie 

zajmujący się pomiarem i wyceną stolarki. Dotyczy to również montażu w warstwie 

ocieplenia, czyli przeznaczonego do budynków energooszczędnych i pasywnych. 

System podpór przenosi obciążenie na mur; jest to ważne ze względu na coraz cięższe okna. 

Praktyka dowodzi, że jest on wykonywany rzadko. 

Dzwoniąc do fi rm, które oferują tego typu 

rozwiązanie, wielokrotnie słyszałam: taki montaż 

zdarza się raz na jakiś czas; w jednej rozmowie 

padło nawet określenie: raz na pół roku. Czym 

różni się on od tradycyjnego sposobu osadzania 

okien? Otóż tu ściana jest najczęściej dwuwarstwowa, 

a więc – poza samym murem, który jest 

elementem konstrukcyjnym, ma również warstwę 

izolacyjną. Ocieplenie znajdujące się zazwyczaj od 

strony zewnętrznej i wykonane, czy to przy użyciu 

styropianu, czy też wełny mineralnej, stanowi 

główną barierę dla nadmiernej ucieczki ciepła 

z domu. To jednak oznacza, że stolarkę montuje 

się w strefi e izolacji, czyli tak, jakby okno było jej 

przedłużeniem. Nietrudno sobie wyobrazić, że 

gdyby nie podparcie, wisiałoby ono w powietrzu. 

Dlatego do muru jest przytwierdzane za pomocą 

specjalnych kotew. (Na użytek artykułu, akcesoria 

te będę nazywała kotwami, ale zetknąć się też 

można z określeniem: konsole.) 

Jest na to kilka sposobów. Na rynku można znaleźć 

gotowe rozwiązania oferowane przez fi rmy, 

jednak swojej pomysłowości dowodzą również 

sami montażyści, szukający często produktów nie 

tylko dobrych, ale – a może przede wszystkim – tanich. 

Jak wielu miało okazję się przekonać, tradycyjny 

montaż okna, tj. na krawędzi muru, powoduje 

jego wychłodzenie na całym obwodzie ramy 

okiennej. Gdyby założyć, że okno ma obwód 6 

metrów, a okien w domu jest kilka – powierzchnia 

ram okazuje się naprawdę duża. Przypomnę, że 

w szczelinie dylatacyjnej między oknem i murem 

tworzą się wówczas liniowe mostki termiczne, 

w pobliżu których obserwuje się niższą temperaturę 

powierzchni wewnętrznej. Skutkiem tego są 

właśnie większe straty ciepła, zawilgocenie wnętrz 


i tworzenie się pleśni. Montaż stolarki poza murem 

prostuje przebieg izoterm w układzie: ściana 

– szczelina dylatacyjna – okno. 

Inna rzecz, że dzięki specjalnym elementom montażowym 

ciężar okna zostaje przeniesiony na mur. 

To o tyle ważne, że współcześnie produkowane 

okna są rzeczywiście ciężkie. Czasy, gdy ważyły 

one po 50 kg i były jednoszybowe, już się skończyły. 

Sprzedawcy stolarki mówią, że coraz częściej 

są dziś wybierane rozwiązania trzyszybowe, z szybą 

P4 (antywłamaniową) lub jeszcze cięższą. Zetknęłam 

się z opinią, że średnia waga okna dwuskrzydłowego, 

o wymiarach 1500 x 1500 mm, to 

obecnie 80 – 120 kg. Z kolei tzw. suwanki potrafi ą 

ważyć nawet 200 – 300 kg. 

W tym miejscu warto przypomnieć jeszcze jedno 

pojęcie, a mianowicie: montaż warstwowy albo 

– jak kto woli – trójwarstwowy. Taki w istocie zapobiega 

powstawaniu mostków termicznych. Jest 

on wykonywany zgodnie z zasadą: szczelniej od 

środka niż na zewnątrz i wymaga zastosowania 

taśm izolacyjnych (paroprzepuszczalnej od zewnątrz 

i paroszczelnej wewnątrz złącza okiennego) 

oraz pianki poliuretanowej – jako środkowej 

warstwy izolacji. Jednak to – wbrew praktyce 

nierzadko towarzyszącej promocji tego typu materiałów 

– nie jest montaż ciepły. W istocie montaż 

warstwowy ma niewiele wspólnego z tym 

wykonywanym w warstwie ocieplenia. Efektem 

nadużywania określenia „ciepły” jest dezorientacja 

klientów. Standardowo sytuacja wygląda tak, 

że gdy przychodzi klient do salonu i pyta o ciepły 

montaż, osoby z obsługi odpowiadają pytaniem 

na pytanie: o co chodzi? Dopiero w toku dalszych 

rozmów okazuje się, że o montaż warstwowy. 

Te dwa pojęcia trzeba więc tłumaczyć. I co istotne, 

takie sposoby montażu się nie wykluczają – 

okno montowane w warstwie ocieplenia można 

uszczelnić przy pomocy taśm izolacyjnych i pianki; 

ale można je zamontować i bez nich. 

Sprawdzonymi i wygodnymi dla montażystów 

sposobami mocowania okien poza murem są kotwy 

regulowane, systemów JB-D i Knelsen (w drugim 

przypadku, zamiennie, używa się też nazwy 

Fentech – to polski dystrybutor niemieckiej fi rmy). 

Do wyboru, w obu systemach, jest kilkanaście elementów: 

kotwy dolne, boczne i górne. Ich zasada 

działania jest podobna, choć wsporników bocznych 

JB-D się nie przykręca, lecz przewierca ramę 

okienną, a następnie przymocowuje dyblami. Są 

też wsporniki pozwalające na zamontowanie okna 

od strony zewnętrznej. W zależności od długości 

wysunięcia okna poza mur, elementy kotwiące są 

dłuższe lub krótsze, mogą też mieć dodatkowe 

wsporniki od dołu, tzw. elki. Te przydają się zwłaszcza 

wtedy, gdy mur jest wykonany z miękkiego materiału, 

typu gazobeton czy porotherm, i trudno 

jest wbić się w niego od góry. Na wymiary kotew 

i ich liczbę wpływ mają m.in. grubość i rodzaj warstwy 

ocieplenia, grubość i materiał, z jakiego jest 

wykonany mur, ciężar konstrukcji okiennej. Ale nie 

sposób mówić o jednoznacznych zależnościach. 

Paweł Gągol z fi rmy Mar Plast, która tego typu 

montaż wykonuje w obu systemach, podkreśla, że 

można to stwierdzić dopiero na miejscu, czyli po 

oględzinach placu budowy i pomiarze otworów 

okiennych. To jest właśnie najlepszy czas, by ustalić 

ostateczne wymiary okien, stopień ich wysunięcia 

poza obrys ścian budynku, a tym samym wybrać 

właściwe rozwiązanie. 

Ten rynek z pewnością będzie ewoluował. Ostatnio 

nowy system wprowadził Tremco Illbruck. 

Zmianą jest już choćby rezygnacja z kotew dolnych 

i bocznych, oraz próba połączenia tego 

z uszczelnieniem okna. 

Z dostępnych na rynku rozwiązań warto też wspomnieć 

o montażu przy użyciu krawędziaka drewnianego, 

podpór tworzywowych i kątowników 

metalowych. W pierwszym przypadku drewno 

umieszcza się od zewnętrznej strony muru w warstwie 

ocieplenia i staje się ono podparciem dla 

listwy progowej okna. Zaletą jest niewątpliwie 

dobra izolacyjność cieplna takiej podpory. Również 

od zewnątrz mocuje się do ściany kątowniki 

metalowe – utrzymują one okno w ociepleniu, 

a do regulacji służą klocki podporowe. Trzecie rozwiązanie 

najlepiej sprawdza się, gdy stolarka jest 

montowana w już ocieplonej ścianie, z wykonanymi 

węgarkami. 

Cóż, każde rozwiązanie jest dobre, o ile jest dostosowane 

do wymagań placu budowy i potrzeb 

zamawiającego, a w czasie użytkowania nie trzeba 

go poprawiać. 


m.stopa@okna-forum.pl



PROMOCJA 

Nowoczesna technika przesuwna: odstawnoprzesuwne 

okucie HAUTAU ATRIUM SP ® komfort 

Innowacyjne okucie HAUTAU ATRIUM SP ® 

komfort zostało stworzone nie tylko z myślą 

o teraźniejszości, ale również przyszłości. Automatyczny 

system zamykający Komfort-Soft- 

-Einzug oraz certyfikowany, antywłamaniowy 

system wentylacji sprawiają, że najnowsze 

okucie firmy Hautau to prawdziwa rewolucja 

w świecie okien przesuwnych. Ta pionierska 

technika łączy wszystkie zalety dotychczasowych 

systemów okuć przesuwnych, dając 

tym samym przyjemność użytkowania. Kolejnym 

plusem jest to, że nowe okucie może 

być stosowane do wszystkich standardowych 

rodzajów profili. 

Dziecinnie prosta obsługa! 

Poprzez obrót klamki skrzydło zostaje odryglowane, 

otwarte i przesunięte do pozycji jeżdżącej, 

przy jednoczesnym zaoszczędzeniu 

energii (ręczne zasunięcie i automatyczne 

przyciągnięcie skrzydła). Wmontowany hamulec 

zapewnia delikatny i praktycznie bezgłośny 

ruch skrzydła, jednocześnie minimalizując 

ryzyko zacięcia. 

Równomierna i naturalna wentylacja 

Kolejnym atutem innowacyjnego okucia 

HAUTAU ATRIUM SP ® komfort jest zintegrowany 

system wentylacji. Obrót uchwytu o 180° 

w pozycji zamkniętej skrzydła powoduje jego 

odchylenie od ramy o około 6 mm, co zapewnia 

równomierną wentylację pomieszczenia. 

Takie naturalne wietrzenie potrzebne jest chociażby 

po to, by uniknąć powstawania pleśni. 

Okno można spokojnie pozostawiać w pozycji 

wentylacji – szczelina jest niewidoczna 

z zewnątrz, a zaczepy wentylacyjne można 

stosować zarówno w drzwiach drewnianych, 

jak i tych z tworzywa sztucznego. Plusem jest 

także przynależność do klasy odporności na 

wiatr RC2. 

Sprawdzone i certyfikowane 

Długość funkcjonowania okucia odstawno- 

-przesuwnego została poddana próbom 

w instytucie sprawdzającym zgodność 

z normami EN (w tym przypadku chodziło 

o normę EN 13126-17). Okucie „wytrzymało” 

25 000 cykli, co daje mu przynależność 

do najwyższej klasy trwałości. Jakość nato- 

miast – równie wysoka – została potwierdzona 

przez instytut IFT Rosenheim w ramach 

programu Q-Zert (odznaczenie znakiem 

jakości QM 347). 

Nowość: wariant elektryczny 

Elektryczny wariant okucia odstawno-przesuwnego 

HAUTAU ATRIUM SP ® komfort, oznaczony 

dodatkowym symbolem „E” na końcu 

nazwy, to elektromotoryczny napęd wmontowany 

w ramę i niewymagający dodatkowe- 

go okablowania. Dzięki napędowi skrzydło 

automatycznie zostaje odryglowane i otwarte. 

Napęd włącza się automatycznie – specjalne 

czujniki mierzą poziom tlenu w pomieszczeniu 

i w razie konieczności „włączają” wentylację. 

Dalsze informacje są dostępne na naszej stronie 

internetowej: 

http://www/hautau.de/atriumspkomfort 

wrzesień 2012 51



SPRZEDAŻ 

POWRACAJĄCY KLIENT 

Sprzedaż okien i rolet w jednym punkcie handlowym może być dobrym pomysłem. 

Ale przy tego typu ofercie, jakość produktów i przykuwająca uwagę 

klienta ekspozycja – to nie jedyne elementy, o które trzeba dbać. 

Jak dana roleta wygląda na konkretnym oknie? O tym 

można się przekonać w sklepie. 

Pracownicy sklepów oferujących tak różnorodny 

asortyment są zgodni co do tego, że osoba zamawiająca 

u nich okna, nie kupi od razu rolet. Produkty 

te pełnią bowiem odmienną funkcję: okno 

jest zamknięciem dla otworu okiennego, a roleta 

to już element dekoracyjny. Oczywiście, mowa tu 

o przesłonach okiennych zakładanych wewnątrz 

budynku, np. o roletach materiałowych, rzymskich 

czy plisach, ale też żaluzjach czy zasłonach. 

Jak się okazuje, ze strony prawa nie ma przeciwwskazań, 

by okna i rolety montować – a więc 

i kupować – razem; ale o tym, że tak się nie dzieje, 

decydują najczęściej względy praktyczne. Po 

osadzeniu stolarki w murze, czyli gdy można już 

mówić o stanie surowym zamkniętym budynku: 

bo ma on i pokrycie dachowe, i podejścia wodno- 

-kanalizacyjne, i ścianki działowe – wykonywane 

są prace elektryczne i hydrauliczne, a następnie na 

ściany kładzie się tynki. To roboty zaliczane do tzw. 

brudnych; zatem decyzja o wieszaniu rolet na tym 

etapie prac wydaje się mocno ryzykowna. 

Ale sprzedawcy zwykli mówić o klientach powracających. 

Ekspedientka, z którą rozmawiałam 

w punkcie Domekspol przy ul. Bartyckiej w Warszawie, 

opowiedziała mi o kobiecie, która stolarkę 

kupowała tu dwa lata temu – a teraz pojawiła się 

znowu, by zamówić rolety. Powód? Zadowolenie 

z okien, jakości ich montażu, a także towarzyszącej 

temu obsługi. Dodam, że w momencie mojej 

wizyty, osłony były do nabycia w sklepie zaledwie 

od trzech tygodni. Moja rozmówczyni podkreśla, 

że wręcz odradza klientom jednoczesny zakup 

stolarki i osłon. Bo do tego, w których oknach 

będą one rzeczywiście niezbędne (ekspozycja południowa, 

południowo-zachodnia i zachodnia) 

i czy będzie to grało z wnętrzem, trzeba się przecież 

przekonać. 

– Nie chcemy narażać klientów na niepotrzebne 

koszty, bo jeśli z zakupu wyciągną taki właśnie 

wniosek, to już więcej do nas nie przyjdą, ani nie 

polecą nas innym osobom. Chociaż zysk z transakcji 

byłby dla nas niewątpliwie wyższy. W dłuższej 

perspektywie takie działania szkodzą jednak wizerunkowi 

punktu handlowego – mówi. 


Na żywo niewątpliwie dobrze widać kolory i wzory 

przesłon okiennych. 

Ten argument jest bardzo ważny dla sprzedawców, 

którzy nie myślą tylko o tym, co dzisiaj, ale 

nastawiają się na działalność wieloletnią. Jak 

twierdzi Agnieszka Zawadzka z fi rmy Okna, 

mającej swą siedzibę również na Bartyckiej, sprzedaż 

stolarki nie polega tylko na liczeniu zysków. 

Jej zdaniem, przydaje się na przykład przygotowanie 

albo wręcz wykształcenie techniczne: klienci 

z reguły wyczuwają, czy mają do czynienia z handlowcem 

znającym zasady sztuki budowlanej, czy 

raczej ze sprzedawcą, który próbuje zarobić. Nie 

wykona się na przykład tafl i szkła o wymiarach 

3 x 3 m w jednym kawałku, bez żadnego podziału. 

Handlowiec powinien o tym poinformować, jeśli 

klient nalega na takie rozwiązanie. Jak wynika 

z obserwacji mojej rozmówczyni, takich, którzy 

w poszukiwaniu szybkiego zysku przewinęli się 

przez to centrum budowlane, było już sporo. Dla 

wielu decydująca może być też nadchodząca jesień, 

bo zwyczajowo jest to pora na roboty wykończeniowe 

w obiektach. Według danych GUS, 

w pierwszej połowie 2012 roku wydano dużo 

mniej pozwoleń na budowę obiektów mieszkalnych 

niż w latach 2011 – 2007. Spadek ten kształtuje 

się w granicach 14,4 – 31,9 procent. 

Sprzedawcy relacjonują ponadto, że forma kontaktu 

z klientem zmieniła się w ciągu ostatnich trzech 

lat. W ciągu dnia mogłoby się wydawać, że w centrum 

na Bartyckiej nic się nie dzieje, bo ludzi jest 

mało – a w rzeczywistości punkty handlowe tętnią 

życiem. Powód? Podstawowych informacji o asortymencie 

sklepów dostarcza Internet. Niejeden sprzedawca 

ma też przy swoim biurku komputer i dzięki 

temu prowadzi rozmowy z klientami przez e-mail. 

Dobrze jest więc zainteresować się tymi, którzy zjawiają 

się osobiście. Czasem niezbędna jest dłuższa 

rozmowa, by lepiej poznać oczekiwania i upewnić 

się, czy to nie przechadzka z braku innych zajęć. 

Sprzedawca z punktu Em-Di mówi mi natomiast, 

że warto poświęcić więcej czasu na wyjaśnienie, 

z czego składa się okno i co można stracić, kupując 

jego tani odpowiednik w markecie budowlanym. 

Błędem jest jednak namawianie do czegokolwiek. 

Przy podpisywaniu umowy na sprzedaż okien, 

Ekspozycja wielu rolet w jednym miejscu pozwala je 

ze sobą porównywać. 

można jedynie zasugerować, że gdyby potrzebne 

były rolety, to, owszem… zapraszamy. Właśnie 

dlatego różnorodny asortyment jest wskazany. 

Jarosław Wojdyna ma swój prywatny punkt 

przy Bartyckiej już od piętnastu lat. Sklep jest 

mały, ale kupić tu można niemal wszystko: od 

okien, poprzez rolety czy parapety, aż po bramy. 

Jak mówi sprzedawca, zaczynał właśnie od okien, 

ale rolety doszły szybko – bo o nie pytali kupujący. 

Te pierwsze sprowadza dziś od kilku producentów, 

gdyż wiadomo, jedni klienci szukają okien tanich, 

inni – bardzo dobrych; natomiast jeśli chodzi 

o rolety, proponuje te standardowe, montowane 

w świetle szyby. Idea jest prosta: gdy ma się 

wszystko w jednym punkcie, klient wybiera, co mu 

pasuje. Ta sama zasada przyświeca sprzedawcom 

podwarszawskiego Mar Plastu. Paweł Gągol, 

który jest tu przedstawicielem handlowym, dowodzi, 

że tzw. kompleksowa obsługa to korzyść i dla 

klientów, i dla sklepu. Ten model sprzedaży sprawdza 

się zwłaszcza wtedy, gdy klient przychodzi 

z gotowym projektem domu, do którego zamówić 

chce nie tylko okna czy drzwi, ale i rolety, bramy 

itd. Kolejny plus: na miejscu można po prostu 

zobaczyć, jak roleta będzie wyglądała na danym 

oknie i wypróbować, jak działa i jedno, i drugie. 

Warto dodać, że sklep znajduje się przy ruchliwej 

trasie, więc tym, którzy jadą z Warszawy w kierunku 

Mińska Mazowieckiego bądź na odwrót, może 

po prostu zapaść w pamięć. I też wrócą. 

Jeśli jednak założy się, że klienci lubią powracać 

w miejsce, w którym dokonali udanego zakupu, 

trzeba wiedzieć o jednym: mają doskonałą pamięć. 

Agnieszka Zawadzka przypomina sobie takich, 

którzy – przy zakupie rolet – potrafi li podkreślać, 

ile okien kupili w jej punkcie osiemnaście 

czy piętnaście lat temu. Wielu to wystarcza, by 

teraz domagać się opustu. A Paweł Gągol mówi 

mi wręcz o szansie na rabat przy większym zamówieniu. 

W tym właśnie tkwi haczyk, że zysk ze 

sprzedaży okien i rolet nieraz okazuje się mniejszy 

niż to, co mogłyby zarobić dwa odrębne sklepy. 


m.stopa@okna-forum.pl

Zdjęcia: Adwil 

BRAMY W SZAFIE 

Sprzedawcy wiedzą, że towar ładnie pokazany lepiej się sprzedaje. A szczególnie, 

jeśli ludzie mogą go dotknąć czy sprawdzić, jak działa. Tak też jest w przypadku 

bram. Klienci też chcą dokładnie im się przyjrzeć, zanim podejmą decyzję 

o kupnie. 

Klient może zobaczyć zarówno kolor, jak i przetłoczenia wielu bram. 

W przypadku ekspozycji bram pojawia się jednak 

kłopot. Bo płaszcze zajmują zwykle dużą 

powierzchnię, więc salony najczęściej pokazują 

wzorniki z kolorami i zdarza się, że wstawiona jest 

jedna albo dwie bramy. Stanowią one najczęściej 

jedynie wąski fragment oferty sklepu. Nie ma po 

prostu miejsca na to, by pozwolić sobie na większą 

ekspozycję. 

Z tym problemem uporał się właściciel salonu 

z bramami i drzwiami Adam Drąg, partner fi rmy 

Hörmann. W Tczewie, w swoim sklepie o nazwie 

Adwil zamontował specjalną konstrukcję, która 

umożliwia mu prezentację dużej liczby wyrobów. 

Zobaczył ją będąc na wycieczce w Niemczech i postanowił 

wprowadzić do swojego sklepu. Jest to 

coś w rodzaju szafy, w której są schowane i wysuwane 

różne płaszcze drzwiowe. W ten sposób 

więc jest możliwe zaprezentowanie wszystkich ro- 

dzajów poszyć – i kolorów, i wzorów przetłoczeń, 

jakie oferuje sklep. 

Właściciel salonu zatrudnia własnych montażystów, 

więc nie było problemu ze zbudowaniem 

ekspozycji. Ale ten szczególny mebel to tylko 

jeden z elementów prezentacji oferty. Adamowi 

Drągowi zależało, by zaprezentować możliwości 

techniczne bram. Chodziło o to, by potencjalny 

klient mógł sprawdzić sam, jak brama otwiera się 

i zamyka, czy też jak można nią sterować za pomocą 

np. telefonu komórkowego. Stworzył więc 

czworobok – każda ze ścian to inna brama; każda 

szczególnie warta była pokazania. Pierwsza z nich 

to przemysłowa, segmentowa, której płaszcz wygląda 

jak szkło. Brama ma napęd automatyczny 

i działa na fotokomórkę. Drugi egzemplarz zamontowano 

wraz z drzwiami. Trzeci ma w płasz- 

Garaż, którego ściany stanowią bramy. 


SPRZEDAŻ 

czu drzwi przejściowe. Nie otwierając więc całej 

konstrukcji, można wejść do garażu. I ostatni produkt 

to brama rolowana. 

Jak reagują na tę ekspozycję klienci? Podobno są 

tacy, którzy odwiedzają salon kilkakrotnie, tak im 

się podoba. Przychodzą też z próbkami i wzornikami 

stolarki – okien i drzwi, by porównać je do 

kolorów bram. Miejsce poza tym jest przygotowane 

z myślą nie tylko o klientach indywidualnych, 

ale także architektach, projektantach czy właścicielach 

fi rm budowlanych. 

Adam Drąg przyznaje, że dużo zainwestował 

w swój salon. Musiał przecież kupić wszystkie 

bramy, zainstalować je, a także zamontować ekspozycję. 

Wprawdzie za bramy zapłacił po preferencyjnej 

stawce, jaką mają salony, ale kupił niemal 

wszystkie modele. Poza tym znajduje się tu 

także wystawa drzwi, które również zostały przez 

właściciela salonu kupione od producenta. 

Warto dodać, że uzupełnieniem sklepu w Tczewie 

jest strona internetowa, na której można 

zobaczyć namiastkę tego, co znajduje się 

w salonie. Strona jest częściowo interaktywna; 

użytkownik może na przykład kliknąć na szafę 

i wysuną mu się wówczas różne płaszcze bramy. 

Obejrzeć może także garaż, którego ścianami są 

cztery bramy. 

O co najczęściej pytają klienci w salonie Adwilu? 

Właściciel twierdzi, że chcą wiedzieć, czy 

w tym sklepie oferowany jest serwis gwarancyjny 

i pogwarancyjny. Nie jest to więc pytanie o cenę, 

z którym zwykle spotykają się sprzedawcy marketów. 

Inwestycja w salon, według Adama Drąga, 

była realizacją pomysłu, który odpowiada na potrzeby 

klientów. Dlatego się opłaca. 


m.rocka@okna-forum.pl 

wrzesień 2012 53

Zdjęcie: arch. 


SPRZEDAŻ 

POLAK NIEOSZCZĘDNY 

Deweloperzy to dla producentów okien jedna z liczących się grup klientów. 

Ale czy dla fi rm budujących mieszkania i biura ważna jest jakość produktów 

budowlanych, np. okien, czy chodzi jedynie o ładne wykończenie obiektów? 

Deweloperzy twierdzą, że ich klientów nie interesują parametry okien. 

Wiele ostatnio słychać o kłopotach fi rm deweloperskich, 

które nie mogą sprzedać mieszkań, 

a w związku z tym nie mają środków na rozpoczęcie 

kolejnej inwestycji. Prognozuje się, że część 

małych fi rm w przyszłym roku nie będzie w stanie 

prowadzić działalności, bo pojawiła się kolejna 

przeszkoda. W życie weszła ustawa deweloperska, 

która reguluje fi nansowanie inwestycji, np. 

nakłada na fi rmę obowiązek założenia rachunku 

powierniczego, a jedną z konsekwencji nowego 

prawa jest to, że deweloper będzie musiał mieć 

duże fundusze własne, by zacząć budowę. 

W roku 2011 ponad 50 proc. mieszkań deweloperskich 

zbudowały małe fi rmy, które rocznie oddają 

do użytkowania nie więcej niż 50 lokali. Są 

jednak i tacy deweloperzy, którzy notują bardzo 

duże wzrosty sprzedaży i zysków. Na przykład Robyg 

podał, że przychody ze sprzedaży w I półroczu 

2012 r. wyniosły 207 630 tys. zł, a w zeszłym 

roku – 62 621 tys. zł. Zatem nie wszystkim wiedzie 

Mamy świadomość, 

że ustanowienie 

limitu 

za metr kwadratowy do kwoty poniżej 5904 zł, 

w praktyce spowodowałoby wykluczenie prawie 

wszystkich warszawskich inwestycji z programu 

pomocowego. Jak widać, sytuacja taka z całą 


się źle. Jednak w najbliższej przyszłości czekają nas 

zmiany struktury tego rynku. 

Duże fi rmy, które mogą sobie pozwolić na kupowanie 

gruntu i rozpoczynanie budów, muszą też 

odpowiednio swoją ofertę przygotować, by zachęcić 

klientów. Cena to podstawowy argument 

przy sprzedaży. W wielu miastach w Polsce nadal 

jest tak, że popularnością cieszy się przysłowiowy 

„dół w ziemi”. Klienci więc kupują mieszkania, 

które istnieją jedynie na papierze, bo na początku 

płacą mniej. W takiej sytuacji nabywca na dobrą 

sprawę kupuje lokal, którego nie widział, a więc 

nie wie, jakie zostaną tu użyte materiały budowlane, 

jak mieszkanie zostanie wykończone i jakie 

parametry będzie miało np. okno. 

Stolarka, jak się okazuje, w takim przypadku nie 

odgrywa prawie żadnej roli. Jedyne zastrzeżenia 

dotyczące okien – jak twierdzi Zbigniew Okoński, 

prezes zarządu Grupy Robyg – jest takie, by 

nie były z PCW. Deweloper kupuje więc drewnia- 

W IMIENIU DEWELOPERÓW 

Wbrew przewidywaniom specjalistów rynku nieruchomościowego, 

limity w programie „Rodzina na 

Swoim” nie uległy zmianie. Pozostawienie progów 

programu na obecnym poziomie pozwala warszawskim 

deweloperom oferować w dalszym ciągu mieszkania 

z dopłatą państwa. 

pewnością nie byłaby komfortowa – zarówno 

z punktu widzenia klientów, jak i deweloperów. 

Data zamknięcia programu „Rodzina na Swoim” 

przypada na 31 grudnia 2012 r. W związku z jego 

wygaszaniem zarówno deweloperzy, jak i klienci 

oczekują od rządu rozpoczęcia prac nad podobnym 

programem, który pozwoli młodym małżeń- 

ne. Ale na tym etapie kończy się zainteresowanie 

klientów stolarką okienną. O energooszczędność 

czy inne cechy okien nie pytają. 

Jednak nie wszędzie klienci są tak obojętni na cechy 

stolarki. Jakub Tamborowski z krakowskiego 

biura sprzedaży Echo Investment uważa, że 

klienci tym aspektem się interesują: – Z reguły pytania 

dotyczą izolacyjności okien, współczynnika 

tłumienia hałasu, producenta okien czy długości 

obowiązywania gwarancji. Wielu klientów pyta 

o materiał, z jakiego wykonane są ramy okien. 

Często padają też pytania dotyczące szyb antywłamaniowych, 

zdarza się to głównie w przypadku 

mieszkań na parterze. Znaczenie ma też to, czy 

okna są tylko uchylne czy również rozwieralne. 

Generalnie temat okien, ich jakość i rodzaj jest dla 

wielu klientów bardzo ważnym zagadnieniem. 

Są też deweloperzy, którzy montaż dobrej jakości 

okien uważają za swój priorytet. Im lepsze okna, 

tym wyższy komfort dla mieszkańca. Jednak taka 

postawa to rzadkość. Cechy okien są na szarym 

końcu wśród innych kryteriów, które mieszkanie 

ma spełnić. 

Zbigniew Okoński z Robyg potwierdza, że klientów 

nie interesują parametry produktów budowlanych, 

nie dbają też o ekologię i ogólnie mówiąc 

o oszczędność. Jedna z warszawskich inwestycji 

tego dewelopera została wyposażona w panele 

solarne do podgrzewania wody oraz mechanizm 

do wykorzystywania deszczówki, by używać jej 

do spłukiwania toalet. Dodatkowe wyposażenie, 

które kosztowało ok. 200 tys. zł, miało zachęcić 

potencjalnych klientów. Okazało się, że w ogóle 

nie wzbudziło zainteresowania. 

W dobie rosnących cen za energię okazuje się, że 

wielu Polaków nadal nie myśli perspektywicznie 

o oszczędzaniu i kieruje się wyłącznie ceną przy 

zakupie mieszkania. Trudno zatem, aby deweloper 

oferował produkt z wyższej półki, skoro klient 

tego nie oczekuje. 


m.rocka@okna-forum.pl 

stwom na zakup własnego mieszkania. Z naszych 

obserwacji wynika, że to przede wszystkim nowo 

założone rodziny korzystają z planu pomocowego. 

Mamy świadomość, że taki program jest niezbędny 

w obecnych warunkach gospodarczych. Z jednej 

strony ułatwia on start młodym ludziom, z drugiej 

zaś pozwala na napływ kapitału, który w znacznej 

części zostanie ponownie zainwestowany przez 

deweloperów. Patrząc długoterminowo, można 

założyć, że wprowadzenie podobnego programu 

w ostatecznym rozrachunku będzie miało wpływ 

na poprawę stanu polskiej gospodarki. 

MARTA ULBRYCH 

pełnomocnik zarządu Neocity


EKSPORT 

Z CZYM DO FRANCJI 

Francja leży niezbyt daleko od Polski, jednak mimo pozornej bliskości, kraj ten 

sporo różni się od naszego. Zwłaszcza różnice klimatyczne pociągają za sobą 

inne niż u nas wymagania związane ze stolarką. 

Francuzi słyną ze swego przywiązania do wszystkiego, 

co ich własne, narodowe. Dotyczy to m.in. 

okien. Z Internetu można dowiedzieć się, że okna 

francuskie to takie, które są wąskie i wysokie, 

czasami dorównują wielkością kondygnacji. Mają 

wąskie ramy oraz klamkę umieszczoną na środku 

ramiaka na listwie centralnej. I choć wydawać by 

się mogło, że współczesne wzornictw o bardzo 

ujednolica wyroby, także jeśli chodzi o budownictwo, 

jednak w zakresie okiennych upodobań Francuzów 

niewiele się zmienia. 

Oczywiście, polscy producenci okien, którzy zdecydowali 

się na eksport do Francji, o tym wiedzą. 

W naszym kraju niemal każdy dostawca profi li 

z PCW ma w ofercie takie, które przeznaczone są 

do wytwarzania okien francuskich. Największym 

utrudnieniem dla polskiej stolarki na rynku francuskim 

jest sama sprzedaż, bo rynek jest hermetyczny. 

Do Francji 

Systemów, na bazie których wytwarza się okna 

na eksport do Francji, jest kilka. Przede wszystkim 

wymienić należy profi le do okien renowacyjnych 

i tzw. monobloki; w następnej kolejności – te z ruchomym 

słupkiem i środkową klamką. 

Okna renowacyjne trafi ają do budynków remontowanych 

i montuje się je w szczególny sposób, 

nakładając na istniejącą już ramę, zwykle drewnianą. 

Monobloki zaś to okna z dodatkowymi profi lami 

maskującymi. Wszystkie te wyroby wytwarzają 

polskie fi rmy i wysyłają do Francji. Ale też, co ciekawe, 

eksportują takie produkty, które mogłyby być 

montowane w Polsce, czyli standardową stolarkę. 

Okazuje się, że w ostatnim czasie preferencje francuskich 

klientów trochę się zmieniają. I choć nadal 

prym wiodą spécialités françaises, to wielu producentów 

z powodzeniem sprzedaje tam okna takie 

same jak w naszym kraju. Niektórzy polscy właściciele 

fi rm produkujących stolarkę mówią: klient 

nasz pan. I tak jak w fi rmie Eskaokna, jeśli zamawiane 

są okna renowacyjne, to takie są produkowane 

i wysyłane za granicę. Inni zaś, gdy dostaną 

zlecenie na tego typu stolarkę, np. w Forgisto, 

tłumaczą klientowi, że lepiej kupić nowe okno i od 

nowa je zamontować, niż maskować stary, zużyty 

już profi l. W tej drugiej fi rmie więc znacznie więcej 

sprzedaje się standardowych okien. 

Należy też wziąć pod uwagę fakt, że Francja to 

rozległy kraj, dość zróżnicowany pod względem 

klimatycznym. Dlatego inne okna zamawiane 

i montowane będą na Lazurowym Wybrzeżu, 

a inne w Normandii. Te, o których mówi się „francuskie”, 

zwykle bywają montowane w dużych 

miastach, np. w Paryżu. 

W polskich fi rmach zgodnie podkreśla się, że coraz 

większą popularność zyskują okna energoosz- 


Jeden z polskich producentów na targach Batimat, 

kusi francuskich klientów wyśrubowanym U w . 

czędne. Tam bowiem również prowadzi się politykę 

oszczędności energetycznej, a ograniczenie 

emisji CO 2 jest istotnym celem gospodarczym na 

najbliższe lata. We Francji ok. 40 proc. zużycia 

energii związane jest z budownictwem. I choć 

obecnie cena za energię jest tam relatywnie niższa 

niż w Polsce, to coraz popularniejsze stają się 

domy budowane w technologii energooszczędnej 

– BBC (Bâtiment Basse Consommation – budynek 

o niskim zużyciu energii). Do takich inwestycji kupowane 

są właśnie okna o dobrym współczynniku 

izolacyjności termicznej, które dostarczają m.in. 

polskie fi rmy. 

Polscy producenci eksportujący do Francji podkreślają 

też inny fakt. Wszyscy są zgodni, że jakość 

polskich okien jest porównywalna, jeśli nie lepsza 

od tych, które wytwarzane są na rynku francuskim. 

W fi rmie Plastbud spotkano się ze stolarką 

made in France, gdzie np. w profi lach brakowało 

wzmocnień albo szyba była porysowana. Natomiast 

w Forgisto stwierdzono, że choć Francuzi 

produkują okna na bazie profi li Aluplastu, to 

w Polsce są one uważane za przestarzałe. Tam 

bowiem głębokość zabudowy wynosiła 60 mm, 

a eksportowane okna z Polski miały co najmniej 

70 mm. Polska stolarka jest więc technologicznie 

na wyższym poziomie. 

Sprzedaż 

To truizm, ale przypominania nigdy dosyć: nie 

wystarczy dobry produkt, trzeba umieć go sprzedać. 

Polscy producenci w większości przypadków 

swoje okna dostarczają do fi rm budowlanych 

bądź hurtowników. Najwygodniejsze rozwiązanie 

polega na tym, że we Francji na stale zatrudniony 

jest pracownik, który bezpośrednio kontaktuje 

się z klientami. Ci zaś, którzy prowadzą sprzedaż 

z Polski, czyli nie mają tam swojego przedstawiciela, 

najczęściej niezbyt dobrze oceniają rynek. 

Negatywna opinia dotyczy głównie dużych od- 

biorców – hurtowników, którzy zaniżają ceny oraz 

często zalegają z płatnościami. To zresztą cecha 

francuskich kupców, o których większość polskich 

eksporterów mówi: ociąganie się z płatnościami 

za faktury to ich specjalność. Ale duże fi rmy, które 

od wielu lat sprzedają za granicą swoje wyroby, 

mają też wypracowane narzędzia, dzięki którym 

zaległości płatnicze nie stanowią już tak dużego 

problemu. Transakcje są ubezpieczane, producent 

chce przed wysłaniem towaru znaczną zaliczkę 

albo też, jak np. w fi rmie Eko-Okna, wymaga od 

klienta płatności przy odbiorze dostawy. Polscy 

producenci sami wysyłają ciężarówkami swoje 

okna, a kierowca w tym systemie pełni rolę kasjera. 

W gorszej sytuacji są mali producenci, którzy 

z różnych powodów obniżają ceny swoich wyrobów. 

A jeśli weźmie się pod uwagę jeszcze koszty 

transportu oraz opóźnianie płatności – ich rentowność 

stoi pod znakiem zapytania. Co więcej, 

ich okna są traktowane na równi z produktami 

oferowanymi w składach budowlanych, gdzie, 

podobnie jak w Polsce, nie liczy się jakość, lecz 

cena. W tej konkurencji więc polscy mali i średni 

producenci nie wygrają. 

Polak, Polakowi… 

Dużym problemem jest we Francji konkurencja 

między polskimi fi rmami. Wojna cenowa, w której 

klientów zdobywa się oferując wyrób w cenie niższej 

od tej dyktowanej przez konkurencję, często 

z minimalną marżą, przeniosła się z naszego kraju 

do Francji. 

– To bez sensu – twierdzi m.in. przedstawiciel fi rmy 

Eko-Okna. – Tam przecież można znaleźć klienta 

inną metodą. A na wojnie tracą wszyscy. Tymczasem 

chodzi o to, żeby zyskać i nie przeszkadzać 

sobie nawzajem. 

Co jednak najważniejsze – we Francji okna są 

znacznie droższe niż w Polsce, więc diler ma kilkakrotnie 

wyższą marżę niż w naszym kraju. Dlatego 

wciąż jest to rynek bardzo opłacalny i zaniżanie 

cen jest co najmniej mało rozsądne. Każdy producent, 

wysyłając swoje wyroby do Francji, podkreśla, 

że sprzedaż tam wymaga dużego wkładu 

pracy i energii. 

*** 

Powrócę do myśli zapisanej na początku artykułu: 

powszechnie uważa się, że Francuzi cenią sobie 

wyroby, które mają napisane na etykiecie, że są 

wyprodukowane w ich kraju. I tak też często podchodzą 

do okien. Nie wystarczy oznakowanie CE, 

trzeba mieć NF (Norme Francais), czyli przeprowadzić 

odpowiednie badania. Potem droga jest 

o wiele łatwiejsza. Bo choć znaczna część produktów 

na rynku francuskim nie jest tam wytwarzana, 

to przeciętny klient uważa, że jest inaczej. I to 

dopiero jest dźwignią handlu. 


m.rocka@okna-forum.pl


TARGI 

wrzesień 2012 57

in partnership with 

A NEW SAIE 

FOR A NEW WAY 

OF BUILDING 

INTEGRATING | BUILDING | VALORIZING | RETRAINING 

Materials, components and systems for making building 

and infrastructures green, safe and sustainable. 

Systems and technologies for making on-site 

production locations more efficient and safe. 

Systems, technologies and tools for professionals. 


www.saie.bolognafiere.it 

Viale della Fiera, 20 - 40127 Bologna (Italy) 

Ph. +39 051 282111 - Fax +39 051 6374013 - saie@bolognafiere.it 

OCHRONA ZABYTKÓW 

Pod koniec lipca rozpoczął się kolejny Branżowy Program Promocji 

(BPP) stworzony przez Ministerstwo Gospodarki. Tym razem 

reklamowana za granicą będzie polska ochrona zabytków. 

Pisaliśmy już o dwóch innych programach – dotyczyły one promocji budownictwa 

oraz stolarki otworowej. Producenci okien i drzwi powinni być też zainteresowani 

ochroną zabytków. 

W programie mogą wziąć udział przedsiębiorstwa, które: 

� prowadzą działalność gospodarczą i mają siedzibę na terytorium Polski; 

� zadeklarują udział w przynajmniej połowie działań promocyjnych, określonych 

w BPP; 

� w roku podatkowym, w którym składają wniosek, oraz w dwóch poprzedzających 

latach nie otrzymały pomocy de minimis, której wartość brutto (łącznie z kwotą, 

o którą się ubiegają) nie przekracza 200 tys. euro. 

Przedsiębiorstwo musi poza tym zadeklarować, że zajmuje się działalnością związaną 

z ochroną zabytków. Konsorcjum, które składa się z dwóch fi rm: Agencja M Promotion 

z Warszawy oraz Contemporanea Eventi z siedzibą w Barcelonie, podpisało 

pod koniec lipca umowę z ministerstwem na realizację projektu, a potrwa on do 31 

marca 2015 r. 

Branże związane z ochroną zabytków promowane będą w krajach: Niemcy, Austria, 

Rosja, Egipt, Libia i Indie. Na ten cel przeznaczono 3,5 mln zł. 

Wszystkie trzy BPP (budownictwo, stolarka, zabytki) mają podobne zasady funkcjonowania. 

Otóż wyznaczone są zadania w dwóch tzw. komponentach: A i B. 

Przedsiębiorca powinien wziąć udział w co najmniej połowie działań wchodzących 

w skład A, by otrzymać zwrot 75 proc. kosztów kwalifi kowanych, poniesionych na 

promocję. 

W programie przewidziano 30 działań, więc uczestnik B PP powinien zaangażować się 

w co najmniej 15 z nich. Są to przede wszystkim targi takie, jak Denkmal w Lipsku, 

Monumento w Salzburgu czy Denkmal w Moskwie, a także misje gospodarcze do 

wskazanych sześciu krajów oraz wystawy w Libii, Egipcie i Indiach. 

Firmy, które chciałyby skorzystać ze wsparcia, powinny przede wszystkim mieć odpowiednie 

możliwości fi nansowe, a także mieć opracowaną strategię sprzedaży na 

eksport. Program jest przeznaczony dla przedsiębiorstw, które niezależnie od uczestnictwa 

w BPP poniosłyby koszty związane z promocją. Tutaj mają możliwość odzyskania 

części wydatków. (mroc) 

Szczegóły na stronie 

www.renovation-monuments.pl. 

KONFERENCJA ASM 

Tegoroczny Monitoring Rynku Budowlanego 2012 odbędzie się 25 października 

br. w Hotelu Lord w Warszawie. 

Oto grupy tematów, które zostaną omówione podczas konferencji: 

� Kondycja i przyszłość polskiego budownictwa na tle sytuacji społeczno-gospodarczej 

kraju; (m.in. polskie budownictwo po Euro, sytuacja na rynku mieszkaniowym, 

Branżowy Program Promocji Budownictwa). 

� Finansowanie inwestycji budowlanych oraz panel dyskusyjny dotyczący innowacyjnego 

programu wsparcia energooszczędnego budownictwa. 

� Jak zbudować efektywną markę na rynku budowlanym? (Strategia budowania 

marek w sektorze budowlanym, z akcentami na rynek narzędzi oraz rolę marki 

w procesie sprzedaży materiałów budowlanych.) 

Wszystkich zainteresowanych ASM zaprasza na stronę: http://www.asm-poland. 

com.pl/konferencje/monitoring-rynku-budowlanego/monitoring-rynku-budowlanego-2012--2.


DENKMAL 

Najnowsze technologie konserwacji zabytków, 

innowacyjne rozwiązania rewitalizacji zabytkowych 

budynków i dzieł sztuki oraz aktualna 

oferta wiodących producentów – to tylko niektóre 

zagadnienia odbywających się co dwa 

lata w Lipsku najważniejszych w Europie targów 

ochrony zabytków. Europejskie Targi Konserwacji 

i Restauracji Zabytków oraz Renowacji 

Starych Budowli denkmal organizowane są 

od 1994 roku i jako jedyne wydarzenie na skalę 

światową tak kompleksowo prezentują tematykę 

konserwacji zabytków, w tym historycznych 

budowli, zabytków przemysłowych, obiektów 

kultury i sztuki oraz odnawiania i rewitalizacji 

miast. Od lat cieszą się więc dużym zainteresowaniem 

wszystkich przedstawicieli branży, 

stając się obowiązkowym terminem w starannie 

układanym kalendarzu imprez branżowych. 

22. – 24. November 2012 

W celu wsparcia międzynarodowej wymiany 

doświadczeń, od roku 2004 wyróżniany jest jeden 

kraj, który pełni funkcję partnerskiego kraju 

targów denkmal. Jako pierwsze w 2004 roku 

For the first time in 2012! 

www.rt-russia.com 

w ten sposób uhonorowane zostały Włochy, 

następnie Francja (2006), Węgry (2008) oraz 

Polska (2010). Krajem partnerskim tegorocznej 

edycji będzie Federacja Rosyjska. 

Program ramowy targów denkmal jest tak 

przygotowywany, aby i wystawcy, i odwiedzający 

w ciągu trzech dni mieli możliwość 

nawiązać możliwie najwięcej kontaktów, 

przeprowadzić maksymalnie dużo rozmów 

oraz wymienić doświadczenia, konieczne 

w codziennej pracy. Wiadomo, że jednym 

z najważniejszych punktów będzie Międzynarodowa 

Giełda Kooperacji Contact. Jej założeniem 

jest umożliwienie wystawcom i odwiedzającym 

odbycie indywidualnych rozmów, 

niezwykle ważnych podczas targów branżowych. 

Organizatorzy ze swojej strony podjęli 

się zadania skojarzenia firm oraz oferują bezpłatne 

usługi tłumaczy. Dla wystawców i odwiedzających 

z Polski udział w giełdzie jest 

bezpłatny; wymagane jest jedynie wcześniejsze 

zgłoszenie chęci udziału. 

Od 1996 roku przyznawane są Złote Medale 

targów denkmal za wybitne osiągnięcia w konserwacji 

zabytków w Europie. Medale są przyznawane 

przez jury, w którego skład wchodzą 

światowej sławy eksperci z dziedziny ochrony 

R+T Russia is a spinoff of the leading world trade fair for roller shutters, doors, gates 

and sun protection systems, R+T. R+T Russia will offer a wide range of products, innovations 

and industrial development trends plus access to a worldwide network. It will be 

established as a unique platform for exhibitors and visitors from all around the world. 

For further information see also: www.rt-expo.com, www.rt-asia.org 

26 – 28 September, 2012 Moscow 

Crocus Expo International 

Exhibition Centre 


TARGI 

zabytków: członkowie rady merytorycznej i międzynarodowego 

kuratorium targów denkmal. 

Równolegle z targami denkmal 2012 odbędą 

się Międzynarodowe Targi Branżowe Technik 

Muzealniczych i Wystawienniczych Mutec. Kierują 

one swoją ofertę do zarządców muzeów, 

galerii sztuki i zbiorów, fundacji, stowarzyszeń 

oraz kulturalnych ośrodków, jak również restauratorów, 

biur architektonicznych i przedsiębiorstw 

doradczych. 

Ostatnie targi denkmal odbyły się w 2010 roku. 

Obecnych było na nich 449 wystawców z 15 

krajów. Targi denkmal i Mutec zgromadziły 

w sumie 13 400 odwiedzających z 36 krajów. 

Polska reprezentowana była przez 22 wystawców, 

a wśród nich znalazły się firmy usługowo- 

-handlowe oraz instytucje związane z ochroną 

i renowacją zabytków. 

Cały zakres tematyczny targów denkmal, ofertę 

dla wystawców oraz aktualności dotyczące 

programu ramowego targów znaleźć można 

na stronie internetowej: www.targi-denkmal.pl. 

Adam Gładkowski 

Europejskie Targi Konserwacji i Restauracji 

Zabytków oraz Renowacji Starych Budowli 

Lipsk, 22 – 24 listopada 2012 

wrzesień 2012 59


PRAWO 

PODATKOWY RAJ 

Jakiś czas temu dostałam e-mail z propozycją założenia spółki w Delaware, w USA. 

W treści wyszczególnione były korzyści, jakie owa inwestycja ma przynieść. 

Propozycja interesująca, spółka w Delaware pozwala 

uniknąć VAT-u i podatku dochodowego, 

nie wymaga prowadzenia księgowości, nie ma też 

wymogu sprawozdawczego, składek na ubezpieczenia 

społeczne, a dane udziałowców czy właścicieli 

są w pełni anonimowe. I to wszystko za jedyne 

699 dolarów. Chyba że chcemy mieć jeszcze 

konto bankowe, wtedy koszt rośnie i zamyka się 

w sumie 1049 dolarów, czyli i tak niedużo w porównaniu 

z kwotą podatków i składek na ZUS, jakie 

co miesiąc płaci każda fi rma w Polsce. Oferta 

zatem kusząca na tyle, że postanowiłam przyjrzeć 

się jej bliżej. Bo czy możliwe jest, żeby tak małym 

kosztem uniknąć tak wysokich, comiesięcznych, 

obciążeń podatkowych? Jeżeli tak, to nie ma się 

co zastanawiać – korzyści bowiem sięgną kilkudziesięciu 

tysięcy złotych miesięcznie. 

Po wejściu na stronę internetową fi rmy, z której 

dostałam propozycję założenia spółki w USA, dowiedziałam 

się, że koszt jednorazowy to faktycznie 

mniej niż 1100 dolarów. Ale… dochodzi roczna 

opłata administracyjno-urzędowa w wysokości 

250 dolarów oraz pozostałe koszty związane z prowadzeniem 

spółki w Delaware przez wyspecjalizowanego 

doradcę, utrzymaniem wirtualnej choćby 

siedziby itd., co w sumie daje około 600 dolarów 

rocznie. A zatem cena wymieniona w e-mailu to 

nie jedyny koszt i na pewno nie końcowy. Firmę 

trzeba utrzymać, prowadzić i kontrolować na bieżąco 

akty prawne. Jeżeli bowiem powołamy spółkę 

niezgodnie z obowiązującym w danym kraju prawem 

lub za jej pośrednictwem będziemy chcieli 

prowadzić działalność, która jednak z pewnych 

względów podlega opodatkowaniu w Polsce, to 

grożą nam poważne konsekwencje podatkowe 

i stawki nawet w wysokości 75 procent! Korzyści 

może i są duże, ale ryzyko jest z pewnością większe, 

czyli bez pomocy doradców, znających biegle 

prawo w danym państwie, a także nasze rodzime 

przepisy, raczej sobie nie poradzimy… 

Poza tym dochodzi jeszcze kwestia sensu otwierania 

takiej spółki. Celem bowiem jest oszczędność 

i unikanie podatków, a to możliwe jest przy spełnieniu 

kolejnych warunków – np. w Delaware nie 

wolno prowadzić działalności gospodarczej na 

terytorium Stanów Zjednoczonych. Ponadto osoba 

zakładająca tam spółkę nie może mieć zielonej 

karty ani być obywatelem amerykańskim. Jeżeli 

warunki te są spełnione, możemy śmiało zakładać 

spółkę i zacząć oszczędzać! Tylko jak? Skoro ta 

spółka ma być fi kcyjna, skoro adres ma być wirtualny? 

Otóż założenie spółki po to, by za jej pomocą 

produkować okna, mija się z celem. Zakład produkcyjny 

– jeżeli znajduje się w Polsce – musi w Polsce 

kupować, sprzedawać i odprowadzać podatki. 

Jednym słowem, napędzać rodzimą koniunkturę 

gospodarczą. Ale można produkować i sprzeda- 


wać „po kosztach” albo z minimalnym zyskiem 

spółce w Delaware, która z kolei z właściwą już 

marżą będzie odsprzedawać zakupiony towar kontrahentom 

docelowym. Tak więc spółka ta może 

pośredniczyć w sprzedaży produktów fi nalnych 

i w ten sposób generować przychody, które nie są 

opodatkowane. Zakład w Polsce natomiast będzie 

miał przychód minimalny bądź zerowy i w konsekwencji 

– minimalne podatki. Wilk syty, i owca cała! 

Kolejnym, często wykorzystywanym sposobem 

transferowania zysków do fi rm ulokowanych 

w tzw. rajach podatkowych jest sprzedaż przez nie 

usług do powiązanych zakładów w Polsce. Najczęściej 

sprzedawane są usługi doradcze, konsultingowe, 

ubezpieczeniowe czy licencje na użytkowanie. 

Ich cena jest z reguły wysoka, co pozwala na 

przeniesienie kapitału na teren raju podatkowego 

i uniknięcie zapłaty podatku od sporej części osiąganych 

przychodów. 

Podsumowując, raje podatkowe istnieją i kuszą. 

Dla krajów, które tymi rajami są, korzyści z tak 

przyjaznej polityki gospodarczej i jurysdykcji są 

ogromne – przyciągnięcie przedsięwzięć gospodarczych 

i rozwój koniunktury tam, gdzie jest ona 

z reguły bardzo słaba. Dla inwestorów natomiast, 

którzy w rajach spółki zakładają, duże są nie tylko 

korzyści, ale i ryzyko. Czy w związku z tym warto? 

Bo jednak opłata za założenie spółki to nie koniec 

kosztów. Warto – ale tylko wtedy, jeżeli mamy 

odpowiednie wsparcie. No i zyski, od których nie 

chcemy odprowadzać podatku i które przekraczają 

miesięcznie koszt prowadzenia współki w Delaware… 

bądź też w innym raju podatkowym. 

Skupiłam się na Delaware, bo akurat na temat 

tego stanu dostałam informację e-mailową. I, jak 

się okazuje – obecnie jest to najbardziej korzystny 

raj podatkowy, w którym formalności są znikome 

a opłaty minimalne. 

IZABELA KOLIMAGA 

i.kolimaga@okna-forum.pl 

KOMENTARZ 

PRAWNIKA 

Obiegowe pojęcie: raj podatkowy, 

odnosi się do obszarów lub państw, 

gdzie obowiązują znacznie niższe 

niż gdziekolwiek indziej obciążenia 

podatkowe, a ponadto nie istnieje 

efektywna wymiana danych fi skalnych 

z innymi krajami. 

Powszechna globalizacja, swoboda przepływu 

towarów, usług czy kapitału powodują, że różnice 

w opodatkowaniu są wykorzystywane przez 

niektórych przedsiębiorców do minimalizacji obciążeń 

podatkowych. Stosuje się tu różne metody 

– najpowszechniejsza to transfer zysków w oparciu 

o transakcje obciążające podmiot krajowy (co 

podejmowane jest wyłącznie w tym celu) albo 

sprzedaż wyprodukowanego towaru do fi rmy 

z siedzibą w kraju o niższym opodatkowaniu po 

cenach odpowiadających kosztom produkcji. 

Negatywny wpływ istnienia rajów podatkowych 

dla interesów fi skalnych państw stosujących 

„standardowe” stawki podatkowe nie ulega 

wątpliwości. Stąd też zupełnie odmienna terminologia 

na określenie tego zjawiska – już nie raj 

podatkowy, ale (w polskim ustawodawstwie): 

kraj stosujący szkodliwą konkurencję podatkową. 

Państwa podejmują różnorakie działania 

mające na celu zniechęcić przedsiębiorców do 

prób ucieczki przed krajowymi systemami podatkowymi. 

Rozporządzeniem Ministra Finansów 

z 16 maja 2005 r. (Dz.U.2005.94.791) w sprawie 

określenia krajów i terytoriów stosujących 

szkodliwą konkurencję podatkową dla celów 

podatku dochodowego od osób prawnych oraz 

analogicznym rozporządzeniem odnoszącym się 

do podatku dochodowego od osób fi zycznych 

(Dz.U.2005.94.790), polski ustawodawca przyjął 

listę państw, jakie zalicza do kategorii rajów 

podatkowych. Są to: Księstwo Andory; Anguilla 

– Terytorium Zamorskie Zjednoczonego Królestwa 

Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej; Antigua 

i Barbuda; Aruba – Terytorium Królestwa 

Niderlandów; Wspólnota Bahamów; Królestwo 

Bahrajnu; Barbados; Belize; Bermudy – Terytorium 

Zamorskie Zjednoczonego Królestwa Wielkiej 

Brytanii i Irlandii Północnej; Brytyjskie Wyspy 

Dziewicze – Terytorium Zamorskie Zjednoczonego 

Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej; 

Wyspy Cooka – Samorządne Terytorium 

Stowarzyszone z Nową Zelandią; Wspólnota Dominiki; 

Gibraltar – Terytorium Zamorskie Korony 

Brytyjskiej; Grenada; Guernsey/Sark/Alderney – 

Terytoria Zależne Korony Brytyjskiej; Hongkong 

– Specjalny Region Administracyjny Chińskiej 

Republiki Ludowej; Jersey – Terytorium Zależne 

Korony Brytyjskiej; Kajmany – Terytorium Zamorskie 

Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii

i Irlandii Północnej; Republika Liberii; Księstwo 

Liechtensteinu; Makau – Specjalny Region Administracyjny 

Chińskiej Republiki Ludowej; Republika 

Malediwów; Wyspa Man – Terytorium Zależne 

Korony Brytyjskiej; Republika Wysp Marshalla; 

Republika Mauritiusu; Księstwo Monako; Montserrat 

– Terytorium Zamorskie Zjednoczonego 

Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej; 

Republika Nauru; Antyle Niderlandzkie – Terytorium 

Królestwa Niderlandów; Niue – Samorządne 

Terytorium Stowarzyszone z Nową Zelandią; 

Republika Panamy; Niezależne Państwo Samoa; 

Republika Seszeli; Federacja Saint Christopher 

i Nevis; Saint Lucia; Saint Vincent i Grenadyny; 

Królestwo Tonga; Turks i Caicos – Terytorium Zamorskie 

Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii 

i Irlandii Północnej; Wyspy Dziewicze Stanów 

Zjednoczonych – Terytorium Nieinkorporowane 

Stanów Zjednoczonych; Republika Vanuatu. 

Zgodnie z ustawami podatkowymi podatnicy 

dokonujący transakcji, w związku z którymi zapłata 

należności wynikających z takich transakcji 

dokonywana jest bezpośrednio lub pośrednio na 

rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania, 

siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym 

szkodliwą konkurencję podatkową, są 

obowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej 

takiej (takich) transakcji, obejmującej: 

1) określenie funkcji, jakie spełniać będą podmioty 

uczestniczące w transakcji (uwzględniając 

użyte aktywa i podejmowane ryzyko); 

2) określenie wszystkich przewidywanych kosztów 

związanych z transakcją oraz formę i termin 

zapłaty; 

3) metodę i sposób kalkulacji zysków oraz określenie 

ceny przedmiotu transakcji; 

4) określenie strategii gospodarczej oraz innych 

działań w jej ramach – w przypadku gdy na 

wartość transakcji miała wpływ strategia przyjęta 

przez podmiot; 

5) wskazanie innych czynników – w przypadku 

gdy w celu określenia wartości przedmiotu 

transakcji przez podmioty uczestniczące 

w transakcji uwzględnione zostały inne czynniki; 

6) określenie oczekiwanych przez podmiot obowiązany 

do sporządzenia dokumentacji ko- 

rzyści związanych z uzyskaniem świadczeń 

– w przypadku umów dotyczących świadczeń 

(w tym usług) o charakterze niematerialnym. 

Powyższe obowiązki mają zastosowanie do pojedynczej 

lub kilku transakcji, jeśli ich wartość 

w ciągu roku podatkowego przekracza: dla 

osób fi zycznych – 30 000 euro – w przypadku 

świadczenia usług, sprzedaży lub udostępnienia 

wartości niematerialnych i prawnych, albo 

50 000 euro – w pozostałych przypadkach; dla 

osób prawnych – 100 000 euro – jeżeli wartość 

transakcji nie przekracza 20 proc. kapitału zakładowego, 

albo 30 000 euro – w przypadku 

świadczenia usług, sprzedaży lub udostępnienia 

wartości niematerialnych i prawnych, albo 

50 000 euro – w pozostałych przypadkach. Na 

żądanie organów podatkowych lub organów 

kontroli skarbowej podatnicy są zobowiązani 

do przedłożenia dokumentacji w ciągu siedmiu 

dni od dnia doręczenia żądania tej dokumentacji 

przez te organy. 

Niedopełnienie wyżej omówionych obowiązków 

w zakresie informacji może wiązać się dla podatnika 

z dotkliwą sankcją fi nansową, ponieważ – jeżeli 

właściwy organ podatkowy lub właściwy organ 

kontroli skarbowej określi dochód podatnika 

w wysokości wyższej (stratę w wysokości niższej) 

niż zadeklarowana przez podatnika w związku 

z dokonaniem transakcji z podmiotem mającym 

swoją siedzibę na terenie kraju stosującego szkodliwą 

konkurencję podatkową, a podatnik nie 

przedstawi tym organom wymaganej przez te 

przepisy dokumentacji podatkowej – różnicę między 

dochodem zadeklarowanym przez podatnika 

a określonym przez te organy opodatkowuje się 

stawką 50 procent. 

Niezależnie od powyżej wskazanego obowiązku 

informacyjnego, polski ustawodawca przeciwdziała 

również transakcjom transgranicznym 

odbiegającym od rynkowych, a podejmowanym 

przez podmioty powiązane kapitałowo lub osobowo. 

Jeżeli w wyniku takich powiązań zostaną 

ustalone lub narzucone warunki różniące się od 

tych, które ustaliłyby między sobą niezależne 

podmioty, i w wyniku tego podmiot nie wykazuje 

dochodów albo wykazuje dochody niższe 

od tych, jakich należałoby oczekiwać, gdyby 


PRAWO 

wymienione powiązania nie istniały – dochody 

danego podmiotu oraz należny podatek określa 

się bez uwzględnienia warunków wynikających 

z tych powiązań. 

Dochody określa się wówczas w drodze oszacowania. 

Zasadę powyższą stosuje się również 

do sytuacji, w której podmiot krajowy dokonuje 

transakcji z podmiotem mającym miejsce zamieszkania, 

siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju 

stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, 

a warunki ustalone w takiej transakcji odbiegają 

od warunków, jakie ustaliłyby między sobą niezależne 

podmioty i w wyniku tego podmiot krajowy 

nie wykazuje dochodów lub wykazuje dochody 

w zaniżonej wysokości. 

Obok regulacji wprowadzonych przepisami krajowymi 

podejmowane są również działania w celu 

zawierania umów międzynarodowych w zakresie 

wymiany informacji podatkowej. 

Działania zmierzające do ograniczenia możliwości 

zmniejszania obciążeń podatkowych poprzez 

wykorzystanie bardziej liberalnych systemów 

fi skalnych wymuszają na przedsiębiorcach dokładne 

zaplanowanie działań, aby zminimalizować 

ryzyko uznania ich za niezgodne z krajowymi 

przepisami podatkowymi. Należy stanowczo odradzić 

wszelkie kroki nieprzemyślane i oparte na 

niesprawdzonych informacjach lub takich, które 

mogą już być nieaktualne (zmiany regulacji zarówno 

wewnętrznych, jak i międzynarodowych 

mają charakter bardzo dynamiczny i konieczna 

jest stała kontrola aktualnego stanu prawnego), 

ponieważ może to prowadzić to poważnych następstw 

fi nansowych, przekraczających oczekiwane 

korzyści. Należy jednak podkreślić, że dążenie 

do optymalizacji obciążenia podatkowego jest 

prawem przedsiębiorcy. Jeżeli działania w tym zakresie 

podejmowane są w sposób minimalizujący 

potencjalne ryzyko, tj. zgodnie z aktualnymi regulacjami 

prawnopodatkowymi i ich wykładnią oraz 

w oparciu o wiedzę doświadczonych doradców, 

to korzyści z nich płynące niewątpliwie przemawiają 

za ich poważnym rozważeniem. 

ADWOKAT ANDRZEJ F. ŻURAWSKI 

Kancelaria Adwokacka Dawidowicz 

Grochowski Żurawski Sp.p. 

zurawski@dgzlegal.pl 

wrzesień 2012 61


Z WAKACJI 

POD DACHAMI... WIEDNIA 

Gdy spaceruję po jakimś starym mieście, chętnie oglądam zabytki, jednak 

rzadko spoglądam w górę, na dachy. Tym razem jednak, będąc w Wiedniu, 

zwróciłam uwagę na liczne nadbudowy na zabytkowych kamienicach. Nadbudowy, 

oczywiście, wyposażone w okna. 

Bywają stare i nowe, a nawet całkiem współczesne; 

mniej lub bardziej urodziwe, nie zwracają 

niczyjej uwagi, nie budzą emocji. Po prostu są. 

W mieście, gdzie koszt mieszkania w centrum jest 

bardzo wysoki, zasiedlenie strychu lub wybudowanie 

lokum na dotychczasowym dachu jest bardzo 

pożądane. 

Kształt – dowolny 

Nadbudowy – moim zdaniem – nie zawsze pasują 

do istniejącej substancji, dziwne bywają także 

okna. Przy jednej z głównych ulic wiedeńskiego 

śródmieścia zauważyłam na dachu szklaną piramidkę. 

To okno usytuowane na samym szczycie 

i obejmujące kalenicę. Wykonane jest z trójkątnych 

szyb ujętych w stosunkowo masywne tworzywowe 

ramy w kolorze białym. Część jest otwierana, 

gdyż inaczej na strychu byłoby niewyobrażalnie 

duszno. I tu dodatkowa refl eksja. Mimo stosowania 

izolacji termicznej mieszkania na strychach 

potwornie się nagrzewają. Nie pomagają tradycyjne 

okna dachowe, umieszczane w stromych połaciach. 

Okna te, właściwie wyłącznie drewniane, 

w środku lata w ogóle nie spełniają swojej funkcji. 

Być może dlatego, kto może, montuje okna 

o większych wymiarach. Wydaje mi się jednak, że 

pewne granice warto byłoby zachować, szczególnie 

w pięknych przecież budynkach secesyjnych 

czy starszych. Tymczasem podcinanie dachu po 

to, by stworzyć na ostatniej kondygnacji taras 

z prowadzącymi nań dużymi, nowoczesnymi 

drzwiami balkonowymi wcale nie jest rzadkością. 

Pół biedy, jeśli takie rozwiązanie widać od strony 

podwórza, który w starym Wiedniu najczęściej ma 

kształt mniejszej lub większej studni. Widywałam 

jednak zmodernizowane dachy również od frontu 

budynku. 

W drewnie i aluminium 

Przyznać jednak uczciwie trzeba, że większość 

zwykłych okien dachowych jest mało widoczna 

z poziomu ulicy. Kryją się w połaciach dachów, 

często wyposażone w moskitiery czy rolety oraz 

w nawiewniki, które jednak, jak wspomniałam, 

podczas dużego nasłonecznienia niewiele dają. 

W nadbudowach spotkać można też okna pionowe. 

Takie jak wszędzie, choć w większości drewniane. 

Nie próbują wtopić się w elewację. Czasem 

są wręcz akcentowane, np. ozdobnymi okiennicami. 

Bardzo często nadbudowy pokrywane są blachą 

w kolorze szarym. Wówczas okna malowane 

są na taki sam kolor, a spotkać ostatnio można 

także ramy aluminiowe, anodowane. Bardzo często 

okna są duże, w ogóle kształtem niewspółgrające 

z tymi umieszczonymi w fasadzie. Równie 



Dziwna, choć niewątpliwie bardzo dobrze oświetlająca 

poddasze piramida w kalenicy dachu. 

Ingerencja w konstrukcję dachu, zresztą pokrytego dachówką 

bitumiczną, razi zwolenników nieingerowania 

w wygląd zabytków. 

często są wyposażane w rolety zewnętrzne. A że 

nie pasuje to do starej zabudowy? Ważne, żeby 

mieszkańcom było wygodnie, bo przecież centrum 

miasta to nie muzeum. 

Od kuchni 

Warto zajrzeć też na wiedeńskie podwórza, o ile 

uda nam się tam dostać. Zdecydowana większość 

bowiem jest zamknięta bramami, do których trzeba 

mieć klucz lub posłużyć się domofonem. 

Okna w dachach od podwórza to całkiem inna 

bajka. Przede wszystkim wspomnieć należy, że 

wiedeńczycy kochają tarasy na dachach. Jeśli ktoś 

mieszka na strychu w centrum miasta, z pewnością 

będzie próbował wygospodarować chociaż 

niewielki tarasik. Jeśli takie samo pragnienie mają 

pozostali sąsiedzi, często okazuje się, że nie starcza 

miejsca. Tarasy zatem mogą być wybudowane 

niżej lub wyżej, np. nad maszynownią windy. Lokatorzy 

przynależnych do nich mieszkań dostają 

się tam np. po stalowych kręconych schodkach. 

Na własnym podwórku 

Przyglądanie się wiedeńskim dachom zaintrygowało 

mnie do tego stopnia, że postanowiłam 

zapytać, jakie w Polsce jest podejście do 

okien dachowych z budynkach zabytkowych. 

Oto odpowiedź Piotra Brabandera, stołecznego 

konserwatora zabytków: 

Każdy obiekt jest przez nas traktowany indywidualnie, 

po analizie wpływu planowanych 

prac na konkretny budynek i obszar. 

W każdym przypadku rozważany jest wpływ 

wprowadzanych zmian na wygląd połaci 

dachowych i zastaną kompozycję architektoniczną 

danego obiektu. Stosowanie okien 

dachowych nie jest zalecane w budynkach 

zabytkowych, gdyż stanowią one element 

obcy historycznie, często wprowadzając chaos 

do uporządkowanej i skończonej kompozycji 

obiektu. Stołeczny Konserwator Zabytków 

dopuszcza stosowanie takich rozwiązań 

jedynie wówczas, gdy wysokość budynku czy 

kształt dachu powodują, że okna połaciowe 

nie są widoczne z poziomu ulicy. 

Przepisy dotyczące okien w nadbudowach od strony 

podwórza są z pewnością mniej restrykcyjne, 

dlatego dowolność jest duża. Przede wszystkim 

jednak dominują nadbudówki w nadbudowach, 

w nich zaś umieszcza się tradycyjne okna pionowe. 

W wielu mieszkaniach powstałych w wyniku 

adaptacji strychu, wewnątrz buduje się antresolę, 

by było z niej wyjście bezpośrednio na taras. 

Okna na tym poziomie bywają wykonane nie tylko 

z drewna, ale też z tworzywa, a także aluminium 

malowanego proszkowo na różne kolory. Przeszklenia 

też są rozmaite: od zwykłych pakietów 

bezbarwnych szyb zespolonych po szyby malowane 

często nawet przez właściciela mieszkania. 

Podobnie jest z drzwiami balkonowymi. Bo, jak to 

w Wiedniu być powinno, na poddaszach często 

urzędują artyści. 

Od katedry po złom 

Dodam jeszcze, że takie podniebne tarasy są urocze, 

a widok z góry na miasto zapiera dech, jednak 

nie zawsze jest to bezpieczne. Nie wszystkie 

bowiem budynki są wyremontowane. Odnowione 

perełki, w obrębie jednego podwórza, mogą sąsiadować 

z obiektami – mówiąc delikatnie – w nie 

najlepszym stanie. Zniszczone są w nich nie tylko 

fasady, ale też okna. Jeśli nadbudowa na dachu 

pochodzi z dawnych lat, również okno pozostawia 

wiele do życzenia. Drewniane ramy obłażą 

z farby, mają ubytki. Obok zaś widziałam niejednokrotnie 

jakieś straszliwie zardzewiałe stalowe 

nadbudówki czy wręcz baraki jak z najgorszego 

zaplecza budowy. 

Ale to już zupełnie inne bajka… 

HANNA CZERSKA 

h.czerska@okna-forum.pl

BUDOWAĆ? 

STANOWCZO NIE! 

Rozmowa z Anną Popek, dziennikarką i prezenterką 

telewizyjną 

Kiedy umawiałyśmy się na spotkanie, od razu usłyszałam: Nie 

znoszę remontów i urządzania wnętrz. 

Potwierdzam. Każdy remont czy budowa to niekończące się wyprawy do 

marketów budowlanych i wizyty w specjalistycznych sklepach z wyposażeniem 

wnętrz, materiałami wykończeniowymi czy dekoracyjnymi. Wszystkie 

te działania kojarzą mi się z kłopotami i piętrzącymi się problemami związanymi 

z niemożnością realizacji wcześniej ułożonych planów. Dodatkowo 

wręcz standardem są kłopoty z wykonawcami. W życiu raczej pogodnie i elastycznie 

dostosowuję się do otaczających mnie okoliczności, ale uważam, że 

niepotrzebny stres trzeba przynajmniej minimalizować, jeśli nie uda się go 

w ogóle uniknąć. A już szczególnie wtedy, gdy dotyczy on naszego wymarzonego 

domu czy mieszkania. Robimy plany, wydajemy często dużo pieniędzy, 

a rzeczywistość jest jak mocne uderzenie w głowę. Niemniej jednak ten dom 

czy też mieszkanie trzeba mieć. 

To może oznaczać, że budowa była dla pani traumatycznym 

przeżyciem. 

To już dawne czasy i na szczęście wiele złych wspomnień już się zatarło. Pamiętam, 

że w ostatnim etapie budowy tego oczekiwanego domu już w nim 

mieszkaliśmy, a razem z nami ekipa budowlana. Tylko część z nich miała fachowe 

przygotowanie do pracy na budowie. Ciężko w tamtych czasach było 

o ekipy budowlane i muszę powiedzieć, że traktowaliśmy ich jak przysłowiowe 

święte krowy. Panowie szybko przyjęli status domowników, a nie pracowników. 

Zdarzało się nawet, że kiedy siedziałam na kanapie i karmiłam piersią 

moją małą córeczkę, nagle zjawiali się na przerwę, zasiadali obok mówiąc, że 

muszą obejrzeć telewizję i dowiedzieć się, co się tam w świecie dzieje. Wtedy 

też pracowałam, tylko mniej, i miałam sporo obowiązków domowych przy 

dwójce małych dzieci. Musiałam dodatkowo zadbać o wyżywienie ekipy, więc 

często jeździliśmy po zakupy potrzebne na budowie, bo jakoś dziwnie szybko 

wszystkiego brakowało. Poza tym mimo ustalonego wcześniej planu prac, 

na każdym kroku były jakieś zmiany. Podsumowując – przez cały czas trwania 

budowy wydaliśmy mnóstwo pieniędzy, czasem na rzeczy niepotrzebne. Po 

takiej budowlanej męce trudno o radość z własnego domu. Po zakończeniu 

prac jeszcze długo trzeba było robić poprawki. Zresztą dla wielu ludzi pierwszy 

dom jest poligonem doświadczalnym. I podobno buduje się go dla wroga; 

drugi dla przyjaciela, a dopiero trzeci – dla siebie. Ja jednak stanowczo mówię: 

nie! I nie będę już budować domu! 

Mieszkanie jest więc optymalnym rozwiązaniem na codzienne 

wygodne i bezpieczne życie? 

Planuję zakup takiego mieszkania – mojej życiowej twierdzy – i biorąc pod 

uwagę moje wcześniejsze doświadczenia, osobiście przygotuję się do jego 

urządzenia. Dziś wiem, że bardzo ważna jest znajomość choćby podstawowych 

zasad związanych z różnego rodzaju pracami. Teraz nie jest trudno zdobyć 

fachowe informacje i łatwo przekonać się, co jest prawdą, a co fałszem 

wciskanym nam przez pseudofachowców pozbawionych etyki zawodowej. 

Na szczęście, jest też dużo solidnych fi rm, nawet rodzinnych, gdzie traktuje 

się klienta poważnie, szanując jego czas i pieniądze. Możemy też zlecić 

nadzór nad pracami i urządzeniem mieszkania odpowiedzialnej osobie, która 

te wszystkie wątki modernizacyjno-budowlane ogarnie. Sama skorzystałam 

z usług takiej osoby, kupując mieszkanie dla mojej dorastającej córki. Tej osobie 

zawdzięczam przełamanie mojego schematu myślenia o budowach i remontach. 

Z przyjemnością też nauczyłam się przy niej robienia atrakcyjnych 

zakupów przez Allegro. 


ZNANI BUDUJĄ 

Teraz wynajmuje pani mieszkanie, a to też trudny temat: znaleźć 

dobrą ofertę za rozsądną cenę 

To mieszkanie w dobrze utrzymanej kamienicy „z duszą”. Uważam, że takie 

domy są najpiękniejsze, a ludzie, którzy je projektowali, wykonali swoją pracę 

z wielkim rozmysłem. Są tu wygodne mieszkania, nawet te o mniejszym 

metrażu; wysokie, a każde pomieszczenie spełnia swoją dawno zaplanowaną 

funkcję. Tu naprawdę nie potrzeba rozbijać ścian i łatwo je urządzić. Niestety, 

często widzę projekty architektów, którzy chcą być wręcz na siłę oryginalni. 

Mieszkania w apartamentowcach są tak udziwnione, że nie rozumiem, czemu 

i komu mają służyć. Przecież dzisiejszy człowiek, podobnie jak ten przed 

wojną, ma dwie ręce i dwie nogi – może być wyższy lub niższy, ale nadal 

porusza się po określonych torach: kuchnia, salon, sypialnia, łazienka, toaleta, 

i naprawdę niepotrzebne jest zaburzanie tych sprawdzonych, wygodnych 

„ścieżek”. 

Więc wymarzone pani mieszkanie to… 

Duże i jasne, w przedwojennej kamienicy, wokoło zieleń i cisza. Meble nowoczesne, 

gdzieniegdzie jakieś przedwojenne cacko, na tarasie meble kolonialne. 

Dobrze rozplanowane światło, trochę ulubionych przedmiotów 

i pamiątek. Duże, szczelne okna oraz naturalna podłoga. Ważne, żeby bliscy 

i wszystko, co nas otacza, było przez nas kochane oraz akceptowane, bo wtedy 

jesteśmy szczęśliwi. 

A jakie jest najważniejsze miejsce w pani domu? 

Nie ma dla mnie domu bez kuchni i gotowania! Mimo wielu zajęć i obowiązków 

zawsze znajdę czas na przygotowanie czegoś smacznego. Moje córki 

ze spokojem odbierają mój telefon czy sms-a z informacją o moim nawet 

późnym powrocie, bo wiedzą, że w garnku na kuchni jest np. ukochana zupa 

pomidorowa. Dom to przede wszystkim bezpieczeństwo i harmonia, ale dobre, 

domowe jedzonko działa zawsze kojąco. 

Serdecznie życzę zatem spokoju domowego ogniska 

oraz udanego urlopu nad morzem 

LIDIA DRABAREK 

wrzesień 2012 63 

Zdjęcie: Małgorzata Iwanicka


KRZYŻÓWKA 

Hasło krzyżówki z numeru sierpniowego (112) brzmiało: Okna Firmy Mielczarek ze Zduńskiej Woli najmocniejsze w Europie. 

Za prawidłowe sformułowanie powyższego zdania, nagrody otrzymują: Eugeniusz Wróblewski z Inowrocławia oraz Elżbieta Plucner z Witkowa. 

Tym razem na nagrody przeznaczyliśmy dziesięć wodoszczelnych kubków termicznych. Rozwiązania prosimy nadsyłać pod adresem: 

marketing@okna-forum.pl. 

Miłej zabawy! 

64 wrzesień 2012

luksus 

w zasięgu ręki

odstawno- przesuwne okucie HAUTAU ATRIUM SP® komfort - Forum Branżowe

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?