Ciepły dom Gwarancja ceny - ŚWIAT ARCHITEKTURY

idzie do mięsnego po kotlety schabowe, jest
mało prawdopodobne, że wróci do domu
z foie gras. Nie zaprzeczę, że duża odpowiedzialność
leży po stronie naszego środowiska,
ale dopóki kreatywne rozwiązania
nie będą premiowane przez siły rynku, to
średnia jakość przestrzeni publicznej wciąż
będzie niska.
Jaka była wasza strategia? Czy zaczynaliście
od startu w konkursach, a może od
razu pozyskaliście inwestorów?
JS: Od początku mamy zróżnicowaną ofertę,
co pozwalało nam utrzymać się z mniejszych
projektów. Bierzemy udział w konkursach.
Dla tych, którym brakuje architektonicznych
korzeni , to jedna z nielicznych dróg do samodzielności.
Krytyk architektury, Shumon Basar,
w swoim piśmie „Sexy Machinery Architecture
Magazine” wyjaśnia, że architektura
to dla niego wszystko, co jest niedefiniowane
i niezwerbalizowane... Tak
więc, zadam wam również to pytanie –
czym jest dla was architektura? Co to jest
architektura?
JS: Dla mnie architektura to założenie przestrzenne,
które w prosty, inteligentny sposób
tworzy spójną kanwę dla wszystkich uczestników
procesu – kontekstu, funkcji, użytkowników,
przechodniów etc. A przy tym opowiada
historię, to jest idealnie.
Projektując, szukamy w temacie wyrazistej
cechy, czegoś na czym można zbudować historię
i opowiedzieć ją w architekturze. Czasami
znajdujemy to w kronikach dzielnicy, tak
było w przypadku wiejskich siedlisk dawnej wsi
Służew. Z kolei w projekcie konkursowym na
Dom Kultury Kadr w Warszawie odnieśliśmy
się do archetypu „podwórka” i stworzyliśmy
chronioną przestrzeń w gąszczu bloków.
Klub Kultury na Saskiej Kępie
(III nagroda w konkursie)
Wspomniałeś, że już niedługo ruszy budowa
Służewskiego Domu Kultury. Jest
to ogromna realizacja i bez wątpienia
najnowocześniejszy dom kultury jaki powstanie
w Polsce. Czy możesz opowiedzieć
więcej o tym projekcie? Jaka była
idea oraz na jakim etapie są przygotowania
dokumentacji?
JS: Projekt robimy wspólnie z pracownią
WWAA. Przedmiotem konkursu był nowy
dom kultury w Dolinie Służewieckiej w Warszawie.
Jest on zielonym klinem wciśniętym
pomiędzy bloki z wielkiej płyty i estakady. Istniejący
ośrodek znajduje się w barakach odziedziczonych
po budowniczych warszawskiego
metra. Ich rezydentami są dwie kozy, jest tu
również ptaszarnia, co wspomaga prowadzoną
w centrum edukację ekologiczną.
Całość tworzy bardzo ciekawy kontekst styku
miasta z naturą. W związku z tym w projekcie
nawiązaliśmy do tradycyjnej zabudowy
siedliskowej tych terenów. Część programu
zostanie zrealizowana pod ziemią, natomiast
najważniejsze funkcje umieściliśmy w małych
domkach. Zaprojektowany jest też zagłębiony
amfiteatr, który łączy całość funkcjonalnie.
Położyliśmy nacisk na edukację ekologiczną –
przewidzieliśmy małą turbinę wiatrową, ogródek
organiczny z kompostownią oraz zwierzyniec
z wybiegiem!
Projekt wykonawczy złożyliśmy w grudniu.
Droga do ogłoszenia przetargu jest wyprawą
przez biurokratyczny gąszcz przepisów
o zamówieniach publicznych, ale mamy nadzieję,
że postępowanie zostanie ogłoszone
w kwietniu.
Mogę śmiało zaryzykować stwierdzenie,
że jesteście liderami w Polsce, jeżeli chodzi
o znajomość tematyki projektowania
obiektów kulturalnych. Służewiecki Dom
Kultury, Dom Kultury Kadr, Klub Kultury
na Saskiej Kępie... to zaledwie kilka
z waszych projektów. Czy to znaczy, że
głównie będziecie skupiać się na projektowaniu
obiektów kultury?
ZSS: To nas interesuje. Projekty związane
z kulturą i oświatą dają możliwość rozwinięcia
skrzydeł. Funkcje, które się w nich znajdują,
są niewspółmiernie bardziej ciekawe niż
w biurowcach, czy „wyciskania PUMu”
w mieszkaniówkach. Jest miejsce na eksperyment
i wrażliwe podejście. Działamy dopiero
od kilku lat, więc trudno mówić o specjalizacji.
Bardzo ciekawy jest wasz konkursowy
projekt Dom Kultury Kadr, w którym
duży nacisk kładziecie na przestrzeń publiczną...
JS: To był projekt konkursowy na dom kultury
przy ul. Rzymowskiego w Warszawie.
Założenia konkursu były dosyć karkołomne.
Wybrano lokalizację przy bardzo ruchliwej
ulicy, na wąskiej działce, która wymaga-
ła dużej intensywności zabudowy (zgodnie
z planem miejscowym). Obawialiśmy się, że
program skazuje budynek na bycie „biurowcem
kultury”. Przekopaliśmy kroniki istniejącej
placówki i znaleźliśmy kapitalne zdjęcia
przedstawień teatralnych i warsztatów z lat
80-tych, zorganizowanych na otwartym dziedzińcu.
Chcieliśmy przywrócić tę przestrzeń,
ale zmieniliśmy układ poziomy w pionowy.
Wokół chronionej przestrzeni nowego „podwórka”
rozmieściliśmy wszystkie pracownie
plastyczne i warsztaty.
W waszych projektach dużą wagę przywiązujecie
do dobrego wzornictwa. Co
jest dla was ważniejsze – architektura czy
dizajn? Czy da się to rozgraniczyć? Jak zachować
między nimi proporcje?
ZSS: Myślę, że sztuka łączy architekturę
i wzornictwo. Obie dyscypliny są poddawane
„obróbce funkcjonalnej”, jednak zawsze punk-
tem wyjścia jest idea, pomysł i oczywiście forma
wizualna. Czasem ta ostatnia wynika bezpośrednio
z funkcji, a niekiedy jest dodawana,
nakładana.
Projektując, staram się nie ograniczać i nie zastanawiam
się nad tym, czy tworzę sztukę czy
wzornictwo. Wychodzę z założenia, że jeśli
będę zadowolona z finału, to nieistotne, czym
do końca coś jest – ważne, że działa.
JS: Niekiedy trudno stwierdzić co jest architekturą
a co dizajnem. Jedno jest pewne:
i to, i to nas interesuje, wpływając na siebie
nawzajem.
62 świat świat architektury świat architektury 63