Ciepły dom Gwarancja ceny - ŚWIAT ARCHITEKTURY

Realizacje w Polsce
DREWNIANY
KOŚCIÓŁ
Kościół w Tarnowie nad Wisłą
Obiekty sakralne są stosunkowo rzadko
budowane, stąd dla każdej pracowni
architektonicznej zlecenie na zaprojektowanie
kościoła jest nietypowe i ekscytujące.
W ferworze prac koncepcyjnych łatwo jest
zaproponować formy oryginalne, ale niejednokrotnie
przejaskrawione. Nie stało się
tak w przypadku projektu pracowni Beton
z Warszawy, która opracowała plany drewnianego
kościoła, wzniesionego w Tarnowie
nad Wisłą.
Prostota projektu architektonicznego
i konstrukcyjnego wynikała nie tylko z przyjętych
założeń, ale również ze względów
praktycznych. Ponieważ kościół był wznoszony
przez parafian niejako „gołymi rękami”,
rozwiązania techniczne nie mogły wymagać
użycia maszyn budowlanych czy złożonych
1. 1 Detale konstrukcyjne
2. 2 Wnętrze kościoła
3. 3 Forma wpisana w otoczenie
3
technologii. Takiemu podejściu sprzyjają też
niewielkie rozmiary obiektu, który ma zaledwie
85 m 2 .
Kościół został ufundowany przez prywatnego
inwestora jako votum. Pragnął on odbudować
istniejący tu niegdyś obiekt sakralny,
zniszczony w XIX wieku przez rzekę zmieniającą
swój bieg. W celu uniknięcia powtórzenia
się historii, na lokalizację nowego kościoła
wybrano wysoką skarpę Wisły.
W bryle budynku czytelny jest dynamizm
zorientowany w układzie pionowym. Podwaliny
pod drewnianą konstrukcję wykonano
za pomocą żelbetowej płyty osadzonej
w gruncie. Ściany i więźba dachowa zaprojektowane
zostały w technologii tradycyjnej
i pokryto je powłoką z wiór osikowych. Materiał
ten nawiązuje do tradycyjnego gontu,
1
fot. archiwum pracowni BETON
który jest typowy dla polskiej drewnianej
architektury sakralnej, w obręb której wchodzą:
kościoły, kaplice i dzwonnice. Obiekty
te wznoszone były między XV a XX wiekiem,
np. kościół św. Rocha w Tarnogrodzie
czy kościół Narodzenia NMP w Blizanowie.
Choć gont jest materiałem kojarzonym
z realizacją dachów, w wielu przypadkach
pokrywa on również ściany. Tak też stało się
w tarnowskim kościele, gdzie dach w sposób
płynny przechodzi w płaszczyzny boczne,
które zamykają bryłę. Dzięki tej powściągliwej
formie żadne elementy zdobnicze,
a nawet okna nie odciągają uwagi parafian od
2
podstawowej funkcji kościoła. Ściana szczytowa,
w której przewidziano wejście do budynku,
została pokryta prostym deskowaniem.
Drzwi zaprojektowano jako dwuskrzydłowe,
pełne i również drewniane. Wnętrze doświetlono
światłem naturalnym przechodzącym
przez szklaną ścianę za ołtarzem. Wprowadzono
tu wertykalne podziały tafli szklanych,
które podkreślają strzelistość formy. Dekorację
wnętrz stanowi jedynie odkryta konstrukcja
dachu i ścian oraz perspektywa drugiego
brzegu Wisły.
Marta i Lech Rowińscy, właściciele pracowni
Beton, zaprojektowali niezwykły kościół,
którego oryginalność polega właśnie na
zastosowaniu „zwykłych” – tradycyjnych materiałów.
Ich podejście do architektury sakralnej
eksponuje jej podstawową funkcję – domu
modlitwy. Roztaczający się na zewnątrz obiektu
krajobraz, potraktowany jako dekoracja
wnętrz, sprzyja kontemplacji i przypomina, że
niewiele potrzebujemy do szczęścia, również
w tworzeniu architektury.
PIERWSZA
ODSŁONA
Rozbudowa Akademii Sztuk
Pięknych we Wrocławiu
Tytułowa inwestycja obejmuje stworzenie
Centrum Sztuk Użytkowych i Centrum
Innowacyjności. Projekt został przygotowany
przez architekta Tomasza Głowackiego
wraz z zespołem, którzy za główne założenia
koncepcyjne przyjęli: funkcjonalność, elastyczność,
transparentność, światło, kontakt
z zielenią oraz interakcję sztuki z mieszkańcami
miasta. Budowa nowego gmachu ASP rozpocznie
się we Wrocławiu latem tego roku przy
skrzyżowaniu ulic Traugutta i Krasińskiego.
Założenia i idea
Projekt stawia pytanie, jaka przestrzeń
sprzyja sztuce i twórczości artystycznej. Odpowiedzią
autorów jest przestrzeń uwolniona,
otwarta oraz elastyczna, a jednocześnie
praktyczna, czyli zapewniająca wygodę i techniczną
obsługę procesu tworzenia.
Transparentność budynku pozwala osiągnąć
główne założenia ideowe. Dodatkowo
Gra świata i odbić na elewacji
zapewnia doskonałą ekspozycję sztuki oraz
samego procesu tworzenia, nawiązując kontakt
z widzem – przypadkowym przechodniem.
Szklane elewacje to również otwarcie
optyczne na istniejący ogród. Obiekt podkreśla
walory zieleni, z którą przenika się
sztuka.
Skrzydła etapu I oraz II opierają się na
jednym, prostym schemacie przestrzennym.
W budynku równomiernie rozstawiono poprzeczne,
zespolone trzony instalacyjno-magazynowe,
w których zamknięto również
komunikację pionową. Powstałe jednoprzestrzenne
wnętrza można swobodnie przymykać
i wydzielać, co daje dużą elastyczność
w kształtowaniu pracowni. Między trzonami
zawieszono antresole.
Etap III łączy budynki przewidziane
w stadiach wcześniejszych i stanowi punkt
centralny całego założenia. Prawe i lewe
skrzydło mają swoje przedłużenie w bryle
głównego budynku. W części środkowej
pomieszczenia budowane są na zasadzie
Realizacje w Polsce
zwartego trzonu umieszczonego w otwartej,
przeszklonej przestrzeni, zaprojektowanej
analogicznie do schematów pracowni.
56 świat świat architektury
świat architektury 57
Etap I
W zakresie etapu I rozbudowy ASP
przewidziano wzniesienie najważniejszych
pracowni, warsztatów i laboratoriów. Centralnym
punktem założenia pozostaje ogród
Akademii – unikalny w skali całego Placu Społecznego.
Zieleń zapewnia ochronę przed
zgiełkiem pochodzącym od węzła komunikacyjnego
i wraz z projektowanym założeniem
tworzy zieloną wyspę, która „wciąga” przechodnia
i zachęca go do spotkania z prawdziwą
sztuką.
Koncepcja stanowi uzupełnienie kwartału
zabudowy przy ulicy Traugutta, dlatego oddziaływać
będzie nie tylko na teren ASP, ale
i cały układ Placu Społecznego. Jednocześnie
projektowany budynek domyka i porządkuje