Ciepły dom Gwarancja ceny - ŚWIAT ARCHITEKTURY

sosnowego (okładziny i ramy okienne) oraz
okładzin kamiennych. Zastosowanie tych samych
materiałów elewacyjnych, w każdym
obiekcie składowym kompleksu, podkreśla
jego jednorodność.
Projektanci zadbali o zagospodarowanie
dziedzińców wewnętrznych zielenią
i elementami małej architektury, które będą
stanowić o jakości przestrzeni wspólnej.
W obrębie terenu przewidywane jest zadrzewienie
działki klonami, kasztanowcami, lipami,
robiniami i wiązami wraz z zachowaniem
istniejących roślin. Dodatkowo na ogrodzeniach
i elewacji przewidziano zamontowanie
stelaży z cięgien, po których będą pięły się
winobluszcze. Elementy małej architektury, tj.
ławki, donice, zostały zaprojektowane z betonu
szlifowanego oraz drewna. Tak urozmaicona
powierzchnia stanie się chętnie odwiedzanym
miejscem wypoczynku i dziecięcych
zabaw.
Zespół budynków wielorodzinnych przy
ulicy Łobzowskiej 22 zwraca uwagę niezwykle
trafnym wpisaniem się w życie i tradycję
budowlaną Krakowa. Założenie podkreśla
rangę przestrzeni mieszkalnej w życiu człowieka,
która powinna być nastawiona na realizację
potrzeby wypoczynku i odprężenia,
szczególnie gdy lokalizowana jest w centrum
dużego miasta.
3
4
Lokalizacja/Adres ulica Łobzowska 22, Kraków
Pracownia Projektowa Biuro Projektów Lewicki Łatak
Architekci Prowadzący Kazimierz Łatak, Piotr Lewicki,
Architekci Mateusz Manecki, Begoña Herrera Rodriguez,
Agnieszka Zajączkowska, Zbigniew Piotrowicz,
Anna Rytter
Data opracowania 2005–2006
Data realizacji 2006–2008
Inwestor Bryksy Rezydencje
Powierzchnia użytkowa 4778,1m 2
Powierzchnia zabudowy 1170 m 2
Kubatura brutto 20910 m³
fot. archiwum Biura Projektów Lewicki Łatek
WSI SPOKOJNA
Budynek administracyjno-recepcyjny
Muzeum Wsi Opolskiej
Wyróżniony licznymi nagrodami
i nominacją do prestiżowej Mies
van der Rohe Award budynek administracyjno-recepcyjny
Muzeum Wsi Opolskiej
zwraca uwagę umiejętnym wpisaniem jego
formy w architekturę ruralistyczną i współczesnym
operowaniem tradycyjnymi materiałami.
Koncepcja obiektu została wybrana
w drodze konkursu architektonicznego i zrealizowana
w obrębie parku etnograficznego.
Kompozycja osiowa
Koncepcję przestrzenną usytuowania
budynku i jego otoczenia oparto o dwa
główne „kierunki-osie” prostopadłe do siebie.
Obiekt zlokalizowano na osi wschó-
d-zachód, dzachód, a na kierunku północno-połu-
północno połu
ddniowym
dniowym zaprojektowano nowe elementy
zzagospodarowania
agospodarowania terenu. terenu. Układ Układ tych ostatostat- nich wyprowadzono z linii i podziałów elewacyjnych.
W ten sposób rozwiązano plac
przed budynkiem i jego posadzkę, ogród,
elementy małej architektury, parking oraz
wewnętrzne podwórze.
Architekci potraktowali teren parku jako
założenie urbanistyczne, w którym przewodzi
funkcja edukacyjna, dlatego w rzucie wyeksponowali
salę konferencyjno-wystawienniczą
(służącą również naradom).
Plan obiektu opracowano na podstawie
podłużnych, tradycyjnych układów chat,
gdzie wyróżniano dwie główne izby: czarną
i białą. Pierwsza przeznaczona była do życia
codziennego rodziny zamieszkującej obiekt,
w drugiej natomiast obchodzono święta i ważne
wydarzenia. Izby rozdzielała sień wejściowa,
a uzupełnienie pomieszczenia rodzinnego
Realizacje w Polsce
stanowiła komora przeznaczona do przechowywania
przedmiotów wartościowych. Architekci
przenieśli ten układ na rzut budynku
administracyjno-recepcyjnego, modyfikując
jego funkcje. Sień to hol wejściowy, izba czarna
przeznaczona została dla pracowników,
komora na kosztowności stała się salą konferencyjną,
a izba biała to wnętrze dla gości.
W strefie dla pracowników zlokalizowano
również klatkę schodową i zespół sanitariatów.
Poddasze przeznaczono na biura administracji
i pracowni.
Plastyka fasad
Elewacje obiektu zostały zainspirowane
materiałami i formami budownictwa regio-
42 świat architektury świat architektury 43
Hol wejściowy
Makieta obiektu