fysiologia

ερμηνευθούν δια της παραδοχής υπάρξεως περιοχών, κυρίως κατά τας
βάσεις, μετά χαμηλής σχέσεως V̇ /Q. Τοιουτοτρόπως η PaO 2 είναι
χαμηλή και η PaCO 2 χαμηλή ή φυσιολογική. Κατά την άσκησιν
δυνατόν να παρατηρείται βελτίωσις της υποξυγοναιμίας (αύξησις του
αερισμού των κυψελίδων μετά χαμηλής σχέσεως V̇ /Q).
Ενίοτε συνδυάζονται μετά της παχυσαρκίας διαταραχαί της ρυθμίσεως
του αερισμού κεντρικής αιτιολογίας μετά κυψελιδικού υποαερισμού
(σύνδρομον Pickwick). Δυνατή ωσαύτως η συνύπαρξις (μετά της
παχυσαρκίας) υπνοαπνοϊκών διαταραχών (βλέπε σχετικόν κεφάλαιον).
Οπωσδήποτε πριν αποδώσωμεν κυψελιδικόν υποαερισμόν, επί
παχυσάρκων εμφανιζόμενον, εις κεντρογενείς διαταραχάς της
ρυθμίσεως της αναπνευστικής λειτουργίας, θα πρέπει προηγουμένως
να αποκλείσωμεν άλλας συχνοτέρας συνυπαρχούσας παθήσεις, π.χ.
χρονίαν βρογχίτιδα, αποφρακτικόν υπνοαπνοϊκόν σύνδρομον κ.λπ.
γ) Λοιπαί παθήσεις του θωρακικού τοιχώματος (παχυπλευρίτιδες,
θωρακικοί τραυματισμοί κ.λπ.). Η μηχανική διαταραχή και η εξ αυτής
απορρέουσα ελάττωσις των σπιρομετρικών τιμών (περιοριστική
συνδρομή) είναι συνάρτησις της υπαρχούσης προσβολής του
θωρακικού τοιχώματος (ελαττώσεως της διατασιμότητος αυτού). Το
αυτόν ισχύει και δια τας διαταραχάς της ανταλλαγής των
αναπνευστικών αερίων, π.χ. μια εκτεταμένη παχυπλευρίτις ή μια
μεγάλη υπεζωκοτική συλλογή θα προκαλέσουν σημαντική υποξυγοναιμία,
συνήθως άνευ υπερκαπνίας (χωρίς αυτό να αποκλείεται), ενώ
εκτεταμένος πνευμοθώραξ, ενδεχομένως μετά καταγμάτων των
πλευρών που έχουν ως αποτέλεσμα ανεξάρτητον και αντίθετον προς το
λοιπόν θωρακικόν τοίχωμα κίνησιν αυτών, θα προκαλέσει σοβαράν
υπερκαπνίαν (πλην βεβαίως της ούτως ή άλλως υπαρχούσης
υποξυγοναιμίας).
ΠΑΡΕΓΧΥΜΑΤΙΚΑΙ ΠΝΕΥΜΟΝΙΚΑΙ ΠΑΘΗΣΕΙΣ
α) Νοσήματα κατά τα οποία οι πνεύμονες στερούνται ενόςμέρους αυτών,
μικροτέρου ή μεγαλυτέρου, κατά τρόπον όχι οξύν.
Εδώ ανήκουν αι διάφοροι εκτομαί (κυρίως χειρουργικαί) τμημάτων
πνευμονικού παρεγχύματος (τμηματεκτομή, λοβεκτομή κ.λπ.) ή τα
κατάλοιπα οξειών εντετοπισμένων παθήσεων που απέδραμον.
83