fysiologia

1/D L = 1/D M +1/D A +1/ΘxV C
όπου Θ συντελεστής εξαρτώμενος εκ των ερυθρών και V C ο όγκος των
πνευμονικών τριχοειδών. Ευνόητον ότι, D L είναι η ικανότης διαχύσεως,
D M η συνιστώσα της διαχύσεως που εξαρτάται εκ της μεμβράνης, D A η
συνιστώσα της διαχύσεως που εξαρτάται εκ των κυψελίδων και I/ΘxV C η
συνιστώσα της διαχύσεως που εξαρτάται εκ του αίματος.
Συνοψίζοντες, εκείνον το οποίον θα πρέπει να ενθυμούμεθα εις την
πράξινείναι ότι, το φαινόμενον της διαχύσεως βαίνει αναλόγως α) της
διαφοράς πιέσεων εκατέρωθεν της μεμβράνης (P A -P C ), β) της συνολικής
επιφανείας της μεμβράνης (S), γ) αντιστρόφως αναλόγως του πάχους της
μεμβράνης, δ) της διαλυτότητος (solubility) του διαχεομένου αερίου εις το
υγρόν, και ε) αντιστρόφως αναλόγως του μοριακού βάρους (για την
ακρίβειαν του αερίου). Τοιουτοτρόπως,
Εις την πράξιν, δια την μέτρησιν της ικανότητος διαχύσεως συνήθως
χρησιμοποιείται το CO οπότε το αποτέλεσμα της μετρήσεως εκφράζεται
ως DLCO. Φυσιολογικαί τιμαί 20-25 mlCO/min/mm Hg.
18