fysiologia

Πρόκειται περί της πνευμονικής υπερτάσεως των χρονίων και
σοβαρών πνευμονοπαθειών ως και άλλων τινων καταστάσεων (νόσος
εκ μεγάλου υψομέτρου κ.λπ.), αποκαλείται δε ωσαύτως και
πνευμονική υπέρτασις υποξαιμικού (ορθότερον θα ήτο το υποξικού)
τύπου. Ο μηχανισμός δημιουργίας αυτής είναι η δημιουργία κατ’ αρχάς
πνευμονικής αγγειοσυσπάσεως (βλέπε εις κεφάλαιον περί πνευμονικών
αγγειακών αντιστάσεων). Αργότερον δημιουργούνται μόνιμοι
αγγειακαί (στενωτικαί) αλλοιώσεις.
δ) Πνευμονική υπέρτασις της πνευμονικής θρομβοεμβολικής νόσου.
Εδώ ανήκουν η οξεία και η χρονία πνευμονική εμβολή (ανεφέρθησαν
ήδη), καθώς επίσης και η θρομβωτική νόσος (επιτόπιος θρόμβωσις
άνευ εμβολής). Η υπέρτασις δημιουργείται είτε λόγω της μειώσεως του
πνευμονικού αγγειακού δικτύου είτε λόγω της εκλύσεως
αγγειοδραστικών ουσιών που δημιουργούν σύσπασιν των πνευμονικών
αρτηριδίων είτε λόγω της ούτως ή άλλως υπαρχούσης υποξίας που
επιτείνει την προϋπάρχουσαν πνευμονικήν υπέρτασιν.
ε) Ιδιοπαθής πνευμονική υπέρτασις.
Είναι αγνώστου αιτιολογίας και μηχανισμού δημιουργίας. Δυνατόν να
πρόκειται περί ιδιοπαθούς-πρωτοπαθούς παχύνσεως-υπερτροφίας των
λείων μυικών ινών των πνευμονικών αρτηριδίων ή των φλεβιδίων ή
αμφοτέρων. Δυνατόν ενίοτε να πρόκειται περί πρωτοπαθούς
μικροθρομβώσεως διαχύτου των φλεβιδίων ή των αρτηριδίων.
στ) Άλλα αίτια πνευμονικής υπερτάσεως.
Σιτιογενής πνευμονική υπέρτασις. Πνευμονική υπέρτασις λόγω
λήψεως ωρισμένων φαρμακευτικών ουσιών (ανασταλτικά της ορέξεως
κ.λπ.).
Γενικώς επί της πνευμονικής υπερτάσεως, η προσβολή των πνευμόνων
από μηχανικής πλευράς δυνατόν να είναι ολιγώτερον ή περισσότερον
έκδηλος, με αποτέλεσμα ελάττωσιν των πνευμονικών όγκων και
χωρητικοτήτων περιοριστικού τύπου, χωρίς όμως να αποκλείεται και η
συνύπαρξις αποφρακτικών στοιχείων (ηλαττωμέναι ροαί). Η ικανότης
διαχύσεως είναι συνήθως ηλαττωμένη, υπάρχει δε και υποξυγοναιμία
ολιγώτερον ή περισσότερον έκδηλος, ιδίως μετά από κόπωσιν. Η
πνευμονική διατασιμότης είναι κατά κανόνα ηλαττωμένη.
90