hæmus - Libraria pentru toti
hæmus - Libraria pentru toti hæmus - Libraria pentru toti
Mezi e prisja që satira e mjeshtrit ta kishte pjellë nga prapanica. Dhe po prisja që Rabelais ta zgjidhte si një rrugë e dy punë, me një gur dy zogj: pra, bashkë me shpikjen e artit të ri- romanit, të na pararendte edhe profecinë mbi lindjen e Njeriut të Ri. Nuk ke ndonjë pendesë për këtë shpërfaqje të së keqes së krupshme? Krenar Zejno: Jo dhe aq! Për mua të voglin do të mjaftonte fakti që vetë Yahveh u pendua pse pat krijuar njeriun, duke parë me ç’ligësi shkonte drejt së keqes ky ditëzi. Pastaj, e keqja mbetet arti bazë i njeriut, për më tepër këtu, në një botë libër. Cilat do të ishin linjat teorike ku rrugëton një subjekt romani i kësaj forme? Krenar Zejno: Nuk është detyrë e imja në këtë rast ta di këtë, por po të thoja nuk e di fare do të pretendoja edhe më tepër se ç’mund të jenë në fakt. Megjithatë, do ta vija gishtin si në qull tek iluzioni darvinian dhe materializmi marksist, prejardhja e përbashkët e llojeve dhe më tej shndërrimi në një lloj të vetëm njeriu të ri. Ndoshta janë këto kollonat që mbajnë trupin e “legjendës M”. Nga i njëjti lloj bëhen shumë lloje, por që prapë janë një. Dhe nga shumë lloje sistemesh shkohet me shndërrim të forcuar tek i njëjti lloj. Jashtëqitja bëhet status-simbol i gjithë kësaj, ndërsa ajo fjala “konkretisht”, e cila përsëritet në një ritëm psallmoid, status-quo e gjëndjes që e mbart dhe vijon si një cikël i mbyllur dhe rreth vicioz. “ Njerëzore, tepër njerëzore” e thoshte Niçe, pra njerëzore me tepri, por jo pa karar. Me Darvinin zë fill ndoshta kthimi i vështrimit për nga vetja si aventurë filozofike dhe arti. Ashtu si merr ngarkesë fiziologjike edhe vepra e Niçes apo poezia e Rembosë, Bodlerit, të cilët qysh prej çastit gjenial të tyre nuk panë më peisazhin nga një dritare, por përkundrazi, njeriun në hapësirën brenda dritares, duke e vështruar dhe kqyrur atë nga jashtë. Siç mund ta shohë lexuesi dritaren e dizenjuar të kopertinës në këtë libër. Dhe mandej për të hyrë në brendësi të ndërtesës dhe kujtesës. Sa pa ardhur harresa e një epoke terri obskurantist dhe pa u shpërfillur përfare ankimet e filozofisë mbi “harresën e qënies” si dhe lutjen e saj për t’u kthyer e bërë bekçiu i qenies. Të mos harrojmë, meqë jemi te harresa, edhe banalitetin e atij regjimi absurd të cilin libri e trajton më direkt, ku bariu i qënies së re nuk lejohej të ishte vetë qenia, por tjetërkush. Ndaj në këtë vëllim qënia synohet të shihet edhe nga poshtë, nga jashtë qitja e saj, sidoqë edhe po qe se nuk shikohet ndonjë gjë e madhe, ama të paktën thuhet ajo që duket. 84
A thotë diçka të re Legjenda M mbi njeriun? Krenar Zejno: Të re, së paku për njeriun e ri, po. Por ndoshta edhe njeriu në përgjithësi modern nuk ka si rroket në tërësinë e vet pa qëmtuar karakterin e tipizimin fenomenologjik të njeriut të Ri. Filozofia përmes Faucoult-së tha se vetë Njeriu është krijesë e dy shekujve të fundit, prej mutacionit kulturor. Ndoshta njeriu i absurdit prej regjimi komunist do të ketë, ndër hulumtimet mbi risitë e modernitetit, një llozhë të vetën nëpër rrokapjekthet studimore, bile në pozicionet qëndrorë. Gjithsesi, për t’ia mbërritur këtij qëllimi nuk kishte të tjera trajta më pak të rënda e mizore se jashtëqitjet? Krenar Zejno: Një mizë mbi një copë jashtëqitje është në parajsën e vet të muzave, një mizë ndër mjalt ka cofur qysh prej rënies në këtë grackë të sheqerosur. Kjo shtrydhje e lëndës, që ju e quajtët edhe dehidratim i frazës, fjalës pa përshkrimin e zgjatur prozaik, është tashmë tipike në frazën tuaj, apo jo? Krenar Zejno: Në rastin konkret mbeturinat ushqimore të trupit janë në mënyrë të natyrshme koncentrat. Së dyti, duke qënë i mrekulluar nga irlandezët e letërsisë së madhe, nga B. Show, Wilde, Swift, Beckett, të cilët e kanë sintetizuar me një mizori të hatashme, siç e thotë Borges, çdo tepri retorike, kështu pra tendencave të hershme të shkrimit tim të shtrydhur fort, si teshat para se të ndereshin në telin e robave, i është shtuar edhe ky telash, telashi i ujrave të tepërta. Tek e fundit unë ndjehem poet. Atëhere, a ka ndikim prej Joyces-it, Orwell-it, Celine-it e të tjerë, botuesi i të cilëve ju jeni, kjo mënyrë e përkorë të shkruari? Krenar Zejno: Përkorja është virtyt poetik thotë sërish Borges, meqë e morrëm nëpër gojë e kushedi po e zë lemza. Punën e lidhjes nuk e kam vënë re, makar të ishte! mbase keni të drejtë për formën e pakohë, pavendore dhe pa emra. Legjendare e disi bizare. Këta gjeni kanë madhështinë e katedrales, ndërsa kjo bëmë e vogël e imja atë të halesë, por dëgjo... nuk është pak! Edhe Kubriku në filmat e tij vrasjet i vendos të kryhen në WC, apo nga markezi de Sade te Kundera: dashuri edhe orgji në banesat ku prehen edhe mbetjet organike si në banesën e fundit. Pastaj, sot a nuk paguhet njësoj metri katror i banjos me atë të guzhinës apo dhomës së gjumit?! 85
- Page 33 and 34: Clash of Civilizations, - po shkon
- Page 35 and 36: Jezus, që nuk e more penën në do
- Page 37 and 38: LEO BUTNARU Shkelja e proverbit Jo
- Page 39 and 40: që shkul nga çatitë vetulla e z
- Page 41 and 42: pe fund aşezat noroiul scuzei... .
- Page 43 and 44: aceleaşi mestecare mă descompun m
- Page 45 and 46: Am destule planuri de viitor, dar n
- Page 47 and 48: mea. Am pus pe masă nişte băutur
- Page 49 and 50: i cili është karakterizuar nga nj
- Page 51 and 52: njëri-tjetrin: koncepti i së drej
- Page 53 and 54: Që në fillim të këtij rrëfimi
- Page 55 and 56: fillim të rrëfimit në detajin li
- Page 57 and 58: moralistik i Zbulesës, i cili kthe
- Page 59 and 60: Harresa e vazhdueshme e vdekjes pë
- Page 61 and 62: ILIR SHYTA E vërteta bën keq në
- Page 63 and 64: Jam dhe do të jem i zoti i madhës
- Page 65 and 66: Jam i dobët, madje shumë i dobët
- Page 67 and 68: ... edhe kur mërgon larg, Noli e m
- Page 69 and 70: ESSE ANTONIO FRATTASIO Lectio Magis
- Page 71 and 72: predazione per esempio il parassiti
- Page 73 and 74: A questo punto finalmente i geni ch
- Page 75 and 76: limitazione delle risorse vitali es
- Page 77 and 78: analizzare possiamo affermare che l
- Page 79 and 80: ad essere i fondamenti della politi
- Page 81 and 82: zënë ato në hierarkinë e Republ
- Page 83: MEDALION KRENAR ZEJNO: 13 kapituj p
- Page 87 and 88: Shkurt, çfarë do të ishte, e pë
- Page 89 and 90: cu singurul nume pe care îl port
- Page 91 and 92: Acea stranie neajutorare / fiziolog
- Page 93 and 94: Allé: se stinge lumina - începe /
- Page 95 and 96: pervers vei goli camerele frivole a
- Page 97 and 98: sinderezică … 1992 ÎNCĂ O DAT
- Page 99 and 100: mbaj në zemër? shkurt 1991 Një d
- Page 101 and 102: (Rrëfim një shkrimtari-lindur-në
- Page 103 and 104: anul 1987, cugetările însă merg
- Page 105 and 106: ani. Mark, de asemenea, n-a putut f
- Page 107 and 108: 9. Goja e të përvuajturit në pë
- Page 109 and 110: 32. Ligji i lirisë njihet nëpërm
- Page 111 and 112: RES, NON VERBA 37 PELLUMB KULLA 38
- Page 113 and 114: Të ndalosh njerëzit të qeshin me
- Page 115 and 116: nën shtypje, izraelitëve, afrikan
- Page 117 and 118: di përse? Përveç rrëfimit tend,
- Page 119 and 120: - Spor la muncă, Nenea Braho! - Bi
- Page 121 and 122: - Aţi auzit, măi căpeteniilor (a
- Page 123 and 124: - Mare, Nenea Braho, ca nimeni pe l
- Page 125 and 126: - Cine eşti, bătrâne? De unde vi
- Page 127 and 128: şi îi mulţumesc pentru că-mi va
- Page 129 and 130: nişte bijuterii… Într-o zi, de
- Page 131 and 132: - Speram să-mi albeşti zilele de
- Page 133 and 134: - Nenea Braho, Nenea Braho!.. Vocil
A thotë diçka të re Legjenda M mbi njeriun?<br />
Krenar Zejno: Të re, së paku për njeriun e ri, po. Por ndoshta edhe njeriu në<br />
përgjithësi modern nuk ka si rroket në tërësinë e vet pa qëmtuar karakterin e<br />
tipizimin fenomenologjik të njeriut të Ri. Filozofia përmes Faucoult-së tha se<br />
vetë Njeriu është krijesë e dy shekujve të fundit, prej mutacionit kulturor.<br />
Ndoshta njeriu i absurdit prej regjimi komunist do të ketë, ndër hulumtimet<br />
mbi risitë e modernitetit, një llozhë të vetën nëpër rrokapjekthet studimore,<br />
bile në pozicionet qëndrorë.<br />
Gjithsesi, për t’ia mbërritur këtij qëllimi nuk kishte të tjera trajta më pak të<br />
rënda e mizore se jashtëqitjet?<br />
Krenar Zejno: Një mizë mbi një copë jashtëqitje është në parajsën e vet të<br />
muzave, një mizë ndër mjalt ka cofur qysh prej rënies në këtë grackë të<br />
sheqerosur.<br />
Kjo shtrydhje e lëndës, që ju e quajtët edhe dehidratim i frazës, fjalës pa<br />
përshkrimin e zgjatur prozaik, është tashmë tipike në frazën tuaj, apo jo?<br />
Krenar Zejno: Në rastin konkret mbeturinat ushqimore të trupit janë në<br />
mënyrë të natyrshme koncentrat.<br />
Së dyti, duke qënë i mrekulluar nga irlandezët e letërsisë së madhe, nga B.<br />
Show, Wilde, Swift, Beckett, të cilët e kanë sintetizuar me një mizori të<br />
hatashme, siç e thotë Borges, çdo tepri retorike, kështu pra tendencave të<br />
hershme të shkrimit tim të shtrydhur fort, si teshat para se të ndereshin në<br />
telin e robave, i është shtuar edhe ky telash, telashi i ujrave të tepërta. Tek e<br />
fundit unë ndjehem poet.<br />
Atëhere, a ka ndikim prej Joyces-it, Orwell-it, Celine-it e të tjerë, botuesi i të<br />
cilëve ju jeni, kjo mënyrë e përkorë të shkruari?<br />
Krenar Zejno: Përkorja është virtyt poetik thotë sërish Borges, meqë e<br />
morrëm nëpër gojë e kushedi po e zë lemza. Punën e lidhjes nuk e kam vënë<br />
re, makar të ishte! mbase keni të drejtë për formën e pakohë, pavendore dhe<br />
pa emra. Legjendare e disi bizare. Këta gjeni kanë madhështinë e katedrales,<br />
ndërsa kjo bëmë e vogël e imja atë të halesë, por dëgjo... nuk është pak! Edhe<br />
Kubriku në filmat e tij vrasjet i vendos të kryhen në WC, apo nga markezi de<br />
Sade te Kundera: dashuri edhe orgji në banesat ku prehen edhe mbetjet<br />
organike si në banesën e fundit. Pastaj, sot a nuk paguhet njësoj metri katror i<br />
banjos me atë të guzhinës apo dhomës së gjumit?!<br />
85
Change language