hæmus - Libraria pentru toti
hæmus - Libraria pentru toti hæmus - Libraria pentru toti
tepër i shtrenjtë, në kurriz të miletit të dëshpëruar që s’gjen askurrë zgjidhje mentale. Idealet e jetës njerëzore gjithmonë janë mësuar me sprova të tilla që ndoshta mbeten modele imitacioni. Këto ideale ndonjëherë është më mirë mos kishin ekzistuar kurrë. Narcisizmi mbetet një detaj kyç psikospektiv në “Israelitë e filistinë” të Nolit. Përballë pasqyrës kohë të ’24-ës përshfaqet dukshëm imazhi samsonian. Jam i fortë, madje shumë i fortë. I dashuruar deri në vdekje me atdheun tim. Për hatër të këtij idili gëlon miti i udhëheqësit të suksesshëm allautilitar. Peizazhi në pasqyrën kohë shfaqet i bukur domethënësisht. Vizatohen përreth kaltërimit diellor ashpërsi terreni dhe frikë marramendëse honi njëheresh. Kumbon kështu në këtë mirëmëngjes etja e pathyeshmërisë. Muskujt dhe forca e tyre nënkuptohen në këtë profil narcian dhe riciklohen në vallen rituale të jetesës së përditshme. Samsoni beson te portreti që i shfaqet në pasqyrë. Trimëria dhe guximi mbeten brerorja më simpatike e momentit për të. Jam i fortë, me një fjalë i besoj forcës sime, do të ishte nëntitulli më i mirë për të motivuar këtë prezantim para pasqyrës. Ndërkaq nuk duhet të harrojmë kontekstin historik të atyre viteve kur Nolit kryeministër do t’i bashkoheshin në misionin e tij qytetarë dhe katundarë të palëkundur forcërisht. Të gjithë bashkohen e bëhen një peizazh shqiptar i aso kohe nën figurën burrërore të militantit republikan. Forcë dhe mençuri përshfaq dimensioni gjeografik i atdheut. Me një fjalë idili mes jetës dhe vdekjes së pushtetit, dashurisë së pafundme për triumf aspak fatal e bëjnë figurën e Nolsamsonit të besueshme. Këtë e dëshmon edhe historia e Revolucionit Demokratik të qershorit 1924. Përfytyroni një kryeministër që mbetet jo vetëm largpamës i idealit të vet, por që luan gjithmonë kur ia lyp puna me elementë maturie e gjakimi gjakftohtë në anën e kundërshtarit. Poshtë rasos së priftit mbetet unikale fytyra e politikanit. Pa demagogji, duke qenë realisht besimtar i unit të tij komformist, Noli shtyn ditët dhe qeveris orët e kabinetit të tij vendimmarrës. Pasqyra dhe narcisizmi i profilit të udhëheqësit të fortë, të pasqyruar në të, shënjojnë një nga momentet kulmore të serialit jetësor nolian. Aspak i etur për pushtet, por edhe më i etur për qeverisje të drejtë e pushtet të fortë Noli nis hapat e projektuar në miniaturë. Koha do t’i hedhë ndërkëmbësh, stuhi dhe acar njëherazi, shi e përmbytje vdektare në horizontin qeverisës, por kurrë nuk do t’i fashitë flakën e dashurisë për të ndërtuar imazhin e më të fortit, sfidant kombëtar. Ana tjetër e pamjes, në pasqyrën kohë, brenda kuadrit narcisist, është imazhi i udhëheqësit të dobët fizikisht e ushtarakisht. 64
Jam i dobët, madje shumë i dobët... Teksa shikon pasqyrën kohë të atyre do vitesh, Nolisamson vajton peizazhin njerëzor që e rrethon. Fytyra të vrara ligsht, të paushqyera mirë, pisur e frikur nga vdekja e paraardhur që injektohej falë rrënimit total e shpirtëror të vendit... Vallë me këta njerëz do ta mbaj pushtetin, vallë ky taraf trimoshash do të më përkrahin në të mirë e në të keq??? Ndoshta të tilla pyetje Noli i ka bërë vetes...? I mbyllur në mbështjellën vetmitare të Samsonit, kryeministri ndjehej keq, ndoshta më keq se kur ky portret i ligur i shfaqej në pasqyrën e kohës. *** Kësaj natyre kishte kohë që i mungonte dashuria e fillimvertë e diellit guximtar e trimëror, ikur zëshëm dhe figurshëm nga skena politike. Vajtimi i psherëtishëm kishte kohë që ishte shtruar këmbëkryqshëm në dit’natën njerëzore të vitit ’24. Ngjyra e qershorit bëhet kapriçioze e nuk kërkon aspak të ndërrojë kolor, megjithëse kryeqyteti ndërronte bukur ngjyrat stinore ato motesh. Shprehja “Atdheu fillon te zemrat”, bëhet edhe më e frikshme kur në pasqyrën kohë shfaqej figurina e kalorësit të vrerosur, pse jo të pashpresë tanimë. Në këtë kuadër egoja e Nolit kishte vdekur plotësisht. Atdheu i tij s’kishte forcë e fuqi mbrojtjeje, ndihej i mëdyshur dhe në udhëkryq. Brenda këtij pasqyrimi rigonte si shiu rezil i vjeshtës shprehja e tij “Shqipëria u bë me shtet, vallë a do të bëhen shtetas shqiptarët?” Çuditshëm kjo pasqyrë narcisizmi s’merr komandë nga askush. Profesionalizmi fle sirtarëve të pushtetit deri disi të ëndërrt për Nolin. Ndoshta do të kalojë edhe 2024 dhe Shqipëria e shqiptarët do të mbeten në portëvuajtjen e kujtesës historike. Atdheu përballë Nolit të drobitur, në profilin gjithditurak e jo dobësisht të dobët vizatohet krenar dhe epshndjellës në kopshtin shkëmbor të Europës Juglindore. Dobëtia nuk shfaqet kalimthi për t’u përndezur më tej me një forcë më rezistente. Ajo bëhet pjesë e planeve ëndërrake që mbetën pezull në amfiteatrin fals të kohës. Përballë këtij pesimizmi virtual, Noli largohet. Së keqes i ka ikur dhe lufton me të në emër të aromës së mirë atdhedashëse. Fati i keq nuk ju nda edhe xhamit të qelqtë pasqyronjës. Shtetarët e kësaj periudhe teksa kundronin vetveten, kuptonin se ky imazh reflektohej në pasqyrën e kohës. 65
- Page 13 and 14: Verba volant, scripta manent F I L
- Page 15 and 16: urrë edhe pse ndjehesha akoma një
- Page 17 and 18: făceau filme. Zic „trecut-au ani
- Page 19 and 20: Besomë, mike, tjetërkund mos rrë
- Page 21 and 22: PËRSIATJE / CUGETARE ARDIAN-CHRIST
- Page 23 and 24: dhe jokulturës. Një parabolë e h
- Page 25 and 26: mişcare atee, susţinută de princ
- Page 27 and 28: aici o absorbţie rafinată de vita
- Page 29 and 30: më pedant, duke shijuar portretin
- Page 31 and 32: CLIO KOPI KYÇYKU Kultura në konte
- Page 33 and 34: Clash of Civilizations, - po shkon
- Page 35 and 36: Jezus, që nuk e more penën në do
- Page 37 and 38: LEO BUTNARU Shkelja e proverbit Jo
- Page 39 and 40: që shkul nga çatitë vetulla e z
- Page 41 and 42: pe fund aşezat noroiul scuzei... .
- Page 43 and 44: aceleaşi mestecare mă descompun m
- Page 45 and 46: Am destule planuri de viitor, dar n
- Page 47 and 48: mea. Am pus pe masă nişte băutur
- Page 49 and 50: i cili është karakterizuar nga nj
- Page 51 and 52: njëri-tjetrin: koncepti i së drej
- Page 53 and 54: Që në fillim të këtij rrëfimi
- Page 55 and 56: fillim të rrëfimit në detajin li
- Page 57 and 58: moralistik i Zbulesës, i cili kthe
- Page 59 and 60: Harresa e vazhdueshme e vdekjes pë
- Page 61 and 62: ILIR SHYTA E vërteta bën keq në
- Page 63: Jam dhe do të jem i zoti i madhës
- Page 67 and 68: ... edhe kur mërgon larg, Noli e m
- Page 69 and 70: ESSE ANTONIO FRATTASIO Lectio Magis
- Page 71 and 72: predazione per esempio il parassiti
- Page 73 and 74: A questo punto finalmente i geni ch
- Page 75 and 76: limitazione delle risorse vitali es
- Page 77 and 78: analizzare possiamo affermare che l
- Page 79 and 80: ad essere i fondamenti della politi
- Page 81 and 82: zënë ato në hierarkinë e Republ
- Page 83 and 84: MEDALION KRENAR ZEJNO: 13 kapituj p
- Page 85 and 86: A thotë diçka të re Legjenda M m
- Page 87 and 88: Shkurt, çfarë do të ishte, e pë
- Page 89 and 90: cu singurul nume pe care îl port
- Page 91 and 92: Acea stranie neajutorare / fiziolog
- Page 93 and 94: Allé: se stinge lumina - începe /
- Page 95 and 96: pervers vei goli camerele frivole a
- Page 97 and 98: sinderezică … 1992 ÎNCĂ O DAT
- Page 99 and 100: mbaj në zemër? shkurt 1991 Një d
- Page 101 and 102: (Rrëfim një shkrimtari-lindur-në
- Page 103 and 104: anul 1987, cugetările însă merg
- Page 105 and 106: ani. Mark, de asemenea, n-a putut f
- Page 107 and 108: 9. Goja e të përvuajturit në pë
- Page 109 and 110: 32. Ligji i lirisë njihet nëpërm
- Page 111 and 112: RES, NON VERBA 37 PELLUMB KULLA 38
- Page 113 and 114: Të ndalosh njerëzit të qeshin me
Jam i dobët, madje shumë i dobët...<br />
Teksa shikon pasqyrën kohë të atyre do vitesh, Nolisamson vajton peizazhin<br />
njerëzor që e rrethon.<br />
Fytyra të vrara ligsht, të paushqyera mirë, pisur e frikur nga vdekja e<br />
paraardhur që injektohej falë rrënimit total e shpirtëror të vendit...<br />
Vallë me këta njerëz do ta mbaj pushtetin, vallë ky taraf trimoshash do të më<br />
përkrahin në të mirë e në të keq???<br />
Ndoshta të tilla pyetje Noli i ka bërë vetes...? I mbyllur në mbështjellën<br />
vetmitare të Samsonit, kryeministri ndjehej keq, ndoshta më keq se kur ky<br />
portret i ligur i shfaqej në pasqyrën e kohës.<br />
***<br />
Kësaj natyre kishte kohë që i mungonte dashuria e fillimvertë e diellit<br />
guximtar e trimëror, ikur zëshëm dhe figurshëm nga skena politike. Vajtimi i<br />
psherëtishëm kishte kohë që ishte shtruar këmbëkryqshëm në dit’natën<br />
njerëzore të vitit ’24.<br />
Ngjyra e qershorit bëhet kapriçioze e nuk kërkon aspak të ndërrojë kolor,<br />
megjithëse kryeqyteti ndërronte bukur ngjyrat stinore ato motesh.<br />
Shprehja “Atdheu fillon te zemrat”, bëhet edhe më e frikshme kur në<br />
pasqyrën kohë shfaqej figurina e kalorësit të vrerosur, pse jo të pashpresë<br />
tanimë.<br />
Në këtë kuadër egoja e Nolit kishte vdekur plotësisht. Atdheu i tij s’kishte<br />
forcë e fuqi mbrojtjeje, ndihej i mëdyshur dhe në udhëkryq. Brenda këtij<br />
pasqyrimi rigonte si shiu rezil i vjeshtës shprehja e tij “Shqipëria u bë me<br />
shtet, vallë a do të bëhen shtetas shqiptarët?”<br />
Çuditshëm kjo pasqyrë narcisizmi s’merr komandë nga askush.<br />
Profesionalizmi fle sirtarëve të pushtetit deri disi të ëndërrt për Nolin.<br />
Ndoshta do të kalojë edhe 2024 dhe Shqipëria e shqiptarët do të mbeten në<br />
portëvuajtjen e kujtesës historike.<br />
Atdheu përballë Nolit të drobitur, në profilin gjithditurak e jo dobësisht të<br />
dobët vizatohet krenar dhe epshndjellës në kopshtin shkëmbor të Europës<br />
Juglindore.<br />
Dobëtia nuk shfaqet kalimthi për t’u përndezur më tej me një forcë më<br />
rezistente. Ajo bëhet pjesë e planeve ëndërrake që mbetën pezull në<br />
amfiteatrin fals të kohës.<br />
Përballë këtij pesimizmi virtual, Noli largohet. Së keqes i ka ikur dhe lufton<br />
me të në emër të aromës së mirë atdhedashëse.<br />
Fati i keq nuk ju nda edhe xhamit të qelqtë pasqyronjës. Shtetarët e kësaj<br />
periudhe teksa kundronin vetveten, kuptonin se ky imazh reflektohej në<br />
pasqyrën e kohës.<br />
65