hæmus - Libraria pentru toti
hæmus - Libraria pentru toti hæmus - Libraria pentru toti
gati ar, gati ambër gati dritë… Duelistët Plumbat shpëtuar tytash rrotullojnë tokën në një çast dhe shemben të dy, vrarë pas shpine. MANUEL MACHADO (1874-1947) Autoportret i ri Fëmija është një shtazë. Dhe unë, fëmijë qoftë ka qënë kur më bënin fotografinë e parë. Një klasik, e dinte im atë, si zbuti Orfeu shtazët më këngë… U zbuta edhe unë, se, ndër të gjithë, kuptuan mjetin e zbutjes dhe ja ku jam – muzikë e pavetëdijshme e qënies – me ballin mbi kutinë me këngë përkulur si të ishte një nënkrejse katrore. Bjond dhe i fisëm, sy të gjallë fytyrë vezake shpirt i ndezur flokë hijshëm krehur i tillë dukem në fotografi, heshtur, në palëvizje mposhtur pranë kutisë këngëtare. E sot as bjond, as i fisëm, më fort ezmer dhe i ashpër, me mjekër të theksuar, sy të lodhur. Se fotografia, tek e shoh, nuk di ndër të gjithë mësuan mjetin e zbutjes nëse vdiq fëmija, a jam po unë dhe jam gjallë… Udhëtar, janë gjurmët e tua udha e asgjë më shumë; udhëtar, nuk ekziton udha, udha bëhet duke ecur. Duke ecur vetëm hap kalesë e në pafsh mbrapa ANTONIO MACHADO (1875-1939) Udhëtar 528
sheh rruginën që kurrë s’ke për ta kalosh, duke ecur. Udhëtar, nuk ka udhë por veç gjurmë mbi det. FRANCISCO VILLAESPESA (1877-1936) Sahati Pasdite të qeta… Monotoni me shira tek qëndisin mbi qelq perde të lagura Si tym bjerret dita e hirtë Ku janë tani pranverat e mia? Shirat janë fantazi të mistershme grash që thurrin dantella kur është vonë Në cilin qelq ti, që thurrje të hijshme gëzime të perënduar, më pret të ringjallem? Lehtë shkasin mbi qilima teshat e hijeve turbulluese vejushë që vjen gjithnjë në takim… Si një gji i përgjumur në një kohë të ikur ora është veç një drithmë O, rini! Ku më vate? JUAN RAMÓN JIMÉNEZ (1881-1958) Shatërvani i braktisur Shatërvan i braktisur, pa ujë Veç gur i thatë ke mbetur. - O, zë i hershëm, o, i kthjellët zë! gënjen gjtehinën me gropën tënde t’errët dhe ajo të përqaf, motër e dhimbsuruar nga thatësia jote e gënjyer! Pallat i shkretë i një burimi të shenjtë, u thave si jeta ime, 529
- Page 477 and 478: gati në profane, kur ai harron se
- Page 479 and 480: vjeshtës, si për të treguar se a
- Page 481 and 482: Optika e zotit dhe e skllavit Vjesh
- Page 483 and 484: zotit. Retrospektivat tekstore para
- Page 485 and 486: Ca e “injektuar” nga qeniet e t
- Page 487 and 488: Ky përshkrim të krijon pështypje
- Page 489 and 490: Pas ”takimit” për herë të dy
- Page 491 and 492: SCRIPTA MANENT ANDI MEÇAJ Shitem i
- Page 493 and 494: sikur të kisha pará me thasë e t
- Page 495 and 496: lëmuar dhe e bardhë, se ajo e bar
- Page 497 and 498: syve si flirtuesit më të mëdhenj
- Page 499 and 500: mirë, do të më thoni, po Kryemin
- Page 501 and 502: ç’më bëre, më bëre të pasur
- Page 503 and 504: për dy, ka shkatërruar për dy, k
- Page 505 and 506: ANILA XHEKALIU Përftyra (fragment)
- Page 507 and 508: Ngrohtësi mishtë dora nis zgjatim
- Page 509 and 510: ndjej mungesën prej ari. Boshi të
- Page 511 and 512: Sy më kanë hedhë dritë në fyty
- Page 513 and 514: Në librin Medium, të cilën tashm
- Page 515 and 516: DUO VINTILĂ HORIA (Segarcea, Ruman
- Page 517 and 518: PENA QË S’U THYEN CONDEIE CARE N
- Page 519 and 520: ANTON ÇEFA 100-vjetori i gazetës
- Page 521 and 522: këmbëngulur për ruajtjen e profi
- Page 523 and 524: këta i paguan të gjitha këto e t
- Page 525 and 526: NICOLAE LABIŞ (1935 - 1956) Albatr
- Page 527: ndaj gjithçkaje njerëzore… një
- Page 531 and 532: Ç’rëndësi ka fakti që ylli ë
- Page 533 and 534: muskuli var, si një kujtim në muz
- Page 535 and 536: Tokën pa rrotë a pa trëndafila.
- Page 537 and 538: ARTE NURI PLAKU Piktura etiane dhe
- Page 539 and 540: ngjasojnë aq shumë me fletët e b
- Page 541 and 542: endeshin mbi Olimpin e perëndive a
- Page 543 and 544: kujdes si të qënkej gjë e gjall
- Page 545 and 546: DULCIS IN FUNDO VINÇENX GOLLETTI B
- Page 547 and 548: E Krexja e Muriqit: “Nëse çësh
- Page 549 and 550: jetesës materiale të shoqërisë.
- Page 551 and 552: Kush synon jetën politike të Ital
- Page 553 and 554: qytetarit shtetin laik, duke mos i
- Page 555 and 556: Tek ne në Gjermani (fragment) Qysh
- Page 557: PAUL GOMA Shpellanë “Me kalimin
gati ar, gati ambër<br />
gati dritë…<br />
Duelistët<br />
Plumbat shpëtuar tytash<br />
rrotullojnë tokën në një çast<br />
dhe shemben të dy, vrarë pas shpine.<br />
MANUEL MACHADO<br />
(1874-1947)<br />
Autoportret i ri<br />
Fëmija është një shtazë. Dhe unë, fëmijë qoftë<br />
ka qënë kur më bënin fotografinë e parë.<br />
Një klasik, e dinte im atë, si zbuti Orfeu<br />
shtazët më këngë… U zbuta edhe unë,<br />
se, ndër të gjithë, kuptuan mjetin e zbutjes<br />
dhe ja ku jam – muzikë e pavetëdijshme e qënies –<br />
me ballin mbi kutinë me këngë përkulur<br />
si të ishte një nënkrejse katrore.<br />
Bjond dhe i fisëm, sy të gjallë fytyrë vezake<br />
shpirt i ndezur flokë hijshëm krehur<br />
i tillë dukem në fotografi, heshtur, në palëvizje<br />
mposhtur pranë kutisë këngëtare.<br />
E sot as bjond, as i fisëm, më fort<br />
ezmer dhe i ashpër, me mjekër të theksuar,<br />
sy të lodhur. Se fotografia, tek e shoh, nuk di<br />
ndër të gjithë mësuan mjetin e zbutjes<br />
nëse vdiq fëmija, a jam po unë dhe jam gjallë…<br />
Udhëtar, janë gjurmët e tua<br />
udha e asgjë më shumë;<br />
udhëtar, nuk ekziton udha,<br />
udha bëhet duke ecur.<br />
Duke ecur vetëm hap kalesë<br />
e në pafsh mbrapa<br />
ANTONIO MACHADO<br />
(1875-1939)<br />
Udhëtar<br />
528
Change language