hæmus - Libraria pentru toti
hæmus - Libraria pentru toti hæmus - Libraria pentru toti
I.O.N.E.S.K.O, “MBRETI PO VDES”. Pema i tremb, ose ata e kishin harruar Ioneskon. Të afërmit e tij nuk u kanë dërguar telegram. Si t’i kishin harruar?! Në një të afërt emrat e tyre do të afishohen në po këtë pemë. Pak më të kërrusur se pesë minuta më parë zvarriten trotuarit. Për dy orë në këtë oborr do të ketë fytyra. Harrojeni çfarë ju tregova. Ishte trill. Po, po një trill interesant, që, dhe po u ngjau i vërtetë, harrojeni! U rebelova kot. Ndoshta vërtet i përkas absurdit dhe ky çast pragmatik nuk më lejon të bashkoj ndjesitë e mia me të tjerëve. Ndjesë! Shfaqjen tjetër do të më keni në radhën e parë. Nuk marr urbanin. Në çastin e fundit ia beh moskthimi. Sigurisht, shfaqja mbaroi. Filloj të mendoj për të gjitha herët që në llogarinë e kuletës time është shënuar shifra 13 duke m’i shkarë plotësisht kujtesës supersticioziteti, si dhe ca dilema të vështira që kanë të bëjnë me të, si për shembull, nëse është diçka gjenetike apo një lloj sajese kureshtie për ta zotëruar të ardhmen. Mbi të gjitha më shqetëson kjo mënyrë shtesë të menduari në të përditshmen time. E përsëritshme si refren i një kënge të njohur. Por as kjo nuk është formë shpëtimi. Sinqerisht që nuk e di se çfarë është. Mbase thjesht një ide parazite, që dua ta shprish në çastin e shfaqjes. Ndonjëherë zgjedh njërën nga kafenetë që nuk më pëlqen dhe kjo vetëm që të bëj një përshtatje, pa më shqetësuar fakti se si në disa vende që mund të shmangen lehtë shkon prapë aty. Je një roman që me vështirësi i afrohet faqeve të fundit, një farë pengmbajtësi, që të pengon të shkosh më tej. Këqyr herë pas here derën që sjell fytyra të njohurish, duke m’u krijuar përshtypja e të qenit e tepërt, pa më ngjallur gjë për mirë as për keq e zakonta. Ngrihem duke lënë pagesën, për t’u gjendur përpara një ndërtese me arkitekturë të vjetër. E në mendje, si në një mekanizëm të vetëkurdisur, gjëmon pareshtur: “Që gjithçka të vdesë me mua. Jo, që gjithçka të mbetet mbas meje. Jo, që gjithçka të vdesë. Jo, që gjithçka të mbesë. Jo, që gjithçka të vdesë, që gjithçka të mbesë, që gjithçka të vdesë...” Një pjesë e shkëputur nga drama para reklamës të së cilës ishin dy të moshuar a dy pikëpyetje të mjera. Nuk i mbaj mend. Nuk dua të jem më aty (poezi nga vëllimi “Medium”) Mbrëmje Supe shpinë flokë të pangjyrë, vija gjymtyrësh fillojnë te këmba ime Hap zvogëlim shumëfishtë diametër rruzulli. 506
Ngrohtësi mishtë dora nis zgjatimin e një tjetre. Këmba-këmbës më ndjek humb përhumb përvjedh braktis fundqiell m`arratis ku një zjarr shuhet Dëshirë Më rrethëzohesh filltrekëndësh. Dhëmbë të pahelmët copëzojnë mirazhin e lashtë bërë shpirti mijë herësh shpërfytyruar. Nuk dua të jem më aty Perde dëshpërimi, zhvendosje trupi çapëlitje zogjsh. Sqepë shtrëngojnë milingona vocrrake lëkurë fara lulesh. Përmes grilash dalloj zhurmë sendesh qeniesh të pafajshme. Si këto parëndësi thur pëlhurën lino ngjyrë ëmbël tejdukshmërinë e formave linjave të ditës tylin e shthurur të dëshirës rrjetën e një flatre të tharë fluture ngjyrat që mundet të ketë pasë në prill shkrumbi në dorë (fije bari e njomë). Kërcell tharë më shpie te soditje e parë. 507
- Page 455 and 456: Dy trupa shtyhen fort, mundohen në
- Page 457 and 458: Llampat ndricojnë mbi telat e rën
- Page 459 and 460: Pranvera si një gjethe e vyshkur t
- Page 461 and 462: Nuk doja ta prishja. Ndoshta disa z
- Page 463 and 464: Aty do jesh ti e pranishme pa postj
- Page 465 and 466: într-un Pogradec profanat de ciud
- Page 467 and 468: Mes Tatës dhe Uratës ALISA VELAJ
- Page 469 and 470: Është krejt normale që Tata të
- Page 471 and 472: Për një predikues të shkrimeve t
- Page 473 and 474: analizohet mund të kuptohet, kanë
- Page 475 and 476: Këtë mesazh e përforcon më tep
- Page 477 and 478: gati në profane, kur ai harron se
- Page 479 and 480: vjeshtës, si për të treguar se a
- Page 481 and 482: Optika e zotit dhe e skllavit Vjesh
- Page 483 and 484: zotit. Retrospektivat tekstore para
- Page 485 and 486: Ca e “injektuar” nga qeniet e t
- Page 487 and 488: Ky përshkrim të krijon pështypje
- Page 489 and 490: Pas ”takimit” për herë të dy
- Page 491 and 492: SCRIPTA MANENT ANDI MEÇAJ Shitem i
- Page 493 and 494: sikur të kisha pará me thasë e t
- Page 495 and 496: lëmuar dhe e bardhë, se ajo e bar
- Page 497 and 498: syve si flirtuesit më të mëdhenj
- Page 499 and 500: mirë, do të më thoni, po Kryemin
- Page 501 and 502: ç’më bëre, më bëre të pasur
- Page 503 and 504: për dy, ka shkatërruar për dy, k
- Page 505: ANILA XHEKALIU Përftyra (fragment)
- Page 509 and 510: ndjej mungesën prej ari. Boshi të
- Page 511 and 512: Sy më kanë hedhë dritë në fyty
- Page 513 and 514: Në librin Medium, të cilën tashm
- Page 515 and 516: DUO VINTILĂ HORIA (Segarcea, Ruman
- Page 517 and 518: PENA QË S’U THYEN CONDEIE CARE N
- Page 519 and 520: ANTON ÇEFA 100-vjetori i gazetës
- Page 521 and 522: këmbëngulur për ruajtjen e profi
- Page 523 and 524: këta i paguan të gjitha këto e t
- Page 525 and 526: NICOLAE LABIŞ (1935 - 1956) Albatr
- Page 527 and 528: ndaj gjithçkaje njerëzore… një
- Page 529 and 530: sheh rruginën që kurrë s’ke p
- Page 531 and 532: Ç’rëndësi ka fakti që ylli ë
- Page 533 and 534: muskuli var, si një kujtim në muz
- Page 535 and 536: Tokën pa rrotë a pa trëndafila.
- Page 537 and 538: ARTE NURI PLAKU Piktura etiane dhe
- Page 539 and 540: ngjasojnë aq shumë me fletët e b
- Page 541 and 542: endeshin mbi Olimpin e perëndive a
- Page 543 and 544: kujdes si të qënkej gjë e gjall
- Page 545 and 546: DULCIS IN FUNDO VINÇENX GOLLETTI B
- Page 547 and 548: E Krexja e Muriqit: “Nëse çësh
- Page 549 and 550: jetesës materiale të shoqërisë.
- Page 551 and 552: Kush synon jetën politike të Ital
- Page 553 and 554: qytetarit shtetin laik, duke mos i
- Page 555 and 556: Tek ne në Gjermani (fragment) Qysh
Ngrohtësi mishtë dora nis zgjatimin<br />
e një tjetre.<br />
Këmba-këmbës<br />
më ndjek humb përhumb përvjedh braktis<br />
fundqiell m`arratis<br />
ku një zjarr shuhet<br />
Dëshirë<br />
Më rrethëzohesh<br />
filltrekëndësh.<br />
Dhëmbë<br />
të pahelmët<br />
copëzojnë mirazhin e lashtë<br />
bërë shpirti<br />
mijë herësh<br />
shpërfytyruar.<br />
Nuk dua të jem më aty<br />
Perde dëshpërimi,<br />
zhvendosje trupi<br />
çapëlitje zogjsh.<br />
Sqepë shtrëngojnë<br />
milingona vocrrake<br />
lëkurë fara lulesh.<br />
Përmes grilash<br />
dalloj zhurmë sendesh<br />
qeniesh të pafajshme.<br />
Si këto parëndësi<br />
thur pëlhurën lino ngjyrë ëmbël<br />
tejdukshmërinë e formave<br />
linjave të ditës<br />
tylin e shthurur të dëshirës<br />
rrjetën e një flatre të tharë fluture<br />
ngjyrat që mundet të ketë pasë<br />
në prill shkrumbi në dorë<br />
(fije bari e njomë).<br />
Kërcell tharë<br />
më shpie te soditje e parë.<br />
507
Change language