hæmus - Libraria pentru toti

sikur të kisha pará me thasë e të bëja pushime diku në Honolulu, e kush, them
me vete: Maria, që i ka katër vetë në punë të përhershme, ka tre shtëpi të
trashëguara, një nga gjyshja e mamasë, një nga familja e burrit dhe një si
prikë, kur u martua me Nikon, i cili punon nëpër anije 9 muaj viti dhe merr
një qerre lekë, (ndërsa edhe ky i fundit, vjen e më takon në kafene ato tre
muaj që i kalon në tokë dhe më qahet që “ia dredh me të tjerë Maria e tij e
dashur dhe nuk është fare nikoqire, por vete e më mbush një makinë të tërë
në javë me ushqime, me gjëra të shtrenjta, që ne nuk i hamë dot, e si mund të
hamë aq shumë”, më pyet i çuditur), edhe të birin Andonin e ka drejtues në
një ndërmarrje me emër, edhe të bijën Tasien e ka me një punë të mirë që tani
s’më kujtohet, por edhe Rabija nuk është më e mirë se Maria, ajo më takon
kur dal e blej në tregun fshatar, gjithnjë me atë karrocën e mbushur plot e
përplot me fruta e perime, më ankohet për hallet erotike të anëtarëve të
familjes së saj, më thotë: (aktori bën sërish një zë gruaje, pak më të trashë
tani), ai dhëndëri im ka një dashnore të re sëfundi, (i cili më takon në atë
llotarinë sportive me të cilën çeklendisem nganjëherë dhe më thotë “si nuk u
bie asnjëherë në kokë rezultateve, se, po t’u bie, më thotë, do të bëj atë e do të
bëj këtë, do të blej vilë me kaq dhoma, do të blej skaf kaq e aq metrosh, do të
blej një koleksion makinash luksoze, do të bëj pushime aty e këtu”, mua njëra
ngjyrë e surratit më ikte e tjetra më vinte, zemra më hidhej vrik dhe më
ngriheshin nervat, por prapë se prapë rrija e dëgjoja, se zemra ime është
shumë e ndjeshme dhe e butë si një manare), ndërsa vajza ime e ka ende atë
dashnorin e vjetër, por i është mërzitur e do ta ndërrojë, vazhdonte Maria,
kurse djali më është pleksur me një grua të martuar që ishte shoqja e ishgruas
së tij dhe burri më është pleksur me pastruesen e pallatit, një ukrainase
dymetroshe e sybojëqielli, kushërira ime e parë ka..., këtu zemra ime që është
shumë e ndjeshme, gati sa s’më pëlciti nga të rrahurat, e kam shumë të
ndjeshme dreqin dhe sikur e bëjnë kastile, vijnë e më qepen nga pas për të më
thënë gjoja hallet e tyre, se veç halle s’mund t’i quash këto, them me vete i
inatosur, por gjithnjë rri e i dëgjoj dhe, si njeri i kulturuar që jam, e
ngushëlloj edhe Rabien, duke i thënë se këto janë gjëra kalimtare, rëndësi ka
shëndeti të jetë i fortë, ajo më dëgjon pak dhe vazhdon sërish të më thotë se
kushërira tjetër është gati ta braktisë burrin për një shoqen e një shoqeje të
saj..., por unë iki nga sytë këmbët, se zemra s’më mban më asnjë sekondë, e
kam shumë të ndjeshme zemrën, jua thashë, prandaj zotëri duhet t’ju
falenderoj sërisht për idenë tuaj tepër të vlefshme të shkëmbimit, jam në
pritje të ofertave tuaja, do të shes gjithçka që mund të blihet dhe me to do të
blej nuse, do të blej fëmijë, do të blej vjehrrë, do të blej dhe nipër e mbesa
zotëri.
Aktori ulet në karrige në një cep të sallës, duke i ikur projektorit, nxjerr një
letër të bardhë, ku shkruan me të kuqe “Ankand”.
493