hæmus - Libraria pentru toti

Llampat ndricojnë mbi telat e rëndë që rëndesën e qiellit thyejnë
Yjet e treturr rjedhin poshtë mbi çatitë e zymta llamarine
Hijet e shumta lozin valle mbi njerzit kalimtarë
Hipin mureve të mpiksur
Në eshtrat e dritareve përthyhen dhe shkojnë në brendësi
Në tavolinat e gëdhendura me vdekje dhe humbje, mbi gjellët e ngrohta
Nata gjumin ka gëlltitur në fytin e saj të çjerë
Dhe heshtur përtyp çdo kujtim
Dhe në heshtjen e natës retë po shkelin.
Arkitektura e shkëlqimit psherëtin në fluturim.
U ndërtuan prej kohësh pallate prej guri e mishi, në formë kuboiti, pa shkallë
Vunë mbi kufijtë e vet shtazarakët gjemba, shtazarakët për të ndaluar
Dhe fanarët e gjatë dallimet na shfaqin mbi kokat tona
U lind nga kjo natë pluhur i ndryshkur ndriçimi dhe tinëz
U përdrodh ndër mushkritë tona prej plumbi.
Dhe duart i nxorëm nga trupi, këmbët i shkelëm dhe brinjët i hodhëm në tokë
të mbijnë
Dhëmbët i shkulëm, gjerdanë për zonjushat prej bakri i bëmë
Dhe qamë të gjymtuar nëpër rrugët e botës të gjenim gjymtyrët
Por përpjekjet tona ishin nën erë.
Gjymtyrët ishin njëlloj, të mijat dhe të tuat me të tyret.
Viganë të uritur u sollën këndejmi dhe shtypën çdo hije në ecje
Dhe telat e varur për shpresat tona si gurë të çmuar i vunë në trup
Mbi çatitë e zymta u ulën, u çlodhën, ushqimin tretën
U ngritën dhe gishtat i zgjatën, brenda grykës tonë i shtrinë
Na nxorën prej andejmi çdo zorrë prej bakri,
Me kockat e njoma ndërtuan ushta dhe ushtarët pajisën për luftë
Lëkurat e dobta që era i përplasi ranë poshtë
Dhe ngritën kështu rrugë, trotuare, një qytetërim.
I heshtur mbi shkallët e mija po ri
Vështrimin gjithkund e lëshoj të lire në nuancat e kohës
Dhe viganët e lartë, përbindësha të djallëzuar me njëqind sy në stomak
Njerëz përtypin, në heshtje e zi
Edhe në këtë orë të vonë të natës.
Tiranë 2009
11
Të besoj në fjalët e mija shpesh e kam vështirë
Ndaj si bojë shpirtin le të rrahë në bardhësinë e patrajtë
Me gjurmë gjaku të zeza të njoma shoh tek mpikset e trashet,
Dhe në virgjërinë e fushës së bardhë të damkoset
Nga dejet e damarëve rrjedhin e mbushin këtë tubet të zi
Dhe varur mbi trup të ngrira rinë
457