hæmus - Libraria pentru toti
hæmus - Libraria pentru toti hæmus - Libraria pentru toti
Gjymtyrët ishin njëlloj, të mijat dhe të tuat me të tyret. Viganë të uritur u sollën këndejmi dhe shtypën çdo hije në ecje. Mund të thuhet se V(ë)llahu mbarështon një lloj të veçantë të ëndrrës poetike, atë pa zë, dhe dëbon pikërisht me heshtje shumë nga cijatjet dhe zhgarravinat që rreken ta prangosin poezinë me një rol të paqënë. Çiltërsia e poetit është, sikurse vargu e mendimi, tejet e barazpeshuar: Të besoj në fjalët e mija shpesh e kam vështirë Ndaj si bojë shpirtin le të rrahë në bardhësinë e patrajtë Me gjurmë gjaku të zeza të njoma shoh tek mpikset e trashet, Dhe në virgjërinë e fushës së bardhë të damkoset. Njëheresh me urimin për një fat të hijshëm letrar e bojë të pandryshueshme, mendoj se Vangjush V(ë)llahu, nëse nuk do të dalë nga poezia e vet, do të zerë një vend të pangatërrueshëm ndoshta pikërisht ngaqë i jep poezisë atë që rëndom ia japim jetës – dhe anasjelltas. Bukuresht, dimër 2009 VANGJUSH V(Ë)LLAHU Shkëputje nga dheu 1 Shkëputje nga dheu Mundimet e shpirtit Turren mbi trup E ndjej tek paqja godet fort zemrën Dhe si plumb rjedh ndër vena Qarkullim i heshtur Ka rrahje të forta Kur shpirti shfaqet Dhe hekur të shkrirë hedh mbi trup Të kujton se ky mish Është i dheshëm Dhe yjet fshihen, dhe era nuk të rreh. Kur tufani i madh të ka marrë Dhe mikja ime në krah më flet Tek gjendem në botën e nxehtë Ku hijet janë të pa shoqëruara Dhe dielli, hëna s'frymojnë jetë U enda për pak çaste Në botën e Hadesit 452
Shpirti im ish bërë një Me tokën e nxehtë Me hijet e vetmuara Me zjarrin përvëlues Me ty Me mua Dhe të ftohtin ndjeva të më prekë Dhe një shtytje më ktheu mbrapa Në mundimin e shpirtit Në endjen e trupit në pluhur. 2 Brenda strukturës, ku ngrohej ëndrra jonë Hapet porta, Hyn zbehtësisht e ftohtë Struktura, brënda palltos sate Rrëmoj thellë në të shkuarën Në vegimet e mia të pakta fëmijnore Plot vesë e pafajsi Vështirë se ngatërrohen Me terrin brënda meje, tani. E kujtoj atë vijë të drejtë, Të përcaktuar, Që humbi. 3 Mungesë e peshës, Tym i rënë përtokë i rëndë, I shpërndarë rreth fytyrës së varur prej hiri. I afrohem dhe largohem, por largësia gjithmonë më rri pranë, Është e vdekur kjo ndjenjë e pastër prej drite. I shmangem këtij dielli sundues që brënda enëve të gjakut rri, Doja ta takoja atë fytyrë prej hiri që hije largët le pas. I afrohem në rrugët e errëta, po vetëm hijen arrij t’i shoh. Koha ka krijuar një horizont prej mishi, Dhe brënda kësaj kornize zhvillohen ngjarjet e historisë. Ështe e ndaluar ta kalosh atë kufi të menduar, Të prekësh boshtin bosh prej ajri. 453 Bucureşti 2009 Tiranë 2009 Tiranë 2009
- Page 401 and 402: vëmendja tekste të mira për vite
- Page 403 and 404: vendit tonë në përgjithësi; ta
- Page 405 and 406: Shpërfaqja e mjeshtërisë që bur
- Page 407 and 408: PROSA ANTON PASHKU Prozator, dramat
- Page 409 and 410: vorbele. Fiul însă, niciodată nu
- Page 411 and 412: VALETNIN BOBOC Pasionat de literatu
- Page 413 and 414: umană...prostia umană domne’ ,
- Page 415 and 416: Degetele sale de la piciorul drept
- Page 417 and 418: “Çfarë i do paratë? Çfarë do
- Page 419 and 420: mos u mërzit, ajo mesiguri vazhdim
- Page 421 and 422: fshikulloi trupin e djersitur. U mb
- Page 423 and 424: Fuqiprerë u mbështet drurit të m
- Page 425 and 426: e padiskutueshme dhe vegimtare për
- Page 427 and 428: Në mos dëgjofshin edhe ata, Fjal
- Page 429 and 430: pikasian na fton edhe në pikasje m
- Page 431 and 432: 2006 dhe atë e kishin sjellë pas
- Page 433 and 434: njeriu mund ta ndryshojë jetën, o
- Page 435 and 436: La viaţă-moartea cu el Mi-am desc
- Page 437 and 438: voastre despre noi. Asta stăm şi
- Page 439 and 440: iar alteori „clounul regelui Lear
- Page 441 and 442: după orizonturile apusului. Cu ari
- Page 443 and 444: tiranului se găseşte mereu cine s
- Page 445 and 446: KOPI KYÇYKU Sintagma „Shoqëri e
- Page 447 and 448: Fukuyama dhe Ralf Dahrendorf, mendi
- Page 449 and 450: În inimă - rază de soare. La uş
- Page 451: Dhe me mishin e tyre dhe beton prej
- Page 455 and 456: Dy trupa shtyhen fort, mundohen në
- Page 457 and 458: Llampat ndricojnë mbi telat e rën
- Page 459 and 460: Pranvera si një gjethe e vyshkur t
- Page 461 and 462: Nuk doja ta prishja. Ndoshta disa z
- Page 463 and 464: Aty do jesh ti e pranishme pa postj
- Page 465 and 466: într-un Pogradec profanat de ciud
- Page 467 and 468: Mes Tatës dhe Uratës ALISA VELAJ
- Page 469 and 470: Është krejt normale që Tata të
- Page 471 and 472: Për një predikues të shkrimeve t
- Page 473 and 474: analizohet mund të kuptohet, kanë
- Page 475 and 476: Këtë mesazh e përforcon më tep
- Page 477 and 478: gati në profane, kur ai harron se
- Page 479 and 480: vjeshtës, si për të treguar se a
- Page 481 and 482: Optika e zotit dhe e skllavit Vjesh
- Page 483 and 484: zotit. Retrospektivat tekstore para
- Page 485 and 486: Ca e “injektuar” nga qeniet e t
- Page 487 and 488: Ky përshkrim të krijon pështypje
- Page 489 and 490: Pas ”takimit” për herë të dy
- Page 491 and 492: SCRIPTA MANENT ANDI MEÇAJ Shitem i
- Page 493 and 494: sikur të kisha pará me thasë e t
- Page 495 and 496: lëmuar dhe e bardhë, se ajo e bar
- Page 497 and 498: syve si flirtuesit më të mëdhenj
- Page 499 and 500: mirë, do të më thoni, po Kryemin
- Page 501 and 502: ç’më bëre, më bëre të pasur
Shpirti im ish bërë një<br />
Me tokën e nxehtë<br />
Me hijet e vetmuara<br />
Me zjarrin përvëlues<br />
Me ty<br />
Me mua<br />
Dhe të ftohtin ndjeva të më prekë<br />
Dhe një shtytje më ktheu mbrapa<br />
Në mundimin e shpirtit<br />
Në endjen e trupit në pluhur.<br />
2<br />
Brenda strukturës,<br />
ku ngrohej ëndrra jonë<br />
Hapet porta,<br />
Hyn zbehtësisht e ftohtë<br />
Struktura, brënda palltos sate<br />
Rrëmoj thellë në të shkuarën<br />
Në vegimet e mia të pakta fëmijnore<br />
Plot vesë e pafajsi<br />
Vështirë se ngatërrohen<br />
Me terrin brënda meje, tani.<br />
E kujtoj atë vijë të drejtë,<br />
Të përcaktuar,<br />
Që humbi.<br />
3<br />
Mungesë e peshës,<br />
Tym i rënë përtokë i rëndë,<br />
I shpërndarë rreth fytyrës së varur prej hiri.<br />
I afrohem dhe largohem, por largësia gjithmonë më rri pranë,<br />
Është e vdekur kjo ndjenjë e pastër prej drite.<br />
I shmangem këtij dielli sundues që brënda enëve të gjakut rri,<br />
Doja ta takoja atë fytyrë prej hiri që hije largët le pas.<br />
I afrohem në rrugët e errëta, po vetëm hijen arrij t’i shoh.<br />
Koha ka krijuar një horizont prej mishi,<br />
Dhe brënda kësaj kornize zhvillohen ngjarjet e historisë.<br />
Ështe e ndaluar ta kalosh atë kufi të menduar,<br />
Të prekësh boshtin bosh prej ajri.<br />
453<br />
Bucureşti 2009<br />
Tiranë 2009<br />
Tiranë 2009
Change language