hæmus - Libraria pentru toti

Nuk ishe ti Elenë Troje,
As greke, as romake,
Ishe ëngjëll, vezulloje,
E tokës së lashtë dake.
Nuk ndeze luftë e mëri,
Nuk pate famë e emër,
Por ndeze zjarr e dashuri
Te një djalosh në zemër.
Të desh Ai dhe Ti e deshe,
Një dashuri e dlirë,
T’i shkoje pas vetëm kërkoje,
Por... ishte e vështirë.
Mes lotësh dhe aq përgjërimesh,
U ndatë të pandarë,
Dhe shkuan muaj, shkuan vite,
Pa folur dhe pa parë.
Ky djalë i fisëm Shqipërie,
Tani i burrëruar,
Një rreze dielli Rumanie
Të pati kurrë harruar.
Troket pas vitesh tek një portë,
(Njëzet e nëntë vjet pa shkuar),
I mbytur ngashërim e lotë,
Akademiku i shquar.
Dhe mori vesh të madhen gjëmë,
O Zot! - ç’kishte dëgjuar!
Elena nuk jetonte më,
Dy muaj pas tij kishte shkuar.
IRINI NANUSHI
Elena
448
M’u lute shpirt dhe dot s’të mora,
O ëngjëllore e bukur!
Të mori vdekja gjarpërore
Dhe pse s’e kishe lutur!
Ish koha kur mbylleshin kufijtë
Dhe masakroheshin dashuritë...
1 tetor 2009
Elena
Elena Troiei nu erai,
Nici greacă, nici romană,
Erai un înger, străluceai,
Al Daciei Traiană.
Război n-ai dat şi nici mâhnire,
Nici faimă n-ai avut,
Dar ai aprins foc şi iubire,
În inima ce a durut.
Te-a iubit şi l-ai iubit,
O dragoste curată,
Să pleci cu el cât ai dorit!
Putut n-ai niciodată.
Cu lacrimi rugile le-aţi umplut,
V-aţi despărţit uniţi,
Lunile, anii au trecut,
N-a fost să vă regăsiţi.
Bărbat acum şi curajos,
Al tău din depărtare,
Te-a păstrat cald şi frumos,