hæmus - Libraria pentru toti

Fuqiprerë u mbështet drurit të mollës duke iu përgjigjur përshëndetjes së tij.
Kaq ishte dashur të kuptoheshin. Kurrë s’ia kishte parë sytë, por ndjente
shikimin e tij të depërtonte mureve të plasura të zemrës. Tani çdo fundjave
ndodhej aty. Sa ndryshonte kjo dashuri me dashurine e parë. Trazimet ishin
krejt tjetër nga ato të rinisë edhe pse nuk kishte pranë këtë që dashuronte.
Dashuri ajrore. U ndje e lumtur me këtë emërtim. Oh në këto takime dilte pa
u krehur, me llërë përveshura pa e bezdisur pasqyrën. Ditët, javët, muajt
kalonin pa humbur asnjë të djelë.
Takoheshin për së largu. Harroi që ishte në pragun e 38 - vjetëve. Degët e
kalbura të vetmisë ishin groposur tashmë. Ishin shuar vërtet kufijtë brejtës të
trishtimit. Njeriu gjatë gjithë jetës së tij do dhe dëshiron shumë, por askush
s’mund të ketë më shumë se një dashuri të madhe, të vërtetë dhe askush nuk
ka mundësi të zgjedhë moshën për këtë dashuri. Mbi të gjitha dashuria është
përkujdesje dhe dhembshuri që nganjëherë s’i dihet vërtet se nga të vjen.
423