hæmus - Libraria pentru toti
hæmus - Libraria pentru toti hæmus - Libraria pentru toti
këmbën përmbi këmbë. Shikimi i mbet si i ngrirë në portretin e asaj femre e cila, me nguti, merrte kafshatat e bukës dhe i gëlltiste thua se pa i përtypur. Për pak qaste e fshini krejt çka kishte në pjatë dhe dukej se mbet e uritur, meqë shikimin e gjuajti andej kah frigoriferi. -Nuk ka më! – i tha Bali Tuzi, duke marrë me mend se do të kërkonte ende bukë. – Aq pat, aq të dhashë. Ajo buzëqeshi në mënyrë artificiale, apo më mirë të thuhet sikur në mënyrë të pavetëdijshme. Një qeshje e thatë. Shpejt e shpejt tërhoqi buzët e buzëqeshjes, me dëshirë që të dukej më serioze, e gatshme të thoshte edhe ajo ndonjë fjalë. -Ani që nuk ka... – tha dhe uli shikimin drejt dyshemesë. E pa një letër të bërë duq. Zgjati dorën, e mori dhe nisi ta shtrijë dhe ta palos me pedanteri. -U ngina! – i tha triumfalisht, derisa këndet e letrës i bashkonte të formonte një si hajmali. -Prapë blejë. Furra nuk është larg... – ia ktheu Bali Tuzi. -Ani! – u pajtua ajo. -Nuk më the cila ishe ti? Ajo vetëm e shikoi, pa i treguar se kush ishte. Kapi cepin e fundit me përpjekje që t’i mbulonte gjunjët, dhe këtë gjest e bëri kur hetoi shikimin e ngultë të Bali Tuzit drejt atyre gjunjëve. -Ke të ftohtë? -Kisha të ftohtë! -Tash do të ngrohesh, - i tha duke u ngritur nga ajo karrige. Mbështeti pjesën e mbrapsë të kanapesë dhe nga andej nxori një plaf. Iu afrua . Ia hodhi mbi gjunjë. -Mbuloji gjunjët, do nxehesh tash! Prapë heshtje. -Ho mo, nuk më the se cila ishe? – vazhdoi interesimin dhe, pa insistuar fort të mësonte se cila ishte, ia afrua t’ia ndreqte plafin. – Mbështillu mirë, se ende ke të ftohtë. Mbështetu në kanape, ose shtriu mirë e pusho, mandej kur të pushosh flasim. A mos dëshiron një gotë ujë? Ajo pohoi vetëm me shikim dhe me lëvizje koke. -A dëshiron të frigoriferit, apo të kroit? – tha dhe menjëherë u përgjigj vetë: - Jo moj, çfarë frigoriferi, ti edhe pa ujë ke të ftohtë! Lëshoi rubinetin dhe mbushi një gotë. Ia ofroi, kurse ajo, njësoj si edhe kur e mori bukën, me nguti e rrëmbeu gotën dhe me dy harpa e piu. -E mora me mend se ke etje, mbështetu tashti. Pusho! Bali Tuzi u mbështet te dritarja duke shikuar përtej xhamave në rrugë e trotuare. Shikonte njerëzit tek kalonin andej, veturat që sa kapërcenin me shpejtësi, po aq edhe me ngadalë. Shikonte një mashkull, paksa në moshë, i cili shëtiste trotuarit, dhe sa shkonte në fund të trotuarit, kthehej prapë. Kishte të veshur një xhup shushuritësi, me kapulanë, por që s’e kishte të kthyer mbi 386
kokë. I rrinte pas shpine, si pjesë anxhiku, të mbushur me gjësende. Duart i mbante të futur në xhepa, ndërkaq kërrusja e tij bënte me dije se kishte të ftohtë. Ai tip njeriu Bali Tuzit i dukej interesant, madje edhe i dyshimtë dhe atë dyshim ai e shprehte duke kthyer kokën herë me një anë, herë në anën tjetër; duke shikuar herë në një hyrje, herë në tjetrën. Sikur kërkonte ndokënd, o ndonjë adresë. Bali Tuzi tërhoqi shikimin nga përtej xhami, nga trotuari, dhe u kthye nga kanapeja. E pa trupin e saj skrupull, me këmbë të mbledhura, me gjunjë të mbështetur barkut dhe, ashtu e mbështjellë, dukej si thes i mbushur me kashtë. “E gjora!”, mendoi dhe zuri vend ndanë tavolinës, përpara kompjuterit. Hapi faqen 56 të librit që ishte duke e lexuar, të librit “Shi në një legjendë” të cilën ia kishte dhënë një shkrimtar amator. Përnjëherë iu kujtua se atij libri më mirë do t’i shkonte titulli “Borë në një legjendë”, shkaku i tematikës që shtjellonte dhe borës që zinte hapësirë në shumicën e pjesës së rrëfimit. Fillimisht ai titull që e kishte libri i kishte pëlqyer, andaj kishte vendosur ta lexonte, ta thoshte mendimin me shkrim për të dhe të kontaktonte me shkrimtarin... Në faqen 56 kishte arritur para, gati, një muaji dhe kurrsesi nuk mundej të shkonte më tutje, sepse pikërisht kur provonte të vazhdonte leximin, i ndodhte ndonjë ngjarje dhe detyrohej të ndërpriste. Edhe kësaj radhe, ani pse seriozisht mendonte të vazhdonte leximin, si pa vetëdije i shkoi shikimi kah kanapeja dhe, kur e pa atë femër ashtu skrupull, ndjeu dhembje për të, ani pse asgjë prej gjëje s’dinte nga biografia e saj. Ai gjumë i menjëhershëm që i erdhi dhe e mori në botën e ëndrrave, i dha shkas të mendonte se ajo femër ishte shumë e lodhur, e rraskapitur tej mase. Kush e di se prej nga vinte, çfarë hallesh kishte. Tani që e shihte të fjetur dhe i nxitur nga mendimet mbi fatin e saj, Bali Tuzi mezi priste të zgjohej ajo dhe t’i rrëfente gjerë e gjatë. E çlodhur, mendonte ai, do të ketë vullnet të flasë e të tregojë prej nga vinte, kush ishte dhe në cilën rrugë do të vazhdonte... Rrugën e saj të vazhdimit Bali Tuzi e mendonte seriozisht. Ishte i bindur se ajo vetë do të dalë nga banesa e tij dhe do ta vazhdojë atë rrugë në drejtimin e dëshiruar, dhe nuk do të kishte nevojë t’i tregonte asaj se kush ishte, çfarë pune bënte, pse ishte larguar nga shtëpia, nga gruaja e fëmijët dhe pse e dëshironte vetminë. Në rast se ajo nuk do të largohej, Bali Tuzi do të detyrohej t’i thoshte se e pengonte prania e saj, por ajo vazhdonte gjumin me një frymëmarrje të zorshme, mbase për shkak se qafën e kishte zënë keqas, të mbështetur në krahun e bërë bërryl, në mungesë të një jastëku të mirë. Bali Tuzi, derisa e shikonte, duke harruar krejtësisht faqet e librit që i kishte të hapur, u bind se do të bënte mirë sikur t’ia vente një jastëk nën kokë. U ngrit, eci në drejtim të dollapit ku i kishte rrobat, duke i tërhequr këmbët si në maja të gishtërinjve që të mos e zgjonte. Nga ai dollap tërhoqi një jastëk dhe ia afroi, por u shtang kur, nga jashtë, dëgjoi fishkëllimë të rrotave të automobilit mbi asfalt e që ajo 387
- Page 335 and 336: scrie înseamnă a nu vorbi, a tăc
- Page 337 and 338: Office in the United Kingdom: Addre
- Page 339 and 340: pentru divertisment sau pentru maga
- Page 341 and 342: Si tot in intampinarea cererilor ce
- Page 343 and 344: Nuk kishte njeri mbi faqe të dheut
- Page 345 and 346: Sapo u shfaq në ars ammandi, një
- Page 347 and 348: mëpastajme, zotëria i panjohur ha
- Page 349 and 350: shumë mirë se burri i shkurtër e
- Page 351 and 352: shikonte i mahnitur atë bukuri me
- Page 353 and 354: - Do të shoh ç’mund të bëj ef
- Page 355 and 356: Strugë, 07 korrik 2006 Kur bie dë
- Page 357 and 358: BISEDAT HAEMUS / CONVORBIRILE HAEMU
- Page 359 and 360: Sean Thomas Dougherty: Përsa i pë
- Page 361 and 362: shumë çaste të lumtura në jetë
- Page 363 and 364: cu venirea lui Walter Benjamin. De
- Page 365 and 366: zile, la sfârşitul iernii, respec
- Page 367 and 368: Sinuciderea rămasă în suspans Ma
- Page 369 and 370: crepusculară a lacului de munte, l
- Page 371 and 372: inter-guvernamentale, sau li s-a p
- Page 373 and 374: urma vreunui eveniment politic impo
- Page 375 and 376: prin această piesă a Weltanschauu
- Page 377 and 378: KOPI KYÇYKU Dëshmi të qëndresë
- Page 379 and 380: e të dokumentuara të kalbësisë
- Page 381 and 382: Për veprimtari letrare ka marrë m
- Page 383 and 384: Aso kohe Bali Tuzi ishte student, i
- Page 385: kërkonte mëshirë, ndërkaq duart
- Page 389 and 390: Bali Tuzi duke i ndenjur pranë dhe
- Page 391 and 392: i falej leximit ose shkrimit në ko
- Page 393 and 394: ditë do të nxirrja një teori tim
- Page 395 and 396: Kur dola nga puna më priste tek de
- Page 397 and 398: BIBLIOTHAECA HAEMUS Poezia e Ferik
- Page 399 and 400: shpresojmë, do t’ia ruajë vlera
- Page 401 and 402: vëmendja tekste të mira për vite
- Page 403 and 404: vendit tonë në përgjithësi; ta
- Page 405 and 406: Shpërfaqja e mjeshtërisë që bur
- Page 407 and 408: PROSA ANTON PASHKU Prozator, dramat
- Page 409 and 410: vorbele. Fiul însă, niciodată nu
- Page 411 and 412: VALETNIN BOBOC Pasionat de literatu
- Page 413 and 414: umană...prostia umană domne’ ,
- Page 415 and 416: Degetele sale de la piciorul drept
- Page 417 and 418: “Çfarë i do paratë? Çfarë do
- Page 419 and 420: mos u mërzit, ajo mesiguri vazhdim
- Page 421 and 422: fshikulloi trupin e djersitur. U mb
- Page 423 and 424: Fuqiprerë u mbështet drurit të m
- Page 425 and 426: e padiskutueshme dhe vegimtare për
- Page 427 and 428: Në mos dëgjofshin edhe ata, Fjal
- Page 429 and 430: pikasian na fton edhe në pikasje m
- Page 431 and 432: 2006 dhe atë e kishin sjellë pas
- Page 433 and 434: njeriu mund ta ndryshojë jetën, o
- Page 435 and 436: La viaţă-moartea cu el Mi-am desc
këmbën përmbi këmbë. Shikimi i mbet si i ngrirë në portretin e asaj femre e<br />
cila, me nguti, merrte kafshatat e bukës dhe i gëlltiste thua se pa i përtypur.<br />
Për pak qaste e fshini krejt çka kishte në pjatë dhe dukej se mbet e uritur,<br />
meqë shikimin e gjuajti andej kah frigoriferi.<br />
-Nuk ka më! – i tha Bali Tuzi, duke marrë me mend se do të kërkonte ende<br />
bukë. – Aq pat, aq të dhashë.<br />
Ajo buzëqeshi në mënyrë artificiale, apo më mirë të thuhet sikur në mënyrë të<br />
pavetëdijshme. Një qeshje e thatë. Shpejt e shpejt tërhoqi buzët e<br />
buzëqeshjes, me dëshirë që të dukej më serioze, e gatshme të thoshte edhe ajo<br />
ndonjë fjalë.<br />
-Ani që nuk ka... – tha dhe uli shikimin drejt dyshemesë.<br />
E pa një letër të bërë duq. Zgjati dorën, e mori dhe nisi ta shtrijë dhe ta palos<br />
me pedanteri.<br />
-U ngina! – i tha triumfalisht, derisa këndet e letrës i bashkonte të formonte<br />
një si hajmali.<br />
-Prapë blejë. Furra nuk është larg... – ia ktheu Bali Tuzi.<br />
-Ani! – u pajtua ajo.<br />
-Nuk më the cila ishe ti?<br />
Ajo vetëm e shikoi, pa i treguar se kush ishte. Kapi cepin e fundit me<br />
përpjekje që t’i mbulonte gjunjët, dhe këtë gjest e bëri kur hetoi shikimin e<br />
ngultë të Bali Tuzit drejt atyre gjunjëve.<br />
-Ke të ftohtë?<br />
-Kisha të ftohtë!<br />
-Tash do të ngrohesh, - i tha duke u ngritur nga ajo karrige. Mbështeti pjesën<br />
e mbrapsë të kanapesë dhe nga andej nxori një plaf. Iu afrua . Ia hodhi mbi<br />
gjunjë.<br />
-Mbuloji gjunjët, do nxehesh tash!<br />
Prapë heshtje.<br />
-Ho mo, nuk më the se cila ishe? – vazhdoi interesimin dhe, pa insistuar fort<br />
të mësonte se cila ishte, ia afrua t’ia ndreqte plafin. – Mbështillu mirë, se<br />
ende ke të ftohtë. Mbështetu në kanape, ose shtriu mirë e pusho, mandej kur<br />
të pushosh flasim. A mos dëshiron një gotë ujë?<br />
Ajo pohoi vetëm me shikim dhe me lëvizje koke.<br />
-A dëshiron të frigoriferit, apo të kroit? – tha dhe menjëherë u përgjigj vetë: -<br />
Jo moj, çfarë frigoriferi, ti edhe pa ujë ke të ftohtë!<br />
Lëshoi rubinetin dhe mbushi një gotë. Ia ofroi, kurse ajo, njësoj si edhe kur e<br />
mori bukën, me nguti e rrëmbeu gotën dhe me dy harpa e piu.<br />
-E mora me mend se ke etje, mbështetu tashti. Pusho!<br />
Bali Tuzi u mbështet te dritarja duke shikuar përtej xhamave në rrugë e<br />
trotuare. Shikonte njerëzit tek kalonin andej, veturat që sa kapërcenin me<br />
shpejtësi, po aq edhe me ngadalë. Shikonte një mashkull, paksa në moshë, i<br />
cili shëtiste trotuarit, dhe sa shkonte në fund të trotuarit, kthehej prapë. Kishte<br />
të veshur një xhup shushuritësi, me kapulanë, por që s’e kishte të kthyer mbi<br />
386
Change language