hæmus - Libraria pentru toti

Ndërsa nga ana tjetër kam mësuar se duhet ta jetosh jetën, por ta jetosh jetën
me të tjerët, jo vetëm. Ndërkohë që ata njerëz që jetojnë vetëm për atë që
është materiale, është simbolizimi më i keq i kapitalizmit, sepse për ta njeriu,
ose personi kthehet në një produkt, jo në qëllim njerëzor.
- Ju besoni tek Krijuesi. Më ka bërë përshtypje poezia juaj, Darvini erdhi i
paftuar në dasëm. Aty kam zbuluar shumë nga konceptet që përbëjnë edhe
diskursin tuaj poetik, ndërkohë që zbulohen edhe disa nga konceptet tuaja
mbi filozofinë e jetës humane. Do të ishim kurioz që ju vetë të na i rrëfenit.
Sean Thomas Dougherty: Për mua poezitë në shumicën e rasteve janë
momentet e ditës. Dhe poema për mua vë në dyshim ideologjitë abstrakte,
sepse ideologjia e vërtetë e poezisë është ajo që rrëfen për ndjenjat e të gjithë
njerëzve. Vetë jeta humane ka nevojë për materialen por nuk është materiale,
ajo ndërtohet më së shumti mbi ndjesitë. Dhe brenda kësaj hapësire
jomateriale, frymore, për të zbuluar energjinë që ajo ka, ka dhe teknika të
ndryshme letrare që i lejojnë poetët të flasin, apo të shprehen rreth kësaj. Dhe
asnjëra prej tyre nuk mund të thuash që është më e lartë se tjetra, sepse
njerëzit janë të ndryshëm dhe të shumëllojtë dhe të komplikuar. Kështu që
shkolla të ndryshme poetike si realizmi, ose simbolizmi, mund të përdoren
dhe të shprehim mendimet e tyre në kohë të ndryshme. Njerëzit, që si të
thuash i referohen veëm një mënyre të shkruari, humbasin aftësinë e tyre për
t’u shprehur, sepse gjatë ditës ne jemi njerëz të shumfishtë: Jemi dashnorë,
ose të dashuruar, jemi mësues, jemi prindër, jemi gazetarë, etj, etj. Në raste të
caktuara jeta është sa surrealiste dhe magjike, apo absurde, p.sh si Darvini që
vjen dhe hyn në një mbrëmje, në një diskutim mbi misterin e krijimit të
njeriut, por nga ana tjetër jeta ka nevojë edhe për këtë realizëm dhe ndaj çdo
ditë është e ndryshme dhe kjo është poezia, është ajo që jeton midis, si ndjesi
që nuk humbet. Poezia më duket sikur përkon më shumë me të vertetën tonë.
- Dolët pikërisht në pragun e një pyetjeje që unë e kisha përgatitur me mend
pak më parë për ju. Lumturia është një mister për të gjithë njerëzit, për ju si
poet çfarë është lumturia?
Sean Thomas Dougherty: Lumturia për mua është e thjeshtë. Janë njerëzit që
dua. Është e dashura ime LIZA, emrin e të cilës të lutem shkruaje më
shkronja kapitale dhe fëmijët e mi që janë Gabrieli dhe vajza Amara Rumi.
Kam një vajzë shtatëmuajshe që e kam sjellë me vete. Ndjej një lumturi
shumë të madhe kur mbaj në krahë vajzën time dhe djali qesh dhe ne jemi të
gjithë bashkë. Në këto momente të bukura asgjë tjetër s’ka rëndësi për mua
pastaj. Unë jam njeri shumë i thjeshtë, ndoshta është kjo që të çon tek më
360